Οι περισσότερες από τις ομιλίες που έχετε ακούσει τις τελευταίες απίθανες μέρες ήταν από ανθρώπους που είχαν το χαρακτηριστικό ότι είχαν σκεφτεί κάτι συγκεκριμένο, είναι ειδικοί στο αντικείμενό τους. Όλοι ξέρετε για το θέμα για το οποίο θα μιλήσω. Δηλαδή, ξέρετε τι είναι η απλότητα και τι η πολυπλοκότητα. Το πρόβλημα είναι ότι εγώ δεν ξέρω. Και γι' αυτό θα μοιραστώ μαζί σας την άγνοιά μου για το θέμα.
Most of the talks that you've heard in the last several fabulous days have been from people who have the characteristic that they have thought about something, they are experts, they know what's going on. All of you know about the topic that I'm supposed to talk about. That is, you know what simplicity is, you know what complexity is. The trouble is, I don't. And what I'm going to do is share with you my ignorance on this subject.
Θέλω να διαβάσετε αυτό γιατί θα επιστρέψουμε σ' αυτό σε λίγο. Αυτό το απόφθευγμα περιγράφει την άποψη του Πότερ Στιούαρτ για την πορνογραφία Και διαβάζω τις σημαντικές λεπτομέρειες: «Σύντομη περιγραφή, σκληρό πορνό, και ίσως δεν θα καταφέρω ποτέ να το περιγράψω έξυπνα αλλά το αναγνωρίζω όταν το δω.» Θα επιστρέψω σε μια στιγμή σ΄ αυτό.
I want you to read this, because we're going to come back to it in a moment. The quote is from the fabled Potter Stewart opinion on pornography. And let me just read it, the important details here: "Shorthand description, ['hardcore pornography']; and perhaps I could never succeed in intelligibly defining it. But I know it when I see it." I'm going to come back to that in a moment.
Λοιπόν, τι είναι η απλότητα; Είναι καλό να ξεκινήσουμε με μερικά παραδείγματα. Μία κούπα καφέ, δεν σκεφτόμαστε συχνά για τις κούπες καφέ αλλά είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απ' όσο νομίζετε. Μια κούπα καφέ είναι μια συσκευή, όντως, μ' ένα δοχείο κι ένα χερούλι. Το χερούλι σου δίνει τη δυνατότητα να το κρατάς όταν το δοχείο είναι γεμάτο με ζεστό υγρό. Γιατί είναι αυτό τόσο σημαντικό; Σου δίνει τη δυνατότητα να πιεις καφέ. Ακόμα και όταν είναι ζεστός, το υγρό είναι αποστειρωμένο, δεν θα κολλήσεις χολέρα. Η κούπα του καφέ, ή η κούπα με το χερούλι, είναι ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιεί η κοινωνία για να διατηρεί τη δημόσια υγεία. Τα ψαλίδια φτιάχνουν τα ρούχα σου. Τα γυαλιά σου φτιάχνουν την όραση και σε προστατεύουν από άγρια αιλουροειδή και τα αυτοκίνητα. Τα βιβλία είναι η παιδεία σου.
So, what is simplicity? It's good to start with some examples. A coffee cup -- we don't think about coffee cups, but it's much more interesting than one might think -- a coffee cup is a device, which has a container and a handle. The handle enables you to hold it when the container is filled with hot liquid. Why is that important? Well, it enables you to drink coffee. But also, by the way, the coffee is hot, the liquid is sterile; you're not likely to get cholera that way. So the coffee cup, or the cup with a handle, is one of the tools used by society to maintain public health. Scissors are your clothes, glasses enable you to see things and keep you from being eaten by cheetahs or run down by automobiles, and books are, after all, your education.
Αλλά υπάρχει μια άλλη ομάδα από απλά αντικείμενα που είναι επίσης πολύ σημαντική. Απλά στη λειτουργία αλλά καθόλου απλά στην κατασκευή. Αυτά τα δύο είναι απλά παραδείγματα. Το κινητό τηλέφωνο, που χρησιμοποιούμε καθημερινά και βασίζεται στην πολυπλοκότητα που έχει κάποια χαρακτηριστικά πολύ διαφορετικά από αυτά που ο φίλος μου Μπενουά Μάντελμπροτ συζήτησε, αλλά είναι πολύ ενδιαφέροντα. Το άλλο, φυσικά, είναι ένα χάπι αντισύλληψης που με ένα πολύ απλό τρόπο άλλαξε ριζικά τη διάρθρωση της κοινωνίας μας αλλάζοντας το ρόλο των γυναικών με το να τους προσφέρει τη δυνατότητα να κάνουν αναπαραγωγικές επιλογές.
