I have, like, a thing about sleeping. I don't sleep that much, and I've come to this thing about, like, not sleeping much as being a great virtue, after years of kind of battling it as being a terrible detriment or something. And now I really like sort of sitting up. You know, but for years, I've been sitting up, and I think my creativity is greatly motivated by this kind of insomnia. I lie awake. I think thoughts. I walk aimlessly sometimes. I used to walk more at night. I walk during the day, and I follow people who I think look interesting.
Nehezemre esik az alvás. Nem alszom túl sokat és arra jutottam, hogy az álmatlanság az előnyömre válhat, mivel évekig gyötrődtem vele gondolván hogy hátráltat valamiben. Manapság tetszik, hogy felülök az ágyban. Éveken keresztül üldögéltem és most már úgy gondolom, hogy a kreativitásomat nagyban motiválja ez a fajta álmatlanság. Ébren fekszem. Gondolkozom. Céltalanul járkálok. Néha többet járkáltam éjszakánként. Nappal mások után járkálok, követem azokat, akikről azt gondolom, hogy érdekesen néznek ki.
(Laughter)
(Nevetés)
And sometimes -- actually, once it was on "Page Six" in the "Post" that I was cruising this guy, like, sort of, whatever, but I was actually just following because he had these great shoes on --
És néha – egyébként, a Post magazinban volt a pletyka rovatban, hogy fel akartam szedni egy fickót, és hát, na mindegy, de egyébként csak azért követtem mert nagyon tetszett a cipője.
(Laughter)
És utána mentem,
so I was following this guy. And I took a picture of his shoes, and we thanked each other and just went on our way. But I do that all the time. As a matter of fact, I think a lot of my design ideas come from mistakes and tricks of the eye. Because I feel like, you know, there are so many images out there, so many clothes out there. And the only ones that look interesting to me are the ones that look slightly mistaken, of course, or very, very surprising. And often, I'm driving in a taxi, and I see a hole in a shirt or something that looks very interesting or pretty or functional in some way that I'd never seen happen before. And so I'd make the car stop, and I'd get out of the car and walk and see that, in fact, there wasn't a hole, but it was a trick of my eye; it was a shadow, you know. Or if there was a hole, I'd think like, "Oh, damn. Actually, someone thought of that thought already. Someone made that mistake already, so I can't do it anymore."
lefényképeztem a cipőjét, megköszöntük egymásnak és elváltak útjaink. De mindig ezt csinálom. Tulajdonképpen, nagyon sok design elképzelésem az érzéki csalódás szüleménye. Mert szerintem olyan sokféle kép, olyan sokféle ruha létezik. És persze csak azokat találom érdekesnek, amelyek kissé hibásnak tűnnek vagy nagyon-nagyon meglepőnek. És sokszor, mikor taxiban utazok és meglátok egy lyukas inget, vagy akármit, ami olyan nagyon érdekesen vagy szépen, vagy hasznosan néz ki, amilyet én még sohasem láttam, olyankor meg kell hogy állítsam a kocsit, hogy kiszálljak, és rájöjjek, hogy nem volt lyuk az ingen, mert csak egy illúzió volt, vagy egy árnyék. De ha mégis volt lyuk, akkor mindig azt gondolom, hogy a fenébe is már valaki gondolt erre. Valaki már elkövette ezt a hibát én már nem tehetem.
I don't know where inspiration comes from. It does not come, for me, from research. I don't get necessarily inspired by research. As a matter of fact, one of the most fun things I've ever done in my whole life was this Christmas season at the Guggenheim in New York. I read "Peter and the Wolf" with this beautiful band from Juilliard, and I did, like, you know, the narrator, and I read it. And I saw this really smart critic who I love, this woman Joan Acocella, who's a friend of mine. And she came backstage and said, "Oh, Isaac, did you know that -- talk to me about Stalinism and talk to me about, you know, like, the '30s in Russia." And I thought, "How do I know about Stalinism?" I know about a wolf and a bird, and, you know, he ate the bird, and then in the end, you know, you hear the bird squeaking or something.
