I have, like, a thing about sleeping. I don't sleep that much, and I've come to this thing about, like, not sleeping much as being a great virtue, after years of kind of battling it as being a terrible detriment or something. And now I really like sort of sitting up. You know, but for years, I've been sitting up, and I think my creativity is greatly motivated by this kind of insomnia. I lie awake. I think thoughts. I walk aimlessly sometimes. I used to walk more at night. I walk during the day, and I follow people who I think look interesting.
Ik heb iets met slapen. Ik slaap niet zo veel, en ik vind niet veel slapen nu een grote deugd, na jaren van vechten, als was het iets vreselijks. nu een grote deugd, na jaren van vechten, als was het iets vreselijks. Ik hou er nu van op te zitten. Ik zit al jaren op en denk dat dit soort slapeloosheid mijn creativiteit sterk stimuleert. Ik lig wakker. Ik denk. Ik loop doelloos rond. Vroeger liep ik 's nachts meer rond. Ik loop rond tijdens de dag en volg mensen die er interessant uitzien.
(Laughter)
(Gelach)
And sometimes -- actually, once it was on "Page Six" in the "Post" that I was cruising this guy, like, sort of, whatever, but I was actually just following because he had these great shoes on --
Soms -- het stond op pagina zes in de Post dat ik een man achternazat, maar ik volgde hem gewoon omdat hij fantastische schoenen aanhad.
(Laughter)
Ik volgde die kerel dus.
so I was following this guy. And I took a picture of his shoes, and we thanked each other and just went on our way. But I do that all the time. As a matter of fact, I think a lot of my design ideas come from mistakes and tricks of the eye. Because I feel like, you know, there are so many images out there, so many clothes out there. And the only ones that look interesting to me are the ones that look slightly mistaken, of course, or very, very surprising. And often, I'm driving in a taxi, and I see a hole in a shirt or something that looks very interesting or pretty or functional in some way that I'd never seen happen before. And so I'd make the car stop, and I'd get out of the car and walk and see that, in fact, there wasn't a hole, but it was a trick of my eye; it was a shadow, you know. Or if there was a hole, I'd think like, "Oh, damn. Actually, someone thought of that thought already. Someone made that mistake already, so I can't do it anymore."
Ik nam een foto van zijn schoenen, we bedankten elkaar en vervolgden onze weg. Ik doe dat voortdurend. Veel van mijn ontwerpideeën komen voort uit fouten en gezichtsbedrog. Wat er zijn zoveel beelden, zoveel kleren. De enige die ik interessant vind, zijn diegene die er wat fout uitzien, of heel, heel verrassend. Vaak zit ik in een taxi en dan zie ik een gat in een hemd of iets dat er heel interessant uitziet, of mooi, of functioneel, op een heel nieuwe manier. Dan doe ik de auto stoppen, ik stap uit en ga lopen, en dan zie ik dat het geen gat was, maar gezichtsbedrog, een schaduw. Of als ik een gat zie, denk ik: verdomme, iemand heeft het al bedacht. Iemand heeft die fout al gemaakt, dus kan ik het niet meer doen.
I don't know where inspiration comes from. It does not come, for me, from research. I don't get necessarily inspired by research. As a matter of fact, one of the most fun things I've ever done in my whole life was this Christmas season at the Guggenheim in New York. I read "Peter and the Wolf" with this beautiful band from Juilliard, and I did, like, you know, the narrator, and I read it. And I saw this really smart critic who I love, this woman Joan Acocella, who's a friend of mine. And she came backstage and said, "Oh, Isaac, did you know that -- talk to me about Stalinism and talk to me about, you know, like, the '30s in Russia." And I thought, "How do I know about Stalinism?" I know about a wolf and a bird, and, you know, he ate the bird, and then in the end, you know, you hear the bird squeaking or something.
Ik weet niet waar inspiratie vandaan komt. Het komt niet van onderzoek. Onderzoek inspireert me niet meteen. Eén van de allerleukste dingen die ik ooit in mijn leven deed, was dit jaar met kerst in het Guggenheim-museum in New York. Ik las 'Peter en de wolf' voor, met een mooi orkestje van de Juilliard-school. Ik was de verteller. Ik zag een heel knappe recensente op wie ik dol ben. Joan Acocella, een vriendin van mij, kwam achter de schermen en zei: "Isaac, wist je dat dat over stalinisme ging, en over Rusland in de jaren 30?" Ik: "Wat weet ik van stalinisme? Ik weet van een wolf en een vogel en hij at de vogel op, en op het einde hoor je de vogel piepen of zo.