But there's another class of simple things, which are also very important. Simple in function, but not at all simple in how they're constructed. And the two here are just examples. One is the cellphone, which we use every day. And it rests on a complexity, which has some characteristics very different from those that my friend Benoit Mandelbrot discussed, but are very interesting. And the other, of course, is a birth control pill, which, in a very simple way, fundamentally changed the structure of society by changing the role of women in it by providing to them the opportunity to make reproductive choices.
Πιστεύω πως υπάρχουν δύο τρόποι να σκεφτεί κανείς γι' αυτή τη λέξη. Και εδώ έχω αλλοιώσει το απόφθευγμα του Πότερ Στιούαρτ λέγοντας πως μπορούμε να σκεφτόμαστε για κάτι που καλύπτει τα πάντα από το ψαλίδι ως το κινητό τηλέφωνο, το διαδίκτυο και τα χάπια αντισύλληψης με το να λέμε ότι είναι απλό -- η λειτουργία είναι απλή -- και αναγνωρίζουμε τι είναι απλότητα όταν τη δούμε.
So, there are two ways of thinking about this word, I think. And here I've corrupted the Potter Stewart quotation by saying that we can think about something -- which spans all the way from scissors to the cell phone, Internet and birth control pills -- by saying that they're simple, the functions are simple, and we recognize what that simplicity is when we see it.
Ή ίσως υπάρχει ένας άλλος τρόπος να το κάνουμε με το να σκεφτούμε για το πρόβλημα συσχετίζοντάς το με αυτό που οι ηθικοί φιλόσοφοι ονομάζουν το πρόβλημα της τσαγιέρας. Θα το θέσω ως εξής: Υποθέστε ότι έχετε μια τσαγιέρα η οποία είναι γεμάτη με ζεστό νερό. Και ρωτάς: Γιατί είναι ζεστό το νερό; Μια απλή ερώτηση. Όπως: Τι είναι απλότητα: Μια απάντηση θα ήταν: Επειδή η κινητική ενέργεια τον μορίων του νερού είναι ψηλή και χτυπούν πάνω στα άλλα σώματα ταχύτατα Αυτό είναι ένα επιχείρημα φυσικής επιστήμης. Ένα δεύτερο επιχειρήμα θα ήταν: Επειδή κάθεται πάνω στο γκάζι με τη φωτιά αναμμένη. Αυτό είναι ένα ιστορικό επιχείρημα. Ένα τρίτο είναι ότι ήθελα ζεστό νερό για τσάι. Αυτό είναι ένα θεληματικό επιχείρημα. Και επειδή είμαι ένας ηθικός φιλόσοφος ένα τέταρτο θα ήταν ότι είναι κομμάτι του σχεδίου του Θεού για την πλάση. Όλα αυτά είναι πιθανά.
Or there may be another way of doing it, which is to think about the problem in terms of what -- if you associate with moral philosophers -- is called the teapot problem. The teapot problem I'll pose this way. Suppose you see a teapot, and the teapot is filled with hot water. And you then ask the question: Why is the water hot? And that's a simple question. It's like, what is simplicity? One answer would be: because the kinetic energy of the water molecules is high and they bounce against things rapidly -- that's a kind of physical science argument. A second argument would be: because it was sitting on a stove with the flame on -- that's an historical argument. A third is that I wanted hot water for tea -- that's an intentional argument. And, since this is coming from a moral philosopher, the fourth would be that it's part of God's plan for the universe. All of these are possibilities.
Το σημαντικό σημείο είναι ότι έχεις προβλήματα όταν κάνεις μια απλή ερώτηση μ' ένα μοναδικό κουτί για την απάντηση, διότι αυτή η μοναδική ερώτηση είναι ουσιαστικά πολλές ερωτήσεις με διαφορετικές έννοιες αλλά με τις ίδιες λέξεις. Ρωτώντας, τι είναι απλότητα; νομίζω πέφτει σ αυτή την κατηγορία. Ποια είναι η κατάσταση της επιστήμης; Η πολυπλοκότητα είναι πολύ εξελιγμένη. Έχουμε πολλές σημαντικές πληροφορίες για το τι είναι πολυπλοκότητα. Η Απλότητα, για λόγους που είναι κάπως μυστήριοι, δεν αποτελεί αντικείμενο μελέτης, τουλάχιστον όχι στον ακαδημαϊκό κόσμο.
