The future, as we know it, is very unpredictable. The best minds in the best institutions generally get it wrong. This is in technology. This is in the area of politics, where pundits, the CIA, MI6 always get it wrong. And it's clearly in the area of finance. With institutions established to think about the future, the IMF, the BIS, the Financial Stability Forum, couldn't see what was coming. Over 20,000 economists whose job it is, competitive entry to get there, couldn't see what was happening.
Budućnost je, kao što znamo, vrlo nepredvidiva. Najbolji umovi u najboljim institucijama obično pogriješe. Događa se u tehnologiji. Događa se u politici, gdje autoriteti, CIA, MI6 uvijek pogriješe. A isto je očigledno i na području financija. Ni s institucijama uspostavljenim da razmišljaju o budućnosti, MMF, BIS, Forum za financijsku stabilnost nisu predvidjeli što dolazi. Preko 20.000 ekonomista kojima je to posao, a velika je konkurencija među njima, nisu vidjeli što se događa.
Globalization is getting more complex. And this change is getting more rapid. The future will be more unpredictable. Urbanization, integration, coming together, leads to a new renaissance. It did this a thousand years ago. The last 40 years have been extraordinary times. Life expectancy has gone up by about 25 years. It took from the Stone Age to achieve that. Income has gone up for a majority of the world's population, despite the population going up by about two billion people over this period. And illiteracy has gone down, from a half to about a quarter of the people on Earth. A huge opportunity, unleashing of new potential for innovation, for development.
Globalizacija postaje sve složenija. I ta promjena postaje brža. Budućnost će biti još nepredvidivija. Urbanizacija, integracija, združivanje, vode k novoj renesansi. To se dogodilo prije tisuću godina. Posljednjih 40 godina su bile izuzetno vrijeme. Očekivano trajanje života poraslo je za oko 25 godina. Za takav porast trebalo je čekati od kamenog doba. Prihod se povećao za većinu svjetskog stanovništva, usprkos rastu stanovništva za neke dvije milijarde ljudi tijekom tog razdoblja. Nepismenost se smanjila, s polovice na otprilike četvrtinu svjetskog stanovništva. Ogromna prilika koja oslobađa novi potencijal za inovacije, za razvoj.
But there is an underbelly. There are two Achilles' heels of globalization. There is the Achilles' heel of growing inequality -- those that are left out, those that feel angry, those that are not participating. Globalization has not been inclusive. The second Achilles' heel is complexity -- a growing fragility, a growing brittleness. What happens in one place very quickly affects everything else. This is a systemic risk, systemic shock. We've seen it in the financial crisis. We've seen it in the pandemic flu. It will become virulent and it's something we have to build resilience against.
Ali postoji i naličje. Globalizacija ima dvije ahilove pete. Jedna je ahilova peta rastuća nejednakost. Oni koji su isključeni, oni koji su ljutiti, oni koji ne sudjeluju. Globalizacija ne uključuje svakoga. Druga ahilova peta je složenost. Rastuća lomljivost, rastuća krhkost. Ono što se događa na jednom mjestu vrlo brzo utječe na sve drugo. Ovo je sistemski rizik, sistemski šok. To smo vidjeli kod financijske krize. I kod pandemijske gripe. Ovo će se raširiti i na to moramo izgraditi otpornost.
A lot of this is driven by what's happening in technology. There have been huge leaps. There will be a million-fold improvement in what you can get for the same price in computing by 2030. That's what the experience of the last 20 years has been. It will continue. Our computers, our systems will be as primitive as the Apollo's are for today. Our mobile phones are more powerful than the total Apollo space engine. Our mobile phones are more powerful than some of the strongest computers of 20 years ago. So what will this do? It will create huge opportunities in technology. Miniaturization as well. There will be invisible capacity. Invisible capacity in our bodies, in our brains, and in the air. This is a dust mite on a nanoreplica.
Mnogo toga je potaknuto događajima u tehnologiji. Imamo ogromne skokove. Poboljšanje onoga što ćete moći dobiti za istu cijenu kad je riječ o računalima porast će milijun puta do 2030. To nam kaže iskustvo proteklih 20 godina. To će se nastaviti. Naša računala, naši sustavi će biti jednako primitivni kako Apollo izgleda danas. Naši mobiteli su moćniji nego cjelokupni Apollov svemirski pogon. Naši mobiteli su moćniji od nekih od najjačih računala otprije 20 godina. Pa što će to prouzročiti? Stvorit će ogromne prilike u tehnologiji. I minijaturizaciji. Postojat će nevidljivi kapaciteti. Nevidljivi kapaciteti u našem tijelu, u našem mozgu, u zraku. To je uš nanoreplike.