(Laughter)
Nee, ik weet dat dus niet echt."
So I don't really know that, I don't really -- actually, I do my own kind of research, you know? If I'm commissioned to do the costumes for an 18th-century opera or something like that, I will do a lot of research, because it's interesting, not because it's what I'm supposed to do. I'm very, very, very inspired by movies. The color of movies and the way light makes the colors. Light from behind the projection or light from the projection makes the colors look so impossible. Anyway, roll this little clip. I'll just show you. I sit up at night, and I watch movies, and I watch women in movies a lot. And I think about, you know, their roles and about how you have to, like, watch what your daughters look at. Because I look at the way women are portrayed all the time, whether they're kind of glorified in this way, or whether they're kind of, you know, ironically glorified, or whether they're sort of denigrated or ironically denigrated.
Ik doe mijn eigen research. Als ik de kostuums doe voor een 18e-eeuwse opera doe ik veel research, omdat dat interessant is, niet omdat dat wordt verwacht. Films inspireren me heel erg. De kleur van films, de manier waarop licht de kleuren maakt, licht van achter de projectie, of van de projectie, maakt de kleuren zo onmogelijk. Laat dit filmpje maar lopen, dan toon ik het. Ik zit 's nachts films te kijken en kijk veel naar vrouwen in films. Ik denk aan hun rollen, hoe je moet uitkijken waar je dochters naar kijken. Want ik bekijk de hele tijd hoe vrouwen worden afgebeeld. Of ze nu verheerlijkt worden op deze manier, of ironisch verheerlijkt, of ze nu vernederd worden, of ironisch vernederd,
I go back to color all the time. Color is something that motivates me a lot. It's rarely color that I find in nature, although, you know, juxtaposed next to artificial color, natural color is so beautiful. So that's what I do. I study color a lot. But for the most part, I think, like, how can I ever make anything that is as beautiful as that image of Natalie Wood? How can I ever make anything as beautiful as Greta Garbo? I mean, that's just not possible. You know? And so that's what makes me lie awake at night, I guess. I'm also like a big -- I go to astrologers and tarot card readers often, and that's another thing that motivates me a lot. People say, "Do that" -- an astrologer tells me to do something, so I do it.
het komt voor mij allemaal op kleur aan. Kleur motiveert me zeer. Het is zelden kleur die ik in de natuur vind, hoewel, als je ze naast kunstmatige kleur plaatst, is natuurlijke kleur zo mooi. Ik bestudeer kleur vaak. Maar meestal denk ik: hoe maak ik iets dat zo mooi is als dat beeld van Natalie Wood? Hoe maak ik iets zo mooi als Greta Garbo? Dat is gewoon niet mogelijk. Daar lig ik 's nachts van wakker. Ik toon je ook -- ik ga vaak naar astrologen en tarotkaartlezers. Dat motiveert me ook. Astrologen zeggen me wat ik moet doen. En dan doe ik dat.
(Laughter)
(Gelach)
When I was about 21, an astrologer told me that I was going to meet the man of my dreams, and that his name was going to be Eric, right? So, you know, for years I would go to bars and, sort of, anyone I met whose name was Eric, I was humping immediately or something.
Toen ik 21 was, zei een astroloog me dat ik de man van mijn dromen zou ontmoeten en dat hij Eric zou heten. Jarenlang bezocht ik bars, en als ik iemand met de naam Eric zag, zette ik me meteen schrap.
(Laughter)
(Gelach)
There were times when I was so desperate, I would just walk into a room and go, "Eric?" And anybody who would turn around, I would make a beeline for.
Soms was ik zo wanhopig, dat ik gewoon binnenkwam en "Eric!" riep. Soms was ik zo wanhopig, dat ik gewoon binnenkwam en "Eric!" riep. Als iemand zich omkeerde, ging ik er recht op af. (Gelach)
(Laughter)
Als iemand zich omkeerde, ging ik er recht op af. (Gelach)
And I had this really interesting tarot reading a long time ago. The last card he pulled, which was representing my destiny, was this guy in, like, a straw boater with a cane and, you know, sort of spats and this, you know, a minstrel singer, right? I want to show you this clip, because I do this kind of crazy thing where I do a cabaret act. So actually, check this out. Very embarrassing.
