Dogs have interests. They have interest sniffing each other, chasing squirrels. And if we don't make that a reward in training, that will be a distraction. It's always sort of struck me as really a scary thought that if you see a dog in a park, and the owner is calling it, and the owner says, you know, "Puppy, come here, come here," and the dog thinks, "Hmm, interesting. I'm sniffing this other dog's rear end, the owner's calling." It's a difficult choice, right? Rear end, owner. Rear end wins. I mean, you lose. You cannot compete with the environment, if you have an adolescent dog's brain. So, when we train, we're always trying to take into account the dog's point of view.
Chó có những sở thích riêng. Chúng thích ngửi mùi của nhau, hoặc thích đuổi lũ sóc. Đó là các yếu tố gây xao lãng nếu ta không biến nó thành phần thưởng khi huấn luyện. Tôi luôn có một suy nghĩ đáng e ngại rằng, nếu bạn nhìn thấy một chú chó trong công viên, và người chủ gọi nó, người chủ nói, "Chó ngoan, lại đây, lại đây," Và chú chó nghĩ, "Hmm, thật thú vị. Mình đang ngửi mông chú chó này mà chủ mình lại gọi. Đó là một lựa chọn khó khăn phải không? Mông hay chủ. Mông thắng!" Ý tôi là, bạn thua rồi. Bạn không thể đấu lại với môi trường nếu bạn hiểu bộ não một chú chó nhỏ tuổi. Vậy nên khi huấn luyện, ta luôn phải đặt mình vào góc nhìn của chú chó.
Now, I'm here largely because there's kind of a rift in dog training at the moment that -- on one side, we have people who think that you train a dog, number one, by making up rules, human rules. We don't take the dog's point of view into account. So the human says, "You're going to act this way, damn it. We're going to force you to act against your will, to bend to our will." Then, number two, we keep these rules a secret from the dog. And then number three, now we can punish the dog for breaking rules he didn't even know existed. So you get a little puppy, he comes. His only crime is he grew. When he was a little puppy, he puts his paws on your leg -- you know, isn't that nice? And you go, "Oh, there's a good boy." You bend down, you pat him -- you reward him for jumping up. His one mistake is he's a Tibetan mastiff, and a few months later, he weighs, you know, 80 pounds. Every time he jumps up, he gets all sorts of abuse. I mean, it is really very, very scary the abuse that dogs get.
Tôi ở đây phần lớn là vì hiện nay đang có một vấn đề trong cách nuôi dạy chó, khi có những người nghĩ rằng việc dạy chó, điều đầu tiên, là đặt ra luật lệ, luật của con người. Chúng ta không quan tâm con chó nghĩ gì. Vậy ta sẽ nói, "Mày phải làm thế này, chết tiệt. Bọn ta sẽ bắt mày phải làm ngược lại cái mày muốn, theo ý bọn ta." Sau đó, thứ hai, ta giữ bí mật những luật lệ này với chú chó. Và rồi thứ ba, chúng ta có thể phạt nó vì đã phạm những luật chính nó cũng không biết là có tồn tại. Khi bạn nuôi một chú chó nhỏ, nó phạm tội duy nhất, đó là đã lớn lên. Khi còn nhỏ, nó đặt chân lên chân bạn -- rất dễ thương phải không? Và bạn nghĩ, "Ồ, đúng là chú chó ngoan." Bạn cúi xuống, vỗ lên nó, -- bạn thưởng nó vì đã nhảy cẫng lên bạn. Mỗi tội nó lại là chó tai cụp Tây Tạng, nên vài tháng sau, Nó nặng phải đến 36 cân. Mỗi lần nó nhảy lên, nó phải chịu đủ kiểu ngược đãi. Ý tôi là, nó bị ngược đãi một cách đáng sợ.
