Πριν από ένα περίπου χρόνο, αναρωτήθηκα: «Αφού ξέρω όσα ξέρω, γιατί δεν είμαι χορτοφάγος;» Εξάλλου, είμαι από αυτούς που αποκαλούνται πράσινοι. Μεγάλωσα με χίπις γονείς σε μια ξύλινη καλύβα. Έφτιαξα μια ιστοσελίδα που λέγεται Treehugger. Νοιάζομαι γι' αυτά τα πράγματα. Γνωρίζα ότι με το να τρώω ένα και μόνο χάμπουργκερ την ημέρα αυξάνω την πιθανότητα μου να πεθάνω κατά ένα τρίτο. Βαρβαρότητα: γνωρίζα ότι τα 10 δισεκατομμύρια ζώα που εκτρέφουμε κάθε χρόνο για το κρέας τους, μεγαλώνουν σε εργοστασιακού τύπου φάρμες σε συνθήκες τις οποίες, εντελώς υποκριτικά, ούτε καν θα διανοούμασταν για τις γάτες μας, τους σκύλους μας ή τ' άλλα κατοικίδιά μας. Περιβάλλον: το κρέας, όσο κι αν αυτό είναι εντυπωσιακό, προκαλεί περισσότερες εκπομπές αερίων απ' ότι όλα τα μέσα μεταφοράς συνολικά, αυτοκίνητα, τρένα, αεροπλάνα, λεωφορεία, καράβια, όλα αυτά μαζί. Για την παραγωγή βοδινού χρησιμοποιείται 100 φορές περισσότερο νερό απ' ότι για τα περισσότερα λαχανικά.
About a year ago, I asked myself a question: "Knowing what I know, why am I not a vegetarian?" After all, I'm one of the green guys: I grew up with hippie parents in a log cabin. I started a site called TreeHugger -- I care about this stuff. I knew that eating a mere hamburger a day can increase my risk of dying by a third. Cruelty: I knew that the 10 billion animals we raise each year for meat are raised in factory farm conditions that we, hypocritically, wouldn't even consider for our own cats, dogs and other pets. Environmentally, meat, amazingly, causes more emissions than all of transportation combined: cars, trains, planes, buses, boats, all of it. And beef production uses 100 times the water that most vegetables do.
Επίσης γνωρίζα ότι δεν είμαι μόνος. Όλοι μας σαν κοινωνία τρώμε δυο φορές περισσότερο κρέας απ' ότι τρώγαμε τη δεκαετία του 50. Δηλαδή αυτό που κάποτε ήταν μια μικρή πολυτέλεια, τώρα είναι το κυρίως πιάτο, αλλά πολύ πιο τακτικά. Άρα στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε από τις παραπάνω οπτικές θα έπρεπε να είναι αρκετή για να με κάνει χορτοφάγο. Αλλά, εγώ εκεί, τσικ, τσικ,τσικ, να κόβω την ωραία μου μπριζόλα.
I also knew that I'm not alone. We as a society are eating twice as much meat as we did in the 50s. So what was once the special little side treat now is the main, much more regular. So really, any of these angles should have been enough to convince me to go vegetarian. Yet, there I was -- chk, chk, chk -- tucking into a big old steak.
Γιατί λοιπόν έμενα ανενεργός; Συνειδητοποίησα ότι είχα να επιλέξω ανάμεσα σε δυο λύσεις. Μία από τις δύο: ή είσαι κρεατοφάγος, ή είσαι χορτοφάγος. Και μάλλον δεν ήμουν έτοιμος γι' αυτή την αλλαγή. Φανταστείτε το τελευταίο σας χάμπουργκερ. (Γέλια) Έτσι λοιπόν η κοινή μου λογική και οι καλές μου προθέσεις έρχονταν σε σύγκρουση με τους γευστικούς μου κάλυκες. Και όλο υποσχόμουν ότι θα αρχίσω από Δευτέρα. Και φυσικά αυτή η μέρα ποτέ δεν ερχόταν. Κάτι σας θυμίζει;
So why was I stalling? I realized that what I was being pitched was a binary solution. It was either you're a meat eater or you're a vegetarian, and I guess I just wasn't quite ready. Imagine your last hamburger. (Laughter) So my common sense, my good intentions, were in conflict with my taste buds. And I'd commit to doing it later, and not surprisingly, later never came. Sound familiar?
Αναρωτιόμουν λοιπόν, μήπως υπάρχει και τρίτη λύση; Το σκέφτηκα πολύ. Και βρήκα αλλη μία. Μια λύση που εφαρμόζω εδώ και ένα χρόνο και είναι καταπληκτική. Ονομάζεται «χορτοφάγος τις καθημερινές». Το όνομα και μόνο τα λέει όλα. Δεν τρώμε τίποτα με πρόσωπο από Δευτέρα ως Παρασκευή. Το Σαββατοκύριακο, εσείς αποφασίζετε. Απλό. Αν θέλετε να το προχωρήσετε κι άλλο, θυμηθείτε: οι κύριοι ένοχοι των καταστροφών στο περιβάλλον και στην υγεία, είναι το κόκκινο και το επεξεργασμένο κρέας. Οπότε μπορείτε να αντικαταστήσετε κι αυτά με φρέσκα ψάρια αλιευμένα με σεβασμό στην αρχή της αειφορίας. Είναι δομημένο πρόγραμμα και έτσι είναι απλό να το θυμάται κανείς. Και δεν πειράζει να το χαλάτε πού και πού. Έτσι κι αλλιώς κόβοντας πέντε ημέρες την εβδομάδα μειώνετε κατά 70 τοις εκατό την κατανάλωσή σας σε κρέας.
So I wondered, might there be a third solution? And I thought about it, and I came up with one. I've been doing it for the last year, and it's great. It's called weekday veg. The name says it all: Nothing with a face Monday through Friday. On the weekend, your choice. Simple. If you want to take it to the next level, remember, the major culprits in terms of environmental damage and health are red and processed meats. So you want to swap those out with some good, sustainably harvested fish. It's structured, so it ends up being simple to remember, and it's okay to break it here and there. After all, cutting five days a week is cutting 70 percent of your meat intake.
Το πρόγραμμα είναι πολύ καλό, χορτοφάγος μόνο τις καθημερινές. Η επιβάρυνση που προκαλώ είναι μικρότερη. Μειώνω τη ρύπανση. Νιώθω πιο καλά σε σχέση με τα ζώα. Επίσης κάνω και οικονομία. Αλλά το καλύτερο, είμαι πιο υγιής. Ξέρω ότι θα ζήσω περισσότερο, και, εκτός αυτού, έχασα και λίγο βάρος.
The program has been great, weekday veg. My footprint's smaller, I'm lessening pollution, I feel better about the animals, I'm even saving money. Best of all, I'm healthier, I know that I'm going to live longer, and I've even lost a little weight.
Οπότε σας παρακαλώ, αναρωτηθείτε, για χάρη της υγείας σας, της τσέπης σας, του περιβάλλοντος, των ζώων, τι σας εμποδίζει να προσπαθήσετε να είστε χορτοφάγοι μόνο τις καθημερινές; Δείτε το κι έτσι, αν όλοι μας τρώγαμε το μισό κρέας απ' όσο τρώμε, θα ήταν σαν οι μισοί από εμάς να ήταν χορτοφάγοι.
So, please ask yourselves, for your health, for your pocketbook, for the environment, for the animals: What's stopping you from giving weekday veg a shot? After all, if all of us ate half as much meat, it would be like half of us were vegetarians.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)