I have a big question. Which is, who runs the world?
Felteszek Önöknek egy nehéz kérdést. Ki irányítja a világot?
It used to be an easy question to answer. If you're over 45 like me, you grew up in a world that was dominated by two giants. The United States called the shots on one side of the Wall, the Soviets set the rules on the other. And that was a bipolar world. It's very simple.
Régen ez a kérdés könnyen megválaszolható volt. Ha valaki hozzám hasonlóan elmúlt 45 éves, olyan világban nőtt fel, melyet két óriás dominált. A Fal egyik oldalán az Egyesült Államok hozta meg a döntéseket, a Fal másik oldalán pedig a szovjetek. Az egy kétpólusú világ volt. Nagyon egyszerű.
If you're under 45, you grew up when the Soviet Union had already collapsed, and that left the United States as the sole superpower, dominating global institutions and also exerting raw power. And that was a unipolar world.
Ha valaki 45 évesnél fiatalabb, olyan világban nőtt fel, ahol a Szovjetunió már összeomlott, és ez az Egyesült Államokat olyan egyedüli nagyhatalommá tette, mely uralta a nemzeteket összefogó szervezeteket, és nyers erőt gyakorolt. Az egypólusú világ volt.
And then about 15 years ago, things got a little more complicated. The United States increasingly didn't want to be the world's policeman or the architect of global trade or even the cheerleader for global values. Other countries were becoming more powerful, and they could increasingly ignore many of the rules they didn't like, sometimes even setting new rules themselves.
Majd körülbelül 15 évvel ezelőtt a dolgok kissé bonyolultabbá váltak. Az Egyesült Államok egyre kevésbé akarta magának a világ rendőre szerepet, ahogy a világkereskedelem építésze vagy a globális értékrend lelkes támogatója szerepet sem. Más országok kezdtek megerősödni, és egyre gyakrabban nem vettek figyelembe olyan szabályokat, amelyek nekik nem tetszettek, sőt időnként új szabályokat állítottak fel maguknak.
What happened? Three things. Number one, Russia was not integrated into Western institutions. A former great power now in very serious decline and they are angry about it. We can argue about whose fault that is, but we are where we are. Number two, China was integrated into US-led institutions on the presumption that as they got wealthier and more powerful, they would become Americans. Turns out, they're still Chinese.
Mi történt? Három dolog. Először is, Oroszország nem lett része a nyugati intézményrendszereknek. Ma már csak egy jelentősen hanyatló volt nagyhatalom. Ez pedig feldühítette őket. Vitatkozhatunk arról, hogy ez kinek a hibája, de ez a jelen helyzetünkön nem változtat. Másodszor, Kínát integrálták az USA által vezetett intézményrendszerekbe. Az elképzelés hátterében az állt, hogy ha gazdaságilag megerősödnek, amerikaiak lesznek. (Nevetés) Úgy fest azonban, hogy továbbra is kínaiak maradtak.
(Laughter)
(Nevetés)
And the United States is not particularly comfortable with that. Number three, tens of millions of citizens in the United States and other wealthy democracies felt left behind by globalization. This has been ignored for decades. But as a consequence, they felt that their governments and their leaders were more illegitimate.
Az Egyesült Államok pedig nem érzi kényelmesen magát ebben a helyzetben. Harmadszor, több tízmillió állampolgár az USA-ban és más gazdag demokráciákban úgy érezte, hogy a globalizációs folyamatban magukra maradtak. Ezt a tényt évtizedekig figyelmen kívül hagyták. Ennek következményeként az emberek úgy érezték, hogy kormányaiknak és vezetőiknek egyre kevésbé van joguk posztjuk betöltésére.
Now if you look at all the headlines in the world today, driving all of this geopolitical tension and conflict, over 90 percent of them are because of these three reasons. And that's why today we live in a leaderless world. But as we know, that's not going to be with us for long.
