Προέρχομαι από μια οικογένεια με πέντε αδέλφια, όλοι επιστήμονες και μηχανικοί. Λίγα χρόνια πριν τους έστειλα το εξής e-mail: «Αγαπητά μου αδέρφια, ελπίζω αυτό το μήνυμα να σας βρίσκει καλά. Σας στέλνω μήνυμα για να σας ενημερώσω ότι θα παρατήσω το μεταπτυχιακό μου στο Πολυτεχνείο για να κυνηγήσω μια καριέρα ως μουσικός πλήρους απασχόλησης. Το μόνο που σας ζητώ είναι να μην ανησυχείτε για μένα».
I come from a family of five brothers, all scientists and engineers. A few years ago, I sent them the following email: "Dear brothers, I hope this message finds you well. I am emailing to let you know that I'm dropping out of my master's program in engineering to pursue a career as a full-time musician. All that I ask from you is not to worry about me."
Ο πρώτος αδερφός απάντησε. Ήταν ενθαρρυντικός αλλά λίγο επιφυλακτικός. Είπε: «Σου εύχομαι την καλύτερη τύχη. Θα την χρειαστείς».
Brother number one replied. He was encouraging but a bit skeptical. He said, "I wish you the best of luck. You're going to need it."
(Γέλια)
(Laughter)
Ο δεύτερος αδερφός ήταν λίγο πιο επιφυλακτικός. Είπε: «Μην το κάνεις! Αυτή θα είναι η χειρότερη απόφαση της ζωής σου. Βρες μια κανονική καριέρα».
Brother number two was a little bit more skeptical. He said, "Don't do it! This will be the worst mistake of your life. Find a real career."
(Γέλια)
(Laughter)
Τα υπόλοιπα αδέρφια μου ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ, που δεν μου απάντησαν καθόλου.
Well, the rest of my brothers were so enthusiastic about my decision, they didn't even respond.
(Γέλια)
(Laughter)
Ξέρω ότι η επιφύλαξη των αδερφών μου είναι από έγνοια και ανησυχία. Ανησυχούσαν. Πίστευαν ότι θα ήταν δύσκολο να τα καταφέρω ως καλλιτέχνης, ότι θα ήταν μια πρόκληση. Και ξέρετε κάτι; Είχαν δίκιο. Είναι μεγάλη πρόκληση να είσαι καλλιτέχνης πλήρους απασχόλησης. Έχω πάρα πολλούς φίλους που χρειάζονται μια δεύτερη δουλειά ως σχέδιο Β για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, εκτός βέβαια όταν το σχέδιο Β μερικές φορές γίνεται σχέδιο Α. Και δεν είμαστε μόνο οι φίλοι μου κι εγώ που το βιώνουμε αυτό. Η Υπηρεσία Απογραφής των ΗΠΑ λέει ότι μόνο το 10% των αποφοίτων καλών τεχνών καταλήγουν να δουλεύουν ως καλλιτέχνες πλήρους απασχόλησης. Το υπόλοιπο 90% αλλάζει καριέρα, δουλεύει στο μάρκετινγκ, στις πωλήσεις, την εκπαίδευση και άλλους τομείς.
I know that the skepticism coming from my brothers is out of care and concern for me. They were worried. They thought it would be difficult to make it as an artist, that it will be a challenge. And you know what? They were right. It is such a challenge to be a full-time artist. I have so many friends who need to have a second job as a plan B in order to pay for the bills, except that plan B sometimes becomes their plan A. And it's not just my friends and I who experience this. The US Census Bureau states that only 10 percent of art school graduates end up working as full-time artists. The other 90 percent, they change careers, they work in marketing, sales, education and other fields. But this is not news, right?
Αλλά αυτό δεν είναι καινούριο, έτσι; Σχεδόν το περιμένουμε ο καλλιτέχνης να αγωνίζεται. Αλλά γιατί να περιμένουμε κάτι τέτοιο;
We almost expect the artist to be a struggling artist. But why should we expect that?