Nem tudom, honnan kapom az ihletet. Nem saját magamtól és nem is kutatómunkából. Nem ihlet meg a kutatás. Igazság szerint az egyik legszórakoztatóbb dolog, amit eddig csináltam az egy karácsonyi előadás volt a Guggenheim múzeumban, New York-ban. Felolvastam a Péter és a farkast egy zenekarral a Juilliard-ból. És én voltam a narrátor és felolvastam. És találkoztam ezzel a nagyon okos kritikussal, akit imádok. Joan Acocella, aki egy barátom, az előadás után odajött hozzám a színfalak mögé és a Sztálinizmusról beszélt és a 30-as évek Oroszországáról. És erre azt mondtam hogy, hogy jön ide a Sztálinizmus? Én egy farkasról meg egy madárról tudok, és hogy megették a madarat, és hogy már nem csicsereg, vagy valami ilyesmi nem?
(Laughter)
szóval nem tudom mindezt. Nem igazán tudom --
So I don't really know that, I don't really -- actually, I do my own kind of research, you know? If I'm commissioned to do the costumes for an 18th-century opera or something like that, I will do a lot of research, because it's interesting, not because it's what I'm supposed to do. I'm very, very, very inspired by movies. The color of movies and the way light makes the colors. Light from behind the projection or light from the projection makes the colors look so impossible. Anyway, roll this little clip. I'll just show you. I sit up at night, and I watch movies, and I watch women in movies a lot. And I think about, you know, their roles and about how you have to, like, watch what your daughters look at. Because I look at the way women are portrayed all the time, whether they're kind of glorified in this way, or whether they're kind of, you know, ironically glorified, or whether they're sort of denigrated or ironically denigrated.
igazából sajátos módszereim vannak a kutatásra. Ha megbíznak egy 18. századi opera jelmezeinek elkészítésével, vagy valami hasonlóval, akkor nagyon utánanézek dolgoknak, mert éredekes, nem azért, mert ezt kell csinálnom. Nagyon nagy inspirációt merítek a filmekből. A filmek színeiből, a fény által keletkezett színekből, mert a vetítés során nyert fény az ami a színeket lehetetlenné teszi. És ezért mutatnám meg ezt a rövid bejátszást. Éjszakánként felülök az ágyamban és filmeket nézek és filmekben is a nőket. És elgondolkozom a szerepükön és azon, hogy mennyire oda kell figyelni arra, hogy mit látnak a lányok. És mert figyelem, hogy a nőket hogyan ábrázolják. Hogy vajon mikor dicsőítik őket vagy mikor ironikusan dicsőítik őket, vagy vajon mikor becsmérelik őket vagy mikor ironikus becsmérelik őket.
I go back to color all the time. Color is something that motivates me a lot. It's rarely color that I find in nature, although, you know, juxtaposed next to artificial color, natural color is so beautiful. So that's what I do. I study color a lot. But for the most part, I think, like, how can I ever make anything that is as beautiful as that image of Natalie Wood? How can I ever make anything as beautiful as Greta Garbo? I mean, that's just not possible. You know? And so that's what makes me lie awake at night, I guess. I'm also like a big -- I go to astrologers and tarot card readers often, and that's another thing that motivates me a lot. People say, "Do that" -- an astrologer tells me to do something, so I do it.
A színekhez mindig visszatérek, mert a színek nagyon motiváló hatással vannak rám. Ritka az, ha természetben találok színeket, habár, a természetes szín a mesterségessel összevetve annyira gyönyörű. Tehát ez lázba hoz. Színeket tanulmányozok. De legtöbbször eltűnődöm azon, hogyan tudnék valami olyasvalamit kreálni, ami legalább annyira szép, mint Natalie Wood? Vagy esetleg Greta Garbo? Úgy értem, ez egyszerűen lehetetlen. És ez az amiért ébren vagyok éjszaka, szerintem. Szeretnék mutatni valamit -- mert nagyon sokszor -- járok csillagjóshoz és jósnőhöz, és ez egy másik dolog, ami nagyban motivál. Az emberek azt mondják, csináld ezt. Egy csillagjós azt mondja, csináld ezt. Akkor megcsinálom.