Lang geleden kreeg ik een interessante tarotlezing. De laatste kaart die ik trok, die mijn lot voorstelde, was een kerel met een strohoed en een stok, en overschoenen, zo'n beetje een minstreel. Ik toon je dit filmpje omdat ik een cabaretact doe. Even opletten. Ontluisterend.
(Video) (Applause)
(Video): Bedankt. We doen alles wat je vraagt.
Thank you. We'll do anything you ask.
De naam van de show is gebaseerd op een verhaal
The name of the show is based on this story that I have to tell you, about my mother. It's sort of an excerpt from a quote of hers. I was dating this guy, right? And this has to do with being happy, I swear. I was dating this guy, and it was going on for about a year, and we were getting serious, so we decided to invite them all to dinner, our parents. We introduced them to each other. My mother was, sort of, very sensitive to his mother, who, it seemed, was a little bit skeptical about the whole "alternative lifestyle" thing -- you know, homosexuality. So my mother was a little offended, and turned to her and said, "Are you kidding? They have the greatest life together. They eat out, they see shows ..." They eat out, they see shows.
over mijn moeder dat ik moet vertellen, een stuk van een citaat van haar. over mijn moeder dat ik moet vertellen, een stuk van een citaat van haar. Ik ging uit met een kerel. Dit heeft echt te maken met gelukkig zijn. Ik ging al een jaar uit met een kerel. Het werd ons ernst, dus beslisten we om onze ouders te eten te vragen. We stelden ze aan elkaar voor. Mijn moeder was erg gevoelig voor zijn moeder, die blijkbaar nogal sceptisch stond tegenover die alternatieve levenswijze. Homoseksualiteit, weet je wel. Mijn moeder was beledigd. Ze keerde zich naar mij en zei: "Ben je gek? Ze hebben een geweldig leven samen. Ze gaan uit eten, ze gaan naar het theater." Ze gaan uit eten, ze gaan naar het theater.
(Laughter)
(Gelach)
That's the name of the show, "They eat out, they --" That's on my tombstone when I die: "He ate out, he saw shows." Right?
Zo heet de show: ze gaan uit eten, ze -- dat staat er op mijn graf als ik sterf. "Hij ging uit eten, hij ging naar het theater."
(Laughter)
So in editing these clips, I didn't have the audacity to edit a clip of me singing at Joe's Pub. So you'll have to go check it out and come see me or something, because it's mortifying. And yet, it feels -- I don't know how to put this. I feel as little comfort as possible is a good thing. You know? And at least, you know, in my case, because if I just do one thing all the time, I don't know, I get very, very bored. I bore very easily. And you know, I don't say that I do everything well. I just say that I do a lot of things, that's all. And I kind of try not to look back, you know? Except, I guess that's what staying up every night is about -- like, looking back and thinking, "What a fool you made of yourself." You know? But I guess that's OK. Right?
Toen ik deze video's uitzocht, had ik niet de moed om een video te kiezen van mij terwijl ik zing in Joe's Pub. Dat zul je moeten gaan opzoeken, kom gewoon kijken. Het is echt beschamend, en toch voelt het als -- ik weet niet hoe ik dit moet zeggen. Ik denk dat zo weinig mogelijk comfort een goede zaak is. Zeker in mijn geval, want als ik de hele tijd hetzelfde doe, ga ik me heel erg vervelen. Ik ben heel snel verveeld. Ik zeg niet dat ik alles goed doe, ik zeg gewoon dat ik veel dingen doe. Ik probeer niet achterom te kijken. Behalve dan dat dit is waar ik 's nachts van wakker lig. Je kijkt achterom en bedenkt hoe belachelijk je je hebt gemaakt. Maar dat is niet erg.
(Laughter)
Because if you do many things, you get to feel lousy about everything, and not just one, you know? You don't master feeling lousy about one thing. Yeah, exactly.
Want als je veel dingen doet, voel je je slecht over alles in plaats van over één ding. Je kan je niet slecht voelen over één ding.
I will show you this next thing, speaking of costumes for operas. I do work with different choreographers. I work with Twyla Tharp a lot and I work with Mark Morris a lot, who is one of my best friends. And I designed three operas with him -- the most recent one, "King Arthur." I've been very ingrained in the dance world since I was a teenager. I went to a performing arts high school, where I was an actor, and many of my friends were ballet dancers. Again, I don't know where inspiration comes from. I don't know where it comes from. I started making puppets when I was a kid. Maybe that's where the whole inspiration thing started from: puppets.
