What's in the box? Whatever it is must be pretty important, because I've traveled with it, moved it, from apartment to apartment to apartment.
Zer dago kutxa honen barruan? Dagoena oso garrantzitsua izan behar da, nire bidaietan, etxerik etxe, beti eraman dudalako.
(Laughter)
(Barreak)
(Applause)
(Txaloak)
Sound familiar? Did you know that we Americans have about three times the amount of space we did 50 years ago? Three times. So you'd think, with all this extra space, we'd have plenty of room for all our stuff. Nope. There's a new industry in town, a 22 billion-dollar, 2.2 billion sq. ft. industry: that of personal storage. So we've got triple the space, but we've become such good shoppers that we need even more space. So where does this lead? Lots of credit card debt, huge environmental footprints, and perhaps not coincidentally, our happiness levels flat-lined over the same 50 years.
Ezaguna egiten al zaizue hau? Ba al dakizue estatubatuarrek lekuaren hirukoitza okupatzen dugula orain 50 urtekoa baino? Hirukoitza. Pentsatuko duzue, hainbeste leku extrarekin, nahikoa izango dugula geure gauza guztietarako. Ba ez! Gune berri bat dago hirian, 22 mila milioi dolar eta 20 mila hektareatakoa: non bakoitzaren gauza pertsonalak biltegiratzen diren. Orduan, lekuaren hirukoitza daukagu, baina, hain bihurtu gara erosle onak gero eta leku handiagoa behar dugula. Zertara eramaten gaitu honek? Kredito-txartelen iruzur mordoak, egundoko ingurune-inpaktua, eta, behar bada ez da kointzidentzia izango, geure zoriontasun neurriak orain dela 50 urtekoak beraiek dira.
Well I'm here to suggest there's a better way, that less might actually equal more. I bet most of us have experienced at some point the joys of less: college -- in your dorm, traveling -- in a hotel room, camping -- rig up basically nothing, maybe a boat. Whatever it was for you, I bet that, among other things, this gave you a little more freedom, a little more time. So I'm going to suggest that less stuff and less space are going to equal a smaller footprint. It's actually a great way to save you some money. And it's going to give you a little more ease in your life.
Ba, hobeto bizitzeko modu bat badagoela esan nahi dizuet, non gutxiago, gehiago den. Postura egiten dut, gutariko askok bizi izan dugula urritasunaren poza: unibertsitatean - logelan, bidaietan - hotelen logeletan, kanpinean - ea ezer gabe, akaso txalupa bat. Izan dena izan dela, postura egiten dut, beste gauza batzuen artean, honek askatasun gehiago eman zizun, denbora gehiago. Horregatik gomendatuko dizuet gauza gutxiago edukitzea eta leku txikiagoan, eta honek ingurune-inpaktu txikiagoa eragingo du. Gainera, dirua aurrezteko modu izugarria da. Eta zeuen bizitzetan aldakortasun handiagoa emango dizue.
So I started a project called Life Edited at lifeedited.org to further this conversation and to find some great solutions in this area. First up: crowd-sourcing my 420 sq. ft. apartment in Manhattan with partners Mutopo and Jovoto.com. I wanted it all -- home office, sit down dinner for 10, room for guests, and all my kite surfing gear. With over 300 entries from around the world, I got it, my own little jewel box. By buying a space that was 420 sq. ft. instead of 600, immediately I'm saving 200 grand. Smaller space is going to make for smaller utilities -- save some more money there, but also a smaller footprint. And because it's really designed around an edited set of possessions -- my favorite stuff -- and really designed for me, I'm really excited to be there.
"La Vida Editada" deitutako egitasmoari hasiera eman nion lifeedited.org-en gai honetan sakontzeko eta soluzio hobeagoak aurkitzeko. Lehenengo: nire 40m2-ko Manhattaneko apartamentuan, dena egokitu Mutopo eta Jovoto.com nire bazkideekin. Nik dena nahi nuen - bulegoa, 10 pertsonentzako afaltzeko lekua, gonbidatuen gela, eta nire parakaidismoko ekipo osoa. 300 iradokizun baino gehiago hartu genituen mundu osotik, eta lortu nuen, nire lehenengo bitxia. 40m2-ko apartamentua lortzerakoan, 55m2-koaren ordez, bat-batean 200 mila dolar aurreztu nituen. Leku murriztuak altzairu txikiak behar ditu - diru gehiago aurreztu, eta ingurune-inpaktua txikiagoa da, baita. Eta, nik gogokoen ditudan gauzetarako bereziki diseinatuta dagoenez, neuretzat dago bereziki diseinatuta, beraz, oso pozik nago han bizitzearekin.