This sort of ability to do everything in new ways unleashes potential, not least in the area of medicine. This is a stem cell that we've developed here in Oxford, from an embryonic stem cell. We can develop any part of the body. Increasingly, over time, this will be possible from our own skin -- able to replicate parts of the body. Fantastic potential for regenerative medicine. I don't think there will be a Special Olympics long after 2030, because of this capacity to regenerate parts of the body. But the question is, "Who will have it?"
Sposobnost da sve radimo na novi način oslobađa potencijal, u medicini ne manje nego drugdje. Ovo je matična stanica koju smo razvili u Oxfordu, od matične stanice zametka. Možemo razviti bilo koji dio tijela. Sve više, tijekom vremena, ovo će biti moguće od naše vlastite kože -- moći ćemo stvoriti replike dijelova tijela. Fantastični potencijal za regenerativnu medicinu. Ne mislim da će specijalne Olimpijske igre postojati dugo nakon 2030., zbog tog kapaciteta za regeneriranje dijelova tijela. No pitanje je, „Tko će ih dobiti?“
The other major development is going to be in the area of what can happen in genetics. The capacity to create, as this mouse has been genetically modified, something which goes three times faster, lasts for three times longer, we could produce, as this mouse can, to the age of our equivalent of 80 years, using about the same amount of food. But will this only be available for the super rich, for those that can afford it? Are we headed for a new eugenics? Will only those that are able to afford it be able to be this super race of the future? (Laughter)
Drugi veliki napredak će biti na području genetike. Sposobnost da stvorimo, kao ovaj genetski modificirani miš, nešto što se kreće tri puta brže, traje tri puta dulje, mogli bismo smanjiti, poput ovog miša, na dob u našem ekvivalentu od 80 godina, trošeći otprilike jednaku količinu hrane. Ali hoće li to biti dostupno jedino super bogatima, onima koji si to mogu priuštiti? Idemo li prema novoj eugenici? Hoće li samo oni koji si to mogu priuštiti moći biti ta super rasa budućnosti? (Smijeh)
So the big question for us is, "How do we manage this technological change?" How do we ensure that it creates a more inclusive technology, a technology which means that not only as we grow older, that we can also grow wiser, and that we're able to support the populations of the future? One of the most dramatic manifestations of these improvements will be moving from population pyramids to what we might term population coffins. There is unlikely to be a pension or a retirement age in 2030. These will be redundant concepts. And this isn't only something of the West.
Dakle, veliko je pitanje za nas, "Kako upravljati ovom tehnološkom promjenom?" Kako osigurati da donese tehnologiju koja uključuje više ljudi, tehnologiju koja znači ne samo da starimo, već i da postajemo mudriji i da smo u stanju uzdržavati stanovništvo budućnosti? Jedna od najdramatičnijih manifestacija ovih poboljšanja će biti pomicanje od populacijskih piramida, do nečega što možemo nazvati populacijskim lijesovima. Nije vjerojatno da će postojati mirovina ili dob za mirovinu u godini 2030. To će biti zastarjeli koncepti. I to nije nešto samo na Zapadu.
The most dramatic changes will be the skyscraper type of new pyramids that will take place in China and in many other countries. So forget about retirements if you're young. Forget about pensions. Think about life and where it's going to be going. Of course, migration will become even more important. The war on talent, the need to attract people at all skill ranges, to push us around in our wheelchairs, but also to drive our economies. Our innovation will be vital.
Najdramatičnije promjene će biti nove piramide tipa nebodera, koji će se pojaviti u Kini i mnogim drugim zemljama. Pa zaboravite na umirovljenje ako ste mladi. Zaboravite mirovine. Razmišljajte o životu i o tome kamo će ići. Naravno, migracije će postati još važnije. Rat za nadarene, potreba za privlačenjem ljudi s vještinama svih razina, neki da nas guraju u invalidskim kolicima, a neki da vode naše ekonomije. Inovacije će biti vitalne.
The employment in the rich countries will go down from about 800 to about 700 million of these people. This would imply a massive leap in migration. So the concerns, the xenophobic concerns of today, of migration, will be turned on their head, as we search for people to help us sort out our pensions and our economies in the future. And then, the systemic risks. We understand that these will become much more virulent, that what we see today is this interweaving of societies, of systems, fastened by technologies and hastened by just-in-time management systems. Small levels of stock push resilience into other people's responsibility.
