What's in the box? Whatever it is must be pretty important, because I've traveled with it, moved it, from apartment to apartment to apartment.
Што има во кутијата? Што и да е, мора да е прилично важно, затоа што сум патувал со неа, сум ја преместувал од еден во друг стан.
(Laughter)
(Смеење)
(Applause)
(Аплауз)
Sound familiar? Did you know that we Americans have about three times the amount of space we did 50 years ago? Three times. So you'd think, with all this extra space, we'd have plenty of room for all our stuff. Nope. There's a new industry in town, a 22 billion-dollar, 2.2 billion sq. ft. industry: that of personal storage. So we've got triple the space, but we've become such good shoppers that we need even more space. So where does this lead? Lots of credit card debt, huge environmental footprints, and perhaps not coincidentally, our happiness levels flat-lined over the same 50 years.
Ви звучи познато? Дали сте знаеле дека ние Американците сега имаме околу 3 пати повеќе простор одошто имавме пред 50 години? Три пати повеќе. И, бисте помислиле дека, со целиот тој екстра простор би имале доволно место за сите наши работи. Неточно! Постои една нова индустрија, индустрија од 22 милијарди долари, од 2.2 милијарди метри квадратни: индустрија за складирање на личните работи. Значи, имаме три пати повеќе простор, но сме станале толку добри купувачи што ни’ е потребен уште повеќе простор. И, каде води ова? Долгови на кредитната картичка, огромно загадување на животната средина, и, можеби не случајно, нашето ниво на среќa опаднало во рок од тие 50 години.
Well I'm here to suggest there's a better way, that less might actually equal more. I bet most of us have experienced at some point the joys of less: college -- in your dorm, traveling -- in a hotel room, camping -- rig up basically nothing, maybe a boat. Whatever it was for you, I bet that, among other things, this gave you a little more freedom, a little more time. So I'm going to suggest that less stuff and less space are going to equal a smaller footprint. It's actually a great way to save you some money. And it's going to give you a little more ease in your life.
Затоа, овде сум за да предложам дека постои подобар начин, дека помалку може всушност да значи повеќе. Се обложувам дека повеќето од нас, во некој момент ја почувствувале радоста од имањето помалку: на факултет - во студентската соба, при патување - во хотелската соба, на кампување - кога практично немате ништо, можеби само чамец. Што и да било тоа за вас, се обложувам дека, меѓу другото ова ви овозможило и малку повеќе слобода, малку повеќе време. Па затоа предлагам дека поседувањето на помалку нешта и помал простор е еднакво на помало загадување на средината. Тоа е всушност и одличен начин да се заштедат пари. А, исто така ќе ви претставува и олеснување во животот.
So I started a project called Life Edited at lifeedited.org to further this conversation and to find some great solutions in this area. First up: crowd-sourcing my 420 sq. ft. apartment in Manhattan with partners Mutopo and Jovoto.com. I wanted it all -- home office, sit down dinner for 10, room for guests, and all my kite surfing gear. With over 300 entries from around the world, I got it, my own little jewel box. By buying a space that was 420 sq. ft. instead of 600, immediately I'm saving 200 grand. Smaller space is going to make for smaller utilities -- save some more money there, but also a smaller footprint. And because it's really designed around an edited set of possessions -- my favorite stuff -- and really designed for me, I'm really excited to be there.
Заради тоа, започнав проект што го нареков „Животот променет“ (Life Edited) на lifeedited.org како би ја продлабочил оваа дискусија и би пронашол добри решенија во оваа област. Прво, со партнерите Mutopo и Jovoto.com, барав решение за мојот стан од 40 м2 на Менхетн. Сакав се’ - канцеларија, трпезарија за 10 лица, гостинска соба, и простор за мојата опрема за едрење. Од преку 300 предлози кои ги добив од цел свет, го избрав бараното, мојата мала кутија за накит. Со купување на простор од 40 м2 наместо од 55 м2, од старт заштедив околу 200 илјади долари. Помал простор е доволен само за помали апарати - па и тука заштедив на пари, но, исто така, помалку ја загадувам околината. И, затоа што просторот е навистина дизајниран околу избран збир од сопствености - моите омилени работи - и навистина е дизајниран за мене, јас сум навистина среќен кога го минувам времето таму.
So how can you live little? Three main approaches. First of all, you have to edit ruthlessly. We've got to clear the arteries of our lives. And that shirt that I hadn't worn in years? It's time for me to let it go. We've got to cut the extraneous out of our lives, and we've got to learn to stem the inflow. We need to think before we buy. Ask ourselves, "Is that really going to make me happier? Truly?" By all means, we should buy and own some great stuff. But we want stuff that we're going to love for years, not just stuff.
