I told you three things last year. I told you that the statistics of the world have not been made properly available. Because of that, we still have the old mindset of developing in industrialized countries, which is wrong. And that animated graphics can make a difference. Things are changing and today, on the United Nations Statistic Division Home Page, it says, by first of May, full access to the databases. (Applause) And if I could share the image with you on the screen. So three things have happened. U.N. opened their statistic databases, and we have a new version of the software up working as a beta on the net, so you don't have to download it any longer.
Ik vertelde jullie vorig jaar drie dingen. Ik vertelde jullie dat de statistieken van de wereld niet op de juiste manier beschikbaar zijn gemaakt. Daarom hebben we nog steeds het oude beeld van ontwikkelingslanden en geïndustrialiseerde landen, wat onjuist is. En dat bewegende grafieken een verschil kunnen maken. Dingen zijn aan het veranderen. En nu staat op de homepage van de VN Afdeling Statistiek, dat vanaf 1 mei de database volledig toegankelijk is. (Applaus) En als ik het beeld met jullie op het scherm kan delen... dan zijn er dus drie dingen gebeurd. De VN stelden hun statistische databases open en we hebben een nieuwe versie van onze software. Die werkt op het internet, zodat je het niet langer hoeft te downloaden.
And let me repeat what you saw last year. The bubbles are the countries. Here you have the fertility rate -- the number of children per woman -- and there you have the length of life in years. This is 1950 -- those were the industrialized countries, those were developing countries. At that time there was a "we" and "them." There was a huge difference in the world. But then it changed, and it went on quite well.
Laat me herhalen wat jullie vorig jaar zagen. De bubbels zijn de landen. Hier heb je de geboortegraad - het aantal kinderen per vrouw - en daar heb je de levensduur in jaren. Dit is 1950 - dat waren de geïndustrialiseerde landen, en dat waren ontwikkelingslanden. In die tijd was er nog een 'wij' en een 'zij'. Er was een enorm verschil in de wereld. Maar toen veranderde dat en dat ging behoorlijk snel.
And this is what happens. You can see how China is the red, big bubble. The blue there is India. And they go over all this -- I'm going to try to be a little more serious this year in showing you how things really changed. And it's Africa that stands out as the problem down here, doesn't it? Large families still, and the HIV epidemic brought down the countries like this. This is more or less what we saw last year, and this is how it will go on into the future.
En dit is wat er gebeurt. Je ziet China, de grote rode bubbel; en de blauwe daar is India. Ik ga proberen om, wat serieuzer dan vorig jaar, jullie te laten zien hoe de dingen écht veranderd zijn. En het is Afrika dat opvalt als een probleem daar beneden, niet waar? Nog steeds grote families en de HIV/AIDS epidemie brachten de landen op deze plaats. Dit is min of meer wat we afgelopen jaar zagen en dit is hoe het verder zal gaan in de toekomst.
And I will talk on, is this possible? Because you see now, I presented statistics that don't exist. Because this is where we are. Will it be possible that this will happen? I cover my lifetime here, you know? I expect to live 100 years. And this is where we are today. Now could we look here instead at the economic situation in the world? And I would like to show that against child survival. We'll swap the axis. Here you have child mortality -- that is, survival -- four kids dying there, 200 dying there. And this is GDP per capita on this axis. And this was 2007.
En ik zal doorgaan met de vraag, is dit mogelijk? Want wat je nu ziet, is dat ik statistieken presenteerde die niet bestaan. Want dit is waar we nu zijn. Zou het mogelijk zijn dat dit zal gebeuren? Ik bestrijk hier mijn levensduur, zie je dat? Ik verwacht 100 jaar te leven. En dit is waar we momenteel staan. Zullen we nu eens kijken naar de economische situatie in de wereld? En ik wil dat afzetten tegen de overlevingskansen van kinderen. We draaiende assen om: hier heb je de kindersterfte - oftewel de overlevingskans - hier sterven vier kinderen, daar sterven er 200. En dit is het Bruto Binnenlands Product per hoofd van de bevolking, op deze as. En dit was 2007.
