When I was little, I thought my country was the best on the planet. And I grew up singing a song called "Nothing To Envy." And I was very proud. In school, we spent a lot of time studying the history of Kim Il-Sung, but we never learned much about the outside world, except that America, South Korea, Japan are the enemies. Although I often wondered about the outside world, I thought I would spend my entire life in North Korea, until everything suddenly changed.
Kiedy byłam mała, myślałam, że mój kraj jest najlepszy na świecie. Dorastałam śpiewając piosenkę ''Nothing to Envy''. I byłam z tego bardzo dumna. W szkole mnóstwo czasu zajmowała nam nauka historii życia Kim Ir Sena, Ale nigdy nie uczono nas dużo o historii innych krajów. Oprócz tego, że Ameryka, Korea Południowa i Japonia są naszymi wrogami. Mimo, że zawsze ciekawił mnie świat zewnętrzny, myślałam, że całe życie przeżyję w Korei Północnej, aż wszystko nagle się zmieniło.
When I was seven years old, I saw my first public execution. But I thought my life in North Korea was normal. My family was not poor, and myself, I had never experienced hunger.
Kiedy miałam 7 lat, widziałam pierwszą publiczną egzekucję, ale nadal uważałam życie w Korei Północnej za normalne. Moja rodzina nie była biedna, nigdy nie doświadczyłam głodu.
But one day, in 1995, my mom brought home a letter from a coworker's sister. It read, "When you read this, our five family members will not exist in this world, because we haven't eaten for the past three weeks. We are lying on the floor together, and our bodies are so weak, we are waiting to die."
Ale pewnego dnia, w 1995, moja mama przyniosła do domu list od siostry znajomej z pracy. Napisano w nim: ''Gdy to czytasz, pięciu członków twojej rodziny najprawdopodobniej już nie żyje, Ponieważ od dwóch tygodni nic nie jedliśmy. Leżymy na podłodze i jesteśmy tak słabi, że jesteśmy gotowi umrzeć'.
I was so shocked. This was the first time I heard that people in my country were suffering. Soon after, when I was walking past a train station, I saw something terrible that to this day I can't erase from my memory. A lifeless woman was lying on the ground, while an emaciated child in her arms just stared helplessly at his mother's face. But nobody helped them, because they were so focused on taking care of themselves and their families.
Byłam strasznie zszokowana. Po raz pierwszy usłyszałam, że ludzie w moim kraju cierpieli. Niedługo później, przechodząc obok stacji kolejowej, zobaczyłam coś tak strasznego, że na zawsze pozostanie to w mojej pamięci. Martwa kobieta leżała na ziemi, a jej wychudzone dziecko, które trzymała w objęciach, bezradnie wpatrywało się w twarz swojej matki. Ale nikt im nie pomógł, każdy był zajęty troską o siebie i własną rodzinę.
A huge famine hit North Korea in the mid-1990s. Ultimately, more than a million North Koreans died during the famine, and many only survived by eating grass, bugs and tree bark. Power outages also became more and more frequent, so everything around me was completely dark at night, except for the sea of lights in China, just across the river from my home. I always wondered why they had lights, but we didn't. This is a satellite picture showing North Korea at night, compared to neighbors.
W połowie lat 90-tych w Koreę Północną uderzyła ogromna fala głodu. W tym czasie zmarło ponad milion Północnoreańczyków, a wielu przeżyło tylko dzięki jedzeniu trawy, robaków i kory. Przerwy w dostawach energii stawały się coraz częstsze, i w nocy wszystko spowijała ciemność. Można było dostrzec jedynie światła docierające z Chin, zaraz zza drugiej strony rzeki koło mojego domu. Zawsze zastanawiało mnie dlaczego oni mieli światło, a my nie. To satelitarne zdjęcie Korei Północnej nocą w porównaniu do sąsiadów.
This is the Amnok River, which serves as a part of the border between North Korea and China. As you can see, the river can be very narrow at certain points, allowing North Koreans to secretly cross. But many die. Sometimes, I saw dead bodies floating down the river. I can't reveal many details about how I left North Korea, but I only can say that during the ugly years of the famine, I was sent to China to live with distant relatives. But I only thought that I would be separated from my family for a short time. I could have never imagined that it would take 14 years to live together.