So, this whole dominance issue -- number one, what we get in dog training is this Mickey-Mouse interpretation of a very complicated social system. And they take this stuff seriously. Male dogs are very serious about a hierarchy, because it prevents physical fights. Of course, female dogs, bitches, on the other hand, have several bitch amendments to male hierarchical rule. The number one is, "I have it, you don't." And what you will find is a very, very low-ranking bitch will quite easily keep a bone away from a high-ranking male. So, we get in dog training this notion of dominances, or of the alpha dog. I'm sure that you've heard this.
Thực ra, toàn bộ mối quan hệ về địa vị này -- thứ nhất, điều ta hiểu từ việc dạy chó, là chúng thể hiện ra ngoài rất ít hệ thống phân chia xã hội phức tạp của chúng. Và lũ chó rất nghiêm túc với điều đó. Chó đực rất quan tâm đến thứ bậc, vì điều đó có thể ngăn chúng đánh nhau. Dĩ nhiên, về phía chó cái, chúng có vài sự ưu tiên so với luật lệ của chó đực. Đầu tiên là, "Nếu tao có nó, mày sẽ không." Và bạn sẽ nhận thấy một con chó cái có thứ bậc cực kỳ thấp sẽ khá dễ dàng giữ được cục xương của mình khỏi một con đực cấp cao. Vậy nên, từ việc dạy chó, ta có khái niệm về con đầu đàn, hay còn gọi là con alpha. Chắc bạn đã từng nghe rồi.
Dogs get so abused. Dogs, horses and humans -- these are the three species which are so abused in life. And the reason is built into their behavior -- is to always come back and apologize. Like, "Oh, I'm sorry you had to beat me. I'm really sorry, yes, it's my fault." They are just so beatable, and that's why they get beaten. The poor puppy jumps up, you open the dog book, what does it say? "Hold his front paws, squeeze his front paws, stamp on his hind feet, squirt him in the face with lemon juice, hit him on the head with a rolled-up newspaper, knee him in the chest, flip him over backwards." Because he grew? And because he's performing a behavior you've trained him to do? This is insanity. I ask owners, "Well, how would you like the dog to greet you?" And people say, "Well, I don't know, to sit, I guess." I said, "Let's teach him to sit." And then we give him a reason for sitting. Because the first stage is basically teaching a dog ESL. I could speak to you and say, "Laytay-chai, paisey, paisey." Go on, something should happen now. Why aren't you responding? Oh, you don't speak Swahili. Well, I've got news for you. The dog doesn't speak English, or American, or Spanish, or French.
Chó bị ngược đãi rất nhiều. Chó, ngựa và con người -- đây là ba loài bị ngược đãi nhiều nhất trên đời. Và lí do nằm ở cách hành xử của chúng -- đó là lúc nào cũng quay lại và xin lỗi. "Xin lỗi vì đã khiến cậu đánh tôi. Tôi xin lỗi, là lỗi của tôi." Chúng quá dễ bắt nạt, thế nên chúng mới bị bắt nạt. Chú chó tội nghiệp kia nhảy lên chân bạn, bạn giở sách dạy chó ra, trong đó nói gì? "Giữ hai chân trước nó, bóp mạnh, giẫm lên chân sau nó, hất nước chanh thẳng vào mặt nó, đánh vào đầu nó bằng một tờ báo cuộn tròn, lên gối vào ngực nó, lộn ngược nó về sau." Bởi vì nó đã lớn lên ư? Bởi vì nó đã làm cái hành động mà chính bạn đã dạy nó? Chuyện này thật kinh khủng. Tôi hỏi người chủ, "Bạn thích chó của mình chào đón mình ra sao?" Và họ nói, "Tôi không biết, có lẽ nó sẽ ngồi xuống." Tôi nói, "Vậy hãy dạy nó ngồi xuống." Và rồi chúng tôi đưa cho nó một lí do để nó ngồi xuống. Bởi vì bước đầu tiên trong việc huấn luyện cơ bản là dạy nó hiểu tiếng Anh. Tôi có thể nói câu này với bạn, "Laytay-chai, paisey, paisey." Làm đi, bạn phải làm gì đó! Vì sao bạn không trả lời? Vì bạn không nói tiếng Swahili. Tôi có một tin cho bạn đây. Chó không nói tiếng Anh, Mỹ, Tây Ban Nha hay Pháp.
