Welcome to "Five Dangerous Things You Should Let Your Children Do." I don't have children. I borrow my friends' children, so --
Çocuklarınızın Yapması için İzin Vermeniz Gereken 5 Tehlikeli Şey! Benim çocuğum yok. Ben arkadaşlarımın 'çocuklarını' ödünç alıyorum-
(Laughter)
(Kahkaha)
take all this advice with a grain of salt. I'm Gever Tulley. I'm a contract computer scientist by trade, but I'm the founder of something called the Tinkering School. It's a summer program which aims to help kids learn how to build the things that they think of. So we build a lot of things, and I do put power tools into the hands of second-graders. So if you're thinking about sending your kid to Tinkering School, they do come back bruised, scraped and bloody.
Önerilerime biraz ihtiyatla yaklaşın. Ben Gever Tulley. Çekirdekten yetişme bilgisayar mühendisiyim ama Tinkering School(Tamircilik Okulu) kurucusuyum. Bu, çocukların hayal ettikleri şeyleri yapmasına yardımcı olmayı amaçlayan bir yaz okulu programı. Dolayısıyla birçok şey yapıyoruz. Ve ikinci sınıfa giden çocukların eline elektrikli aletler veriyorum. Bu nedenle eğer çocuklarınızı Tinkering Okulu'na göndermeyi düşünüyorsanız, eve yara bere ve kan içinde döndüklerini bilin.
(Laughter)
You know, we live in a world that's subjected to ever more stringent child safety regulations. There doesn't seem to be any limit on how crazy child safety regulations can get. We put suffocation warnings on every piece of plastic film manufactured in the United States, or for sale with an item in the United States. We put warnings on coffee cups to tell us that the contents may be hot. And we seem to think that any item sharper than a golf ball is too sharp for children under the age of 10.
Bildiğiniz gibi çocuk güvenliğine yönelik düzenlemelerin çok daha sıkı bir hale geldiği bir dünyada yaşıyoruz. Çocuk güvenliğine yönelik kuralların ulaşabileceği çılgınlık seviyesinin sınırı yok gibi görünüyor. ABD'de üretilen ya da satışa sunulan herşeyi kaplayan plastik kılıfa çocuklarda boğulmaya yolaçabileceği uyarısı koyuyoruz. Kahve fincanlarının üzerine içeriğinin sıcak olabileceğini bildiren uyarılar koyuyoruz. Golf topundan daha keskin görünen her nesnenin 10 yaşından küçük çocuklar için kesici olduğunu düşünüyor gibiyiz.
So where does this trend stop? When we round every corner and eliminate every sharp object, every pokey bit in the world, then the first time that kids come in contact with anything sharp, or not made out of round plastic, they'll hurt themselves with it. So, as the boundaries of what we determine as the safety zone grow ever smaller, we cut off our children from valuable opportunities to learn how to interact with the world around them. And despite all of our best efforts and intentions, kids are always going to figure out how to do the most dangerous thing they can, in whatever environment they can.
Peki bu akım nerede sona erecek? Tüm köşeleri yuvarladığımızda ve her keskin objeyi dünyadaki sivri uçlu her şeyi ortadan kaldırdığımızda, çocuk keskin herhangi birşeyle karşı karşıya geldiği ilk anda veya yuvarlak plastikten oluşmayan herhangi birşeyle kendilerini yaralayacaktır. Bu sebeple güvenli olarak blirlediğimiz bölgenin sınırları daraldıkça, çocuklarımızın içinde yaşadığı dünyayla nasıl ilişki kuracağını öğrenme fırsatını yok ediyoruz. Ve her türlü çabamıza ve iyi niyetimize rağmen çocuklar her seferinde yapabilecekleri en tehlikeli şeyi yapmak için bir yol bulacaklar, nerede yapabilirlerse.
(Laughter)
Dolayısıyla kışkırtıcı başlığın aksine, bu konuşma
So despite the provocative title, this presentation is really about safety, and about some simple things that we can do to raise our kids to be creative, confident and in control of the environment around them. And what I now present to you is an excerpt from a book in progress. The book is called "50 Dangerous Things." This is "Five Dangerous Things."
çocuklarımızın güvenliği ve onların yaratıcı, özgüvenli ve içinde bulunduğu çevreyi kontrol edebilmelerini sağlayabilmek için yapabileceğimiz basit şeylerle ilgili. Şimdi size aktaracağım alıntı, yazım süreci devam eden bir kitaptan. Kitabın adı "50 Tehlikeli Şey." Bu da ilk beş tehlike.
Thing number one: Play with fire. Learning to control one of the most elemental forces in nature is a pivotal moment in any child's personal history. Whether we remember it or not, it's the first time we really get control of one of these mysterious things. These mysteries are only revealed to those who get the opportunity to play with it. So, playing with fire. This is like one of the great things we ever discovered, fire. From playing with it, they learn some basic principles about fire, about intake, combustion, exhaust. These are the three working elements of fire that you have to have for a good, controlled fire. And you can think of the open-pit fire as a laboratory. You don't know what they're going to learn from playing with it. Let them fool around with it on their own terms and trust me, they're going to learn things that you can't get out of playing with Dora the Explorer toys.