And if I go back in time, I've added some historical statistics -- here we go, here we go, here we go -- not so much statistics 100 years ago. Some countries still had statistics. We are looking down in the archive, and when we are down into 1820, there is only Austria and Sweden that can produce numbers. (Laughter) But they were down here. They had 1,000 dollars per person per year. And they lost one-fifth of their kids before their first birthday.
En als ik terug ga in de tijd; ik heb wat historische statistieken toegevoegd - daar gaan we, daar gaan we, daar gaan we - niet zoveel statistieken 100 jaar geleden. Sommige landen hadden nog steeds statistieken. We kijken diep in de archieven en als we helemaal terug zijn in 1820, dan zijn daar alleen Oostenrijk en Zweden die getallen kunnen produceren. (Gelach) Maar ze waren hier beneden, ze hadden 1.000 dollar per persoon per jaar. En ze verloren één vijfde van hun kinderen vóór hun eerste verjaardag.
So this is what happens in the world, if we play the entire world. How they got slowly richer and richer, and they add statistics. Isn't it beautiful when they get statistics? You see the importance of that? And here, children don't live longer. The last century, 1870, was bad for the kids in Europe, because most of this statistics is Europe. It was only by the turn of the century that more than 90 percent of the children survived their first year. This is India coming up, with the first data from India. And this is the United States moving away here, earning more money. And we will soon see China coming up in the very far end corner here. And it moves up with Mao Tse-Tung getting health, not getting so rich. There he died, then Deng Xiaoping brings money. It moves this way over here. And the bubbles keep moving up there, and this is what the world looks like today. (Applause)
En dit is wat er gebeurt in de wereld, als we de hele wereld afspelen, hoe ze langzaam aan rijker en rijker werden, en statistieken toevoegen. Is het niet prachtig als ze statistieken krijgen? Zie je het belang daarvan? En hier, leven kinderen niet langer. De laatste eeuw, 1870, was slecht voor kinderen in Europa, want de meeste van deze statistieken betreffen Europa. Het was pas rond de eeuwwisseling dat meer dan 90 procent van de kinderen hun eerste jaar overleefden. Hier verschijnt India, met de eerste gegevens uit dat land. En dit is de VS die hier weg beweegt, als ze meer geld gaan verdienen. En we zullen snel China zien verschijnen, helemaal hier in de hoek. En het beweegt omhoog met Mao Zedong die het land gezondheid brengt, maar niet zoveel rijkdom. Dan sterft hij en brengt Deng Xiaoping geld, het beweegt deze kant op. En de bubbel blijft daar omhoog bewegen, en dit is hoe de wereld er nu uitziet. (Applaus)
Let us have a look at the United States. We have a function here -- I can tell the world, "Stay where you are." And I take the United States -- we still want to see the background -- I put them up like this, and now we go backwards. And we can see that the United States goes to the right of the mainstream. They are on the money side all the time. And down in 1915, the United States was a neighbor of India -- present, contemporary India. And that means United States was richer, but lost more kids than India is doing today, proportionally. And look here -- compare to the Philippines of today. The Philippines of today has almost the same economy as the United States during the First World War. But we have to bring United States forward quite a while to find the same health of the United States as we have in the Philippines. About 1957 here, the health of the United States is the same as the Philippines. And this is the drama of this world which many call globalized, is that Asia, Arabic countries, Latin America, are much more ahead in being healthy, educated, having human resources than they are economically.