Ha ma elolvassuk a világ vezető híreit, azok olyan geopolitikai feszültségekről és konfliktusokról szólnak, melyeknek több mint 90%-a az említett három okból ered. És ez az oka annak, hogy ma egy vezető nélkül maradt világban élünk. De tudjuk, hogy ez nem lesz sokáig így.
So what comes next? What kind of a world order might we expect over the next ten years? Some of what I might say I think will surprise you. Because we're not going to have a bipolar or a unipolar or even a multipolar world. If we don't have one or two superpowers, we don't have a single global order. No, instead, we will have three different orders, a little overlapping, and the third will have immense importance for how we live, what we think, what we want, and what we're prepared to do to get it.
Mi várható? Milyen világrendre számíthatunk a következő évtizedben? Szerintem néhányan meglepődnek majd azon, amit mondani fogok. Nem kétpólusú, egypólusú vagy épp több pólusú virágrend van kialakulóban. Ha nincs egy vagy két szuperhatalom, akkor nem egyetlen világrend lesz. Nem, ehelyett három különböző világrend lesz, kicsi átfedéssel, és a harmadiknak hatalmas befolyása lesz arra, ahogy élünk, ahogy gondolkodunk, amit akarunk, és amit készek leszünk megtenni ennek elérése érdekében.
But first things first. Today, we have a global security order. And as you see from the map, the United States and its allies are the most powerful players on it. The US is the only country in the world that can send its soldiers and its sailors and its military equipment to every corner of that world. No one else is close. China is growing in its military capabilities in Asia, though nowhere else. Lots of American allies in Asia are concerned about that. And as a consequence, they're becoming more dependent on the United States for a security umbrella. With the Russian invasion of Ukraine, US allies in Europe are becoming more concerned and dependent on the United States and a US-led NATO.
De kezdjük az elején. Ma egyetlen globális biztonsági világrend van. És ahogy a térképen láthatják, az Egyesült Államok és szövetségesei a legerősebb szereplők. Az USA a világon az egyetlen ország, amely képes a katonáit, tengerészeit és a katonai felszerelését a világ minden sarkába elküldeni. Senki még a közelébe sem ér. Kína növeli katonai jelenlétét Ázsiában, azonban sehol máshol. Amerika számos ázsiai szövetségese aggódik emiatt. Ennek következtében egyre jobban függenek az USA nyújtotta biztonsági ernyőtől. Ukrajna orosz inváziójával az USA európai szövetségesei is egyre jobban aggódnak, és egyre inkább függnek az USA-tól, valamint az USA által vezetett NATO-tól.
The Russian military, of course, has been a greater global concern, much less so today, especially as they've lost over 200,000 troops and all of that equipment and with sanctions making it extremely hard for them to rebuild. Now, Russia and China and others have nuclear weapons, but thank God it is still suicide to use them. And as a consequence, our security order is a unipolar order and it is likely to remain so for the next decade.
Az orosz haderő természetesen sokáig komoly globális tényező volt. Ma már jóval kevésbé az, különösen, mert több mint 200 000 katonájuk és azok felszerelése veszett oda, a szankciók miatt pedig rendkívül nehezen tudják pótolni a veszteségeiket. Oroszország, Kína és mások is rendelkeznek nukleáris fegyverekkel, de szerencsére ezeknek a bevetése rájuk nézve is öngyilkos döntés lenne. Mindezek eredményeként a biztonsági világrendünk egypólusú, és valószínű az is marad a következő évtizedben.
Now at the same time that there's a security order, there's also a global economic order. And here, power is shared. The United States is still a very robust global economy. But the US can't use its dominant position militarily to tell other countries what to do economically. The United States and China are enormously economically interdependent and so they can't control each other. You may be surprised to hear this, but today US-China trade relations are actually at their highest level in history.