Како можете да живеете „на мало“? Имам да предложам три главни пристапи. Најпрво од се’, морате да бидете немилосрдни при преуредувањето. Мораме да ги прочистиме артериите на нашите животи. Таа кошула која не сум ја облекол со години? Време е да ја исфрлам од мојот простор. Мораме да го исфрлиме секој вишок од нашите животи, и да научиме како да одржуваме рамнотежа (баланс). Мораме да размислиме пред да купиме нешто. Да се запрашаме: „Дали тоа навистина ќе ме направи посреќен/-а? Навистина?“ Секако дека треба да купиме и имаме некои одлични работи. Но, тоа треба да бидат нешта кои ќе ги сакаме со години, кои нема да бидат само „нешта“.
Secondly, our new mantra: small is sexy. We want space efficiency. We want things that are designed for how they're used the vast majority of the time, not that rare event. Why have a six burner stove when you rarely use three? So we want things that nest, we want things that stack, and we want it digitized. You can take paperwork, books, movies, and you can make it disappear -- it's magic.
Второ, нашата нова мантра: малкуто е секси. Сакаме да го користиме просторот ефикасно. Сакаме работи кои се дизајнирани за тоа да се користат во поголем дел од времето, не само за посебни пригоди. Зошто би ни’ бил потребен шпорет со 6 рингли кога ретко користиме и само 3? Затоа, сакаме работи кои се „вклопуваат“, кои се компатибилни, и сакаме да бидат дигитални. Да можете да ги земете документите или книгите, филмовите, - и да можете да направите да исчезнат - како магија.
Finally, we want multifunctional spaces and housewares -- a sink combined with a toilet, a dining table becomes a bed -- same space, a little side table stretches out to seat 10. In the winning Life Edited scheme in a render here, we combine a moving wall with transformer furniture to get a lot out of the space. Look at the coffee table -- it grows in height and width to seat 10. My office folds away, easily hidden. My bed just pops out of the wall with two fingers. Guests? Move the moving wall, have some fold-down guest beds. And of course, my own movie theater.
Најпосле, сакаме мултифункционален простор и мебел - мијалник комбиниран со тоалетна школка, трпезариската маса се претвора во кревет - тоа е истиот простор, малата масичка се „претвора“ во маса за 10 лица. Во победничкиот дизајн од Life Edited го комбинираме „клизачкиот“ ѕид со мебел на расклопување за да добиеме многу повеќе од просторот. Погледнете ја оваа мала масичка - таа се расклопува - расте во должина и висина за да собере 10 лица. Мојата канцеларија може да се „спакува“ и лесно да се прикрие. Мојот кревет едноставно искокнува од ѕидот со притисок од двата прста. Гости? Поместете го ѕидот, обезбедете си гостински кревет на расклопување. И, секако, моето сопствено кино.
So I'm not saying that we all need to live in 420 sq. ft. But consider the benefits of an edited life. Go from 3,000 to 2,000, from 1,500 to 1,000. Most of us, maybe all of us, are here pretty happily for a bunch of days with a couple of bags, maybe a small space, a hotel room. So when you go home and you walk through your front door, take a second and ask yourselves, "Could I do with a little life editing? Would that give me a little more freedom? Maybe a little more time?"
Не велам дека ние сите треба да живееме во 40 м2. Но, размислете за придобивките од преуредениот живот. Од 300 намалете на 200 м2, од 150 на 100... Повеќето од нас, можеби и сите тука, се доста среќни овие неколку дена со само две торби, во мал простор, хотелска соба. Па, кога ќе си заминете дома и ќе поминете низ влезната врата, подзастанете и запрашајте се себеси „Дали би можел/-а да се снајдам ако малку го преуредам животот? Дали тоа ќе ме „ослободи“ малку? Дали ќе ми овозможи малку повеќе време?“
What's in the box? It doesn't really matter. I know I don't need it. What's in yours? Maybe, just maybe, less might equal more. So let's make room for the good stuff.
Што има во кутијава? Тоа навистина не е важно. Знам дека не ми е потребно. Што имате вие во вашата кутија? Можеби, едноставно можеби, помалкуто е еднакво на повеќе. Па, да направиме место за добрите нешта.
Thank you.
Ви благодарам.
(Applause)
(Аплауз)