The point is that you get into trouble when you ask a single question with a single box for an answer, in which that single question actually is many questions with quite different meanings, but with the same words. Asking, "What is simplicity?" I think falls in that category. What is the state of science? And, interestingly, complexity is very highly evolved. We have a lot of interesting information about what complexity is. Simplicity, for reasons that are a little bit obscure, is almost not pursued, at least in the academic world.
Εμείς οι ακαδημαϊκοί - είμαι ακαδημαϊκός - λατρεύουμε την πολυπλοκότητα. Μπορείς να γράψεις έρευνες για την πολυπλοκότητα και το ωραίο πράγμα είναι ότι η πολυπλοκότητα είναι θεμελιωδώς μη ανιχνεύσιμη, άρα δεν είσαι υπεύθυνος για τα αποτελέσματα. Απλότητα - όλοι σας θα θέλατε το μίξερ σας το πρωί να κάνει τη δουλειά του, αλλά όχι να ανατιναχθεί ή να παίξει Μπετόβεν. Δεν σας ενδιαφέρουν τα όρια αυτών των πραγμάτων. Άρα το τι ενδιαφέρει κάποιον έχει να κάνει με τις ανταμοιβές του συστήματος. Και υπάρχουν μεγάλες ανταμοιβές στο να σκέφτεσαι για την πολυπλοκότητα και την ανάδυση, αλλά όχι τόσες πολλές για την απλότητα. Ένα από αυτά που θέλω να κάνω είναι να σας βοηθήσω με μια εργασία την οποία ίσως δεν ξέρετε ότι έχετε να κάνετε πολύ συχνά, που είναι να καταλάβετε πώς να κάθεστε δίπλα σ' ένα φυσικό σ' ένα δείπνο και να συζητήσετε. Και οι λέξεις στις οποίες θέλω να συγκεντρωθείτε είναι πολυπλοκότητα και ανάδυση, επειδή θα σας βοηθήσουν να ξεκινήσετε τη συζήτηση και να ονειρευτείτε για άλλα πράγματα.
We academics -- I am an academic -- we love complexity. You can write papers about complexity, and the nice thing about complexity is it's fundamentally intractable in many ways, so you're not responsible for outcomes. (Laughter) Simplicity -- all of you really would like your Waring Blender in the morning to make whatever a Waring Blender does, but not explode or play Beethoven. You're not interested in the limits of these things. So what one is interested in has a lot to do with the rewards of the system. And there's a lot of rewards in thinking about complexity and emergence, not so much in thinking about simplicity. One of the things I want to do is to help you with a very important task -- which you may not know that you have very often -- which is to understand how to sit next to a physicist at a dinner party and have a conversation. (Laughter) And the words that I would like you to focus on are complexity and emergence, because these will enable you to start the conversation and then daydream about other things.
(Γέλια)
(Laughter)
Λοιπόν, τι είναι η πολυπλοκότητα υπό αυτή τη σκοπιά; Και τι είναι η ανάδυση; Έχουμε ένα αρκετά καλό ορισμό της πολυπλοκότητας. Είναι ένα σύστημα, όπως η κίνηση, που έχει συστατικά τα οποία αλληλεπιδρούν το ένα με το άλλο. Υπάρχουν αυτοκίνητα και οδηγοί. Εκπέμπουν ενέργεια. Αυτό που συμβαίνει είναι πως όπου έχεις ένα τέτοιο σύστημα, συμβαίνουν παράξενα πράγματα, και εσείς στο Λος Άντζελες το ξέρετε καλύτερα από καθέναν. Άλλο παράδειγμα που έβαλα επειδή είναι ένα παράδειγμα από μία πραγματικά σημαντική σημερινή επιστήμη. Δεν μπορείτε να το διαβάσετε αυτό, δεν είναι γραμμένο για σας, αλλά είναι ένα μικρό κομμάτι των χημικών αντιδράσεων που συμβαίνουν στα κύτταρά σας οποιαδήποτε στιγμή. Και είναι σαν την κίνηση που βλέπετε. Αυτό που είναι απίστευτο είναι ότι το κύτταρο διατηρεί μια σταθερή λειτουργική σχέση με τα υπόλοιπα κύτταρα. Αλλά δεν γνωρίζουμε γιατί. Οποιοσδήποτε σας πει ότι κατανοούμε τη ζωή, φύγετε μακρυά.
All right, what is complexity in this view of things, and what is emergence? We have, actually, a pretty good working definition of complexity. It is a system, like traffic, which has components. The components interact with one another. These are cars and drivers. They dissipate energy. It turns out that, whenever you have that system, weird stuff happens, and you in Los Angeles probably know this better than anyone. Here's another example, which I put up because it's an example of really important current science. You can't possibly read that. It's not intended that you read it, but that's a tiny part of the chemical reactions going on in each of your cells at any given moment. And it's like the traffic that you see. The amazing thing about the cell is that it actually does maintain a fairly stable working relationship with other cells, but we don't know why. Anyone who tells you that we understand life, walk away.