A biztonsági világrend mellett létezik egy globális gazdasági világrend is. Ezen a téren az erők megoszlanak. Az Egyesült Államok még mindig szilárd globális gazdasági szereplő. Ugyanakkor az USA nem tudja domináns katonai helyzetét arra használni, hogy más országoknak megmondja milyen gazdaságpolitikát folytassanak. Az Egyesült Államok és Kína gazdaságilag nagymértékben függnek egymástól, ami miatt nem tudják egymást kontroll alatt tartani. Lehet, hogy ez meglepi Önöket, de az USA-Kína kereskedelmi kapcsolatok napjainkban történelmi csúcsponton vannak. Számos ország szeretne az USA katonai erejének védelme alá kerülni,
Now, other countries in the world, a lot of them want access to US military muscle, but they also want access to the Chinese market, soon, by 2030, likely to be the largest in the world. And you can't very well have a cold war if the US and the Chinese are the only two that are prepared to fight it. Yes? Yes.
mindezt úgy, hogy közben hozzáférésük legyen a kínai piacokhoz is, ami hamarosan - előreláthatóan 2030-ra - a világ legnagyobb piaca lesz. És nem igazán képzelhető el egy olyan hidegháború, melynek megvívására csak az USA és Kína lenne képes. Így van? Így van.
So the European Union has the largest common market and they set the rules. And if you want to do profitable business there, you listen to those rules. India is playing a greater role economically on the global stage. Japan still matters, too. And over the next ten years, there will be a rise and fall of the relative capacities of these economies. But the global economic order is and will remain a multipolar order.
Az Európai Unió a legnagyobb közös piac, ahol ők diktálják a szabályokat. És ha valaki nyereséges üzleteket akar ott nyélbe ütni, be kell tartania ezeket a szabályokat. India egyre komolyabb szerepet játszik a világgazdaság színpadán. Japán sem elhanyagolható szereplő. Az előttünk álló 10 évben, lesznek felemelkedések és lecsúszások ezen gazdaságok egymáshoz viszonyított teljesítményében. Ugyanakkor a gazdasági világrend továbbra is többpólusú marad.
Now, between these two orders are tensions because the United States will use its power in national security to try to bring more of the world's economies towards it. And we already see this starting to happen in semiconductors and in critical minerals and maybe soon in TikTok. The Chinese are trying to use their dominant commercial position to align more of the world diplomatically. And Japan and Europe and India and everyone else will do their damnedest to ensure that neither of these two orders dominate the other. And they will mostly succeed.
E két világrend között vannak feszültségek, mivel az USA a nemzetbiztonságban mutatkozó erejét felhasználva igyekszik a világgazdasági szereplőket maga felé húzni. Láthatjuk, hogy ez a folyamat már elkezdődött a félvezetőkkel, a kritikus ásványokkal, és lehet, hogy hamarosan a TikTokkal folytatódik. A kínaiak pedig globális kereskedelmi hatalmukat arra próbálják használni, hogy diplomáciai úton egyre többeket állítsanak maguk mellé a világban. Japán, Európa, India és mindenki más pedig átkozottul küzdeni fog azért, hogy a két fél közül egyik se tudjon a másik fölé kerekedni. És ez jobbára sikerülni is fog nekik.
Now, so far I have spoken with you about the two world orders we already see, but there's a third that is coming soon that's even more important. And that is the digital order. And the digital order is not run by governments but by technology companies.
Eddig arról a két világrendről beszéltem Önöknek, amelyeket már látunk, de közeledik egy harmadik is, ami ezeknél is fontosabb. Ez pedig a digitális világrend. A digitális világrendet pedig nem kormányok alakítják, hanem technológiai cégek.
We all know how much military support NATO countries have provided Ukraine during the war. But it's technology companies that provided the tools allowing Ukraine to defend itself from Russian cyber attack. It's technology companies that gave the Ukrainian leaders the ability to speak with their generals and their soldiers on the front lines. If it wasn't for those technology companies, Ukraine would have been fully offline within weeks of the war. And I don't believe President Zelensky would still be there today.