So the first stage in training is to teach the dog ESL, English as a second language. And that's how we use the food lure in the hand, and we use food because we're dealing with owners. My wife doesn't need food -- she's a great trainer, much better than I am. I don't need food, but the average owner says, "Puppy, sit." Or they go, "Sit, sit, sit." They're making a hand signal in front of the dog's rectum for some reason, like the dog has a third eye there -- it's insane. You know, "Sit, sit." No, we go, "Puppy, sit" -- boom, it's got it in six to 10 trials.
Vì thế nên bước đầu tiên là dạy cho chó phải hiểu tiếng Anh, với vai trò là ngôn ngữ thứ hai của nó. Ta có thể dạy chúng thông qua việc nhử bằng thức ăn, ta phải dùng thức ăn vì ta chỉ là người chủ đơn thuần. Vợ tôi không cần nhử, vì bà ấy dạy chó rất giỏi, giỏi hơn tôi nhiều. Tôi không cần thức ăn, nhưng thông thường ta sẽ nói: "Chó ngoan, ngồi xuống." Hoặc họ nói "Ngồi, ngồi, ngồi." Họ ra hiệu bằng tay ngay trước đường trực tràng của con chó như thể ở chỗ đấy có một con mắt thứ ba -- thật điên rồ. Bạn hay nói: "Ngồi, ngồi xuống." Không, ta nói, "Chó ngoan, ngồi xuống." -- Bùm, nó làm sau 6 - 10 lần thử.
Then we phase out the food as a lure, and now the dog knows that "sit" means sit, and you can actually communicate to a dog in a perfectly constructed English sentence. "Phoenix, come here, take this, and go to Jamie, please." And I've taught her "Phoenix," "come here," "take this," "go to" and the name of my son, "Jamie." And the dog can take a note, and I've got my own little search-and-rescue dog. He'll find Jamie wherever he is, you know, wherever kids are, crushing rocks by a stream or something, and take him a little message that says, "Hey, dinner's ready. Come in for dinner."
Rồi ta đưa ta đồ ăn ra làm mồi nhử, và giờ con chó đã biết "ngồi" nghĩa là ngồi, và bạn có thể giao tiếp với chú chó bằng một câu tiếng Anh hoàn hảo. "Phoenix, tới đây, lấy cái này, và đến chỗ Jamie, làm ơn." Và tôi đã dạy nó "Phoenix," "tới đây," "lấy cái này," "đến chỗ" và tên con trai tôi, "Jamie." Nó nhận lấy một mẩu giấy, vậy là tôi có ngay một chú chó cứu hộ. Nó sẽ đi tìm Jamie dù thằng bé ở đâu. Dù nó đang lang thang ở bờ suối hay gì đó, chú chó sẽ đưa nó mẩu giấy nhắn: "Này, bữa tối xong rồi. Về nhà ăn đi con."
So, at this point, the dog knows what we want it to do. Will it do it? Not necessarily, no. As I said, if he's in the park and there's a rear end to sniff, why come to the owner? The dog lives with you, the dog can get you any time. The dog can sniff your butt, if you like, when he wants to. At the moment, he's in the park, and you are competing with smells, and other dogs, and squirrels.
Vậy là, trong trường hợp này, con chó biết ta muốn nó làm gì. Nó có làm không? Không, nó có thể từ chối. Như tôi đã nói, nếu nó đang ở công viên và có một cặp mông để ngửi, thì đi với chủ để làm gì? Con chó sống với bạn, nó có thể tìm đến bạn bất cứ lúc nào. Nếu muốn nó có thể ngửi mông bạn, nếu bạn hoặc nó thích. Hiện tại, nó ở trong công viên, và bạn phải đấu lại với những mùi hương, những con chó khác, và cả lũ sóc.
