Hello. My name is Herman, and I've always been struck by how the most important, impactful, tsunami-like changes to our culture and our society always come from those things that we least think are going to have that impact.
Helló. Herman vagyok. Mindig is lenyűgözött, hogy a kultúra s a társadalom mélyreható, özönvízszerű legfontosabb változásait mindig olyan dolgok idézik elő, amelyekről a legkevésbé feltételezünk effajta hatást.
I mean, as a computer scientist, I remember when Facebook was just image-sharing in dorm rooms, and depending upon who you ask, it's now involved in toppling elections. I remember when cryptocurrency or automated trading were sort of ideas by a few renegades in the financial institutions in the world for automated trading, or online, for cryptocurrency, and they're now coming to quickly shape the way that we operate. And I think each of you can recall that moment where one of these ideas felt like some ignorable, derisive thing, and suddenly, oh, crap, the price of Bitcoin is what it is. Or, oh, crap, guess who's been elected.
Számítástudósként emlékszem, amikor a Facebook még csak koleszos képmegosztó volt, ma pedig, persze attól függően, kit kérdeznek, választások befolyásolására használják. Emlékszem, amikor pénzintézetek automatizált kereskedése és az online kriptovaluta még csak egy ötlet volt néhány renegát fejében, most pedig itt vannak, hogy átformálják a tevékenységeinket. Mindannyian emlékeznek arra, amikor ezeket az ötleteket megmosolyogtuk, vagy tudomást sem vettünk róluk, majd a bitcoinnak hirtelen ára lett. Vagy találják ki, kit választottak meg!
The reality is that, you know, from my perspective, I think that we're about to encounter that again. And I think one of the biggest, most impactful changes in the way we live our lives, to the ways we're educated, probably even to how we end up making an income, is about to come not from AI, not from space travel or biotech -- these are all very important future inventions -- but in the next five years, I think it's going to come from video games.
Az én nézőpontomból úgy vélem, hogy ez újból megtörténik. Úgy hiszem, az életünkre, a neveltetésünkre, sőt valószínű arra is, ahogy pénzt keresünk, a legnagyobb hatást nem a mesterséges intelligencia, az űrutazás vagy a biotechnológia gyakorolja – ezek mind fontos, jövőbeli fejlesztések –, hanem az elkövetkező öt évben a videojátékok.
So that's a bold claim, OK. I see some skeptical faces in the audience. But if we take a moment to try to look at what video games are already becoming in our lives today, and what just a little bit of technological advancement is about to create, it starts to become more of an inevitability. And I think the possibilities are quite electrifying. So let's just take a moment to think about scale.
Bátor kijelentés, tudom. Akadnak kétkedő arcok a hallgatóság soraiban. Ám ha megnézzük, a videojátékok milyen szerepet töltenek be manapság az életünkben, és csak egy kis műszaki fejlődés milyen változást hozna, ez egyre elkerülhetetlenebbnek tűnik. Ez elég izgalmas lehetőség. Nézzük egy pillanatra az arányokat!
I mean, there's already 2.6 billion people who play games. And the reality is that's a billion more than five years ago. A billion more people in that time. No religion, no media, nothing has spread like that. And there's likely to be a billion more when Africa and India gain the infrastructure to sort of fully realize the possibilities of gaming. But what I find really special is -- and this often shocks a lot of people -- is that the average age of a gamer, like, have a guess, think about it. It's not six, it's not 18, it's not 12. It's 34. [Average age of an American gamer] It's older than me. And that tells us something, that this isn't entertainment for children anymore. This is already a medium like literature or anything else that's becoming a fundamental part of our lives.
Máris 2,6 milliárd ember játszik videojátékokat. Ez egymilliárddal több, mint öt éve. Egymilliárd ennyi idő alatt. Se vallás, se média, semmi nem terjedt ilyen sebességgel. Ez valószínűleg egymilliárddal több lesz, ha Afrikában és Indiában is kiépül az infrastruktúra, amely lehetővé teszi az ott élőknek, hogy játsszanak. Ám ami igazán különleges, és ez sokak számára sokkoló, hogy a játékosok átlagéletkora – találgassanak, mennyi lehet. Nem hat, nem 18, nem 12. 34. [Amerikai játékosok átlagéletkora] Idősebbek, mint jómagam. Ez arról árulkodik, hogy a videojáték már nem gyerekeknek szól. Olyasfajta médium lett, mint az irodalom vagy bármi más, és életünk alapvető részévé válik.
