The future, as we know it, is very unpredictable. The best minds in the best institutions generally get it wrong. This is in technology. This is in the area of politics, where pundits, the CIA, MI6 always get it wrong. And it's clearly in the area of finance. With institutions established to think about the future, the IMF, the BIS, the Financial Stability Forum, couldn't see what was coming. Over 20,000 economists whose job it is, competitive entry to get there, couldn't see what was happening.
Майбутнє - непередбачуване. Найрозумніші учасники світових організацій розуміють його неправильно. Технологи, політики, вчені, ЦРУ, Таємна розвідка Британії трактують його неправильно. Без сумнівів, це існує й в економіці. Установи, створені турбуватися про майбутнє, зокрема МВФ, БМР, Рада з фінансової стабільності не змогли передбачити майбутнє. Більше 20 000 економістів не могли зрозуміти, що відбувається, хоча в цьому й полягає їхня робота, отримати яку не так і просто.
Globalization is getting more complex. And this change is getting more rapid. The future will be more unpredictable. Urbanization, integration, coming together, leads to a new renaissance. It did this a thousand years ago. The last 40 years have been extraordinary times. Life expectancy has gone up by about 25 years. It took from the Stone Age to achieve that. Income has gone up for a majority of the world's population, despite the population going up by about two billion people over this period. And illiteracy has gone down, from a half to about a quarter of the people on Earth. A huge opportunity, unleashing of new potential for innovation, for development.
Глобалізація стає заплутанішою, а зміни відбуваються щоразу швидше. Наше майбутнє стає непередбачуванішим. Урбанізація, інтеграція, об'єднання зусиль є причинами нового ренесансу. Так сталося 1 000 років тому. Останні 40 років були надзвичайним періодом. Тривалість життя зросла на 25 років. Це ривок від часів Кам'яної доби. Зріс дохід більшості населення Землі, хоча воно збільшилось на 2 мільярди за цей період. Із половини населення Землі, лише чверть залишається неграмотною. З'явилися величезні можливості, що дають волю новому потенціалу до інновацій, розвитку.
But there is an underbelly. There are two Achilles' heels of globalization. There is the Achilles' heel of growing inequality -- those that are left out, those that feel angry, those that are not participating. Globalization has not been inclusive. The second Achilles' heel is complexity -- a growing fragility, a growing brittleness. What happens in one place very quickly affects everything else. This is a systemic risk, systemic shock. We've seen it in the financial crisis. We've seen it in the pandemic flu. It will become virulent and it's something we have to build resilience against.
Однак існують також вразливі місця, дві Ахіллесові п'яти глобалізації. По-перше, це зростання нерівності. Це роздратовані люди, на яких не звертають увагу, які не беруть участі в управлінні. Глобалізація не виключає дискримінацію. По-друге, це її заплутаність. Щораз більші скороминучість та ламкість. Те, що відбувається в одному місці, дуже швидко впливає на інших. Це системні ризик та криза, що проявилися у фінансових кризах та пандеміях грипу.
A lot of this is driven by what's happening in technology. There have been huge leaps. There will be a million-fold improvement in what you can get for the same price in computing by 2030. That's what the experience of the last 20 years has been. It will continue. Our computers, our systems will be as primitive as the Apollo's are for today. Our mobile phones are more powerful than the total Apollo space engine. Our mobile phones are more powerful than some of the strongest computers of 20 years ago. So what will this do? It will create huge opportunities in technology. Miniaturization as well. There will be invisible capacity. Invisible capacity in our bodies, in our brains, and in the air. This is a dust mite on a nanoreplica.
Це небезпечно, нам потрібно буде стати гнучкими. Великий вклад для цього здійснив розвиток техніки. Відбувся величенний стрибок вперед. Попереду нескінченні удосконалення того, що кожен зможе придбати еквівалентно до 2030 року. Таким був досвід останніх 20 років. Так триватиме й далі. Комп'ютери, пристрої стануть настільки ж простими, як програма "Аполлон" для польоту в космос. Сьогодні мобільні телефони потужніші за космічний корабель. Вони набагато потужніші за комп'ютери, якими користувалися 20 років тому. До чого це може призвести? З'являться величезні можливості в техніці. Зменшаться розміри пристроїв. Існуватимуть невидимі здібності та можливості наших тіл, інтелекту, духу. Перед вами наномодель пилового кліща.