Mindannyian tudjuk, hogy a NATO-országok milyen hatalmas katonai támogatást nyújtanak Ukrajnának a háborúban. Ugyanakkor a technológiai cégek azok, amelyek biztosították az eszközöket ahhoz, hogy Ukrajna megvédhesse magát az orosz kibertámadásokkal szemben. A technológiai cégek tették lehetővé, hogy az ukrán vezetők beszélhessenek a frontvonalon lévő tábornokaikkal és katonáikkal. Ha nem lennének ezek a cégek, Ukrajna a háború első néhány hetében teljesen offline állapotba került volna. És nem hiszem, hogy Zelenszkij elnök ma is ott lenne.
Technology companies determine whether Donald Trump is able, in real time and without filter, to speak with hundreds of millions of people as he runs again for the presidency. It's social media platforms and their ability to promote disinformation and conspiracy theory. Without them, we do not have riots in the Capitol on January 6. We do not have trucker riots in Ottawa. We do not have a January 8 insurrection in Brazil.
A technológiai cégek döntik el azt, hogy Donald Trump tud-e valós időben, cenzúrázatlanul emberek százmillióihoz beszélni, miközben újraindul az elnökválasztáson. A közösségi média felületek képesek dezinformációkat és összeesküvés-elméleteket terjeszteni. Ezek nélkül nincsenek zavargások a Capitoliumnál január 6-án. Nincs kamionos lázadás Ottawában. Nincs felkelés Brazíliában január 8-án.
Technology companies increasingly determine our identities. When I was growing up, it's nature or nurture. I mean, my deep and abiding emotional problems either come from how I was raised --
A technológiai cégek egyre jobban meghatározzák az identitásunkat. Amikor én felnőttem, ez adottság vagy neveltetés kérdése volt. Értem ezalatt, hogy a mély és maradandó érzelmi problémáim vagy abból erednek, ahogyan nevelkedtem,
(Laughter)
(Nevetés)
Or some genetic failure.
vagy valamiféle genetikai hiba következményei.
(Laughter)
(Nevetés)
Could be both.
Vagy mindkettő.
(Laughter)
(Nevetés)
But today, our identities are determined by nature and nurture and algorithm. If you want to challenge the system, you can't just question authority, as we were all told when we were growing up. Today, you have to question the algorithm, and that is a staggering amount of power in the hands of these technology companies. What are they going to do with that power? And that depends on who they want to be when they grow up.
De napjainkban az identitásunkat az adottságaink, neveltetésünk és az algoritmusok határozzák meg. Ha a rendszert kihívások elé akarjuk állítani, nem lehet egyszerűen megkérdőjelezni a hatalmat, mint ahogy azt nekünk tanították gyerekkorunkban. Ma az algoritmust kell megkérdőjelezni, és ez ijesztő mértékű hatalom ezeknek a technológiai cégeknek a kezében. Mit fognak kezdeni ezzel a hatalommal? Ez azon fog múlni, hogy ők mivé akarnak válni felnőttkorukra.
So if China and the United States work to exert much more power over the digital world and technology companies in those countries align with those governments, we will end up in a technology cold war. And that means the digital order will be split in two.
Ha tehát Kína és az Egyesült Államok sokkal nagyobb nyomást akarnak gyakorolni a digitális világra, és ezen országok technológiai cégei engednek ennek a nyomásnak, technológiai hidegháborúba sodródhatunk. És ez azt fogja jelenteni, hogy a digitális világ kettéválik.
If, on the other hand technology companies persist with global business models, and we retain competition between the digital and physical worlds, we will have a new globalization, a digital global order.
Ha viszont ezek a technológiai cégek mégis a globális üzleti modellhez ragaszkodnak, és megmarad a verseny a digitális és a fizikai világ között, újfajta globalizáció fog kialakulni: egy digitális világrend.
Or if the digital order becomes increasingly dominant and governments erode in their capacity to govern, and we've already seen the beginning of this, technology companies will become the dominant actors on the global stage in every way and we will have a techno-polar order. And that will determine whether we have a world of limitless opportunity or a world without freedom.
