Ακόμα θυμάμαι την ημέρα στο σχολείο όταν ο δάσκαλος μας είπε ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός είχε φτάσει τα τρία δισεκατομμύρια. Και αυτό ήταν το 1960. Και θα σας μιλήσω τώρα, για το πώς ο παγκόσμιος πληθυσμός άλλαξε από εκείνη τη χρονιά και [πώς θα αλλάξει] στο μέλλον. Αλλά δεν θα χρησιμοποιήσω ψηφιακή τεχνολογία όπως έκανα στις πρώτες πέντε ομιλίες μου στο TED. Αντ' αυτού, έχω προοδεύσει. Και σήμερα λανσάρω μια ολοκαίνουρια αναλογική εκπαιδευτική τεχνολογία που αγόρασα από τα ΙΚΕΑ: αυτό το κουτί.
I still remember the day in school when our teacher told us that the world population had become three billion people, and that was in 1960. I'm going to talk now about how world population has changed from that year and into the future, but I will not use digital technology, as I've done during my first five TEDTalks. Instead, I have progressed, and I am, today, launching a brand new analog teaching technology that I picked up from IKEA: this box.
Αυτό το κουτί περιέχει ένα δις ανθρώπους. Και ο δάσκαλος μας είχε πει ότι ο βιομηχανοποιημένος κόσμος, 1960, είχε ένα δις ανθρώπους. Ο αναπτυσσόμενος κόσμος, μας είπε, είχε δύο δις ανθρώπους. Και ζούσαν μακριά τότε. Υπήρχε ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ του ενός δις του βιομηχανοποιημένου κόσμου και των δύο δις του αναπτυσσόμενου κόσμου. Στον βιομηχανοποιημένο κόσμο, οι άνθρωποι ήταν υγιείς, μορφωμένοι, πλούσιοι, και είχαν μικρές οικογένειες. Και η φιλοδοξία τους ήταν να αγοράσουν αυτοκίνητο. Και το 1960, όλοι οι Σουηδοί εξοικονομούσαν χρήματα για να αγοράσουν ένα Volvo σαν αυτό. Αυτό ήταν το οικονομικό επίπεδο της Σουηδίας. Από την άλλη, στον αναπτυσσόμενο κόσμο, πολύ μακριά, η φιλοδοξία της μέσης οικογένειας ήταν να έχουν φαγητό κάθε μέρα. Και εξοικονομούσαν χρήματα για να αγοράσουν ένα ζευγάρι παπούτσια. Υπήρχε ένα τεράστιο χάσμα στον κόσμο όταν μεγάλωνα. Και αυτό το χάσμα μεταξύ της Δύσης και των υπολοίπων έχει δημιουργήσει μια άποψη για τον κόσμο που ακόμα χρησιμοποιούμε στην καθομιλουμένη όταν μιλάμε για «τη Δύση» και τον «Αναπτυσσόμενο Κόσμο». Όμως ο κόσμος έχει αλλάξει, και είναι καιρός να αναθεωρήσουμε αυτήν την άποψη και αυτήν την ταξινόμηση του κόσμου, και να την καταλάβουμε όπως είναι τώρα.
This box contains one billion people. And our teacher told us that the industrialized world, 1960, had one billion people. In the developing world, she said, they had two billion people. And they lived away then. There was a big gap between the one billion in the industrialized world and the two billion in the developing world. In the industrialized world, people were healthy, educated, rich, and they had small families. And their aspiration was to buy a car. And in 1960, all Swedes were saving to try to buy a Volvo like this. This was the economic level at which Sweden was. But in contrast to this, in the developing world, far away, the aspiration of the average family there was to have food for the day. They were saving to be able to buy a pair of shoes. There was an enormous gap in the world when I grew up. And this gap between the West and the rest has created a mindset of the world, which we still use linguistically when we talk about "the West" and "the Developing World." But the world has changed, and it's overdue to upgrade that mindset and that taxonomy of the world, and to understand it.