One stat I like is that people who generally picked up gaming in the last sort of 15, 20 years generally don't stop. Something changed in the way that this medium is organized. And more than that, it's not just play anymore, right? You've heard some examples today, but people are earning an income playing games. And not in the obvious ways. Yes, there's e-sports, there's prizes, there's the opportunity to make money in a competitive way. But there's also people earning incomes modding games, building content in them, doing art in them. I mean, there's something at a scale akin to the Florentine Renaissance, happening on your kid's iPhone in your living room. And it's being ignored.
Egyik kedvenc statisztikám szerint azok, akik az utóbbi 15–20 évben kezdtek játszani, általában folytatják is. Valami megváltozott e médium szerveződésében. Sőt, ez már nem csupán játék, igaz? Hallhattak ma is néhány példát, ám néhányan pénzt keresnek a videojátékozással, és nem a nyilvánvaló módon. Vannak díjazott e-sportrendezvények, lehetőségek versengéssel pénzt keresni. Mások úgy tesznek szert bevételre, hogy művészi tartalmak beépítésével módosítanak játékokat. A firenzei reneszánszhoz hasonló változás zajlik a nappalijukban a gyerekeik iPhone-ján. Tudomást sem veszünk róla.
Now, what's even more exciting for me is what's about to happen. And when you think about gaming, you're probably already imagining that it features these massive, infinite worlds, but the truth is, games have been deeply limited for a very long time in a way that kind of we in the industry have tried very hard to cover up with as much trickery as possible. The metaphor I like to use, if you'd let me geek out for a moment, is the notion of a theater. For the last 10 years, games have massively advanced the visual effects, the physical immersion, the front end of games. But behind the scenes, the actual experiential reality of a game world has remained woefully limited. I'll put that in perspective for a moment. I could leave this theater right now, I could do some graffiti, get in a fight, fall in love. I might actually do all of those things after this, but the point is that all of that would have consequence. It would ripple through reality -- all of you could interact with that at the same time. It would be persistent. And those are very important qualities to what makes the real world real.
Ennél is izgalmasabb, ami a jövőben várható. Ha a videojátékra gondolnak, valószínűleg már elképzelték az általa bemutatandó, végtelen világokat, ám az igazság az, hogy egy jó ideje igen korlátozzák őket, amit mi, az iparágban tevékenykedők, nagy erőkkel próbáltunk trükkökkel elfedni. Ha kicsit kockulhatok, szívesen használok erre egy színházzal kapcsolatos metaforát. Az elmúlt évtizedben a játékok terén nagyot fejlődtek a vizuális effektek, a belemerülés a virtuális valóságba, a játékok kezelőfelülete. Ám a színfalak mögött, ha egy játékvilág tényleges, tapasztalati valóságát vesszük, az szánalmasan korlátolt maradt. Mindjárt kifejtem. Elmehetnék innen graffitizni, verekedni, beleszeretni valakibe, sőt lehet, az előadás után mindezt megteszem, ám a lényeg, hogy mindezek következményekkel járnak. Megjelennének a valóságban, egyidejűleg hatást gyakorolnának egymásra. Állandósulnának. Ezek pedig fontos tulajdonságok: ezek teszik valóssá a való világot.
Now, behind the scenes in games, we've had a limit for a very long time. And the limit is, behind the visuals, the actual information being exchanged between players or entities in a single game world has been deeply bounded by the fact that games mostly take place on a single server or a single machine. Even The World of Warcraft is actually thousands of smaller worlds. When you hear about concerts in Fortnite, you're actually hearing about thousands of small concerts. You know, individual, as was said earlier today, campfires or couches. There isn't really this possibility to bring it all together. Let's take a moment to just really understand what that means. When you look at a game, you might see this, beautiful visuals, all of these things happening in front of you.
A játékok hátterében elég régóta le vagyunk korlátozva. A játék világában a vizualizáció mögötti megszorítás a részvevők közti információcserét érinti: ezt nagymértékben korlátozza az a tény, hogy a játékok általában egyetlen szerveren vagy egy gépen folynak. Még a World of Warcraft is kisebb világok ezreiből áll. A Fortnite-ban valójában ezernyi apró összehangolt viselkedésről van szó. Ma már említették egy másik előadásban: olyan, mint egy-egy tábortűz vagy kanapé. Nem tudjuk összehozni őket. Egy pillanatra álljunk meg, értsük meg, mit jelent ez. Ha ránéznek egy játékra, szép látványelemeket láthatnak, minden önök előtt zajlik.
But behind the scenes in an online game, this is what it looks like. To a computer scientist, all you see is just a little bit of information being exchanged by a tiny handful of meaningful entities or objects. You might be thinking, "I've played in an infinite world." Well it's more that you've played on a treadmill. As you've been walking through that world, we've been cleverly causing the parts of it that you're not in to vanish, and the parts of it in front of you to appear. A good trick, but not the basis for the revolution that I promised you in the beginning of this talk.