Και επιτρέψτε μου να το μειώσω στο πιο απλό επίπεδο. Ακούσαμε το Μπιλ Γκέιτς πρόσφατα. Όλοι μας έχουμε μελετήσει για λίγο αυτό το πράγμα που ονομάζεται Μπιλ Γκέιτς. Τέλεια. Μάθετε ό,τι μπορείτε γι' αυτό το θέμα. Επίσης υπάρχει κάτι άλλο που μπορείτε να μελετήσετε όσο πιο σκληρά μπορείτε. Το Μπόνο. Αυτός είναι ο Μπόνο. Και μετά, όταν μάθετε όσα μπορείτε για αυτούς τους δύο και τα βάλετε μαζί τι θα πείτε για το συνδυασμό; Η απάντηση είναι: όχι πολλά. Αυτό είναι πολυπλοκότητα. Τώρα φανταστείτε μεγεθύνοντας το σε μια πόλη ή κοινωνία, και έχετε φυσικά ένα ενδιαφέρον πρόβλημα.
And let me reduce this to the simplest level. We've heard from Bill Gates recently. All of us, to some extent, study this thing called a Bill Gates. Terrific. You learn everything you can about that. And then there's another kind of thing that you might study, and you study that hard. That's a Bono, this is a Bono. But then, if you know everything you can know about those two things, and you put them together, what can you say about this combination? The answer is, not a lot. And that's complexity. Now, imagine building that up to a city, or to a society, and you've got, obviously, an interesting problem.
Τώρα θα σας δώσω ένα παράδειγμα απλότητας ενός συγκεκριμένου είδους. Μετά θέλω να εισάγω μια λέξη που πιστεύω ότι είναι πολύ χρήσιμη, το στοίβαγμα. Και θα χρησιμοποιήσω το στοίβαγμα για ένα είδος απλότητας που έχει το χαρακτηριστικό ότι είναι τόσο απλό και τόσο αξιόπιστο που μπορείς να χτίσεις με αυτό. Ή θα χρησιμοποιώ τη λέξη απλό εννοώντας αξιόπιστο, προβλέψιμο, επαναλήψιμο και θα χρησιμοποιήσω για παράδειγμα το διαδίκτυο επειδή είναι ένα ιδιαίτερα καλό παράδειγμα στοιβαγμένης απλότητας. Το ονομάζουμε σύνθετο σύστημα, και όντως είναι, αλλά είναι επίσης κάτι άλλο.
All right, so let me give you an example of simplicity of a particular kind. And I want to introduce a word that I think is very useful, which is stacking. And I'm going to use stacking for a kind of simplicity that has the characteristic that it is so simple and so reliable that I can build things with it. Or I'm going to use simple to mean reliable, predictable, repeatable. And I'm going to use as an example the Internet, because it's a particularly good example of stacked simplicity. We call it a complex system, which it is, but it's also something else.
Το διαδίκτυο αρχίζει με τα μαθηματικά, με το δυαδικό σύστημα, και αν κοιτάξεις στο κάτω μέρος της λίστας είμαστε γνώστες του αραβικού αριθμητικού συστήματος 1 μέχρι 10 κτλ. Στο δυαδικο το ένα είναι 0001 το επτά είναι 0111. Το ερώτημα είναι: γιατί το δυαδικό είναι απλούστερο από το αραβικό; Και η απάντηση είναι απλά ότι αν έχω σηκώσω 3 δάκτυλα, τα μετράς εύκολα αλλά αν κάνω αυτό είναι κάπως δύσκολο να πεις ότι έκανα το 7. Το καλό είναι πως είναι ο απλούστερος δυνατός τρόπος για να σχηματίσεις αριθμούς Οτιδήποτε άλλο είναι πιο πολύπλοκο. Μπορείς να βρεις λάθη εύκολα. Διαβάζεται με σαφήνεια. Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα με το δυαδικό σύστημα. Είναι πολύ απλό αφού μάθεις να το διαβάζεις. Τώρα, αν θες να αναπαραστήσεις το μηδέν και το ένα του δυαδικού συστήματος χρειάζεσαι μια συσκευή. Σκεφτείτε για πράγματα στη ζωή σας που είναι δυαδικά. Ένα από αυτά είναι οι διακόπτες για τα φώτα. Μπορούνε να είναι αναμμένοι ή σβηστοί. Αυτό είναι δυαδικό σύστημα.