(Laughter)
(Nevetés)
When I was about 21, an astrologer told me that I was going to meet the man of my dreams, and that his name was going to be Eric, right? So, you know, for years I would go to bars and, sort of, anyone I met whose name was Eric, I was humping immediately or something.
Amikor 21 éves voltam egy jós azt mondta, hogy megtalálom álmaim férfiját, és hogy Eriknek fogják hívni. És évekig jártam úgy bárokba, hogy bárkit azonnal ágyba vittem, akit Eriknek hívtak.
(Laughter)
(Nevetés)
There were times when I was so desperate, I would just walk into a room and go, "Eric?" And anybody who would turn around, I would make a beeline for.
És olyan is előfordult, hogy annyira elkeseredett voltam, hogy csak beléptem és elkiáltottam magam hogy: Erik! És bárki aki hátrafordult arra rányomultam.
(Laughter)
(Nevetés)
And I had this really interesting tarot reading a long time ago. The last card he pulled, which was representing my destiny, was this guy in, like, a straw boater with a cane and, you know, sort of spats and this, you know, a minstrel singer, right? I want to show you this clip, because I do this kind of crazy thing where I do a cabaret act. So actually, check this out. Very embarrassing.
Volt egy nagyon érdekes kártya olvasásom egyszer régen. A legutolsó kártyalap, ami épp a sorsomat mutatta, egy pasi volt rajta szalmakalapban sétapálcával, suvickos cipőben, egy olyan kabaré énekes. Szeretném megmutatni ezt a bejátszást, ahol őrületes módon egy kabaréműsort csinálok. Nézzék. Nagyon kínos.
(Video) (Applause)
(Videó): Köszönöm. Bármit bevállalok.
Thank you. We'll do anything you ask.
A műsor címe egy anyámról szóló történeten
The name of the show is based on this story that I have to tell you, about my mother. It's sort of an excerpt from a quote of hers. I was dating this guy, right? And this has to do with being happy, I swear. I was dating this guy, and it was going on for about a year, and we were getting serious, so we decided to invite them all to dinner, our parents. We introduced them to each other. My mother was, sort of, very sensitive to his mother, who, it seemed, was a little bit skeptical about the whole "alternative lifestyle" thing -- you know, homosexuality. So my mother was a little offended, and turned to her and said, "Are you kidding? They have the greatest life together. They eat out, they see shows ..." They eat out, they see shows.
alapszik. Igazából egy részlet az egyik idézetéből. Szóval randiztam egy pasival. Esküszöm hogy ez a boldogsággal kapcsolatos. Szóval randiztunk és már egy éve jártunk. És már komolyra akart fordulni a dolog és úgy döntöttünk hogy a szüleinket meghívjuk vacsorára. És be is mutattuk őket egymásnak. Az édesanyám nagyon érzékenyen reagált az ő anyjával szemben, aki szkeptikusan fogadta az egész alternatív életmód dolgot. Mármint a homoszexualitást. Ezért az anyukám kissé sértve érezte magát. Ezért anyám azt mondta neki "Ez most vicc? Nagyszerű életük van. Vacsorázni és előadásokra járnak." Vacsorázni és előadásokra járnak.
(Laughter)
(Nevetés)
That's the name of the show, "They eat out, they --" That's on my tombstone when I die: "He ate out, he saw shows." Right?
Ez a műsor címe, -- ez rajta lesz a síromon miután meghalok. Vacsorázni és előadásokra járt.