Zaposlenost u bogatim zemljama će pasti s oko 800 na oko 700 milijuna ljudi. To implicira ogromni porast migracija. Pa će se brige, ksenofobna zabrinutost današnjice, brige oko migracija, okrenuti naglavačke, dok budemo u potrazi za ljudima koji će nam pomoći urediti naše mirovine i naša gospodarstva u budućnosti. A zatim, sistemski rizici. Razumijemo da će oni biti mnogo ozbiljniji, od ovih koje vidimo danas, u ovom spletu društava, sustava, učvršćeni tehnologijom i uzbrzani just-in-time upravljačkim sustavima. Niske razine zaliha prebacit će izdržljivost u odgovornost drugih ljudi.
The collapse in biodiversity, climate change, pandemics, financial crises: these will be the currency that we will think about. And so a new awareness will have to arise, of how we deal with these, how we mobilize ourselves, in a new way, and come together as a community to manage systemic risk. It's going to require innovation. It's going to require an understanding that the glory of globalization could also be its downfall. This could be our best century ever because of the achievements, or it could be our worst. And of course we need to worry about the individuals, particularly the individuals that feel that they've been left out in one way or another.
Slom bioraznolikosti, klimatske promjene, pandemija, financijska kriza: to će biti valuta o kojoj ćemo razmišljati. Pa će morati nastati nova svjesnost o tome kako ćemo se nositi s time, kako ćemo se mobilizirati, na nov način i okupiti se kao zajednica da bismo upravljali sistemskim rizikom. Trebat će inovacije. Trebat će razumijevanje da slava globalizacije može značiti i njezin pad. Ovo bi moglo biti naše najbolje stoljeće ikada u smislu postignuća. A moglo bi biti i naše najgore. Naravno, moramo voditi brigu i o pojedincima. Naročito o pojednicima koji osjećaju da su zapostavljeni, na ovaj ili onaj način.
An individual, for the first time in the history of humanity, will have the capacity, by 2030, to destroy the planet, to wreck everything, through the creation, for example, of a biopathogen. How do we begin to weave these tapestries together? How do we think about complex systems in new ways? That will be the challenge of the scholars, and of all of us engaged in thinking about the future. The rest of our lives will be in the future. We need to prepare for it now. We need to understand that the governance structure in the world is fossilized. It cannot begin to cope with the challenges that this will bring. We have to develop a new way of managing the planet, collectively, through collective wisdom.
Pojedinac će prvi puta u povijesti čovječanstva do 2030. imati kapacitet, razoriti planet, uništiti sve, na primjer, stvarajući biopatogen. Kako uopće početi tkati ove tapiserije zajedno? Kako razmišljati o složenim sustavima na nove načine? To će biti izazov za učenjake, i za sve nas koji se bavimo razmišljanjem o budućnosti. Ostatak naših života će biti u budućnosti. Moramo se sada za to pripremiti. Moramo razumjeti da je upravljačka struktura svijeta fosilizirana. Nema se šanse nositi s izazovima koje će budućnost donijeti. Moramo razviti novi način upravljanja planetom, zajednički, zajedničkom mudrošću.
We know, and I know from my own experience, that amazing things can happen, when individuals and societies come together to change their future. I left South Africa, and 15 years later, after thinking I would never go back, I had the privilege and the honor to work in the government of Nelson Mandela. This was a miracle. We can create miracles, collectively, in our lifetime. It is vital that we do so. It is vital that the ideas that are nurtured in TED, that the ideas that we think about look forward, and make sure that this will be the most glorious century, and not one of eco-disaster and eco-collapse. Thank you. (Applause)
Znamo, i ja znam, iz vlastitog iskustva, da se mogu dogoditi zapanjujuće stvari, kad se pojedinci i društva ujedine u promjeni njihove budućnosti. Otišao sam iz Južne Afrike. I, 15 godina kasnije, nakon što sam mislio da se nikada neću vratiti, imao sam privilegiju i čast raditi u vladi Nelsona Mandele. To je bilo čudo. Možemo stvoriti čuda, zajednički, u našem životnom vijeku. Vitalno je važno da to učinimo. Vitalno je da ideje koje se njeguju na TED-u ideje o kojima razmišljamo, gledaju prema naprijed, i osiguraju da ovo bude najslavnije stoljeće, a ne stoljeće eko-katastrofe, eko-sloma. Hvala vam. (Pljesak)