Hetain Patel: (In Chinese)
Hetain Patel: (In het Chinees)
Yuyu Rau: Hi, I'm Hetain. I'm an artist. And this is Yuyu, who is a dancer I have been working with. I have asked her to translate for me.
YuYu Rau: Hallo, ik ben Hetain. Ik ben kunstenaar. En dit is Yuyu, een danseres met wie ik heb gewerkt. Ik heb haar gevraagd om voor mij te tolken.
HP: (In Chinese)
HP: (In het Chinees)
YR: If I may, I would like to tell you a little bit about myself and my artwork.
YR: Ik zou jullie graag wat vertellen over mezelf en mijn kunst.
HP: (In Chinese)
HP: (In het Chinees)
YR: I was born and raised near Manchester, in England, but I'm not going to say it in English to you, because I'm trying to avoid any assumptions that might be made from my northern accent.
YR: Ik ben geboren en getogen in de buurt van Manchester, in Engeland, maar ik ga het niet in het Engels zeggen. Ik probeer te voorkomen dat jullie veronderstellingen maken afgaande op mijn noordelijke accent.
(Laughter)
(Gelach)
HP: (In Chinese)
HP: (In het Chinees)
YR: The only problem with masking it with Chinese Mandarin is I can only speak this paragraph, which I have learned by heart when I was visiting in China. (Laughter) So all I can do is keep repeating it in different tones and hope you won't notice.
YR: Het enige probleem om dat te maskeren met Chinees Mandarijns is dat ik alleen deze ene paragraaf ken. Ik heb hem van buiten geleerd toen ik op bezoek was in China. (Gelach) Ik kan hem alleen maar herhalen in verschillende toonaarden en hopen dat het jullie niet zal opvallen.
(Laughter)
(Gelach)
HP: (In Chinese)
HP: (In het Chinees)
(Laughter)
(Gelach)
YR: Needless to say, I would like to apologize to any Mandarin speakers in the audience.
YR: Natuurlijk bied ik mijn excuses aan aan eventuele Mandarijnsprekers in het publiek.
As a child, I would hate being made to wear the Indian kurta pajama, because I didn't think it was very cool. It felt a bit girly to me, like a dress, and it had this baggy trouser part you had to tie really tight to avoid the embarrassment of them falling down. My dad never wore it, so I didn't see why I had to. Also, it makes me feel a bit uncomfortable, that people assume I represent something genuinely Indian when I wear it, because that's not how I feel.
Als kind haatte ik het deze Indiase Kurta pyjama te moeten dragen. Ik vond het niet cool. Het voelde een beetje meisjesachtig aan, als een jurk, en zeker die flodderige broek die je echt strak moest binden om de schande te voorkomen dat ze afviel. Mijn vader droeg hem nooit, waarom ik dan? Het maakt me ook een beetje ongemakkelijk als mensen veronderstellen dat ik iets echt Indisch vertegenwoordig als ik het draag, want zo voelt het niet.
HP: (In Chinese)
HP: (In het Chinees)
YR: Actually, the only way I feel comfortable wearing it is by pretending they are the robes of a kung fu warrior like Li Mu Bai from that film, "Crouching Tiger, Hidden Dragon."
YR: Ik voel er me alleen comfortabel in als ik doe alsof het de gewaden zijn van een kungfu-strijder zoals Li Mu Bai in de film "Crouching Tiger, Hidden Dragon". (Hurkende Tijger, Verborgen Draak)
(Music)
(Muziek)
Okay. So my artwork is about identity and language, challenging common assumptions based on how we look like or where we come from, gender, race, class. What makes us who we are anyway?
Oké. Mijn kunst gaat over identiteit en taal. Ze ondergraaft de alledaagse aannames van hoe we eruitzien of waar we vandaan komen, geslacht, ras, klasse. Wat maakt ons tot wie we zijn?
HP: (In Chinese)
HP: (In het Chinees)
YR: I used to read Spider-Man comics, watch kung fu movies, take philosophy lessons from Bruce Lee. He would say things like --
YR: Ik las Spider-Manstrips, bekeek kung-fufilms, haalde mijn filosofie bij Bruce Lee. Hij zou dingen zeggen als:
HP: Empty your mind. (Laughter) Be formless, shapeless, like water. Now you put water into a cup. It becomes the cup. You put water into a bottle, it becomes the bottle. Put it in a teapot, it becomes the teapot. Now, water can flow or it can crash. Be water, my friend. (Applause)
HP: “Maak je geest leeg.” (Gelach) “Word vormloos, veranderlijk als water. Je giet water in een beker. Het wordt de beker. Je giet water in een fles, het wordt de fles. In een theepot, wordt het de theepot. Water kan stromen of het kan neerploffen. Wees water, mijn vriend.” (Applaus)
YR: This year, I am 32 years old, the same age Bruce Lee was when he died. I have been wondering recently, if he were alive today, what advice he would give me about making this TED Talk.
YR: Dit jaar word ik 32 jaar, net zo oud als Bruce Lee toen hij stierf. Ik vroeg me onlangs af welk advies hij me voor deze TED Talk zou geven, mocht hij vandaag nog leven.
HP: Don't imitate my voice. It offends me.