Laten we eens naar de VS kijken. We hebben hier een functie- ik kan tegen de wereld zeggen: "Blijf waar je bent." En ik pak de VS - we willen de achtergrond blijven zien - Ik zet ze zo neer... en nu gaan we terug in de tijd. En nu kunnen we zien dat de VS aan de rechterkant van het gros van de landen beweegt. Ze zitten de hele tijd aan de kant van het geld. En terug in 1915 was de VS een buurman van India - het huidige, tegenwoordige India. En dat betekent dat de VS rijker was, maar meer kinderen verloor dan India tegenwoordig, in verhouding. En kijk hier - vergelijk eens met de Filipijnen heden ten dage. De Filipijnen van nu hebben bijna dezelfde economie als de VS tijdens de Eerste Wereldoorlog. Maar we moeten de VS een behoorlijk eind vooruit in de tijd brengen om dezelfde gezondheid in de VS te vinden als we in de Filipijnen hebben. Ongeveer 1957, daar is de gezondheid in de VS gelijk aan de Filipijnen. En dit is het drama van deze wereld, die velen geglobaliseerd noemen, dat Azië, de Arabische landen en Latijns Amerika veel verder vooruit zijn in gezondheid en onderwijs, vanwege beschikbaarheid van mensen, dan in economisch opzicht.
There's a discrepancy in what's happening today in the emerging economies. There now, social benefits, social progress, are going ahead of economical progress. And 1957 -- the United States had the same economy as Chile has today. And how long do we have to bring United States to get the same health as Chile has today? I think we have to go, there -- we have 2001, or 2002 -- the United States has the same health as Chile. Chile's catching up! Within some years Chile may have better child survival than the United States. This is really a change, that you have this lag of more or less 30, 40 years' difference on the health.
Er is een discrepantie in wat er tegenwoordig gebeurt in de opkomende economieën. Daar lopen momenteel de sociale ontwikkelingen vooruit op de economische ontwikkelingen. En 1957 - De VS had dezelfde economie als Chili vandaag de dag. En hoeveel verder moeten we de VS brengen om dezelfde gezondheid te krijgen als Chili nu heeft? Ik denk dat we moeten gaan naar... 2001 of 2002 - De VS heeft dezelfde gezondheid als Chili. Chili haalt de VS in! Binnen enkele jaren heeft Chili wellicht een betere overlevingskans van kinderen dan de VS! Dat is echt een grote verandering die je ziet in deze periode van ongeveer 30 à 40 jaar verschil in de gezondheid.
And behind the health is the educational level. And there's a lot of infrastructure things, and general human resources are there. Now we can take away this -- and I would like to show you the rate of speed, the rate of change, how fast they have gone. And we go back to 1920, and I want to look at Japan. And I want to look at Sweden and the United States. And I'm going to stage a race here between this sort of yellowish Ford here and the red Toyota down there, and the brownish Volvo. (Laughter) And here we go. Here we go. The Toyota has a very bad start down here, you can see, and the United States Ford is going off-road there. And the Volvo is doing quite fine. This is the war. The Toyota got off track, and now the Toyota is coming on the healthier side of Sweden -- can you see that? And they are taking over Sweden, and they are now healthier than Sweden. That's the part where I sold the Volvo and bought the Toyota. (Laughter) And now we can see that the rate of change was enormous in Japan. They really caught up.
En achter die gezondheid zit ook het scholingsniveau En veel hangt ook samen met infrastructurele zaken, en algemene menselijk hulpbronnen spelen ook een rol. Nu kunnen we dit weghalen - en ik zou je de snelheid willen laten zien, de snelheid van de verandering, hoe snel ze zijn gegaan. We gaan terug naar 1920 en ik wil kijken naar Japan. En ik wil kijken naar Zweden en de VS. En ik ga hier een race organiseren tussen deze geelachtige Ford en de rode Toyota daar beneden en de bruinachtige Volvo. (Gelach) En daar gaan we, daar gaan we. De Toyota heeft een slechte start daar beneden, zoals je kunt zien, en de Ford uit de VS gaat er snel vandoor, daar. En de Volvo doet het heel aardig. Dit is de oorlog. De Toyota raakte uit koers. En nu komt de Toyota aan de gezondere kant van Zweden - zie je dat? Ze gaan over Zweden heen - en nu zijn ze gezonder dan zweden. Dat is het moment waarop ik de Volvo verkocht en een Toyota kocht. (Gelach) En nu kunnen we zien dat het tempo van de veranderingen in Japan enorm was. Ze hebben echt een inhaalslag gemaakt.