Διάβασα ένα άρθρο στην Χάφινγκτον Ποστ που έλεγε ότι τέσσερα χρόνια πριν, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε τη μεγαλύτερη πρωτοβουλία χρηματοδότησης στις καλές τέχνες. Η πρωτοβουλία «Δημιουργική Ευρώπη» θα δώσει 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε περίπου 300.000 καλλιτέχνες. Σε αντίθεση με αυτό, ο προϋπολογισμός των ΗΠΑ για το Εθνικό Κληροδότημα για τις Τέχνες, ο μεγαλύτερος χρηματοδότης για τις τέχνες στις ΗΠΑ, είναι μόνο 146 εκατομμύρια δολάρια. Για να δούμε τα πράγματα σωστά, ο προϋπολογισμός των ΗΠΑ για τις στρατιωτικές μουσικές μπάντες είναι σχεδόν διπλάσιος από αυτόν του Εθνικού Κληροδοτήματος για τις Τέχνες.
I read an article in the "Huffington Post" saying that four years ago, the European Union began the world's largest ever arts funding initiative. Creative Europe will give 2.4 billion dollars to over 300,000 artists. In contrast, the US budget for our National Endowment for the Arts, the largest single funder for the arts across the United States, is merely 146 million dollars. To put things into perspective, the US budget for the military marching bands alone is almost twice as much as the entire NEA.
Άλλη μια εντυπωσιακή εικόνα έρχεται από τον Μπρένταν ΜακΜάχον για τη Χάφινγκτον Ποστ. η οποία αναφέρει ότι από το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια προϋπολογισμού για έξοδα στρατού και άμυνας, αν μόνο το 0,05% δινόταν στις τέχνες, θα μπορούσαμε να πληρώσουμε για 20 συμφωνικές ορχήστρες πλήρους απασχόλησης στα 20 εκατομμύρια δολάρια το κομμάτι, και να δώσουμε σε 80,000 καλλιτέχνες έναν ετήσιο μισθό 50,000 δολαρίων στον καθένα. Αν αυτό είναι 0,05%, φανταστείτε τι μπορεί να κάνει το 1 τοις εκατό.
Another striking image comes from Brendan McMahon for the "Huffington Post," saying that out of the one trillion dollar budget for military and defense-related spending, if only 0.05 percent were allocated to the arts, we would be able to pay for 20 full-time symphony orchestras at 20 million dollars apiece, and give over 80,000 artists an annual salary of 50,000 dollars each. If that's only 0.05 percent, imagine what a full one percent could do.
Ξέρω βέβαια ότι ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία, και τα κέρδη μετράνε κατά πολύ. Ας το δούμε λοιπόν από οικονομικής πλευράς, έτσι; Η μη κερδοσκοπική βιομηχανία των τεχνών στην Αμερική παράγει πάνω από 166 δισεκατομμύρια όσον αφορά τα οικονομικά, απασχολεί 5,7 εκατομμύρια ανθρώπους και επιστρέφει 12,6 εκατομμύρια δολάρια σε εισοδήματα για την εφορία.
Now, I know we live in a capitalist society, and profits matter a lot. So let's look at it from a financial angle, shall we? The US nonprofit arts industry generates more than 166 billion dollars in economic activity, it employs 5.7 million people and it returns 12.6 billion dollars in tax revenue.
Αλλά αυτή είναι μόνο η οικονομική πλευρά, έτσι; Όλοι ξέρουμε ότι οι τέχνες είναι πολύ περισσότερα από μια οικονομική αξία. Οι τέχνες δίνουν νόημα στη ζωή. Είναι το πνεύμα του πολιτισμού μας. Ενώνουν τους ανθρώπους και στηρίζουν τη δημιουργικότητα και την κοινωνική συνοχή.
But this is only a financial angle, right? We all know that the arts is way more than just an economic value. The arts brings meaning to life. It's the spirit of our culture. It brings people together and it supports creativity and social cohesion.
Αλλά αν οι τέχνες συμβάλλουν τόσο πολύ στην οικονομία, τότε γιατί επενδύουμε τόσο λίγο στις τέχνες και στους καλλιτέχνες; Γιατί πάνω από 80% των σχολείων μας στην επικράτεια ακόμα βιώνει περικοπές στα καλλιτεχνικά εκπαιδευτικά προγράμματα; Ποια είναι η αξία της τέχνης και των καλλιτεχνών που ακόμα δεν καταλαβαίνουμε;
But if the arts contributes this much to our economy, why then do we still invest so little in arts and artists? Why do more than 80 percent of our schools nationwide still experience budget cuts in arts education programs? What is it about the value of arts and artists that we still don't understand?