So the second stage in training is to teach the dog to want to do what we want him to do, and this is very easy. We use the Premack principle. Basically, we follow a low-frequency behavior -- one the dog doesn't want to do -- by a high-frequency behavior, commonly known as a behavior problem, or a dog hobby -- something the dog does like to do. That will then become a reward for the lower-frequency behavior. So we go, "sit," on the couch; "sit," tummy-rub; "sit," look, I throw a tennis ball; "sit," say hello to that other dog. Yes, we put "sniff butt" on queue. "Sit," sniff butt.
Thế nên bước thứ hai khi huấn luyện là phải dạy con chó cách tự nguyện làm những gì ta muốn nó làm, thực ra bước này rất dễ. Ta sử dụng Nguyên lý Premack. Về cơ bản, ta nối tiếp hành động tần suất thấp, thứ con chó không muốn làm, bằng một hành động tần suất cao, thường được gọi là hành vi cần xem xét, hay chính là sở thích của con chó - một việc nó thích làm. Nó sẽ trở thành phần thưởng cho hành động có tần suất thấp. Chúng ta sẽ nói: "ngồi" lên trường kỷ, "ngồi" để xoa bụng, "ngồi" và nhìn tao ném quả bóng tennis; "ngồi," ra chào con chó kia đi. Đúng rồi, ta sẽ thêm "ngửi mông" vào nữa. "Ngồi," ngửi mông.
So now all of these distractions that worked against training now become rewards that work for training. And what we're doing, in essence, is we're teaching the dog, kind of like -- we're letting the dog think that the dog is training us. And I can imagine this dog, you know, speaking through the fence to, say, an Akita, saying, "Wow, my owners, they are so incredibly easy to train. They're like Golden Retrievers. All I have to do is sit, and they do everything. They open doors, they drive my car, they massage me, they will throw tennis balls, they will cook for me and serve the food. It's like, if I just sit, that's my command. Then I have my own personal doorman, chauffeur, masseuse, chef and waiter." And now the dog's really happy. And this, to me, is always what training is. So we really motivate the dog to want to do it, such that the need for punishment seldom comes up.
Giờ thì tất cả những thứ gây xao lãng trong khi huấn luyện này lại trở thành phần thưởng khi huấn luyện. Và việc chúng ta đang làm, về cốt lõi, là đang dạy cho con chó, giống như chúng ta đang làm nó nghĩ rằng nó đang huấn luyện chúng ta. Tôi hình dung chú chó này, nói chuyện qua hàng rào với một con chó Akita rằng, "Wow, chủ của tao, họ dễ bảo cực ấy. Họ ngoan như cún cưng vậy! Tao ngồi, còn họ làm mọi thứ. Họ mở cửa, lái xe của tao, mát-xa cho tao, họ quăng bóng tennis, họ nấu nướng và mời tao ăn. Như thể nếu tao cứ ngồi xuống thì đó là mệnh lệnh vậy. Rồi sau đó tao sẽ có người mở cửa riêng, lái xe riêng, nhân viên mát-xa, đầu bếp với bồi bàn!" Và giờ con chó thực sự rất vui vẻ. Và điều này đối với tôi chính là ý nghĩa của việc huấn luyện. Vậy ta đang đang thực sự tạo động lực cho con chó, sao cho những hình phạt gần như không bao giờ xuất hiện.
Now we move to phase three, when now -- there's times, you know, when daddy knows best. And I have a little sign on my fridge, and it says, "Because I'm the daddy, that's why." Sorry, no more explanation. "I'm the daddy, you're not. Sit." And there's times, for example, if my son's friends leave the door open, the dogs have to know you don't step across this line. This is a life-or-death thing. You leave this, the sanctity of your house, and you could be hit on the street. So some things we have to let the dog know, "You mustn't do this."