Ám egy online játék színfalai mögött teljesen más van. Számítástudósként csak információdarabokat látunk, amelyeket jelentéssel bíró tárgyakká, valósággá alakítottak. Lehet, azt gondolják, hogy végtelen világban játszottak. A valóság közelebb áll egy futógéphez. Ahogy járkáltak abban a világban, az önök által nem látott részeket eltüntették, míg ahol jártak, azokat megjelenítették. Jó trükk, ám nem vezet olyasfajta forradalomhoz, mint amit az elején ígértem önöknek.
But the reality is, for those of you that are passionate gamers and might be excited about this, and for those of you that are afraid and may not be, all of that is about to change. Because finally, the technology is in place to go well beyond the limits that we've previously seen. I've dedicated my career to this, there are many others working on the problem -- I'd hardly take credit for it myself, but we're at the point now where we can finally do this impossible hard thing of weaving together thousands of disparate machines into single simulations that are convenient enough to not be one-offs, but to be buildable by anybody. And to be at the point where we can start to experience those things that we can't yet fathom.
De a valóság az, mindazon szenvedélyes játékosok számára, akiknek ez izgalmas lehet, és azoknak, akik esetleg félnek, és ezért nem, ez az egész a változásról szól. Végül is a technológia adott, hogy az eddig látottakat magasan túlszárnyaljuk. Ennek szenteltem a karrierem, mások is dolgoznak ezen a problémán, – aligha csak az én érdemem, ám végre ott tartunk, hogy megvalósíthatjuk ezt a hihetetlen nehéz dolgot: különböző gépek ezreinek összehozását egy-egy szimulációba, amelyek alkalmasak rá, hogy ne egyediek legyenek, bárki építhesse őket. E ponton elkezdhetjük felfedezni mindazt, aminek még nem látunk a mélyére.
Let's just take a moment to visualize that. I'm talking about not individual little simulations but a massive possibility of huge networks of interaction. Massive global events that can happen inside that. Things that even in the real world become challenging to produce at that kind of scale. And I know some of you are gamers, so I'm going to show you some footage of some things that I'm pretty sure I'm allowed to do, from some of our partners. TED and me had a back-and-forth on this. These are a few things that not many people have seen before, some new experiences powered by this type of technology. I'll just [take] a moment to show you some of this stuff.
Egy pillanatra képzeljük el ezt. Nem egyéni, kis szimulációkról beszélek, hanem egy óriás interakciós háló masszív lehetőségéről. Világszintű események helyszínéről. A megvalósítás ekkora méretben még a valóságban is kihívás lenne. Önök közül páran játszanak, így mutatok pár felvételt partnereinktől, olyanokat, amiket egészen biztosan megmutathatok. Jól átrágtuk ezt a TED-szervezőkkel. Ezeket nem sokan láthattak eddig, az új technológiával új élményeket alkottunk. Rögtön mutatom.
This is a single game world with thousands of simultaneous people participating in a conflict. It also has its own ecosystem, its own sense of predator and prey. Every single object you see here is simulated in some way. This is a game being built by one of the biggest companies in the world, NetEase, a huge Chinese company. And they've made an assistant creative simulation where groups of players can cocreate together, across multiple devices, in a world that doesn't vanish when you're done. It's a place to tell stories and have adventures. Even the weather is simulated. And that's kind of awesome.
Ez egyetlen játékvilág, ahol emberek ezrei párhuzamosan résztvevői egy konfliktusnak. A világnak saját ökorendszere van, saját értelmezése ragadozóra és prédára. Minden, amit látnak, szimulált. A világ egyik legnagyobb vállalata, a kínai NetEase cég kezdte fejleszteni ezt a játékot,. Kreatív, segítő szimulációt készítettek, ahol játékoscsoportok más-más eszközökön át, közösen alkothatnak olyan világban, amely nem tűnik el a végén. Itt lehet mesélni, lehet kalandozni. Még az időjárás is szimulált. Lenyűgöző.
And this is my personal favorite. This is a group of people, pioneers in Berlin, a group called Klang Games, and they're completely insane, and they'll love me for saying that. And they found a way to model, basically, an entire planet. They're going to have a simulation with millions of non-player characters and players engaging. They actually grabbed Lawrence Lessig to help understand the political ramifications of the world they're creating.