Και αυτό σκοπεύω να σας παρουσιάσω. Επειδή από το 1960, αυτό που έχει γίνει στον κόσμο ως το 2010 είναι ότι ένας ιλιγγιώδης αριθμός τεσσάρων δις ανθρώπων έχει προστεθεί στον παγκόσμιο πληθυσμό. Απλά δείτε πόσοι. Ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει διπλασιαστεί από τότε που πήγαινα σχολείο. Και φυσικά, υπήρξε οικονομική ανάπτυξη στη Δύση. Πολλές εταιρίες ανέπτυξαν την οικονομία, έτσι ο Δυτικός πληθυσμός μετακινήθηκε εδώ πέρα. Και τώρα η η φιλοδοξία τους δεν είναι να έχουν μόνο ένα αυτοκίνητο. Τώρα θέλουν να κάνουν διακοπές σε απομακρυσμένους προορισμούς και θέλουν να πετάξουν. Έτσι σήμερα βρίσκονται εδώ. Και οι πιο πετυχημένες από τις αναπτυσσόμενες χώρες, προχώρησαν ξέρετε. Και έγιναν αναδυόμενες οικονομίες, όπως τις αποκαλούμε. Και σήμερα αγοράζουν αυτοκίνητα. Και πριν ένα μήνα, αυτό που έγινε ήταν ότι μια κινεζική εταιρία, η Geely, εξαγόρασε τη Volvo. Και ξαφνικά οι Σουηδοί κατάλαβαν ότι κάτι μεγάλο είχε γίνει στον κόσμο. (Γέλια)
And that's what I'm going to show you, because since 1960 what has happened in the world up to 2010 is that a staggering four billion people have been added to the world population. Just look how many. The world population has doubled since I went to school. And of course, there's been economic growth in the West. A lot of companies have happened to grow the economy, so the Western population moved over to here. And now their aspiration is not only to have a car. Now they want to have a holiday on a very remote destination and they want to fly. So this is where they are today. And the most successful of the developing countries, they have moved on, you know, and they have become emerging economies, we call them. They are now buying cars. And what happened a month ago was that the Chinese company, Geely, they acquired the Volvo company, and then finally the Swedes understood that something big had happened in the world. (Laughter)
Να τοι λοιπόν. Και το τραγικό είναι ότι τα δύο δις εδώ αγωνίζονται για φαγητό και παπούτσια, είναι ακόμη σχεδόν όσο φτωχοί ήταν πριν 50 χρόνια. Το καινούριο στοιχείο είναι ότι έχουμε τον μεγαλύτερο σωρό των δις, τα τρία δις εδώ πέρα, που επίσης γίνονται αναδυόμενες οικονομίες, γιατί είναι αρκετά υγιείς, σχετικά μορφωμένοι, και ήδη έχουν δύο ή τρία παιδιά ανά γυναίκα, όπως έχουν αυτοί [οι πλούσιοι]. Και η φιλοδοξία τους τώρα είναι φυσικά, να αγοράσουν ποδήλατο, και αργότερα θα θελήσουν να αποκτήσουν και μηχανάκι. Αλλά αυτός είναι ο κόσμος που έχουμε σήμερα. Δεν υπάρχει πια χάσμα. Αλλά η απόσταση από τους φτωχούς εδώ, τους πιο φτωχούς, στους πιο πλούσιους εδώ, είναι πιο ευρεία από ποτέ. Όμως ο κόσμος είναι συνεχής από το περπάτημα, την ποδηλασία, την οδήγηση στην πτήση -- υπάρχουν άνθρωποι σε κάθε επίπεδο. Και οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να είναι κάπου στη μέση. Αυτός είναι ο νέος κόσμος που έχουμε σήμερα το 2010.
So there they are. And the tragedy is that the two billion over here that is struggling for food and shoes, they are still almost as poor as they were 50 years ago. The new thing is that we have the biggest pile of billions, the three billions here, which are also becoming emerging economies, because they are quite healthy, relatively well-educated, and they already also have two to three children per woman, as those [richer also] have. And their aspiration now is, of course, to buy a bicycle, and then later on they would like to have a motorbike also. But this is the world we have today, no longer any gap. But the distance from the poorest here, the very poorest, to the very richest over here is wider than ever. But there is a continuous world from walking, biking, driving, flying -- there are people on all levels, and most people tend to be somewhere in the middle. This is the new world we have today in 2010.