Bây giờ ta chuyển tới giai đoạn ba -- có những lúc, bạn biết đấy, chủ nhân biết cái gì là tốt nhất. Tôi ghi một mảnh giấy dán trên tủ lạnh, "Tại sao ư? Vì ta là chủ, hiểu chưa." Xin lỗi nhé, không nói nhiều nữa. "Tao là chủ, không phải mày. Ngồi xuống." Có những lúc, ví dụ như, nếu bạn của con trai tôi quên đóng cửa thì con chó phải tự hiểu rằng, mình không được phép ra khỏi cửa. Đây là vấn đề sinh tử. Mày mà ra khỏi ngôi nhà thánh thiện này, mày có thể bị đánh ở ngoài đường. Nên chúng ta phải cho con chó biết một số điều, "Mày không được làm cái này."
And so we have to enforce, but without force. People here get very confused about what a punishment is. They think a punishment is something nasty. I bet a lot of you do, right? You think it's something painful, or scary, or nasty. It doesn't have to be. There's several definitions of what a punishment is, but one definition, the most popular, is: a punishment is a stimulus that reduces the immediately preceding behavior, such that it's less likely to occur in the future. It does not have to be nasty, scary or painful. And I would say, if it doesn't have to be, then maybe it shouldn't be.
Và thế là chúng ta phải ép nó thực hiện, nhưng không phải bằng vũ lực. Những người ở đây có cái nhìn rất mơ hồ về cái gọi là hình phạt. Họ nghĩ trừng phạt là cái gì đó xấu xa. Nhiều bạn cũng nghĩ vậy, nhỉ? Bạn nghĩ nó đau đớn, hoặc đáng sợ, hay bẩn thỉu. Không cần phải như thế. Có một vài định nghĩa về sự trừng phạt, nhưng định nghĩa phổ biến nhất là: sự trừng phạt là một tác nhân giúp giảm thiểu hành vi diễn ra ngay trước nó, sao cho hành vi đó sẽ ít có khả năng xảy ra trong tương lai. Nó không nhất thiết phải bẩn thỉu, ghê sợ hay gây đau đớn. Và theo tôi, nếu nó không nhất thiết phải thế, thì có lẽ nó không nên như thế.
I was working with a very dangerous dog about a year ago. And this was a dog that put both his owners in hospital, plus the brother-in-law, plus the child. And I only agreed to work with it if they promised it would stay in their house, and they never took it outside. The dog is actually euthanized now, but this was a dog I worked with for a while. A lot of the aggression happened around the kitchen, so while I was there -- this was on the fourth visit -- we did a four and a half hour down-stay, with the dog on his mat. And he was kept there by the owner's calm insistence. When the dog would try to leave the mat, she would say, "Rover, on the mat, on the mat, on the mat." The dog broke his down-stay 22 times in four and a half hours, while she cooked dinner, because we had a lot of aggression related towards food. The breaks got fewer and fewer. You see, the punishment was working. The behavior problem was going away. She never raised her voice. If she did, she would have got bitten. It's not a good dog you shout at. And a lot of my friends train really neat animals, grizzly bears -- if you've ever seen a grizzly bear on the telly or in film, then it's a friend of mine who's trained it -- killer whales. I love it because it wires you up. How are you going to reprimand a grizzly bear? "Bad bear, bad bear!" Voom! Your head now is 100 yards away, sailing through the air, OK? This is crazy.
