A new drug reduces the risk of heart attacks by 40%. Shark attacks are up by a factor of two. Drinking a liter of soda per day doubles your chance of developing cancer.
Un nou medicament reduce riscul de infarct miocardic cu 40%. Cazurile de atacuri de rechin sunt de două ori mai numeroase. Consumul unui litru de suc carbogazos îți dublează riscul de a avea cancer.
These are all examples of relative risk, a common way risk is presented in news articles. Risk evaluation is a complicated tangle of statistical thinking and personal preference. One common stumbling block is the difference between relative risks like these and what are called absolute risks.
Acestea toate sunt exemple de risc relativ, un risc comun care este prezentat la știri. Evaluarea riscului este un conglomerat complicat de statistici și preferințe personale. Un aspect care creează probleme este diferența dintre riscurile relative și riscurile absolute.
Risk is the likelihood that an event will occur. It can be expressed as either a percentage— for example, that heart attacks occur in 11% of men between the ages of 60 and 79— or as a rate— that one in two million divers along Australia’s western coast will suffer a fatal shark bite each year. These numbers express the absolute risk of heart attacks and shark attacks in these groups. Changes in risk can be expressed in relative or absolute terms. For example, a review in 2009 found that mammography screenings reduced the number of breast cancer deaths from five women in one thousand to four. The absolute risk reduction was about .1%. But the relative risk reduction from 5 cases of cancer mortality to four is 20%. Based on reports of this higher number, people overestimated the impact of screening.
Riscul este probabilitatea ca un eveniment să se petreacă. Poate fi exprimat fie ca un procentaj — spre exemplu, infarctul miocardic apare la 11% dintre bărbații cu vârstele cuprinse între 60 și 79 de ani — sau ca proporție — unul din două milioane de șoferi de pe coasta de vest australiană va fi victima unui rechin, în fiecare an. Aceste numere exprimă riscul absolut de a suferi un infarct miocardic sau de a fi atacat de un rechin, în aceste grupuri. Schimbările privind riscurile pot fi exprimate în mod relativ sau absolut. Spre exemplu, o analiză din 2009 a arătat că mamografiile au redus numărul de morți de cancer la sân de la 5 femei din 1000, la 4 din 1000. Reducerea riscului absolut a fost de 0.1%. Dar reducerea riscului relativ, de la 5 cazuri mortale la 4 este de 20%. Pe baza rapoartelor privind acest număr mai mare, oamenii au supraestimat impactul mamografiilor.
To see why the difference between the two ways of expressing risk matters, let’s consider the hypothetical example of a drug that reduces heart attack risk by 40%. Imagine that out of a group of 1,000 people who didn’t take the new drug, 10 would have heart attacks. The absolute risk is 10 out of 1,000, or 1%. If a similar group of 1,000 people did take the drug, the number of heart attacks would be six. In other words, the drug could prevent four out of ten heart attacks— a relative risk reduction of 40%. Meanwhile, the absolute risk only dropped from 1% to 0.6%— but the 40% relative risk decrease sounds a lot more significant.
Pentru a înțelege de ce diferența dintre cele două tipuri de risc contează, să luăm în considerare exemplul ipotetic privind un medicament care reduce cu 40%. riscul de infarct miocardic. Imaginați-vă că dintr-un grup de 1000 de oameni care nu au utilizat niciodată medicamentul 10 ar suferi de infarct miocardic. Riscul absolut este de 10 din 1000 sau de 1%. Dacă un grup similar de 1000 de persoane ar utiliza medicamentul, numărul de infarcte miocardice ar fi 6. În alte cuvinte, medicamentul ar putea preveni 4 din 10 infarcte — o reducere cu 40% a riscului relativ. Între timp, riscul absolut ar coborî de la 1% la doar 0,6% — dar scăderea de 40% a riscului relativ pare mult mai semnificativă.
Surely preventing even a handful of heart attacks, or any other negative outcome, is worthwhile— isn’t it? Not necessarily. The problem is that choices that reduce some risks can put you in the path of others. Suppose the heart-attack drug caused cancer in one half of 1% of patients. In our group of 1,000 people, four heart attacks would be prevented by taking the drug, but there would be five new cases of cancer. The relative reduction in heart attack risk sounds substantial and the absolute risk of cancer sounds small, but they work out to about the same number of cases.
Desigur că a preveni chiar și câteva dintre infarcte sau orice alte evenimente negative e ceva ce merită făcut, nu-i așa? Nu neapărat. Problema este că opțiunile care reduc unele riscuri pot să ducă la altele. Să presupunem că medicamentul meționat ar cauza cancer la 0,5% din pacienți. În grupul nostru de 1000 de persoane, 4 infarcte miocardice vor fi împiedicate, dar acum vor apărea 5 noi cazuri de cancer. Reducerea riscului relativ pentru infarct pare semnificativă, iar riscul absolut privind cancerul pare nesemnificativ, dar, de fapt, vom avea același număr de cazuri în total.
In real life, everyone’s individual evaluation of risk will vary depending on their personal circumstances. If you know you have a family history of heart disease you might be more strongly motivated to take a medication that would lower your heart-attack risk, even knowing it provided only a small reduction in absolute risk. Sometimes, we have to decide between exposing ourselves to risks that aren’t directly comparable. If, for example, the heart attack drug carried a higher risk of a debilitating, but not life-threatening, side effect like migraines rather than cancer, our evaluation of whether that risk is worth taking might change. And sometimes there isn’t necessarily a correct choice: some might say even a minuscule risk of shark attack is worth avoiding, because all you’d miss out on is an ocean swim, while others wouldn’t even consider skipping a swim to avoid an objectively tiny risk of shark attack. For all these reasons, risk evaluation is tricky at baseline, and reporting on risk can be misleading, especially when it shares some numbers in absolute terms and others in relative terms. Understanding how these measures work will help you cut through some of the confusion and better evaluate risk.
În realitate, evaluarea riscului individual al fiecărei persoane variază în funcție de circumstanțele personale. Dacă aveți cazuri de boli cardiovasculare în familie, vă veți simți mai motivați să luați medicamente care să scadă riscul de atac de cord, chiar știind că rezultatul ar fi o reducere minusculă a riscului absolut. Uneori trebuie să alegem să ne expunem la riscuri care nu sunt direct comparabile. Dacă, spre exemplu, utilizând un medicament contra atacului de cord am risca să dezvoltăm efecte secundare debilitante, dar care să nu ne pună viața în pericol; o migrenă, și nu cancer, evaluarea pe care am face-o cu privire la risc, s-ar putea schimba. Iar uneori alegerile pe care le facem nu sunt neapărat corecte: unii ar spune că riscul de a fi atacat de un rechin merită evitat, pentru că tot ceea ce ai pierde ar fi o sesiune de înot, pe când alții nici nu s-ar gândi să renunțe la înot pentru a evita riscul minuscul de a fi atacați de un rechin. Pentru toate aceste motive, evaluarea riscului este dificilă, iar rapoartele privind riscurile pot induce în eroare, mai ales atunci când unele rapoarte sunt bazate pe riscurile absolute iar altele pe riscurile relative. Înțelegând cum funcționează aceste măsurători, vei putea să elimini din confuzie și să evaluezi riscurile cu mai multă precizie.