Inderdaad. Ik toon jullie iets anders, het gaat over operakostuums. Ik werk met verschillende choreografen. Ik werk vaak met Twyla Tharp en met Mark Morris, die één van mijn beste vrienden is. Ik heb drie opera's met hem ontworpen, de meest recente is 'King Arthur'. Ik ben sterk betrokken bij de danswereld sinds mijn tienerjaren. Ik volgde middelbaar kunstonderwijs, als acteur. Veel van mijn vrienden waren dansers. Ik weet niet waar inspiratie vandaan komt, echt niet. Ik begon als kind poppen te maken. Misschien komt de inspiratie daarvan, van poppen.
(Laughter)
En dan de middelbare kunstopleiding.
And then performing arts high school. There I was in high school, meeting dancers and acting.
Daar zat ik, op school, ik leerde dansers kennen en acteerde.
And somehow, from there, I got interested in design.
Daar zat ik, op school, ik leerde dansers kennen en acteerde.
I went to Parsons School of Design, and then I began my career as a designer. I don't really think of myself as a designer, and I don't really think of myself necessarily as a fashion designer. And frankly, I don't really know what to call myself. I think of myself as ... I don't know what I think of myself as, so ... That's just that.
Op één of andere manier wekte dat mijn interesse voor ontwerpen. Ik ging naar de Parsons School of Design en begon mijn carrière als ontwerper. Ik zie mezelf niet echt als ontwerper, als mode-ontwerper. Ik weet niet hoe ik mezelf moet noemen. Ik zie mezelf als -- ik weet het niet. Het is gewoon zo. (Gelach)
(Laughter)
But I must say, this whole thing about being slightly bored all the time, I think that is a very important thing for a fashion designer. You always have to be, like, slightly bored with everything. And if you're not, you have to pretend to be slightly bored with everything. (Laughter)
Maar die kwestie van de hele tijd alles wat saai te vinden, dat is volgens mij belangrijk voor een mode-ontwerper. Alles moet je altijd een beetje vervelen. Als dat niet zo is, moet je doen alsof. (Gelach)
But I am really a little bored with everything. I always say to my partner, Marisa Gardini, who books everything -- books everything and makes everything happen and makes all the deals. And I always tell her that I find myself with a lot of time on the computer bridge program. Too much time on computer bridge, which is, you know, like, that's -- So, somehow, like, about 10 years ago, I thought that the most unboring place in the world would be, like, a TV studio, like for a day show, some kind of day talk show, because it's all of these things that I love kind of in one place. And if you ever get bored, you can look at another thing and do another thing and talk about it, right?
Maar ik vind alles altijd een beetje saai. Ik zeg altijd tegen Marisa Gardini, mijn partner, die alles boekt -- zij brengt al mijn zaken in orde. Zij sluit alle overeenkomsten. Ik zeg haar altijd dat ik veel tijd heb op het bridgeprogramma op de computer. Teveel tijd voor computerbridge, dat is zo ongeveer -- Tien jaar geleden dacht ik dat de onsaaiste plek ter wereld als een tv-studio zou zijn, voor een praatprogramma. als een tv-studio zou zijn, voor een praatprogramma. Want dat is alles waar ik dol op ben in één plek. Als je het saai vindt, kan je naar iets anders kijken en iets anders doen en erover praten.
And so I had this TV show. And that was a very, very, very big part of my process. Actually, could you roll the clip, please? This is one of my favorite clips of Rosie O'Donnell.
Dus had ik een tv-show. Dat was een belangrijk deel van mijn proces. Kan je het filmpje afspelen? Dit is mijn favoriete filmpje van Rosie.
(Video) Isaac Mizrahi: We're back on the set. Hi, Ben!
(Video) Isaac Mizrahi: We zijn terug op de set.
Rosie O'Donnell: Hello, Ben.
Hallo.
Rosie O'Donell: Hallo, Ben.
IM: Look how cute she looks with just a slick back.
IM: Kijk hoe dit haar staat, een gladde rug.
Ben: As my grandmother says, "Delish!"
Man: Haar oma zegt 'Heerlijk!'
RO: Delish!
IM: Wow, heerlijk. Waar moet ik nu gaan staan?
IM: Wow, delish. All right. So where should I position myself? I want to stay out of the way. I don't want to be -- OK, here we go.