And this changes gradually. We have to look over generations to understand it. And let me show you my own sort of family history -- we made these graphs here. And this is the same thing, money down there, and health, you know? And this is my family. This is Sweden, 1830, when my great-great-grandma was born. Sweden was like Sierra Leone today. And this is when great-grandma was born, 1863. And Sweden was like Mozambique. And this is when my grandma was born, 1891. She took care of me as a child, so I'm not talking about statistic now -- now it's oral history in my family. That's when I believe statistics, when it's grandma-verified statistics. (Laughter) I think it's the best way of verifying historical statistics. Sweden was like Ghana. It's interesting to see the enormous diversity within sub-Saharan Africa. I told you last year, I'll tell you again, my mother was born in Egypt, and I -- who am I? I'm the Mexican in the family. And my daughter, she was born in Chile, and the grand-daughter was born in Singapore, now the healthiest country on this Earth. It bypassed Sweden about two to three years ago, with better child survival. But they're very small, you know? They're so close to the hospital we can never beat them out in these forests. (Laughter) But homage to Singapore.
En dit verandert geleidelijk. We moeten over de generaties heen kijken om het te begrijpen. Laat me jullie mijn eigen soort van familiegeschiedenis zien- we hebben deze grafiek hier gemaakt. En dit is hetzelfde plaatje: geld hier onder en gezondheid, zie je? En dit is mijn familie. Dit is Zweden, 1830, toen mijn betovergrootmoeder is geboren. Zweden was toen zoals Sierra Leone nu. En dit is toen overgrootmoeder is geboren, 1863. En Zweden was vergelijkbaar met Mozambique. En dit is toen mijn oma is geboren, 1891. Zij zorgde voor mij als kind, dus ik praat nu niet over statistieken - nu gaat het over de geschiedenis van mijn familie. Dat is wanneer ik statistieken ook geloof, als ze oma-geverifieerd zijn. (Gelach) Ik denk dat dat de beste manier is om historische statistieken te verifiëren. Zweden was vergelijkbaar met Ghana. Het is interessant om de enorme diversiteit te zien binnen Sub-Sahara Afrika. Ik vertelde het jullie vorig jaar al; ik vertel het nu nogmaals, mijn moeder was geboren in Egypte. En ik - wie ben ik? Ik ben de Mexicaan in de familie. En mijn dochter, zij is geboren in Chili. en de kleindochter is geboren in Singapore, nu het gezondste land op Aarde. Dat land haalde Zweden ongeveer 2 à 3 jaar geleden in, met hogere overlevingskansen van kinderen. Maar zij zijn erg klein, weet je? Zij zitten zo dicht bij het ziekenhuis, dat wij ze nooit kunnen verslaan, bij ons in de bossen. (Gelach) Maar hulde aan Singapore.
Singapore is the best one. Now this looks also like a very good story. But it's not really that easy, that it's all a good story. Because I have to show you one of the other facilities. We can also make the color here represent the variable -- and what am I choosing here? Carbon-dioxide emission, metric ton per capita. This is 1962, and United States was emitting 16 tons per person. And China was emitting 0.6, and India was emitting 0.32 tons per capita. And what happens when we moved on? Well, you see the nice story of getting richer and getting healthier -- everyone did it at the cost of emission of carbon dioxide. There is no one who has done it so far. And we don't have all the updated data any longer, because this is really hot data today. And there we are, 2001.
Zij zijn nu de besten. Nu ziet dit er allemaal uit als een goed verhaal. Maar zo gemakkelijk is het niet, dat het alleen maar een goed verhaal is. Want ik moet jullie ook een van de andere punten laten zien. We kunnen ook de kleur hier een variabele laten representeren - en wat kies ik hier? CO2 emissie, in tonnen per hoofd van de bevolking. Dit is 1962, de VS stootte 16 ton per persoon uit. En in China was dat 0,6 en India stootte 0,32 ton uit per capita. En wat gebeurt er als we verder in de tijd gaan? Wel, je ziet het mooie verhaal van rijker worden en gezonder worden - maar iedereen deed dat ten koste van meer CO2 uitstoot. Er is niemand die het tot dusverre anders heeft gedaan. En we hebben niet alle bijgewerkte data meer, omdat dit nu zeer beladen gegevens zijn. En hier zijn we, in 2001.