Năm ngoái, tôi có làm việc với một con chó rất nguy hiểm. Con này đã khiến cả hai người chủ của nó nhập viện, cộng thêm cả người anh rể lẫn đứa con. Tôi chỉ đồng ý làm việc với nó nếu họ hứa sẽ chỉ cho nó ở trong nhà, và họ không bao giờ mang nó ra ngoài. Thực ra chú chó ấy đã chết rồi, nhưng tôi đã từng làm việc với nó khá lâu. Con chó đã phá cái bếp rất kinh khủng, tôi đã ở đó, trong lần ghé thăm thứ 4 -- chúng tôi đã khiến con chó phải ngồi im một chỗ trên thảm trong 4 tiếng rưỡi. Và nó được giữ ở đó nhờ sự kiên nhẫn của chủ nhân, Khi nó cố gắng chạy ra khỏi cái thảm, cô ấy ra lệnh, "Rover, quay lại ngay, quay lại ngay!" Trong bốn giờ rưỡi, nó đứng dậy khỏi thảm 22 lần trong khi cô ấy đang nấu bữa tối, bởi nó bị mùi nấu ăn trong bếp hấp dẫn. Chú chó đó càng ngày càng nghe lệnh chủ hơn. Hình phạt đó đã có tác dụng. Hành vi của nó đã được chỉnh đốn. Cô ấy không cần phải quát nó nữa. Nếu làm thế, cô ấy có thể bị cắn. Con chó đó chẳng biết nghe lời. Vài người bạn của tôi huấn luyện động vật rất giỏi, họ huấn luyện gấu xám, nếu bạn từng thấy chúng trên TV hoặc phim, chúng do một số người bạn của tôi huấn luyện. Chúng làm tôi thích thú. Ai lại ghét gấu xám chứ? "Đó là loài gấu tồi!" Vèo! Đầu của bạn sẽ rời khỏi cổ và bay xa 100 mét! Thật điên khùng.
So, where do we go from here? We want a better way. Dogs deserve better. But for me, the reason for this actually has to do with dogs. It has to do with watching people train puppies, and realizing they have horrendous interaction skills, horrendous relationship skills. Not just with their puppy, but with the rest of the family at class. I mean, my all-time classic is another "come here" one. You see someone in the park -- and I'll cover my mic when I say this, because I don't want to wake you up -- and there's the owner in the park, and their dog's over here, and they say, "Rover, come here. Rover, come here. Rover, come here, you son of a bitch." The dog says, "I don't think so." (Laughter) I mean, who in their right mind would think that a dog would want to approach them when they're screaming like that? Instead, the dog says, "I know that tone. I know that tone. Previously, when I've approached, I've gotten punished there." I was walking onto a plane -- this, for me, was a pivotal moment in my career, and it really cemented what I wanted to do with this whole puppy-training thing, the notion of how to teach puppies in a dog-friendly way to want to do what we want to do, so we don't have to force them. You know, I puppy-train my child. And the seminal moment was, I was getting on a plane in Dallas, and in row two was a father, I presume, and a young boy about five, kicking the back of the chair. "Johnny, don't do that." Kick, kick, kick. "Johnny, don't do that." Kick, kick, kick. I'm standing right here with my bag. The father leans over, grabs him like this and gives him ugly face. And ugly face is this -- when you go face-to-face with a puppy or a child, you say, "What are you doing! Now stop it, stop it, stop it!" And I went, "Oh my God, do I do something?" That child has lost everything -- that one of the two people he can trust in this world has absolutely pulled the rug from under his feet. And I thought, "Do I tell this jerk to quit it?" I thought, "Ian, stay out of it, stay out of it, you know, walk on." I walked to the back of the plane, I sat down, and a thought came to me. If that had been a dog, I would have laid him out. (Laughter) If he had kicked a dog, I would have punched him out. He kicked a child, grabs the child like this and I let it go.