Και τι θα γίνει στο μέλλον? Λοιπόν, θα κάνω μια πρόγνωση για το 2050 Ήμουν στη Σανγκάη πρόσφατα, Και άκουγα τι συμβαίνει στην Κίνα. Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μας φτάσουν, όπως έκανε η Ιαπωνία. Όλες οι προγνώσεις [λένε ότι] αυτό το ένα [δις] θα αναπτυχθεί [μόνο] ένα μέχρι δύο ή τρία τοις εκατό. [Αλλά αυτό το δεύτερο] αναπτύσσεται με επτά, οκτώ τοις εκατό. Και θα καταλήξουν εδώ. Θα αρχίσουν να πετάνε. Και αυτές οι χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος χώρες, οι χώρες αναδυόμενου εισοδήματος, επίσης θα κάνουν βήματα μπροστά στην οικονομία. Και αν, αλλά μόνο αν, επενδύσουμε στη σωστή πράσινη τεχνολογία -- ώστε να αποφύγουμε σφοδρή κλιματική αλλαγή, και η ενέργεια παραμείνει σχετικά φθηνή -- τότε θα θα μετακινηθούν ως εδώ. Και θα αρχίσουν αν αγοράζουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Αυτό θα βρούμε εκεί.
And what will happen in the future? Well, I'm going to project into 2050. I was in Shanghai recently, and I listened to what's happening in China, and it's pretty sure that they will catch up, just as Japan did. All the projections [say that] this one [billion] will [only] grow with one to two or three percent. [But this second] grows with seven, eight percent, and then they will end up here. They will start flying. And these lower or middle income countries, the emerging income countries, they will also forge forwards economically. And if, but only if, we invest in the right green technology -- so that we can avoid severe climate change, and energy can still be relatively cheap -- then they will move all the way up here. And they will start to buy electric cars. This is what we will find there.
Και τι θα γίνει με τα φτωχότερα δύο δις; Τι θα γίνει με τα φτωχότερα δύο δις εδώ; Θα προχωρήσουν? Λοιπόν, εδώ μπαίνει η πληθυσμιακή αύξηση επειδή εκεί [στις αναδυόμενες οικονομίες] ήδη έχουμε δύο με τρία παιδιά ανά γυναίκα ο οικογενειακός προγραμματισμός χρησιμοποιείται ευρέως, και η πληθυσμιακή αύξηση φτάνει στο τέρμα της. Όμως εδώ, [μεταξύ των φτωχών,] ο πληθυσμός αυξάνεται. Έτσι αυτά τα [φτωχότερα] δύο δις, τις επόμενες δεκαετίες, θα αυξηθούν στα τρία δις Και μετέπειτα θα αυξηθούν στα τέσσερα δις. Δεν υπάρχει τίποτα -- παρά ένας πυρηνικός πόλεμος που δεν έχουμε ξαναδεί -- που μπορεί να σταματήσει αυτήν την αύξηση απ' το να συμβεί. Επειδή ήδη αυτή [η αύξηση] βρίσκεται σε εξέλιξη. Αλλά αν, και μόνο αν, [οι φτωχοί] βγουν από την φτώχεια, μορφωθούν, μειώσουν την παιδική θνησιμότητα, μπορέσουν να αγοράσουν ποδήλατο και κινητό τηλέφωνο, και έρθουν [να ζήσουν] εδώ, τότε η πληθυσμιακή αύξηση θα σταματήσει το 2050 Δεν μπορούμε να έχουμε ανθρώπους σε αυτό το επίπεδο να αναζητούν φαγητό και παπούτσια, επειδή έτσι θα έχουμε συνεχή πληθυσμιακή αύξηση.