And in the discussion I attended with global leaders, you know, many say now the problem is that the emerging economies, they are getting out too much carbon dioxide. The Minister of the Environment of India said, "Well, you were the one who caused the problem." The OECD countries -- the high-income countries -- they were the ones who caused the climate change. "But we forgive you, because you didn't know it. But from now on, we count per capita. From now on we count per capita. And everyone is responsible for the per capita emission."
En in de discussie die ik volgde met wereldleiders, zeggen velen nu dat het probleem ligt bij de opkomende economieën. zij stoten te veel CO2 uit. De minister van Milieu van India zei: "Nou, jullie zijn degenen die het probleem hebben veroorzaakt. De OESO landen - de hoge inkomen landen - zij waren degenen die de klimaatverandering hebben veroorzaakt. Maar we vergeven het jullie, omdat jullie het niet wisten. Maar van nu af aan, tellen we per capita. Van nu af aan tellen we per capita. En iedereen is verantwoordelijk voor de emissie per capita."
This really shows you, we have not seen good economic and health progress anywhere in the world without destroying the climate. And this is really what has to be changed. I've been criticized for showing you a too positive image of the world, but I don't think it's like this. The world is quite a messy place. This we can call Dollar Street. Everyone lives on this street here. What they earn here -- what number they live on -- is how much they earn per day. This family earns about one dollar per day. We drive up the street here, we find a family here which earns about two to three dollars a day. And we drive away here -- we find the first garden in the street, and they earn 10 to 50 dollars a day.
En dit laat jullie echt zien dat we nergens in de wereld goede progressie in economie en gezondheidszorg hebben gezien zonder vernieling van het klimaat. En dit is wat er echt veranderd moet gaan worden. Ik ben bekritiseerd omdat ik jullie een te positief beeld van de wereld heb getoond, maar ik denk niet dat het allemaal zo positief is. De wereld is best een rommelige plaats. Dit is wat we Dollar Straat kunnen noemen. Iedereen leeft in deze straat hier. Op welk nummer ze leven - is wat ze per dag verdienen. Deze familie verdient ongeveer één dollar per dag. We rijden verder door de straat, we vinden hier een familie die twee tot drie dollar per dag verdient. En we rijden nog verder - we vinden de eerste tuin in de straat. En daar verdienen ze 10 tot 50 dollar per dag.
And how do they live? If we look at the bed here, we can see that they sleep on a rug on the floor. This is what poverty line is -- 80 percent of the family income is just to cover the energy needs, the food for the day. This is two to five dollars. You have a bed. And here it's a much nicer bedroom, you can see. I lectured on this for Ikea, and they wanted to see the sofa immediately here. (Laughter) And this is the sofa, how it will emerge from there. And the interesting thing, when you go around here in the photo panorama, you see the family still sitting on the floor there. Although there is a sofa, if you watch in the kitchen, you can see that the great difference for women does not come between one to 10 dollars. It comes beyond here, when you really can get good working conditions in the family. And if you really want to see the difference, you look at the toilet over here. This can change. This can change. These are all pictures and images from Africa, and it can become much better. We can get out of poverty.
En hoe leven ze? Als we hier naar het bed kijken, dan zien we dat ze op een kleed op de grond slapen. Dit is wat de armoedegrens is - 80 procent van het gezinsinkomen gaat op aan energiebehoefte, het eten van de dag. Dit is twee tot vijf dollar, je hebt een bed. En hier is het een veel leukere slaapkamer, zoals je kunt zien. Ik gaf deze lezing voor Ikea en zij wilden hier onmiddellijk de sofa zien. (Gelach) En dit is de sofa, hoe die zich ontwikkelt vanaf daar. En het interessante is, als je rond gaat met de panorama foto, dat je de familie nog steeds op de vloer ziet zitten, ook al is er een sofa. Als je in de keuken kijkt, dan zie je dat het grote verschil voor vrouwen niet ontstaat tussen 1 en 10 dollar. Dat komt pas daarna, wanneer je echt goede werkomstandigheden in het gezin krijgt. En als je echt het verschil wilt zien, dan kijk je naar het toilet hier. Dit kan veranderen, dit kan veranderen. Dit zijn allemaal foto's en beelden uit Afrika, en het kan veel beter worden. We kunnen uit de armoede raken.