Vậy, ta phải làm thế nào? Ta cần có cách tốt hơn. Các chú chó xứng đáng hơn thế. Với tôi, giải pháp cho cách huấn luyện chó phải có ích cho chúng. Chúng phải giải quyết vấn đề của của những người chủ, làm họ hiểu ra rằng, họ rất tệ ở kỹ năng giao tiếp, rất tệ ở kỹ năng tạo mối quan hệ, không chỉ với thú cưng, mà còn đối với cả gia đình họ. Câu nói kinh điển của tôi luôn là "Chó ngoan, lại đây." Một cảnh thường thấy trong công viên -tôi phải che mic lại khi nói điều này- vì tôi không muốn bị gọi là thô lỗ. Người chủ ở công viên, con chó ở ngay đó, họ sẽ nói, "Rover, lại đây." Rover lại đây. Rover, lại đây nhanh, con đ* này!" Con chó lại nghĩ: "Còn lâu đi." (Cười) Các bạn thử nghĩ xem, làm sao con chó lại muốn lại gần chủ nếu họ quát nó như vậy chứ? Thay vào đó, chú chó sẽ nghĩ: "Tôi biết điều gì sắp xảy ra... Lần trước, sau khi lại gần chủ, tôi bị phạt rất đau." Một lần, tôi đang lên máy bay... đó là một khoảnh khắc rất quan trọng trong sự nghiệp của tôi, nó thôi thúc thứ tôi muốn làm đối với toàn bộ việc huấn luyện chó này. Tôi cho rằng, ta có thể huấn luyện chó theo cách thân thiện, dạy chúng những điều ta muốn, do đó ta không cần ép buộc chúng. Tôi dùng cách đó để dạy con tôi. Vào khoảnh khắc đó, khi tôi lên máy bay ở Dallas và ở gần đó là một ông bố đi cùng với đứa con khoảng năm tuổi, nó đang đá cái ghế. "Johnny, đừng làm thế!" Nó vẫn đá. "Johnny, đừng làm thế." Nó vẫn đá. Tôi đứng ngay đó với đống hành lý. Ông bố quay ra, tóm lấy nó và ném vào nó một bộ mặt rất tệ. Bộ mặt tệ thế này... Khi bạn nói chuyện với trẻ con hoặc thú nuôi, bạn nói: "Mày làm cái quái gì vậy? Dừng lại, dừng lại ngay!" Tôi phát hoảng lên, "Chúa ơi, giờ tôi phải làm gì?" Nó sợ đến phát khóc. Một trong hai người yêu thương nó nhất trên thế giới này vừa làm nó mất lòng tin rất nhiều. Tôi nghĩ, "Mình phải ngăn hắn lại!" Tôi cũng nghĩ: "Ian, đó không phải việc của mày, đi tiếp đi!" Tôi ra sau đuôi máy bay, ngồi xuống, và một ý nghĩ xuất hiện. Nếu đó là con chó, tôi sẽ đấm gã kia. (Cười) Nếu anh ta đá con chó, tôi hẳn sẽ đấm vỡ mặt anh ta. Anh ta đá đứa bé, tóm lấy nó và tôi lại cho qua việc đó.
And this is what it's all about. These relationship skills are so easy. I mean, we as humans, our shallowness when we choose a life-mate based on the three Cs -- coat color, conformation, cuteness. You know, kind of like a little robot. This is how we go into a relationship, and it's hunky-dory for a year. And then, a little behavior problem comes up. No different from the dog barking. The husband won't clear up his clothes, or the wife's always late for meetings, whatever it is, OK? And it then starts, and we get into this thing, and our personal feedback -- there's two things about it. When you watch people interacting with animals or other people, there is very little feedback, it's too infrequent. And when it happens, it's bad, it's nasty. You see it's especially in families, especially with spouses, especially with children, especially with parents. You see it especially in the workplace, especially from boss to employee. It's as if there's some schadenfreude there, that we actually take delight in people getting things wrong, so that we can then moan and groan and bitch at them.
Mâu thuẫn nằm ở đây. Các kỹ năng tạo quan hệ này rất đơn giản. Chúng ta rất nông cạn khi chọn bạn đời, việc đó chỉ dựa vào quần áo, ngoại hình và vẻ dễ thương. Bạn biết đó, giống như robot vậy. Đây là cách ta có người yêu, "tình yêu" đó kéo dài cả năm. Sau đó, vài vấn đề về cách cư xử xuất hiện. Không khác với việc chó sủa. Người chồng sẽ không gấp quần áo của mình, hay người vợ luôn đi họp về trễ, bất cứ thứ gì đại loại vậy. Bực tức lâu ngày kìm nén, vòng xoáy quen thuộc lại xuất hiện, chỉ trích và cãi vã, nhưng có hai vấn đề. Khi bạn để ý cách người ta giao tiếp với nhau hoặc với động vật, bạn thấy người ta rất ít khi chỉ trích, nó không hay xảy ra. Nhưng khi chỉ trích, họ sẽ nói rất kinh khủng. Bạn thấy điều đó trong các gia đình, đặc biệt là với vợ, với con cái, với cha mẹ. Bạn thấy điều đó ở nơi làm việc. đặc biệt là từ ông chủ đối với nhân viên. Cứ như thể họ thấy thoả mãn, họ thấy thích thú khi người khác làm sai, để sau đó họ có thể chỉ trích không thương tiếc.