Ez pedig a kedvencem. Egy csapat, berlini újítók, a nevük Klang Games, totál őrültek; imádni fognak, amiért ezt mondom róluk. Kitalálták, hogyan modellezhetnek le egy teljes bolygót. A szimulációjukban milliónyi nem játékos karakter játszik majd valódi játékosokkal. Felkérték pl. Lawrence Lessiget, segítsen megérteni a születő világ politikai vonatkozásait.
This is the sort of astounding set of experiences, well beyond what we might have imagined, that are now going to be possible. And that's just the first step in this technology.
E meghökkentő élményekről nem is gondoltuk volna, hogy megvalósulhatnak. Ez még csak az első lépés az új technológiával.
So if we step beyond that, what happens? Well, computer science tends to be all exponential, once we crack the really hard problems. And I'm pretty sure that very soon, we're going to be in a place where we can make this type of computational power look like nothing. And when that happens, the opportunities ...
Mi történik, ha továbblépünk? Ha megoldjuk az igazán húzós számítástechnikai problémákat, a fejlődés exponenciális lesz. Hamarosan ott tartunk, hogy ez a fajta számítástechnikai teljesítmény semmiségnek tűnik. Amikor ez bekövetkezik, a lehetőségek...
It's worth taking a moment to try to imagine what I'm talking about here. Hundreds of thousands or millions of people being able to coinhabit the same space. The last time any of us as a species had the opportunity to build or do something together with that may people was in antiquity. And the circumstances were less than optimal, shall we say. Mostly conflicts or building pyramids. Not necessarily the best thing for us to be spending our time doing. But if you bring together that many people, the kind of shared experience that can create ... I think it exercises a social muscle in us that we've lost and forgotten.
Megéri egy pillanatot arra szentelni, hogy elképzeljük ezt. Emberek százezrei, milliói lesznek képesek egyidejűleg egy térben tartózkodni. Amikor fajként erre utoljára lehetőségünk nyílt, hogy együtt építsünk, tegyünk valamit, az az ókorban lehetett. A körülmények nem voltak optimálisak. Csatáztunk vagy piramisokat építettünk. Nem feltétlenül a legjobb, amivel elüthetjük az időt. Ám ha összehozunk ilyen sok embert, hihetetlen közös élményt hozhat létre. Olyan társas képességet erősíthet fel bennünk, amely rég feledésbe merült.
Going even beyond that, I want to take a moment to think about what it means for relationships, for identity. If we can give each other worlds, experiences at scale where we can spend a meaningful amount of our time, we can change what it means to be an individual. We can go beyond a single identity to a diverse set of personal identities. The gender, the race, the personality traits you were born with might be something you want to experiment differently with. You might be someone that wants to be more than one person. We all are, inside, multiple people. We rarely get the opportunity to flex that.
Menjünk ennél is tovább, és gondoljuk át ezeket a kapcsolatok, a személyiség szempontjából. Ha világokat, élményeket adhatunk egymásnak úgy, hogy jelentős időt tölthetünk együtt, az kihat arra, mit is jelent egyénnek lenni. Egyetlen személyiség helyett egész sor különböző személyiségünk lehet. Lehet, szeretnénk megtapasztalni valami eltérőt attól, mint a nemünk, fajunk, személyiségjegyek, amelyekkel születtünk. Lehet, hogy szeretnénk egyszerre több személy bőrébe bújni. Mindannyiunkban több ember lakozik, ám ritkán feszegethetjük ezt a határunkat.
It's also about empathy. I have a grandmother who I have literally nothing in common with. I love her to bits, but every story she has begins in 1940 and ends sometime in 1950. And every story I have is like 50 years later. But if we could coinhabit, co-experience things together, that undiminished by physical frailty or by lack of context, create opportunities together, that changes things, that bonds people in different ways. I'm struck by how social media has amplified our many differences, and really made us more who we are in the presence of other people. I think games could really start to create an opportunity for us to empathize again. To have shared adversity, shared opportunity.
Ez az empátiáról is szól. Van egy nagymamám, semmi közös nincs bennünk. A végletekig imádom, ám minden élménye 1940–50 környékéről származik. Az én élményeim meg nagyjából 50 évvel későbbiek. Ám ha együtt lehetnénk, együtt fedezhetnénk fel valamit, törékeny egészségi állapota és hiányzó kapcsolat dacára is. Ha együtt hozhatnánk változást, az újfajta kötődést teremtene az emberek között. Döbbenetes, hogy a közösségi média mennyire kihozza a sokféleségünket, és valóban többek leszünk ott, mint más emberek jelenlétében. A játékok lehetőséget teremtenek, hogy újból empatikusak legyünk egymással. Osztozzunk balsorson és lehetőségeken.