To rzeka Yalu Jiang, stanowiąca cześć granicy między Koreą Północną i Chinami. Jak widać, na pewnych odcinkach rzeka jest bardzo wąska, co pozwala potajemnie przekraczać granicę. Jednak wielu umiera próbując. Widywałam martwe ciała dryfujące w dół rzeki. Nie mogę wiele ujawnić jak udało mi się uciec z Korei Północnej, mogę jedynie powiedzieć, że podczas okrutnych lat głodu wysłano mnie do Chin do dalekich krewnych. Wydawało mi się, że zostanę odłączona od mojej rodziny na krótko. Nawet sobie nie wyobrażałam, że to może potrwać aż 14 lat.
In China, it was hard living as a young girl without my family. I had no idea what life was going to be like as a North Korean refugee. But I soon learned it's not only extremely difficult, it's also very dangerous, since North Korean refugees are considered in China as illegal migrants. So I was living in constant fear that my identity could be revealed, and I would be repatriated to a horrible fate, back in North Korea.
Ciężko było młodej dziewczynie żyć w Chinach bez rodziny. Nie miałam pojęcia jak będzie wyglądać życie północnokoreańskiej uchodźczyni, ale szybko się przekonałam, że to nie tylko bardzo trudne, ale również bardzo niebezpieczne, ponieważ uważa się ich w Chinach za nielegalnych imigrantów. Dlatego żyłam w ciągłym strachu, że moja tożsamość wyjdzie na jaw i że zostanę deportowana do Korei Północnej.
One day, my worst nightmare came true, when I was caught by the Chinese police, and brought to the police station for interrogation. Someone had accused me of being North Korean, so they tested my Chinese language abilities, and asked me tons of questions. I was so scared. I thought my heart was going to explode. If anything seemed unnatural, I could be imprisoned and repatriated. I thought my life was over. But I managed to control all the emotions inside me, and answer the questions. After they finished questioning me, one official said to another, "This was a false report. She's not North Korean." And they let me go. It was a miracle.
Pewnego dnia, spełnił się mój koszmar, zostałam zatrzymana przez chińską policję i zabrana na komisariat na przesłuchanie. Ktoś posądził mnie o bycie obywatelką Korei Północnej. Przetestowano mój chiński i zadano mnóstwo pytań. Tak bardzo się bałam, że myślałam, że moje serce eksploduje. Gdyby cokolwiek wydało się nienaturalne, zostałabym osadzona w więzieniu i deportowana. Myślałam, że już po mnie, ale udało mi się powstrzymać emocje i odpowiedzieć na pytania. Kiedy skończono mnie przesłuchiwać, jeden z urzędników powiedział do drugiego: ''To był fałszywy donos. Nie jest obywatelką Korei Północnej''. Pozwolono mi odejść. To był cud.
Some North Koreans in China seek asylum in foreign embassies. But many can be caught by the Chinese police, and repatriated. These girls were so lucky. Even though they were caught, they were eventually released, after heavy international pressure. These North Koreans were not so lucky. Every year, countless North Koreans are caught in China and repatriated to North Korea, where they can be tortured, imprisoned, or publicly executed.
Wielu obywateli Korei Północnej szuka w Chinach azylu w zagranicznych ambasadach, ale wielu zostaje złapanych przez chińską policję i deportowanych. Te dziewczyny miały dużo szczęścia. Pomimo tego, że zostały złapane, dzięki międzynarodowym naciskom, w końcu je uwolniono. Jednak ci Północnokoreańczycy nie mieli tyle szczęścia. Każdego roku niezliczona ilość uchodźców zostaje w Chinach złapana i deportowana do Korei Północnej, gdzie są torturowani, więzieni
Even though I was really fortunate to get out, many other North Koreans have not been so lucky. It's tragic that North Koreans have to hide their identities and struggle so hard just to survive. Even after learning a new language and getting a job, their whole world can be turned upside down in an instant. That's why, after 10 years of hiding my identity, I decided to risk going to South Korea. And I started a new life yet again.
lub publicznie zabijani. Mimo że miałam dużo szczęścia i pozwolono mi odejść, wielu uchodźców nie ma tyle szczęścia. To straszne, że obywatele Korei Północnej muszą ukrywać swoją tożsamość i tak bardzo walczyć o przetrwanie. Nawet kiedy już opanują nowy język i znajdą pracę, ich życie może się nagle wywrócić do góry nogami. Właśnie dlatego, po 10 latach ukrywania tożsamości, zdecydowałam się zaryzykować i pojechać do Korei Południowej. Zaczęłam nowe życie.