Ik wil uit de weg staan. Ik wil niet -- daar gaan we.
RO: Do you get nervous, Ashley?
Word je zenuwachtig, Ashleigh?
Ashley: Doing what? RO: Cutting hair.
Ashleigh: Als ik wat doe? ROD: Haren knippen.
A: Never. I don't think there was ever a day when I cut hair I was nervous.
A: Haren knippen? Nooit, nooit.
IM: You look so cute already. RO: You like it? All right.
Ik heb nooit een dag gehad dat ik haren knipte en nerveus was. IM: Je ziet er trouwens al erg leuk uit. ROD: Vind je het leuk? Oké.
IM: Do you have a problem looking cute? RO: Of course I want to look cute.
IM: Vind je het lastig om er leuk uit te zien?
ROD: Natuurlijk wil ik er leuk uitzien.
IM: Just checking, because some people want to look, you know, aggressively ugly.
IM: Ik vraag het maar, want soms willen mensen er agressief lelijk uitzien.
ROD: Ik niet, nee.
RO: No, not me, no.
IM: Je leest over mensen die heel veel geld hebben
IM: You read about people who have a lot of money and they have kids and the kids always end up somehow, really messed up, you know? And there's got to be some way to do that, Rosie. Just because you're fabulously rich and fabulously famous, does that mean you shouldn't have kids, because you know they're going to end up messed up?
en kinderen hebben, die altijd in nesten zitten. Daar moet een truc voor zijn, Rosie. Want gewoon omdat je puissant rijk bent, en beroemd, betekent nog niet dat je kinderen moet hebben, want je weet dat die in nesten geraken. betekent nog niet dat je kinderen moet hebben, want je weet dat die in nesten geraken.
RO: No, but it means your priority has to be their well-being first, I think. But you have to make the decision for yourself. My kids are seven, who the hell knows? They're going to be like 14 and in rehab. And they're going to be playing this clip. "I'm such a good mother." My God, this is the shortest I've ever had!
ROD: Nee, maar je prioriteit moet hun welzijn zijn, denk ik. Je moet de beslissing voor jezelf nemen. Mijn kinderen zijn zeven, wie zal het zeggen. Misschien moeten ze op hun 14de al ontwennen. Dan spelen ze deze video af: "Ik ben zo'n geweldige moeder." Dit is het kortste dat ik ooit al had.
IM: It looks good, yeah?
IM: Ziet er goed uit, niet?
A: Has your hair ever been this short? RO: No! But it's all right -- go crazy.
A: Ik wilde je al vragen, heb je je haar ooit al --
ROD: Nee! Het is oké -- leef je uit.
IM: I feel like it needs to be closer down here.
IM: Ik vind dat het hier wat dichter moet komen.
A: It's just a stage. RO: We're just staging it.
A: Nee, we zijn nog aan het testen.
ROD: We zijn nog aan het testen.
IM: Are you freaking out? It's so cute.
IM: Vind je het eng? Je ziet er zo schattig uit.
RO: No, I love it. It's the new me. IM: It's so fabulous!
ROD: Nee, ik ben er dol op. Het is mijn nieuwe ik.
IM: Het is geweldig!
RO: Flock of Rosie. Wooo!
ROD: Een kudde Rosie. Woooo!
(Laughter)
IM: Van alle onsaaie dingen op de wereld --
IM: By the way, of all the most unboring things in the world, right? I mean, like, making someone who's already cute look terrible like that --
Iemand die er al schattig uitziet, er zo vreselijk doen uitzien.
(Laughter)
Dat is niet saai. Dat is allesbehalve saai.
That is not boring. That is nothing if it's not boring.
(Laughter)
Ik las eens een geweldig citaat:
Actually, I read this great quote the other day, which was, "Style makes you feel great, because it takes your mind off the fact that you're going to die." Right?
"Stijl geeft je een goed gevoel omdat het je doet vergeten dat je gaat sterven." Toen besefte ik dat het op mijn website stond
(Laughter)
And then I realized that was on my website, and it said, you know, the quote was attributed to me. And I thought, "Oh, I said something in an interview. I forgot I said that." But it's really true.
en dat het citaat aan mij was toegeschreven, zeker iets dat ik in een interview had gezegd. Dat was ik vergeten. Maar het is echt waar.