Birincisi--ateşle oyna. Doğanın en temel güçlerinden birisini kontrol edebilmeyi öğrenmek çocukluk dönemine ait en önemli andır. Hatırlasak da hatırlamasak da, bu -- bu kontrol edebildiğimiz gizemli şeylerden ilkidir. Bu gizemler sadece onunla oynama fırsatını yakalayanlar tarafından görüldü. İşte ateşle oynamak. Ateş, keşfettiğimiz en önemli şeylerden biri. Ateşle oynayarak hava girişi, yanma ve yanık gaz gibi ateş hakkındaki temel prensipleri öğreniyorlar. Bunlar kontrollü bir ateş yakabilmek için gereken üç işlevsel öğedir. Ocakbaşını bir laboratuvar gibi düşünebilirsiniz. Onunla oynarken neler öğreneceğini kestiremezsiniz. Bilirsiniz işte, kendi istedikleri gibi ateşle oynamalarına izin verin. Birşeyler öğreneceklerinden emin olabilirsiniz. Hem de Dora the Explorer oyuncaklarından öğrenemeyecekleri kadar.
(Laughter)
İki numara --bir çakı alın.
Number two: Own a pocketknife. Pocketknives are kind of drifting out of our cultural consciousness, which I think is a terrible thing.
Çakılar sanki kültürel hafızamızdan yok oluyor gibi. ve bu bence çok berbat birşey.
(Laughter)
(Kahkaha)
Your first pocketknife is like the first universal tool that you're given. You know, it's a spatula, it's a pry bar, it's a screwdriver and it's a blade, yeah. And it's a powerful and empowering tool. And in a lot of cultures they give knives -- like, as soon as they're toddlers, they have knives. These are Inuit children cutting whale blubber. I first saw this in a Canadian Film Board film when I was 10, and it left a lasting impression, to see babies playing with knives. And it shows that kids can develop an extended sense of self through a tool at a very young age. You lay down a couple of very simple rules -- always cut away from your body, keep the blade sharp, never force it -- and these are things kids can understand and practice with. And yeah, they're going to cut themselves. I have some terrible scars on my legs from where I stabbed myself. But you know, they're young. They heal fast.
İlk çakınız, size verilmiş olan ilk çok amaçlı alet gibi. Bildiğiniz gibi, o hem bir spatula, bir tornavida, hem de bir bıçak. Ve çok etkili ve yetkinlik kazandıran bir alettir. Ve birçok kültürde --neredeyse yürümeye başlar başlamaz çocuklara bıçak verilir. Bunlar balina yağlarını kesen Inuit çocukları. Bunu ilk olarak 10 yaşındayken Kanada Film Kurulu'nun bir filminde gördüm, ve bıçakla oynayan bebekler görmek bende kalıcı bir etki bıraktı. Ve bu çocukların bir alet aracılığıyla daha üst seviyede bir benlik algısı geliştirebildiklerini gösteriyor. Birkaç temel kural koymanız gerekiyor -- her zaman vücudundan uzak tutarak kes, bıçağı keskin tut, hiçbir zaman zorlama --bunlar çocukların anlayabileceği ve uygulayabileceği şeyler. Ve evet bir yerlerini de kesecekler. Bacağımda çok fena bıçak yaraları var. Ama biliyorsunuz, onlar genç ve çabuk iyileşirler.
(Laughter)
(Kahkaha)
Number three: Throw a spear. It turns out that our brains are actually wired for throwing things, and like muscles, if you don't use parts of your brain, they tend to atrophy over time. But when you exercise them, any given muscle adds strength to the whole system, and that applies to your brain, too. So practicing throwing things has been shown to stimulate the frontal and parietal lobes, which have to do with visual acuity, 3D understanding, and structural problem solving, so it helps develop their visualization skills and their predictive ability. And throwing is a combination of analytical and physical skill, so it's very good for that kind of whole-body training. These kinds of target-based practices also help kids develop attention and concentration skills, so those are great.
Üç numara --ok atmak. Görülüyor ki beynimiz birşeyler fırlatmak üzere tasarlanmış ve tıpkı kaslar gibi, beynimizin de belli bölümlerini kullanmadığınızda körelmeye meyilli. Ama çalıştırdığınız zaman bilinen her kas sistemin bütününe güç katar ve bu beyin için de geçerlidir. Bu nedenle bir şeyleri atma çalışmalarının görüş keskinliği, 3 boyutlu kavrama, ve yapısal problem çözmeyle ilintili olan ön ve yan lobları harekete geçirir, böylece görsel becerilerini ve tahmin yeteneğini geliştirmeye yardımcı olur. Ve birşeyleri fırlatmak, analitik ve fiziksel becerilerin bileşimi olduğundan bütün vücudun çalıştırılması açısından yararlıdır. Bu tür hedef odaklı çalışmalar, çocukların dikkat ve konsantrasyon becerilerinin geliştirmesine de yardımcı olur. Bundan dolayı çok yararlı.