My own research has not been in IT or anything like this. I spent 20 years in interviews with African farmers who were on the verge of famine. And this is the result of the farmers-needs research. The nice thing here is that you can't see who are the researchers in this picture. That's when research functions in poor societies -- you must really live with the people.
Mijn eigen onderzoek was niet op IT-gebied of iets dergelijks. Ik heb 20 jaar lang Afrikaanse boeren geïnterviewd die op de rand van de hongersnood balanceerden. En dit is het resultaat van het boeren-behoeften onderzoek. Het aardige is dat je niet kunt zien wie de onderzoekers zijn op deze foto. Dat is hoe onderzoek echt functioneert voor de samenleving - je moet echt tussen de mensen leven.
When you're in poverty, everything is about survival. It's about having food. And these two young farmers, they are girls now -- because the parents are dead from HIV and AIDS -- they discuss with a trained agronomist. This is one of the best agronomists in Malawi, Junatambe Kumbira, and he's discussing what sort of cassava they will plant -- the best converter of sunshine to food that man has found. And they are very, very eagerly interested to get advice, and that's to survive in poverty. That's one context. Getting out of poverty. The women told us one thing. "Get us technology. We hate this mortar, to stand hours and hours. Get us a mill so that we can mill our flour, then we will be able to pay for the rest ourselves." Technology will bring you out of poverty, but there's a need for a market to get away from poverty. And this woman is very happy now, bringing her products to the market. But she's very thankful for the public investment in schooling so she can count, and won't be cheated when she reaches the market. She wants her kid to be healthy, so she can go to the market and doesn't have to stay home. And she wants the infrastructure -- it is nice with a paved road. It's also good with credit. Micro-credits gave her the bicycle, you know. And information will tell her when to go to market with which product. You can do this.
Als je in armoede leeft, dan gaat het enkel maar om overleven. Het gaat erom te eten te hebben. En deze twee jonge boeren, het zijn nu meisjes - omdat hun ouders zijn gestorven aan HIV en AIDS - ze bespreken met een getrainde landbouwkundige. Dit is een van de beste landbouwkundigen in Malawi, Junatambe Kumbira. En hij bespreekt welk soort cassave ze gaan planten - de beste omzetter van zonlicht in voedsel die de mens kent. En ze zijn bijzonder gretig en geïnteresseerd om advies te krijgen en dat is om te overleven in armoede. Dat is één context. Uit de armoede geraken. De vrouwen vertelden on één ding: "Geef ons technologie. We haten deze vijzel waarmee we uren en uren bezig zijn. Geef ons een molen, zodat we ons meel kunnen malen. Dan zijn we in staat om de rest zelf te betalen." Technologie zal je uit de armoede brengen, maar er is een markt nodig om om er verder vandaan te komen. En deze vrouw is erg gelukkig nu ze haar producten naar de markt brengt. Maar ze is erg dankbaar voor de overheidsinvesteringen in scholing zodat ze kan rekenen en niet wordt bedrogen als ze de markt bereikt. Ze wil dat haar kind gezond is, zodat ze naar de markt kan gaan en niet thuis hoeft te blijven. En ze wil de infrastructuur - die ziet er goed uit met een verharde weg. Ook kredieten doen veel goeds. Ze kreeg bijvoorbeeld haar fiets via een micro-krediet. En informatie vertelt haar wanneer ze naar de markt moet gaan met welk product. Dit is bereikbaar.