So what about the poorest two billion? What about the poorest two billion here? Will they move on? Well, here population [growth] comes in because there [among emerging economies] we already have two to three children per woman, family planning is widely used, and population growth is coming to an end. Here [among the poorest], population is growing. So these [poorest] two billion will, in the next decades, increase to three billion, and they will thereafter increase to four billion. There is nothing -- but a nuclear war of a kind we've never seen -- that can stop this [growth] from happening. Because we already have this [growth] in process. But if, and only if, [the poorest] get out of poverty, they get education, they get improved child survival, they can buy a bicycle and a cell phone and come [to live] here, then population growth will stop in 2050. We cannot have people on this level looking for food and shoes because then we get continued population growth.
Και επιτρέψτε μου να σας δείξω το γιατί επιστρέφοντας στην παλιά ψηφιακή τεχνολογία. Εδώ έχω στην οθόνη τις χώρες-φουσκάλες. Κάθε φουσκάλα είναι μια χώρα. Το μέγεθος είναι ο πληθυσμός. Τα χρώματα δείχνουν τις ηπείρους. Το κίτρινο είναι οι Αμερικάνοι, το σκούρο μπλε η Αφρική, το καφέ η Ευρώπη, το πράσινο η Μέση Ανατολή και το ανοιχτό μπλε η Νότια Ασία. Αυτή είναι η Ινδία και αυτή η Κίνα. Το μέγεθος δείχνει τον πληθυσμό. Εδώ έχω τα παιδιά ανα γυναίκα, δύο παιδιά, τέσσερα παιδιά, έξι παιδιά, οκτώ παιδιά -- μεγάλες οικογένειες [έναντι] μικρές οικογένειες. Το έτος είναι 1960. Και εδώ κάτω, η παιδική επιβίωση, το ποσοστό των παιδιών που επιβιώνουν στην παιδική ηλικία ώσπου να αρχίσουν το σχολείο. 60 τοις εκατό, 70 τοις εκατό, 80 τοις εκατό, 90, και σχεδόν 100 τοις εκατό, όπως έχουμε σήμερα στις πλουσιότερες και υγιέστερες χώρες. Όμως δείτε, αυτός είναι ο κόσμος για τον οποίο μιλούσε ο δάσκαλός μου το 1960. Ένα δις Δυτικός κόσμος εδώ, υψηλή παιδική επιβίωση, μικρές οικογένειες. Και όλοι οι υπόλοιποι, το ουράνιο τόξο των αναπτυσσόμενων χωρών, με πολύ μεγάλες οικογένειες και χαμηλή παιδική επιβίωση.
And let me show you why by converting back to the old-time digital technology. Here I have on the screen my country bubbles. Every bubble is a country. The size is population. The colors show the continent. The yellow on there is the Americas; dark blue is Africa; brown is Europe; green is the Middle East and this light blue is South Asia. That's India and this is China. Size is population. Here I have children per woman: two children, four children, six children, eight children -- big families, small families. The year is 1960. And down here, child survival, the percentage of children surviving childhood up to starting school: 60 percent, 70 percent, 80 percent, 90, and almost 100 percent, as we have today in the wealthiest and healthiest countries. But look, this is the world my teacher talked about in 1960: one billion Western world here -- high child-survival, small families -- and all the rest, the rainbow of developing countries, with very large families and poor child survival.
Τι έχει συμβεί; Θα ξεκινήσω τον κόσμο. Πάμε. Βλέπετε, όπως περνάνε τα χρόνια, η παιδική επιβίωση αυξάνεται; Αποκτούν σαπούνι, υγιεινή, μόρφωση, εμβόλια και πενικιλλίνη. Και μετά οικογενειακός προγραμματισμός. Το μέγεθος της οικογένειας μειώνεται. ['Οταν] φτάνουν το 90 τοις εκατό παιδική επιβίωση, οι οικογένειες μικραίνουν. Και οι περισσότερες Αραβικές χώρες στη Μέση ανατολή βρίσκονται εδώ [στις μικρές οικογένειες]. Δείτε, το Μπαγκλαντές να φτάνει την Ινδία. Όλες οι αναδυόμενες οικονομίες στον κόσμο θα προσχωρήσουν στον Δυτικό κόσμο με καλή παιδική επιβίωση και μικρό μέγεθος οικογενειών. Όμως ακόμα έχουμε το φτωχότερο δις. Μπορείτε να δείτε το φτωχότερο δις, αυτά τα [δύο] κουτιά που είχα εδώ; Ακόμα βρίσκονται εδώ πάνω. Και ακόμα έχουν μια παιδική επιβίωση μόλις 70 με 80 τοις εκατό, που σημαίνει ότι αν γεννιούνται έξι παιδιά, τουλάχιστον τέσσερα θα επιβιώσουν στην επόμενη γενιά. Και ο πληθυσμός θα διπλασιαστεί σε μία γενιά.