I want to show you this last clip because it's going to be my last goodbye. I'll tell you that I cook a lot also. I love to cook. And I often look at things as though they're food. Like, I say, "Would you serve a rotten chicken? Then how could you serve a beat-up old dress or something? How could you show a beat-up old dress?" I always relate things to kitchen-ry.
Deze video is mijn afscheid. Ik zei al dat ik veel kook. Ik ben er dol op. Ik kijk vaak naar dingen alsof het eten is. Bijvoorbeeld: zou je een rotte kip opdienen? Hoe kan je dan een versleten kledingstuk opdienen? Hoe kan je dan een versleten kledingstuk opdienen? Ik breng dingen altijd in verband met de keuken.
(Laughter)
Daar komt het volgens mij op neer.
And so I think that's what it all boils down to. Everything boils down to that.
Alles komt daarop neer.
So check this out. This is what I've been doing, because I think it's the most fun thing in the world. It's, like, this website with a lot of different things on it. It's a polymathematical website. We actually shoot segments, like TV show segments. And it's kind of my favorite thing in the world. And it just began, like, in the beginning of February. So who knows? Again, I don't say it's good, I just think it's not boring, right? And here's the last bit.
Even kijken. Dit deed ik omdat het superleuk is. Het is een website. Er staan veel verschillende dingen op. Het is een website voor veelzijdige mensen. We nemen segmenten van tv-shows. Het is mijn favoriete ding. Ik ben er pas sinds februari mee bezig. Ik zeg niet dat het goed is, het is gewoon niet saai. Dit is het laatste stukje.
(Music)
IM: I make buttermilk pancakes or buttermilk waffles all the time.
(Video) IM: Ik maak graag karnemelkpannenkoeken en karnemelkwafels.
Sara Moulton: Do you?
Chef: Echt?
IM: Yeah, but I can never find buttermilk, ever.
IM: Ja, maar ik vind de karnemelk nooit.
You can't find it at Citarella, you can't find it.
Chef: Oh.
IM: Bij Citarella vind je geen karnemelk.
SM: You can't? IM: It's always low-fat.
Chef: Niet? IM: Het is altijd afgeroomde karnemelk.
SM: But that's all it is. IM: It is? OK.
Chef: Nee, maar dat is altijd zo. IM: Is dat altijd zo?
SM: You don't know? Let me tell you something interesting.
Chef: Wist je dat niet? Ik heb een weetje voor je.
IM: You know what? Stop laughing! It's not funny.
Chef: Wist je dat niet? Ik heb een weetje voor je.
Just because I don't know there's no such thing as whole buttermilk. Sorry. What?
IM: Stop met lachen. Het is niet grappig. Gewoon omdat ik niet weet dat er geen volle karnemelk bestaat. Sorry, wat zei je?
SM: Here's the deal: in the old days, when they used to make butter -- You know how you make butter?
Chef: Ik vertel je hoe het zit. Vroeger maakten ze boter. Chef: Ik vertel je hoe het zit. Vroeger maakten ze boter. Weet je hoe dat gaat?
IM: Churn. SM: From cream.
IM: Karnen?
IM: Yeah, exactly.
Chef: Afromen?
SM: So you take heavy, high-fat milk, which is cream,
IM: Ja, precies.
and you churn it until it separates into these curds and water. The liquid is actually -- if you've ever overbeaten your whipped cream, it's actually buttermilk. That's what it was in the early days. And that's what people used for baking and all sorts of things. Now the buttermilk that you get is actually low-fat or skim milk.
Chef: Je neemt zware, vette melk, room dus, en je karnt ze tot ze uiteenvalt in wrongel en water. De vloeistof is helder. Als je ooit je room te sterk hebt opgeklopt, krijg je karnemelk. Zo ging het vroeger. En dat gebruikten mensen om te bakken en zo. De karnemelk die je koopt, is afgeroomd.
IM: Excuse me, I didn't know. Alright?
IM: Sorry, dat wist ik niet.
SM: The reason he thought that is because buttermilk is so wonderfully thick and delicious.
Chef: Dat dacht hij omdat karnemelk zo heerlijk dik is. IM: Ja, precies.
IM: Yeah, it is. Exactly.
Wie had gedacht dat het afgeroomd was?
SM: So who would think that it was low-fat?
Dat was het. Bedankt.
IM: Well, that's it. Thank you very much. Happy TED. It's so wonderful here. I love it. I love it. I love it.
Zalige TED. Het is hier heerlijk. Ik ben er dol op.
Thanks. Bye.
Bedankt. Daag.