(Laughter)
So in editing these clips, I didn't have the audacity to edit a clip of me singing at Joe's Pub. So you'll have to go check it out and come see me or something, because it's mortifying. And yet, it feels -- I don't know how to put this. I feel as little comfort as possible is a good thing. You know? And at least, you know, in my case, because if I just do one thing all the time, I don't know, I get very, very bored. I bore very easily. And you know, I don't say that I do everything well. I just say that I do a lot of things, that's all. And I kind of try not to look back, you know? Except, I guess that's what staying up every night is about -- like, looking back and thinking, "What a fool you made of yourself." You know? But I guess that's OK. Right?
Mikor ezeket a videókat szerkesztettem nem volt elég bátorságom betenni közéjük azt a részt amikor a Joe’s Pub-ban énekelek. Ezt maguknak kell megnézniük, vagy egyeztessenek velem, vagy ilyesmi. Halálosan kínos de mégis olyan -- hogy is mondjam? Úgy hiszem minél kényelmetlenebb valami, annál jobb. Legalább is az én esetemben, mert ha csak egy dologra koncentrálok, akkor azt nagyon hamar megunom. Nagyon hamar elunom magam. És nem azt mondom, hogy mindent remekül csinálok, csak azt szoktam mondani, hogy sok mindent csinálok, ennyi. És megpróbálok nem visszaemlékezni. De hát, ezért van az hogy nem alszom. Mert ha visszaemlékszem akkor rájövök, hogy mennyire kinevettettem magam. De ezzel nincs semmi baj. Nem?
(Laughter)
Because if you do many things, you get to feel lousy about everything, and not just one, you know? You don't master feeling lousy about one thing. Yeah, exactly.
Mert ha sok mindent csinálsz, akkor minden miatt pocsékul érezheted magad, és nem csak egy dolog miatt. Nem tudod tökélyre vinni a pocsék érzést csak egy dolog miatt.
I will show you this next thing, speaking of costumes for operas. I do work with different choreographers. I work with Twyla Tharp a lot and I work with Mark Morris a lot, who is one of my best friends. And I designed three operas with him -- the most recent one, "King Arthur." I've been very ingrained in the dance world since I was a teenager. I went to a performing arts high school, where I was an actor, and many of my friends were ballet dancers. Again, I don't know where inspiration comes from. I don't know where it comes from. I started making puppets when I was a kid. Maybe that's where the whole inspiration thing started from: puppets.
Igen, pontosan. A következő bejátszás operajelmez készítéssel kapcsolatos. Sok koreográfussal dolgozok együtt, mint például Twyla Tharp és a legjobb barátaim egyike, Mark Morris. Három operához terveztünk jelmezeket együtt, a legutóbbi az Artúr király volt. Serdülőkorom óta a tánc világa nagyban befolyásolta az életemet. ELőadóművészeti középiskolába jártam, színészetet tanultam. És nagyon sok barátom volt balett-táncos. Ismételten, nem tudom honnan kapom az ihletet. Nem tudom. Gyerekként bábokat készítettem. És lehet hogy az ihlet innen ered.
(Laughter)
És aztán az előadóművészeti középiskola.
And then performing arts high school. There I was in high school, meeting dancers and acting.
Ott voltam a középiskolában,
And somehow, from there, I got interested in design.
találkoztam táncosokkal és a színészettel.
I went to Parsons School of Design, and then I began my career as a designer. I don't really think of myself as a designer, and I don't really think of myself necessarily as a fashion designer. And frankly, I don't really know what to call myself. I think of myself as ... I don't know what I think of myself as, so ... That's just that.