Number [four]: Deconstruct appliances. There is a world of interesting things inside your dishwasher. Next time you're about to throw out an appliance, don't throw it out. Take it apart with your kid, or send him to my school, and we'll take it apart with them. Even if you don't know what the parts are, puzzling out what they might be for is a really good practice for the kids to get sort of the sense that they can take things apart, and no matter how complex they are, they can understand parts of them. And that means that eventually, they can understand all of them. It's a sense of knowability, that something is knowable. So these black boxes that we live with and take for granted are actually complex things made by other people, and you can understand them.
Dört numara --aletleri parçalara ayırmak. Bulaşık makinenizin içinde bir dolu ilginç şey var. Bir dahaki sefere bir aleti atmak üzere olduğunuzda, atmayın Çocuğunuzla birlikte onu parçalara ayırın, veya onu benim okuluma gönderin biz birlikte parçalayalım. İçindeki parçaların ne olduğunu bilmeseniz bile ne işe yaradıklarını çözmeye çalışmak çocukların, nesnelerin parçalara ayrılabileceğini anlamaları için çok yararlı bir çalışmadır. ve ne kadar karmaşık olursa olsun, parçaları tanıyabildikleri için bütünü kavrayacaklardır. Bu bilinebilme hissi yani herşeyin öğrenilebileceği. Öyle ki bu birlikte yaşadığımız ve olduğu gibi kabul ettiğimiz kara kutular başkaları tarafından yapılmış ve oldukça karmaşık şeyler. ve bunları öğrenebiliriz.
Number five: Two-parter. Break the Digital Millennium Copyright Act.
Beş numara --iki şeyden oluşuyor. Dijital Dönem Telif Hakları Yasasının İhlali
(Laughter)
(Kahkaha)
There are laws beyond safety regulations that attempt to limit how we can interact with the things that we own -- in this case, digital media. It's a very simple exercise: Buy a song on iTunes, write it to a CD, then rip the CD to an MP3, and play it on your very same computer. You've just broken a law. Technically, the RIAA could come and prosecute you. It's an important lesson for kids to understand, that some of these laws get broken by accident, and that laws have to be interpreted. That's something we often talk about with the kids when we're fooling around with things and breaking them open, and taking them apart and using them for other things. And also when we go out and drive a car. Driving a car is a really empowering act for a young child, so this is the alternate --
Güvenlik yönetmeliklerinin ötesinde sahip olduğumuz şeyleri nasıl kullanacağımızı sınırlamayı amaçlayan kanunlar var --dijital medya. Çok basit bir alıştırma --Itunes'dan bir şarkı satın alın, bir CD'ye yazdırın, CD'yi MP3'e dönüştürüp aynı bilgisayarda çalın. İşte bir yasayı çiğnediniz. Teknik olarak Amerikan Plakçılar Birliği canınızı yakabilir. Bu çocukları öğrenmesi gereken önemli bir ders-- bazı yasalar kazara ihlal edilebilir ve bazıları yorumlanmak zorundadır. Bu aslında, birşeyleri söküp parçalara ayırıp oynarken veya çıkardığımız parçaları başka şeyler için kullanırken çocuklarla çok sık konuştuğumuz bir konu-- aynı şekilde dışarı çıkıp araba kullandığımızda da böyle. Araba kullanmak bir çocuğun sorumluluk aldığı en son nokta.
(Laughter)
(Kahkaha)
For those of you who aren't comfortable actually breaking the law, you can drive a car with your child. This is a great stage for a kid. This happens about the same time that they get latched onto things like dinosaurs, these big things in the outside world, that they're trying to get a grip on. A car is a similar object, and they can get in a car and drive it. And that really gives them a handle on a world in a way that they don't often have access to. And it's perfectly legal. Find a big empty lot, make sure there's nothing in it, and that it's on private property, and let them drive your car. It's very safe actually. And it's fun for the whole family.
Yasayı çiğnemek konusunda rahatsızlık duyuyorsanız arabayı onunla birlikte sürebilirsiniz. Bu çocuğunuzun için büyük bir aşamadır. Bu, dış dünyada yer alan dinozorlar gibi büyük nesnelere ilgi duydukları ve anlamaya çalıştıkları aynı döneme denk gelir. Araba da benzer bir nesnedir, arabaya binebilir ve onu sürebilirler. Ve bu şey gibi --genelde erişemeyecekleri bir dünyaya yaşama fırsatını verir. Bu yüzden --tamamen yasal. Büyük boş bir alan bulun, üzerinde hiçbir şey olmamasına ve özel mülk olmasına dikkat edin ve arabanızı kullanmasına izin verin. Bu aslında gerçekten de güvenli. Ve tüm aileniz için oldukça eğlenceli.
(Laughter)
(kahkaha)
Let's see, I think that's it. That's number five and a half. OK.
Peki, bir bakalım.