I find my experience from 20 years of Africa is that the seemingly impossible is possible. Africa has not done bad. In 50 years they've gone from a pre-Medieval situation to a very decent 100-year-ago Europe, with a functioning nation and state. I would say that sub-Saharan Africa has done best in the world during the last 50 years. Because we don't consider where they came from. It's this stupid concept of developing countries that puts us, Argentina and Mozambique together 50 years ago, and says that Mozambique did worse. We have to know a little more about the world. I have a neighbor who knows 200 types of wine. He knows everything. He knows the name of the grape, the temperature and everything. I only know two types of wine -- red and white. (Laughter) But my neighbor only knows two types of countries -- industrialized and developing. And I know 200, I know about the small data. But you can do that. (Applause)
Mijn ervaring van 20 jaar Afrika, is dat het schijnbaar onmogelijke mogelijk is. Afrika heeft het niet slecht gedaan. In 50 jaar zijn ze van een voor-Middeleeuwse situatie opgeklommen naar een keurig Europa van 100 jaar geleden, met een functionerend volk en staat. Ik zou zeggen dat Sub-Sahara Afrika het het beste heeft gedaan in de wereld gedurende de laatste 50 jaar. Maar we nemen niet in aanmerking waar ze vandaan kwamen. Het is het onnozele concept van ontwikkelingslanden waardoor we Argentinië en Mozambique van 50 jaar geleden bij elkaar nemen en zeggen dat Mozambique het slechter heeft gedaan. We moeten een klein beetje meer van de wereld weten. Ik heb een buurman die 200 soorten wijn kent. Hij weet er alles van. Hij weet de naam van de druif, de temperatuur, alles. Ik ken maar twee soorten zijn - rood en wit. (Gelach) Maar mijn buurman kent maar twee soorten landen - geïndustrialiseerde en ontwikkelende. En ik ken er 200, ik ken de genuanceerde feiten. En dat kunnen jullie ook. (Applaus)
But I have to get serious. And how do you get serious? You make a PowerPoint, you know? (Laughter) Homage to the Office package, no? What is this, what is this, what am I telling? I'm telling you that there are many dimensions of development. Everyone wants your pet thing. If you are in the corporate sector, you love micro-credit. If you are fighting in a non-governmental organization, you love equity between gender. Or if you are a teacher, you'll love UNESCO, and so on. On the global level, we have to have more than our own thing. We need everything. All these things are important for development, especially when you just get out of poverty and you should go towards welfare.
Maar ik moet serieus worden. En hoe word je serieus? Je maakt een PowerPoint, weet je? (Gelach) Hulde aan het Office pakket, nietwaar? Wat is dit, wat is dit, wat zeg ik? Ik zeg jullie dat er meerdere dimensies van ontwikkeling zijn. Iedereen wil een stokpaardje. Als je in het bedrijfsleven zit, dan ben je gek op micro-kredieten. Als je je uitslooft binnen een NGO, dan ben je gek op gelijkheid tussen man en vrouw. Of als je een leraar bent, dan ben je gek op UNESCO, enzovoorts. Op wereldschaal hebben we meer nodig dan alleen ons eigen ding. We hebben alles nodig. Al deze dingen zijn belangrijk voor ontwikkeling, vooral als je net uit de armoede raakt en verder moet gaan richting welvaart.
Now, what we need to think about is, what is a goal for development, and what are the means for development? Let me first grade what are the most important means. Economic growth to me, as a public-health professor, is the most important thing for development because it explains 80 percent of survival. Governance. To have a government which functions -- that's what brought California out of the misery of 1850. It was the government that made law function finally. Education, human resources are important. Health is also important, but not that much as a mean. Environment is important. Human rights is also important, but it just gets one cross.
Welnu, waar we aan moeten denken is, wat een doel voor ontwikkeling is, en wat de middelen voor ontwikkeling zijn. Laat ik eerst een score geven voor de belangrijkste middelen. Economische groei is voor mij, als professor volksgezondheid, het belangrijkste middel voor ontwikkeling, want het is goed voor 80 procent van de overleving. Bestuur. Beschikken over een overheid die functioneert - dat is wat Californië uit de misère haalde in 1850. Het was de overheid die eindelijk de wet liet functioneren. Onderwijs, menselijke hulpbronnen zijn belangrijk. Gezondheid is ook belangrijk, maar niet zozeer als middel. Het milieu is belangrijk. Mensenrechten zijn ook belangrijk, maar krijgen slechts één kruisje.