What has happened? I start the world. Here we go. Can you see, as the years pass by, child survival is increasing? They get soap, hygiene, education, vaccination, penicillin and then family planning. Family size is decreasing. [When] they get up to 90-percent child survival, then families decrease, and most of the Arab countries in the Middle East is falling down there [to small families]. Look, Bangladesh catching up with India. The whole emerging world joins the Western world with good child survival and small family size, but we still have the poorest billion. Can you see the poorest billion, those [two] boxes I had over here? They are still up here. And they still have a child survival of only 70 to 80 percent, meaning that if you have six children born, there will be at least four who survive to the next generation. And the population will double in one generation.
Έτσι ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε πραγματικά την πληθυσμιακή αύξηση είναι να συνεχίσουμε να βελτιώνουμε την παιδική επιβίωση ως το 90 τοις εκατό. Γι' αυτό οι επενδύσεις [για την υγεία] από το ίδρυμα Gates, τη UNICEF και ανθρωπιστικές οργανώσεις, μαζί με τις εθνικές κυβερνήσεις των φτωχότερων χωρών, είναι τόσο καλές. Επειδή στην πραγματικότητα μας βοηθούν να φτάσουμε ένα βιώσιμο μέγεθος παγκόσμιου πληθυσμού. Μπορούμε να σταματήσουμε στα εννιά δις αν κάνουμε τα σωστά πράγματα. Η παιδική επιβίωση είναι το νέο πράσινο. Μόνο με την παιδική επιβίωση μπορούμε να σταματήσουμε την πληθυσμιακή αύξηση. Θα γίνει αυτό; Λοιπόν, δεν είμαι αισιόδοξος, ούτε απαισιόδοξος είμαι. Είμαι ένας σοβαρός «πιθανολόγος». Είναι μια νέα κατηγορία όπου διαχωρίζουμε το συναισθηματικό κομμάτι, και απλά δουλεύουμε σχολαστικά με τον κόσμο. Μπορεί να γίνει. Μπορούμε να έχουμε έναν πολύ πιο δίκαιο κόσμο. Με πράσινη τεχνολογία και με επενδύσεις για την εξάλειψη της φτώχειας, και με καλή παγκόσμια διακυβέρνηση, ο κόσμος μπορεί να γίνει έτσι.
So the only way of really getting world population [growth] to stop is to continue to improve child survival to 90 percent. That's why investments by Gates Foundation, UNICEF and aid organizations, together with national government in the poorest countries, are so good; because they are actually helping us to reach a sustainable population size of the world. We can stop at nine billion if we do the right things. Child survival is the new green. It's only by child survival that we will stop population growth. And will it happen? Well, I'm not an optimist, neither am I a pessimist. I'm a very serious "possibilist." It's a new category where we take emotion apart, and we just work analytically with the world. It can be done. We can have a much more just world. With green technology and with investments to alleviate poverty, and global governance, the world can become like this.
Και δείτε τη θέση της παλιάς Δύσης. Θυμάστε που αυτό το μπλε κουτί ήταν μόνο του, να οδηγεί τον κόσμο, να ζει τη ζωή του. Αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Ο ρόλος της παλιά Δύσης στον νέο κόσμο είναι να αποτελέσει τα θεμέλια του σύγχρονου κόσμου -- τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Όμως είναι πολύ σημαντικός ρόλος. Κάντε τον καλά και συνηθίστε τον.
And look at the position of the old West. Remember when this blue box was all alone, leading the world, living its own life. This will not happen [again]. The role of the old West in the new world is to become the foundation of the modern world -- nothing more, nothing less. But it's a very important role. Do it well and get used to it.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)