And this, I would say, is the biggest human foible that we have. It really is. We take the good for granted, and we moan and groan at the bad. And I think this whole notion of these skills should be taught. You know, calculus is wonderful. When I was a kid, I was a calculus whiz. I don't understand a thing about it now, but I could do it as a kid. Geometry, fantastic. You know, quantum mechanics -- these are cool things. But they don't save marriages and they don't raise children.
Tôi cho rằng điều này là điểm yếu lớn nhất của loài người chúng ta. Đúng là vậy. Ta không biết coi trọng điều tốt nhưng thích chỉ trích điều xấu. Tôi nghĩ rằng toàn bộ những kỹ năng này cần được dạy. Bạn biết đấy, môn Giải tích rất tuyệt vời. Khi còn nhỏ, tôi rất giỏi Giải tích. Giờ tôi không học nó nữa, nhưng nếu tôi còn nhỏ, tôi sẽ làm. Hình học, thật tuyệt vời, cả Cơ lượng tử nữa, chúng đều là những điều tuyệt vời. Nhưng chúng không biết bảo vệ hôn nhân và dạy dỗ con cái.
And my look to the future is, and what I want to do with this doggy stuff, is to teach people that you know, your husband's just as easy to train. Probably easier -- if you got a Rottie -- much easier to train. Your kids are easy to train. All you've got to do is to watch them, to time-sample the behavior, and say, every five minutes, you ask the question, "Is it good, or is it bad?" If it's good, say, "That was really neat, thank you." That is such a powerful training technique. This should be taught in schools. Relationships -- how do you negotiate? How you do negotiate with your friend who wants your toy? You know, how to prepare you for your first relationship? How on earth about raising children? We think how we do it -- one night in bed, we're pregnant, and then we're raising the most important thing in life, a child. No, this is what should be taught -- the good living, the good habits, which are just as hard to break as bad habits. So, that would be my wish to the future. Ah, damn, I wanted to end exactly on time, but I got eight, seven, six, five, four, three, two -- so thank you very much. That's my talk, thank you. (Applause)
Và cái nhìn của tôi về tương lai, và thứ tôi muốn liên hệ với việc dạy chó này là, cần dạy người. Bạn biết đó, chồng của bạn cũng dễ dạy y như vậy. Việc dạy con chó Rottie còn dễ hơn thế. Con của bạn rất dễ dạy. Tất cả bạn phải làm là để ý chúng, và phải gương mẫu mọi lúc mọi nơi. bạn đặt câu hỏi, "Nó có làm tốt không?" Nếu nó tốt, hãy nói, "Nó thật sự rất tuyệt, cám ơn." Đó là một kỹ thuật dạy dỗ rất mạnh mẽ. Điều này nên được dạy ở trường học. Về các mối quan hệ và sự thoả hiệp. Làm sao đẻ thoả hiệp với đứa bạn cứ muốn lấy đồ chơi của bạn? Cần chuẩn bị gì cho tình yêu đầu tiên của mình? Còn về việc dạy con thì sao? Hãy nghĩ về chúng. Sau một đêm, ta có thai, sau đó là điều quan trọng nhất cuộc đời: nuôi dạy con cái. Không, đây là điều nên được dạy: có lối sống tốt, thói quen tốt, điều đó cũng khó khăn như từ bỏ thói quen xấu vậy. Đó là mong muốn trong tương lai của tôi. Chết tiệt, tôi cần căn đúng thời gian, nhưng tôi có... Đó là bài nói của tôi. Cám ơn rất nhiều! ( Vỗ tay)