I mean, statistically, at this moment in time, there are people who are on the opposite sides of a conflict, who have been matchmade together into a game and don't even know it. That's an incredible opportunity to change the way we look at things.
Statisztikailag most is vannak, akik egy konfliktusban az ellentétes oldalon állnak, akiket egy játékban összepárosítottak, és nem is tudnak róla. Ez remek lehetőség új nézőpontok felfedezésére.
Finally, for those of you who perhaps are more cynical about all of this, who maybe don't think that virtual worlds and games are your cup of tea. There's a reality you have to accept, and that is that the economic impact of what I'm talking about will be profound. Right now, thousands of people have full-time jobs in gaming. Soon, it will be millions of people. Wherever there's a mobile phone, there will be a job. An opportunity for something that is creative and rich and gives you an income, no matter what country you're in, no matter what skills or opportunities you might think you have. Probably the first dollar most kids born today make might be in a game. That will be the new paper route, that will be the new opportunity for an income at the earliest time in your life.
Végül azokhoz szólok, akik cinikusabbak e dolgokat illetően, akik azt hiszik, a virtuális világot és játékokat nem nekik találták ki. Valamit el kell fogadniuk: komoly gazdasági hatással jár mindaz, amiről beszélek. Jelenleg a játékipar ezreket foglalkoztat teljes munkaidőben. Ez hamarosan milliós nagyságrendű lesz. Amíg lesznek mobilok, lesz munka is. Kreatív és bőséges lehetőség ez, és kereseti lehetőséget nyújt függetlenül országtól, vagy attól, mit hisznek, milyen készségeik, lehetőségeik vannak. Talán a ma születő legtöbb gyermek első bevétele játékból származik majd. Ez lesz az új újságkihordás, a bevételi források új lehetősége, már korai életszakaszban.
So I kind of want to end with almost a plea, really, more than thoughts. A sense of, I think, how we need to face this new opportunity a little differently to some we have in the past. It's so hypocritical for yet another technologist to stand up on stage and say, "The future will be great, technology will fix it." And the reality is, this is going to have downsides. But those downsides will only be amplified if we approach, once again, with cynicism and derision, the opportunities that this presents. The worst thing that we could possibly do is let the same four or five companies end up dominating yet another adjacent space.
Végül javaslok valamit, kicsit több lesz mint puszta gondolat. Arról, hogy ezzel az új lehetőséggel másképp kell szembenézzünk, mint a múltban. Álszent lenne, ha egy újabb technológus kiállna, és azt mondaná: "A jövő csodás lesz, a technológia mindent megold." Igazság szerint lesznek árnyoldalai is. Ám ezek csak akkor lesznek hangsúlyosak, ha ismét cinizmussal és gúnnyal közelítjük meg az általa kínált lehetőségeket. Valószínűleg a legrosszabb, amit tehetünk, ha hagyjuk, hogy ugyanaz a négy-öt cég uralja az újabb piaci szegmenst.
(Applause)
(Taps)
Because they're not just going to define how and who makes money from this. The reality is, we're now talking about defining how we think, what the rules are around identity and collaboration, the rules of the world we live in. This has got to be something we all own, we all cocreate.
Ők ugyanis nemcsak azt döntik el, hogyan és ki kereshet ezen. Jelenleg mi azt próbáljuk meghatározni, mik a személyiség és együttműködés szabályai abban a világban, amelyben élünk. Ez mindannyiunk tulajdona kell legyen, amihez mind hozzájárulunk.
So, my final plea is really to those engineers, those scientists, those artists in the audience today. Maybe some of you dreamed of working on space travel. The reality is, there are worlds you can build right here, right now, that can transform people's lives. There are still huge technological frontiers that need to be overcome here, akin to those we faced when building the early internet. All the technology behind virtual worlds is different. So, my plea to you is this. Let's engage, let's all engage, let's actually try to make this something that we shape in a positive way, rather than once again have be done to us.
A végső javaslatom az itt ülő mérnököknek, tudósoknak, művészeknek szól. Páran tán arról álmodtak, hogy űrutazáson dolgozhatnak. Igazság szerint ezt itt s most megtehetik, megváltoztatva ezzel mások életét. Órás technológiai akadályok állnak még az utunkban, amelyeket le kell küzdenünk, csakúgy, mint az internet fejlesztésének hajnalán. A virtuális világokat eltérő technológiák működtetik. Ezért azt kérem önöktől, mind vegyenek részt ebben, próbáljuk meg pozitív irányba, együtt formálni, ahelyett hogy megint megmondják, mit csináljunk.
Thank you.
(Applause)
(Taps)