HP: “Imiteer mijn stem niet. Het beledigt me.”
(Laughter)
(Gelach)
YR: Good advice, but I still think that we learn who we are by copying others. Who here hasn't imitated their childhood hero in the playground, or mum or father? I have.
YR: Goed advies, maar ik denk nog steeds dat we leren wie we zijn door anderen te kopiëren. Wie heeft als kind nooit zijn held, moeder of vader geïmiteerd? Ik wel.
HP: A few years ago, in order to make this video for my artwork, I shaved off all my hair so that I could grow it back as my father had it when he first emigrated from India to the U.K. in the 1960s. He had a side parting and a neat mustache.
HP: Een paar jaar geleden heb ik om deze video te maken al mijn haar afgeschoren zodat ik het terug kon laten groeien als dat van mijn vader toen hij in de jaren 1960 uit India naar het Verenigd Koninkrijk emigreerde. Hij had een scheiding en een nette snor.
At first, it was going very well. I even started to get discounts in Indian shops.
In het begin ging het prima. Ik kreeg zelfs kortingen in Indiase winkels.
(Laughter)
(Gelach)
But then very quickly, I started to underestimate my mustache growing ability, and it got way too big. It didn't look Indian anymore. Instead, people from across the road, they would shout things like --
Maar al heel snel onderschatte ik Maar al heel snel onderschatte ik de groeicapaciteit van mijn snor en werd ze veel te groot. Het zag er niet meer Indisch uit. In plaats daarvan begonnen mensen van over de straat, dingen te roepen als:
HP and YR: Arriba! Arriba! Ándale! Ándale!
HP en YR: Arriba! Arriba! Ándale! Ándale!
(Laughter)
(Gelach)
HP: Actually, I don't know why I am even talking like this. My dad doesn't even have an Indian accent anymore. He talks like this now.
HP: Eigenlijk weet ik niet waarom ik zelfs zo praat. Zelfs mijn vader heeft geen Indiaas accent meer. Hij praat nu zo.
So it's not just my father that I've imitated. A few years ago I went to China for a few months, and I couldn't speak Chinese, and this frustrated me, so I wrote about this and had it translated into Chinese, and then I learned this by heart, like music, I guess.
Niet alleen mijn vader heb ik geïmiteerd. Een paar jaar geleden ging ik voor een paar maanden naar China. Ik sprak geen Chinees, en dat frustreerde me. Daarom schreef ik dit en liet het vertalen naar het Chinees. Dat leerde ik dan van buiten, zoals muziek, denk ik.
YR: This phrase is now etched into my mind clearer than the pin number to my bank card, so I can pretend I speak Chinese fluently. When I had learned this phrase, I had an artist over there hear me out to see how accurate it sounded.
YR: Deze zin zit nu in mijn geest gebeiteld, duidelijker dan de code van mijn bankkaart. Ik kan dus doen alsof ik vloeiend Chinees spreek. Toen ik deze zin had geleerd, liet ik me overhoren door een kunstenaar om te zien of het goed klonk.
I spoke the phrase, and then he laughed and told me, "Oh yeah, that's great, only it kind of sounds like a woman."
Ik sprak de zin uit. Hij begon te lachen en zei: "Oh ja, heel goed, maar het klinkt wel als een vrouw."
I said, "What?"
Ik zei: "Wat?"
He said, "Yeah, you learned from a woman?"
Hij zei: "Heb je het geleerd van een vrouw?"
I said, "Yes. So?"
Ik zei: "Ja. En dan?"
He then explained the tonal differences between male and female voices are very different and distinct, and that I had learned it very well, but in a woman's voice.
Hij legde vervolgens de tonale verschillen uit tussen mannelijke en vrouwelijke stemmen. Die zijn zeer verschillend. Ik deed het heel goed, maar met een vrouwenstem.
(Laughter)
(Gelach)
(Applause)
(Applaus)
HP: Okay. So this imitation business does come with risk. It doesn't always go as you plan it, even with a talented translator. But I am going to stick with it, because contrary to what we might usually assume, imitating somebody can reveal something unique. So every time I fail to become more like my father, I become more like myself. Every time I fail to become Bruce Lee, I become more authentically me.
HP: Oké. Dit imitatiegedoe brengt dus risico’s mee. Het gaat niet altijd zoals je het plande, zelfs niet met een getalenteerde vertaler. Maar ik hou het vol omdat, in tegenstelling tot wat we meestal aannemen, iemand imiteren iets unieks onthult. Telkens ik er niet in slaag meer te gaan lijken op mijn vader, word ik meer mezelf. Telkens het me niet lukt Bruce Lee te worden, word ik authentieker mezelf.
This is my art. I strive for authenticity, even if it comes in a shape that we might not usually expect. It's only recently that I've started to understand that I didn't learn to sit like this through being Indian. I learned this from Spider-Man.
Dat is mijn kunst: streven naar authenticiteit, zelfs in een vorm waarin je het meestal niet verwacht. Pas onlangs kwam ik erachter dat zo zitten niets met mijn Indische aard heeft te maken. Dat leerde ik van Spider-Man.
(Laughter)
(Gelach)
Thank you.
Bedankt.
(Applause)
(Applaus)