This sort of ability to do everything in new ways unleashes potential, not least in the area of medicine. This is a stem cell that we've developed here in Oxford, from an embryonic stem cell. We can develop any part of the body. Increasingly, over time, this will be possible from our own skin -- able to replicate parts of the body. Fantastic potential for regenerative medicine. I don't think there will be a Special Olympics long after 2030, because of this capacity to regenerate parts of the body. But the question is, "Who will have it?"
Здатність робити все в інший спосіб дає волю можливостям, особливо в галузі медицини. Ось це стовбурова клітина, яку ми вивели в Оксфорді, із ембріону стовбурової клітини. Ми можемо створити будь-яку частину тіла. Скоро можна буде реплікувати частини тіла із власної шкіри. Це нові можливості для регенеративної медицини. Я гадаю, що параолімпійські ігри зникнуть до 2030 року, тому що існуватиме можливість відновлення частин тіла. Однак залишається питання: "Хто зможе цим користуватися?"
The other major development is going to be in the area of what can happen in genetics. The capacity to create, as this mouse has been genetically modified, something which goes three times faster, lasts for three times longer, we could produce, as this mouse can, to the age of our equivalent of 80 years, using about the same amount of food. But will this only be available for the super rich, for those that can afford it? Are we headed for a new eugenics? Will only those that are able to afford it be able to be this super race of the future? (Laughter)
Відбудеться значна еволюція в сфері генної інженерії. Можливість творити, як це сталося із цією генномодифікованою мишею, щось, що рухатиметься втричі швидше, житиме втричі довше, еквівалентно, як і ця миша, працюватиме до 80 років, споживаючи стільки ж їжі. Чи буде це доступно лише для над-заможних, що зможуть заплатити? Чи готові ми до нової євгеніки? Чи лише ті, хто зможуть заплатити, стануть над-расою майбутнього? (Сміх)
So the big question for us is, "How do we manage this technological change?" How do we ensure that it creates a more inclusive technology, a technology which means that not only as we grow older, that we can also grow wiser, and that we're able to support the populations of the future? One of the most dramatic manifestations of these improvements will be moving from population pyramids to what we might term population coffins. There is unlikely to be a pension or a retirement age in 2030. These will be redundant concepts. And this isn't only something of the West.
Отже, важливим є питанням: "Як справитися із технічним прогресом?" Як переконатися в тому, що виготовляється техніка для усіх, техніка, яка дасть нам змогу не лише жити довше, а й стати розумнішими, щоб допомогти майбутнім поколінням? Одним із найбільш хвилюючих проявів нових винаходів стане модифікація віково-статевих пірамід, що проявиться у старінні населення. Такі поняття, як "пенсія" чи "пенсійний вік" зникнуть до 2030 року. Існуватиме принцип резервування.
The most dramatic changes will be the skyscraper type of new pyramids that will take place in China and in many other countries. So forget about retirements if you're young. Forget about pensions. Think about life and where it's going to be going. Of course, migration will become even more important. The war on talent, the need to attract people at all skill ranges, to push us around in our wheelchairs, but also to drive our economies. Our innovation will be vital.
Ці явища будуть властиві не лише для західних країн. Найбільш хвилюючими змінами стануть хмарочоси, які стануть новими пірамідами, характерними для Китаю та багатьох інших країн. Отже, якщо ви молоді, забудьте про вихід у відставку та пенсію. Задумайтесь про життя та куди воно котиться. Міграція стане ще важливішою. Розпочнеться гонитва за талантами, за людьми, які володіють найрізноманітнішими навичками. У старості ми поневірятимемося світом, але розвиватиметься економіка. Інновації стануть життєво-важливими.
The employment in the rich countries will go down from about 800 to about 700 million of these people. This would imply a massive leap in migration. So the concerns, the xenophobic concerns of today, of migration, will be turned on their head, as we search for people to help us sort out our pensions and our economies in the future. And then, the systemic risks. We understand that these will become much more virulent, that what we see today is this interweaving of societies, of systems, fastened by technologies and hastened by just-in-time management systems. Small levels of stock push resilience into other people's responsibility.