És valahogy innen fakad a divattervezés iránti érdeklődésem. A Parsons School of Design-ba mentem, és utána kezdtem el a karrierem, mint tervező. De nem képzelem magam tervezőnek, nem igazán gondolok magamra divattervezőként. Őszintén szólva, nem tudom minek nevezném magam. Én úgy gondolok magamra mint… nem tudom miként gondolok magamra. És ennyi. (Nevetés)
(Laughter)
But I must say, this whole thing about being slightly bored all the time, I think that is a very important thing for a fashion designer. You always have to be, like, slightly bored with everything. And if you're not, you have to pretend to be slightly bored with everything. (Laughter)
De el kell hogy mondjam, az unalommal kapcsolatosan hogy, mert úgy gondolom ez az ami nagyon fontos egy divattervezőnek. Mert mindig mindent kissé unalmasnak kell találni. És ha nem unatkozol, akkor tettetni kell hogy minden kissé unalmas. (Nevetés)
But I am really a little bored with everything. I always say to my partner, Marisa Gardini, who books everything -- books everything and makes everything happen and makes all the deals. And I always tell her that I find myself with a lot of time on the computer bridge program. Too much time on computer bridge, which is, you know, like, that's -- So, somehow, like, about 10 years ago, I thought that the most unboring place in the world would be, like, a TV studio, like for a day show, some kind of day talk show, because it's all of these things that I love kind of in one place. And if you ever get bored, you can look at another thing and do another thing and talk about it, right?
De én tényleg mindent kissé unalmasnak találok. Mindig azt mondom Marisa Gardininak, a partneremnek, aki mindent előjegyez -- mindent előjegyez és mindent lehetővé tesz számomra. Ő bonyolítja az üzleti dolgokat. Mindig azzal nyaggatom, hogy túl sokat időzök a számítógépes kártyajátékokkal. A kártyajátékokkal, amik hát, tudják, olyan, na mindegy… tíz éve valahogy azt gondoltam hogy legkevésbé unalmas hely a világon egy televíziós stúdió lehet. Egy olyan nappali beszélgetős tévé műsor. Mert minden amit imádok ott megvan egy helyen. És hogy ha elunom magam akkor rátérek másra, és csinálok valami mást és arról beszélek.
And so I had this TV show. And that was a very, very, very big part of my process. Actually, could you roll the clip, please? This is one of my favorite clips of Rosie O'Donnell.
Volt egy tévéműsorom, és nagyon nagy része volt a munkafolyamatomnak. A bejátszást legyen szíves. Ez az egyik kedvenc bejátszásom Rosieról.
(Video) Isaac Mizrahi: We're back on the set. Hi, Ben!
(Videó) Isaac Mizrahi: Máris visszatértünk.
Rosie O'Donnell: Hello, Ben.
Szia.
Rosie O'Donnell: Szia, Ben.
IM: Look how cute she looks with just a slick back.
IM: Nézd milyen cuki így hátrafésülve.
Ben: As my grandmother says, "Delish!"
Férfi: A nagymamája azt mondja: imádnivaló.
RO: Delish!
IM: Igen, imádnivaló. Jól van, hova álljak?
IM: Wow, delish. All right. So where should I position myself? I want to stay out of the way. I don't want to be -- OK, here we go.
Nem akarok útban lenni, nem akarom hogy -- oké. Szóval.
RO: Do you get nervous, Ashley?
Ideges vagy Ashleigh?
Ashley: Doing what? RO: Cutting hair.
Ashleigh: Miért lennék ideges? ROD: A hajvágás miatt.
A: Never. I don't think there was ever a day when I cut hair I was nervous.
A: A hajvágás miatt? Nem, soha.
IM: You look so cute already. RO: You like it? All right.
Még nem volt olyan hogy idegeskedtem volna hajvágás közben. IM: Máris annyira cuki vagy amúgy. ROD:Tetszik? Akkor jó.
IM: Do you have a problem looking cute? RO: Of course I want to look cute.
IM: Baj számodra cukin kinézni? Cuki akarsz lenni.
ROD: Persze hogy cuki akarok lenni.
IM: Just checking, because some people want to look, you know, aggressively ugly.
IM: Csak tudni akartam, mert sokan visszataszítóan csúnyán akarni kinézni.
ROAD: Nem, én nem.
RO: No, not me, no.