Now what about goals? Where are we going toward? We are not interested in money. Money is not a goal. It's the best mean, but I give it zero as a goal. Governance, well it's fun to vote in a little thing, but it's not a goal. And going to school, that's not a goal, it's a mean. Health I give two points. I mean it's nice to be healthy -- at my age especially -- you can stand here, you're healthy. And that's good, it gets two plusses. Environment is very, very crucial. There's nothing for the grandkid if you don't save up. But where are the important goals? Of course, it's human rights. Human rights is the goal, but it's not that strong of a mean for achieving development. And culture. Culture is the most important thing, I would say, because that's what brings joy to life. That's the value of living.
Wat betreft de doelen? Waar ontwikkelen we ons naartoe? We zijn niet geïnteresseerd in geld. Geld is geen doel. Het is het beste middel, maar als doel geef ik het een nul. Bestuur, nou, het is ergens best grappig om te stemmen maar het is geen doel. En naar school gaan, dat is geen doel maar een middel. Volksgezondheid geef ik twee punten. Ik bedoel, het is prettig om gezond te zijn - zeker op mijn leeftijd - je kunt hier staan, je bent gezond. En dat is goed, het krijgt twee plussen. Milieu, is zeer, zeer cruciaal. Er is niks over voor het kleinkind als je niet wat bewaart. Maar waar zijn de belangrijke doelen? Natuurlijk zijn dat mensenrechten. Mensenrechten zijn het doel, maar zijn niet zo'n sterk middel om ontwikkeling te bereiken. En cultuur. Cultuur is het belangrijkste, zou ik zeggen, omdat dat hetgene is wat plezier in het leven brengt. Dat is de waarde van het leven.
So the seemingly impossible is possible. Even African countries can achieve this. And I've shown you the shot where the seemingly impossible is possible. And remember, please remember my main message, which is this: the seemingly impossible is possible. We can have a good world. I showed you the shots, I proved it in the PowerPoint, and I think I will convince you also by culture. (Laughter) (Applause) Bring me my sword! Sword swallowing is from ancient India. It's a cultural expression that for thousands of years has inspired human beings to think beyond the obvious. (Laughter) And I will now prove to you that the seemingly impossible is possible by taking this piece of steel -- solid steel -- this is the army bayonet from the Swedish Army, 1850, in the last year we had war. And it's all solid steel -- you can hear here. And I'm going to take this blade of steel, and push it down through my body of blood and flesh, and prove to you that the seemingly impossible is possible. Can I request a moment of absolute silence? (Applause)
Dus het schijnbaar onmogelijke is mogelijk. Zelfs Afrikaanse landen kunnen dit bereiken. En ik heb jullie het beeld laten zien waar het schijnbaar onmogelijke mogelijk is. En herinner, herinner je alsjeblieft mijn belangrijkste boodschap, die is: het schijnbaar onmogelijke is mogelijk. We kunnen een goede wereld hebben. Ik heb jullie de beelden laten zien, ik heb het bewezen in de PowerPoint en ik denk dat ik jullie ook zal overtuigen met cultuur. (Gelach) (Applaus) Breng me mijn zwaard! Zwaard slikken komt uit het aloude India. Het is een culturele uiting die al duizenden jaren mensen heeft geïnspireerd om verder te denken dan het voor de hand liggende. (Gelach) En nu zal ik jullie bewijzen dat het schijnbaar onmogelijke mogelijk is door dit stuk staal te nemen - massief staal - dit is het bajonet van het Zweedse leger, 1850, uit het laatste jaar waarin we oorlog hadden. En het is helemaal massief staal - zoals je kunt horen. En ik ga dit lemmet van staal nemen en ik ga het door mijn lichaam van vlees en bloed duwen. En ik ga jullie bewijzen dat het schijnbaar onmogelijke mogelijk is. Mag ik om een moment van stilte vragen? (Applaus)