Рівень зайнятості у розвинених країнах знизиться із 800 до 700 мільйонів працівників. Це призведе до величезного стрибку в міграції. Тому сучасна неприязнь до іноземців, мігрантів зміниться на протилежне, тому що нам будуть необхідні люди, які зможуть забезпечити нас пенсіями та підтримати економіку. Крім того, існуватимуть системні ризики. Життя стане набагато жорстокішим, ніж воно є сьогодні, із його переплетеними громадами, системами, пов'язаними технікою та прискорювані вчасним управлінням. Обмежена кількість ресурсів перекладає нашу життєздатність
The collapse in biodiversity, climate change, pandemics, financial crises: these will be the currency that we will think about. And so a new awareness will have to arise, of how we deal with these, how we mobilize ourselves, in a new way, and come together as a community to manage systemic risk. It's going to require innovation. It's going to require an understanding that the glory of globalization could also be its downfall. This could be our best century ever because of the achievements, or it could be our worst. And of course we need to worry about the individuals, particularly the individuals that feel that they've been left out in one way or another.
на плечі інших людей, які її забезпечуватимуть. Зменшення біорізноманіття, зміна клімату, пандемії, фінансові кризи - цим ми будемо перейматися. Тому необхідна поява нової свідомості, яка зможе справитись із усім, мобілізує нас та перетворить у суспільство, яке зможе справитись із системним ризиком. Для цього необхідні інновації. Потрібно буде зрозуміти, що переваги глобалізації можуть бути й її недоліками. Завдяки нашим досягненням, прийдешнє століття може стати найкращим або ж найгіршим в історії. Нам варто звернути увагу на людей, особливо тих, які відчувають, що на них не звертають уваги.
An individual, for the first time in the history of humanity, will have the capacity, by 2030, to destroy the planet, to wreck everything, through the creation, for example, of a biopathogen. How do we begin to weave these tapestries together? How do we think about complex systems in new ways? That will be the challenge of the scholars, and of all of us engaged in thinking about the future. The rest of our lives will be in the future. We need to prepare for it now. We need to understand that the governance structure in the world is fossilized. It cannot begin to cope with the challenges that this will bring. We have to develop a new way of managing the planet, collectively, through collective wisdom.
Вперше в історії людства окрема особа до 2030 року отримає можливість знищити планету, зруйнувати все, створивши для цього біопатогенний хвороботворний мікроорганізм. Як поєднати усі ці складові глобалізації? Як почати думати про створення цілісних систем по-новому? Це стане викликом для вчених та усіх, хто задумується про майбутнє. Наше життя залежить від майбутнього і варто готуватися до нього зараз. Потрібно усвідомити, що світова структура управління закостеніла. Вона не зможе справлятися із прийдешніми викликами. Необхідно виробити новий вид управління, колегіальний, за допомогою спільних зусиль.
We know, and I know from my own experience, that amazing things can happen, when individuals and societies come together to change their future. I left South Africa, and 15 years later, after thinking I would never go back, I had the privilege and the honor to work in the government of Nelson Mandela. This was a miracle. We can create miracles, collectively, in our lifetime. It is vital that we do so. It is vital that the ideas that are nurtured in TED, that the ideas that we think about look forward, and make sure that this will be the most glorious century, and not one of eco-disaster and eco-collapse. Thank you. (Applause)
З власного досвіду я знаю, які неймовірні речі можуть статися, якщо усі працюватимуть разом, щоб змінити майбутнє. Я виїхав з ПАР, а через 15 років, після того я думав, що ніколи не повернуся, працював в уряді Нельсона Мандели. Це було чудо. Ми можемо творити чудеса протягом наших життів. Надзвичайно важливо це робити. Важливо, щоб ідеї, які плекає ТЕД, та наші власні плани орієнтувалися на прийдешнє. Тоді це буде найкраще століття в історії людства, а не епоха екологічних катастроф. Дякую. (Оплески)