Settling down in South Korea was a lot more challenging than I had expected. English was so important in South Korea, so I had to start learning my third language. Also, I realized there was a wide gap between North and South. We are all Korean, but inside, we have become very different, due to 67 years of division. I even went through an identity crisis. Am I South Korean or North Korean? Where am I from? Who am I? Suddenly, there was no country I could proudly call my own.
Osiedlenie się w Korei Południowej było trudniejsze, niż się spodziewałam. Znajomość języka angielskiego jest tam bardzo ważna, więc musiałam zacząć uczyć się trzeciego języka. Zdałam sobie również sprawę jak ogromna była różnica między Północą a Południem. Wszyscy jesteśmy Koreańczykami, ale ze względu na 67 lat podziału, staliśmy się bardzo różni. Przeszłam nawet przez kryzys tożsamości. Czy jestem z Korei Południowej czy Północnej? Skąd pochodzę? Kim jestem? Nagle okazało się, że nie ma kraju, który dumnie mogłabym nazywać swoim.
Even though adjusting to life in South Korea was not easy, I made a plan -- I started studying for the university entrance exam.
Mimo że przystosowanie się do życia w Korei Południowej nie było łatwe, rozplanowałam to. Zaczęłam się przygotowywać do egzaminów na uniwersytet.
Just as I was starting to get used to my new life, I received a shocking phone call. The North Korean authorities intercepted some money that I sent to my family, and, as a punishment, my family was going to be forcibly removed to a desolate location in the countryside. They had to get out quickly. So I started planning how to help them escape.
Kiedy już zaczęłam się przyzwyczajać do mojego nowego życia, otrzymałam wstrząsający telefon. Władze Korei Północnej wstrzymały pieniądze, które wysłałam do mojej rodziny. Za karę moja rodzina miała zostać wysiedlona do wyludnionego miejsca na wsi. Musieli szybko uciekać, więc zaczęłam planować jak im w tym pomóc.
North Koreans have to travel incredible distances on the path to freedom. It's almost impossible to cross the border between North Korea and South Korea. So, ironically, I took a flight back to China and headed toward the North Korean border. Since my family couldn't speak Chinese, I had to guide them somehow through more than 2,000 miles in China, and then into Southeast Asia. The journey by bus took one week, and we were almost caught several times. One time, our bus was stopped and boarded by a Chinese police officer. He took everyone's I.D. cards, and he started asking them questions. Since my family couldn't understand Chinese, I thought my family was going to be arrested. As the Chinese officer approached my family, I impulsively stood up, and I told him that these are deaf and dumb people that I was chaperoning. He looked at me suspiciously, but luckily, he believed me.
Obywatele Korei Północnej muszą pokonać długą drogę, by zaznać wolności. Przekroczenie granicy miedzy Północą a Południem jest prawie niemożliwe, więc poleciałam z powrotem do Chin i skierowałam się w stronę południowo-koreańskiej granicy. Ponieważ moja rodzina nie mówiła po chińsku, musiałam im przewodniczyć. Cudem, udało się nam pokonać ponad 2.000 mil, przez Chiny, a potem przez Azja Południowo-Wschodnią. Podróż autobusem trwała tydzień, kilkukrotnie prawie nas złapano. Pewnego razu autobus został zatrzymany, oficer chińskiej policji wszedł do środka, zabrał wszystkim dowody osobiste i zaczął zadawać pytania. Ponieważ moja rodzina nie znała chińskiego, myślałam, że zostanie zatrzymana. Kiedy oficer podszedł do mojej rodziny, Impulsywnie wstałam i powiedziałam mu, że to głuchoniemi, znajdujący się pod moją opieką. Spojrzał na mnie podejrzliwie, ale uwierzył.
We made it all the way to the border of Laos. But I had to spend almost all my money to bribe the border guards in Laos. But even after we got past the border, my family was arrested and jailed for illegal border crossing. After I paid the fine and bribe, my family was released in one month. But soon after, my family was arrested and jailed again, in the capital of Laos.
Udało nam się dotrzeć do granicy z Laosem, ale musiałam wydawać prawie wszystkie moje pieniądze, żeby przekupić strażników granicznych z Laosu. Po przekroczeniu granicy, moja rodzina i tak została aresztowana i uwięziona za nielegalne przekroczenie granicy. Po zapłaceniu grzywny i łapówki, po miesiącu moja rodzina była wolna, ale niedługo później, w stolicy Laosu, ponownie ją aresztowano i uwięziono.