Ha pedig a digitális világrend egyre növekvő dominanciára tesz szert, és a kormányok kezéből kicsúszik az irányítás - és ennek a kezdeti jeleit már látjuk -, a technológiai cégek lesznek a meghatározó szereplők a világ színpadán, minden értelemben. Techno-poláris világrend születik. És ez fogja meghatározni, hogy határtalan lehetőségeink lesznek-e, vagy elveszítjük a szabadságunkat.
Now at this point in my speech, I'm supposed to talk about the good news.
Előadásom ezen pontján kellene jó hírekről beszámolnom.
(Laughter)
(Nevetés)
But those of you that have heard this know that that is not coming.
De Önök, akik mindezt végighallgatták, tudják, hogy nem ez jön. (Nevetés)
(Laughter)
There is no pause button on these explosive and disruptive technologies. I don't know if you know this, there are over 100 people in the world today with the knowledge and the technology to create a new smallpox virus.
Nincs szünet gomb ezeken a kitörő erejű, elemi változásokat hozó technológiákon. Nem tudom, hogy ezzel tisztában vannak-e, de ma több mint 100 olyan ember van a világon, akinek rendelkezésére áll a technológia, és megvan a tudása is ahhoz, hogy új himlővírust hozzon létre.
Honestly, I don't have answers, but I have a few questions for the people that do. Because these technology companies are not just Fortune 50 and 100 actors. These technology titans are not just men worth 50 or 100 billion dollars or more. They are increasingly the most powerful people on the planet with influence over our futures. And we need to know, are they going to act accountably as they release new and powerful artificial intelligence? What are they going to do with this unprecedented amount of data that they are collecting on us and our environment? And the one that I think should concern us all right now the most: Will they persist with these advertising models driving so much revenues that are turning citizens into products and driving hate and misinformation and ripping apart our society?
Őszintén szólva nincsenek válaszaim, de intéznék néhány kérdést azokhoz, akiknek vannak. Mivel ezek a technológiai cégek nem egyszerűen csak a Fortune 50 és 100 listán szerepelnek. Ezek a technológiai óriások nem egyszerűen csak 50 vagy 100 vagy még több milliárd dollárt érő emberek. Egyre inkább ők a világon a legnagyobb hatalommal bíró emberek, akiknek hatalmában áll befolyásolni a jövőnket. És fontos, hogy tudjuk, felelősen fognak-e dönteni, mikor új és erőteljes mesterséges intelligenciát bocsátanak ki? Mit fognak csinálni ezzel a példa nélküli mennyiségű adattal, amit rólunk és a környezetünkről gyűjtenek? És ami szerintem a leginkább kellene, hogy érdekeljen ma mindannyiunkat: Fenntartják-e továbbra is ezt a hirdetési modellt, ami hatalmas bevételeket generál nekik, ami az állampolgárokból terméket csinál, ami gyűlölethez és félreinformáltsághoz vezet, és ami szétszakítja a társadalmunkat?
(Applause)
(Taps)
When I was a student back in 1989, and the Wall fell, the United States was the principal exporter of democracy in the world. Not always successfully. Often hypocritically. But number one, nonetheless. Today, the United States has become the principal exporter of tools that destroy democracy. The technology leaders who create and control these tools, are they OK with that? Or are they going to do something about it? We need to know.
Régen, még 1989-ben, mikor diák voltam, és a Fal leomlott, az Egyesült Államok volt a világ elsődleges demokráciaexportőre. Nem mindig sikeresen. Gyakran képmutatóan. De világelső, mindenesetre. Ma az Egyesült Államok lett az elsődleges exportőre azon eszközöknek, melyek a demokráciát képesek tönkretenni. Azok a cégvezetők, akik létrehozzák és ellenőrzik ezeket az eszközöket, elégedettek ezzel a helyzettel? Vagy kezdeni akarnak valamit vele? Tudnunk kell.
Thank you.
Köszönöm.
(Cheers and applause)
(Éljenzés és taps)