IM: Mert a pénzeszsákok gyerekeiről
IM: You read about people who have a lot of money and they have kids and the kids always end up somehow, really messed up, you know? And there's got to be some way to do that, Rosie. Just because you're fabulously rich and fabulously famous, does that mean you shouldn't have kids, because you know they're going to end up messed up?
azt szokás olvasni, hogy mindig olyan züllöttek, nem? Valahogy ezt el lehet kerülni Rosie. Mert csak azért mert valakinek rengeteg pénze van és nagyon híres, az azt jelenti hogy ne is legyen gyereke mert azok amúgy is elzüllenek?
RO: No, but it means your priority has to be their well-being first, I think. But you have to make the decision for yourself. My kids are seven, who the hell knows? They're going to be like 14 and in rehab. And they're going to be playing this clip. "I'm such a good mother." My God, this is the shortest I've ever had!
ROD: Nem, de akkor az ő jólétük kell hogy legyen a legfontosabb, szerintem. De ezt mindenki saját maga dönti el. Az én gyermekeim 7 évesek, és ki tudja? Lehet hogy 14 évesen már elvonón lesznek. És akkor lejátsszák majd ezt a videót: "Annyira jó anya vagyok." Istenem, ez a legrövidebb frizurám ami valaha volt.
IM: It looks good, yeah?
IM: Jól néz ki, mi?
A: Has your hair ever been this short? RO: No! But it's all right -- go crazy.
A: Meg akartam kérdezni hogy volt e már ilyen --
ROD: Nem, nincs semmi baj -- csináld csak.
IM: I feel like it needs to be closer down here.
IM: Azt hiszem erre rövidebbnek kellene lennie.
A: It's just a stage. RO: We're just staging it.
A: Nem, csak lépcsőzzük.
ROD: Csak lépcsőzzük.
IM: Are you freaking out? It's so cute.
IM: Meg vagy ijedve? Olyan aranyosan nézel ki.
RO: No, I love it. It's the new me. IM: It's so fabulous!
ROD: Nem, szerintem isteni. Ez az új énem.
IM: Hát szerintem isteni!
RO: Flock of Rosie. Wooo!
ROD: A fürtöknek annyi.
(Laughter)
IM: Egyike a legkevésbé unalmas dolgoknak a világon.
IM: By the way, of all the most unboring things in the world, right? I mean, like, making someone who's already cute look terrible like that --
Elcsúnyítani valakit aki amúgy annyira édes.
(Laughter)
Ez nem unalmas. Ha valami nem unalmas, ez az.
That is not boring. That is nothing if it's not boring.
(Laughter)
Egyébként a múltkor egy nagyszerű idézetet olvastam ami a következő:
Actually, I read this great quote the other day, which was, "Style makes you feel great, because it takes your mind off the fact that you're going to die." Right?
"Az elegancia boldoggá tesz mert elfeledteti velünk a halál gondolatát." Nem igaz? És aztán rájöttem hogy ez a weblapomon szerepel
(Laughter)
And then I realized that was on my website, and it said, you know, the quote was attributed to me. And I thought, "Oh, I said something in an interview. I forgot I said that." But it's really true.
és az idézetet nekem tulajdonították, és hogy valamelyik interjú során mondtam ezt. Elfelejtettem hogy ezt mondtam. De ez teljesen igaz.
I want to show you this last clip because it's going to be my last goodbye. I'll tell you that I cook a lot also. I love to cook. And I often look at things as though they're food. Like, I say, "Would you serve a rotten chicken? Then how could you serve a beat-up old dress or something? How could you show a beat-up old dress?" I always relate things to kitchen-ry.
Szeretném megmutatni ezt az utolsó bejátszást, mert ezzel most én el is köszönnék. Elmondanám még hogy sokat főzök. Imádok főzni. És sok mindent úgy kezelek mintha étel lenne. Például azt mondom, nem szolgálnál fel egy romlott csirkét, ugye? Akkor hogyan lehet egy molyrágta ruhát felvinni a kifutóra? Egy molyrágta ruha a kifutón? Mindig a konyhára vezetek vissza dolgokat.
(Laughter)
És én úgy gondolom ez az amit le lehet szűrni a dolgokból,
And so I think that's what it all boils down to. Everything boils down to that.
mert mindenből ez szűrhető le.