This was one of the lowest points in my life. I did everything to get my family to freedom, and we came so close, but my family was thrown in jail, just a short distance from the South Korean embassy. I went back and forth between the immigration office and the police station, desperately trying to get my family out. but I didn't have enough money to pay a bribe or fine anymore. I lost all hope.
To był jeden z najtrudniejszych momentów w moim życiu. Robiłam to wszystko, by dać mojej rodzinie wolność i byliśmy już tak blisko, kiedy ponownie ich zatrzymano, dosłownie kawałek od ambasady Korei Południowej. Krążyłam pomiędzy urzędem imigracyjnym a komisariatem policji, desperacko próbując uwolnić ich uwolnić jednak brakowało mi już pieniędzy, żeby zapłacić łapówkę czy grzywnę. Straciłam całą nadzieję.
At that moment, I heard one man's voice ask me, "What's wrong?" I was so surprised that a total stranger cared enough to ask. In my broken English, and with a dictionary, I explained the situation, and without hesitating, the man went to the ATM, and he paid the rest of the money for my family, and two other North Koreans to get out of jail.
W pewnym momencie usłyszałam męski głos: ''Coś jest nie w porządku?'' Byłam zaskoczona, że obcą osobę mogło to w ogóle obchodzić. Łamanym angielskim i ze słownikiem w dłoni wyjaśniłam całą sytuację, a ten mężczyzna, bez zastanowienia, poszedł wypłacić pieniądze i zapłacił resztę pieniędzy za moją rodzinę i jeszcze dwóch innych Północnokoreańczyków.
I thanked him with all my heart, and I asked him, "Why are you helping me?"
Serdecznie mu podziękowałam i spytałam: ''Dlaczego mi pomagasz?''
"I'm not helping you," he said. "I'm helping the North Korean people."
''Nie pomagam tobie' odpowiedział, ''Pomagam obywatelom Korei Północnej''.
I realized that this was a symbolic moment in my life. The kind stranger symbolized new hope for me and the North Korean people, when we needed it most. And he showed me that the kindness of strangers and the support of the international community are truly the rays of hope we North Korean people need.
Uświadomiło mi to, że to symboliczny moment w moim życiu. Ten nieznajomy stał się symbolem nowej nadziei, dla mnie i dla wszystkich Północnokoreańczyków, kiedy tego najbardziej potrzebowaliśmy. Pokazał mi również dobroć, jaką może okazać nieznajomy, i wsparcie społeczności międzynarodowej, które, dla Północnokoreańczyków, jest jak promyk nadziei.
Eventually, after our long journey, my family and I were reunited in South Korea. But getting to freedom is only half the battle. Many North Koreans are separated from their families, and when they arrive in a new country, they start with little or no money. So we can benefit from the international community for education, English language training, job training, and more. We can also act as a bridge between the people inside North Korea and the outside world. Because many of us stay in contact with family members still inside, and we send information and money that is helping to change North Korea from inside.
W końcu, po długiej podróży, ponownie połączyłam się z rodziną w Południowej Korei. Jednak odzyskanie wolności, to dopiero połowa sukcesu. Wielu Północnokoreańczyków zostaje rozdzielona ze swoimi rodzinami, i kiedy przyjeżdżają do nowego kraju, często brakuje im środków. Międzynarodowa społeczność pomaga nam w edukacji, uczeniu się języka angielskiego, organizując szkolenia zawodowe i inne. Możemy też działać jako most pomiędzy ludźmi w Korei Północnej a resztą świata zewnętrznego, bo wiele z nas utrzymuje kontakt z członkami rodziny pozostałymi w kraju. Wysyłamy informacje i pieniądze, które pomagają zmienić Koreę Północną od środka.
I've been so lucky, received so much help and inspiration in my life, so I want to help give aspiring North Koreans a chance to prosper with international support. I'm confident that you will see more and more North Koreans succeeding all over the world, including the TED stage.
Miałam ogromne szczęście, otrzymałam w życiu tyle pomocy i inspiracji. Dlatego chcę dać ambitnym Północnokoreańczykom dzięki międzynarodowemu wsparciu szansę na rozwój. Jestem pewna, że coraz więcej Północnokoreańczyków będzie odnosić sukcesy na całym świecie, również na scenie TED.
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Brawa)