Πιστεύω ότι το σύστημα είναι ελαττωματικό και καθόλου δίκαιο, και θέλω να βοηθήσω να αλλάξει αυτό. Θέλω να ζω σε μια κοινωνία όπου οι καλλιτέχνες εκτιμούνται περισσότερο και έχουν μεγαλύτερη πολιτιστική και οικονομική στήριξη ώστε να μπορούν να εστιάσουν στη δημιουργία τέχνης, αντί να αναγκάζονται να οδηγούν ταξί ή να δέχονται δουλειές εταιρειών που θα προτιμούσαν να μην κάνουν. Υπάρχουν κι άλλες πηγές εσόδων για καλλιτέχνες, παρόλα αυτά. Υπάρχουν ιδιωτικά ιδρύματα, επιχορηγήσεις και χορηγοί που δίνουν χρήματα, αλλά μια μεγάλη πλειοψηφία καλλιτεχνών δε γνωρίζει αυτές τις ευκαιρίες. Από τη μια πλευρά έχουμε ιδρύματα και ανθρώπους με χρήματα. Από την άλλη έχουμε καλλιτέχνες που αναζητούν χρηματοδότηση, αλλά οι καλλιτέχνες δεν γνωρίζουν την ύπαρξη των ανθρώπων με τα χρήματα, και οι άνθρωποι με χρήματα δεν γνωρίζουν απαραίτητα για τους καλλιτέχνες εκεί έξω.
I believe the system is flawed and far from being fair, and I want to help change that. I want to live in a society where artists are more valued and have more cultural and financial support so they can focus on creating arts instead of being forced to drive Ubers or take corporate jobs they'd rather not have. There are other sources of income for artists, however. There are private foundations, grants and patrons who give money, except a vast majority of artists don't know about these opportunities. On one side you have institutions and people with money. On the other side you have artists seeking funding, but the artists don't know about the people with the money, and the people with the money don't necessarily know about the artists out there.
Γι' αυτό και χαίρομαι πολύ που μοιράζομαι μαζί σας το GrantPA, μια ονλάιν πλατφόρμα που χρησιμοποιεί την τεχνολογία για να αντιστοιχίσει καλλιτέχνες με επιχορηγήσεις και ευκαιρίες χρηματοδότησης με έναν εύκολο και γρήγορο τρόπο και χωρίς εκφοβισμό. Το GrantPA είναι ένα βήμα για τη λύση του υπάρχοντος προβλήματος της ανισότητας χρηματοδότησης. Πρέπει όμως να δουλέψουμε συλλογικά σε πολλαπλά μέτωπα για να επανεκτιμήσουμε το πώς βλέπουμε τους καλλιτέχνες στην κοινωνία. Βλέπουμε τις τέχνες ως πολυτέλεια ή ως αναγκαιότητα; Καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει στην καθημερινή ζωή ενός καλλιτέχνη ή πιστεύουμε ακόμα ότι οι καλλιτέχνες, όσο κι αν αγωνίζονται, είναι ευτυχισμένοι απλώς επειδή ακολουθούν το πάθος τους;
This is why I am very excited to share "Grantpa," an online platform that uses technology to match artists with grants and funding opportunities in a way that is easy, fast and less intimidating. Grantpa is only one step towards solving an existing problem of funding inequality, but we need to work collectively on multiple fronts to reevaluate how we view the artists in our society. Do we think of arts as a luxury or a necessity? Do we understand what goes on in the day-to-day life of an artist, or do we still believe that artists, no matter how struggling they are, are happy simply because they're following their passion?
Σε μερικά χρόνια σκοπεύω να στείλω στους αδερφούς μου το εξής μήνυμα: «Αγαπητά μου αδέρφια, ελπίζω αυτό το μήνυμα να σας βρίσκει καλά. Σας στέλνω για να σας ενημερώσω ότι είμαι πολύ καλά και το ίδιο ισχύει για εκατοντάδες χιλιάδες καλλιτέχνες που εκτιμούνται περισσότερο πολιτιστικά και οικονομικά και έχουν αρκετή χρηματοδότηση για να εστιάσουν στο έργο τους και να δημιουργήσουν περισσότερη τέχνη. Εκτιμώ όλη την υποστήριξή σας. Δεν θα τα κατάφερνα χωρίς εσάς».
In a few years, I plan to send my brothers the following email: "Dear brothers, I hope this message finds you well. I am emailing to let you know that I am doing great and so are hundreds of thousands of artists who are being valued more culturally and financially and getting enough funding to focus on their crafts and create more art. I appreciate all of your support. Couldn't have done it without you."
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)