So check this out. This is what I've been doing, because I think it's the most fun thing in the world. It's, like, this website with a lot of different things on it. It's a polymathematical website. We actually shoot segments, like TV show segments. And it's kind of my favorite thing in the world. And it just began, like, in the beginning of February. So who knows? Again, I don't say it's good, I just think it's not boring, right? And here's the last bit.
Tehát nézzék. Mostanában ezzel foglalkoztam, mert szerintem ez a legmókásabb dolog a világon. Ez egy ilyen weboldal. Sok minden megtalálható rajta. Polihisztori dolog. Tévésorozat szerű részeket teszünk fel. Ez a kedvenc elfoglaltságom. Február elején kezdtem. És ki tudja mi lesz belőle? Ismét nem azt mondanám, hogy remek hanem azt, hogy nem unalmas. Íme a legutolsó videó.
(Music)
IM: I make buttermilk pancakes or buttermilk waffles all the time.
(Videó) IM: Meg kell hogy említsem, sokszor használok írót a palacsinta elkészítéséhez.
Sara Moulton: Do you?
Séf: Tényleg?
IM: Yeah, but I can never find buttermilk, ever.
IM: Igen, de soha nem kapok írót a boltban.
You can't find it at Citarella, you can't find it.
Séf: Nahát.
IM: Nem lehet írót kapni a Citarellán; tényleg nem.
SM: You can't? IM: It's always low-fat.
Séf: Nem? IM: Csak zsírszegényt lehet.
SM: But that's all it is. IM: It is? OK.
Séf: De hát csak olyan van. IM: Az olyan?
SM: You don't know? Let me tell you something interesting.
Séf: Hát nem tudtad? Hadd mondjak valamit.
IM: You know what? Stop laughing! It's not funny.
Valami érdekeset.
Just because I don't know there's no such thing as whole buttermilk. Sorry. What?
IM: Te tudtad? Ne nevess. Nem vicces. Csak azért mert nem tudtam hogy nincs zsíros fajta -- hogy nem is létezik olyan. Hogy tessék?
SM: Here's the deal: in the old days, when they used to make butter -- You know how you make butter?
Séf: Hát képzeld el. Hadd mondjam el miről is van szó. Régen mikor vajat készítettek, tudod hogy készül a vaj?
IM: Churn. SM: From cream.
IM: Kiköpülik?
IM: Yeah, exactly.
Séf: Tejszínné?
SM: So you take heavy, high-fat milk, which is cream,
IM: Igen pontosan.
and you churn it until it separates into these curds and water. The liquid is actually -- if you've ever overbeaten your whipped cream, it's actually buttermilk. That's what it was in the early days. And that's what people used for baking and all sorts of things. Now the buttermilk that you get is actually low-fat or skim milk.
Séf: Igen, a magas zsírtartalmú tejet, vagyis tejszínt, addig köpülik amíg a víz és a zsír szétválik. És az író az a folyadék ami megmarad. Ha túlságosan felverik a tejszínhabot is ez történik. Régen így volt. Használták sütéshez és sok minden máshoz is. Az író amit manapság kapsz valójában zsírszegény vagy lefölözött tej.
IM: Excuse me, I didn't know. Alright?
IM: Elnézést kérek, nem tudtam. Jó?
SM: The reason he thought that is because buttermilk is so wonderfully thick and delicious.
Azért gondolta ezt, mert az író olyan csodálatosan sűrű és krémes. IM: Igen, pontosan.
IM: Yeah, it is. Exactly.
Ki gondolta volna, hogy zsírszegény?
SM: So who would think that it was low-fat?
Hát ennyi. Köszönöm szépen.
IM: Well, that's it. Thank you very much. Happy TED. It's so wonderful here. I love it. I love it. I love it.
Boldog TED-et. Annyira csodálatos itt lenni. Imádom.
Thanks. Bye.
Köszönöm. Viszlát!