So how can you live little? Three main approaches. First of all, you have to edit ruthlessly. We've got to clear the arteries of our lives. And that shirt that I hadn't worn in years? It's time for me to let it go. We've got to cut the extraneous out of our lives, and we've got to learn to stem the inflow. We need to think before we buy. Ask ourselves, "Is that really going to make me happier? Truly?" By all means, we should buy and own some great stuff. But we want stuff that we're going to love for years, not just stuff.
Eta, leku txiki batetan, nola bizi? Hiru proposamen. Lehenengo eta behin, erruki gabe editatu behar da. Geure bizitzako zaingorriak garbitu behar ditugu. Zer egin, urteetan ez dudan erabili alkondararekin? Kanporatzeko garaia da. Premiagabekoa kanporatu behar dugu geure bizitzatik, eta jarioa bideratzen ikasi. Erosi baino lehenago, pentsatu behar dugu. Geure buruari galdetu behar diogu, "Honek zoriontsuago egingo al nau? Benetan?" Beraz, zoragarriak diren gauzak erosi eta kontserbatu beharko genituen. Baina, urteetan maitatzeko gauzak nahi ditugu, eta ez gauzak bakarrik.
Secondly, our new mantra: small is sexy. We want space efficiency. We want things that are designed for how they're used the vast majority of the time, not that rare event. Why have a six burner stove when you rarely use three? So we want things that nest, we want things that stack, and we want it digitized. You can take paperwork, books, movies, and you can make it disappear -- it's magic.
Bigarrenez, gure mantra berria: txikia sexya da. Leku eraginkorrak nahi ditugu. Denbora luzean erabiltzeko diseinatutako gauzak nahi ditugu, eta ez behinola bakarrik erabiltzekoak. Zergatik 6 sutako sutegia edukitzea gehien jota 3 erabiltzen baditugu? Pilatzen diren gauzak nahi ditugu, multzokatzen direnak, eta digitalizatuak. Geure dokumentu guztiak hartu ahal ditugu, liburuak, filmeak, eta desagertarazi - magia da.
Finally, we want multifunctional spaces and housewares -- a sink combined with a toilet, a dining table becomes a bed -- same space, a little side table stretches out to seat 10. In the winning Life Edited scheme in a render here, we combine a moving wall with transformer furniture to get a lot out of the space. Look at the coffee table -- it grows in height and width to seat 10. My office folds away, easily hidden. My bed just pops out of the wall with two fingers. Guests? Move the moving wall, have some fold-down guest beds. And of course, my own movie theater.
Azkenik, leku eta altzairu multifuntzionalak nahi ditugu - konketa eta komuna den altzairu bera, ohe bihurtzen den jangela - toki bera, alboko mahaitxoa 10 pertsonentzat haunditzen dena. Hemen erakusten dizuedan "Vida Editada"ren eskeman, orma mugikorra, "transformer" altzairuekin konbinatzen dugu oso leku handia lortzeko. Begira mahai txikitxoa - bai altueran eta bai neurrian, haunditu egiten da 10 pertsonentzat. Nire bulegoa tolestu egiten da, eta erraz ezkutatu. Nire ohea bi atzamar erabiliz ateratzen da ormatik. Gonbidatuak ditugula? Orma mugikorra mugitu, eta zabaltzen diren ohe batzuk ditugu. Eta, nire etxeko zinema ezin zen falta.
So I'm not saying that we all need to live in 420 sq. ft. But consider the benefits of an edited life. Go from 3,000 to 2,000, from 1,500 to 1,000. Most of us, maybe all of us, are here pretty happily for a bunch of days with a couple of bags, maybe a small space, a hotel room. So when you go home and you walk through your front door, take a second and ask yourselves, "Could I do with a little life editing? Would that give me a little more freedom? Maybe a little more time?"
Ez dut esaten bizitzeko behar dugun guztia 40m2 direnik. Baina, kontutan hartu egizue, bizitza editatu batek dituen onura guztiak. Joan zaitezte 300etik 200m2-etara, 150etik 100era. Gutariko asko, denok behar bada, oso pozik gaude hemen, egun batzuetarako maleta pare batekin, eta behar bada hoteleko logela txiki batetan. Beraz, etxera heldu eta atea gurutzatzerakoan, gelditu zaitezte segundo baten eta galdeiozue zeuen buruari: "Editatu ahal izango nuke zeozer nire bizitzan? Horrek askatasun gehiago emango zidan? Denbora gehiago, beharbada?"
What's in the box? It doesn't really matter. I know I don't need it. What's in yours? Maybe, just maybe, less might equal more. So let's make room for the good stuff.
Zer dago kutxa honen barruan? Benetan, ez du garrantzirik. Ez dudala behar, argi daukat. Zer dago zeuen kutxetan? Behar bada, eta bakarrik behar bada, gutxiago, gehiago izango da. Orduan, egin dezagun lekua onak diren gauzentzat.
Thank you.
Eskerrik asko.
(Applause)
(Txaloak)