The Internet starts with mathematics, it starts with binary. And if you look at the list of things on the bottom, we are familiar with the Arabic numbers one to 10 and so on. In binary, one is 0001, seven is 0111. The question is: Why is binary simpler than Arabic? And the answer is, simply, that if I hold up three fingers, you can count that easily, but if I hold up this, it's sort of hard to say that I just did seven. The virtue of binary is that it's the simplest possible way of representing numbers. Anything else is more complicated. You can catch errors with it, it's unambiguous in its reading, there are lots of good things about binary. So it is very, very simple once you learn how to read it. Now, if you like to represent this zero and one of binary, you need a device. And think of things in your life that are binary, one of them is light switches. They can be on and off. That's binary.
Απ' όσο ξέρουμε όλοι μας, οι διακόπτες του τοίχου κάποτε δεν λειτουργούν Αλλά οι φίλοι μας που είναι ειδικοί στη φυσική ψηλής πυκνότητας κατάφεραν πριν 50 χρόνια να κατασκευάσουν μια ωραία συσκευή κάτω από το βάζο που είναι το τρανζίστορ. Το τρανζίστορ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα διακόπτη τοίχου. Ανάβει και σβήνει τις συσκευές, αλλά το κάνει χωρίς κινούμενα μέρη και δεν χαλά, για μεγάλο χρονικό διάστημα Άρα το δεύτερο επίπεδο απλότητας ήταν το τρανζίστορ και το διαδίκτυο. Και επειδή το τρανζίστορ είναι απλό, μπορείς να βάλεις πολλά μαζί. Όταν το κάνεις φτιάχνεις κάτι που ονομάζεται ενσωματωμένο κύκλωμα. Και ένα ενσωματωμένο κύκλωμα μπορεί να έχει σε κάθε μία από αυτές τις πλακέτες περίπου ενα δισεκατομμύριο τρανζίστορ, που πρέπει να λειτουργούν τέλεια κάθε φορά. Αυτό λοιπόν είναι το επόμενο επίπεδο απλότητας και στην πραγματικότητα τα ενσωματωμένα κυκλώματα είναι πολύ απλά με την έννοια ότι, γενικά, λειτουργούν πολύ καλά.
Now wall switches, we all know, fail. But our friends who are condensed matter physicists managed to come up, some 50 years ago, with a very nice device, shown under that bell jar, which is a transistor. A transistor is nothing more than a wall switch. It turns things on and off, but it does so without moving parts and it doesn't fail, basically, for a very long period of time. So the second layer of simplicity was the transistor in the Internet. So, since the transistor is so simple, you can put lots of them together. And you put lots of them together and you come with something called integrated circuits. And a current integrated circuit might have in each one of these chips something like a billion transistors, all of which have to work perfectly every time. So that's the next layer of simplicity, and, in fact, integrated circuits are really simple in the sense that they, in general, work really well.
Με τα ενσωματωμένα κύκλωματα μπορείς να φτιάξεις κινητά τηλέφωνα. Είστε όλοι συνηθισμένοι να λειτουργούν τα κινητά σας σχεδόν κάθε φορά. Η Βοστώνη μοιάζει κάπως με τη Ναμίμπια στην κάλυψη σήματος κινητού τηλεφώνου, άρα δεν είμαστε συνηθισμένοι σε αυτό όλη την ώρα αλλά για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Όμως, αν έχετε κινητά μπορείτε να πάτε σ' αυτή την καλή κυρία που βρίσκεται κάπου σα τη Ναμίμπια και είναι εξαιρετικά χαρούμενη με το γεγονός ότι παρόλο δεν έχει έχει μεταπτυχικακό στα ηλεκτρονικά από το ΜΙΤ, παρόλ' αυτά μπορεί να χακάρει το κινητό της για να βρεί ενέργεια με κάποιο παράξενο τρόπο. Και από αυτό, έρχεται το διαδίκτυο. Αυτός εδώ είναι ένα χάρτης της κίνησης των δεδομένων του διαδικτύου. Τα δύο μεγάλα φωτεινά σημεία στο κέντρο είναι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη.
With integrated circuits, you can build cellphones. You all are accustomed to having your cellphones work the large majority of the time. In Boston ... Boston is a little bit like Namibia in its cell phone coverage, (Laughter) so that we're not accustomed to that all the time, but some of the time. But, in fact, if you have cell phones, you can now go to this nice lady who's somewhere like Namibia, and who is extremely happy with the fact that although she does not have an master's degree in electrical engineering from MIT, she's nonetheless able to hack her cell phone to get power in some funny way. And from that comes the Internet. And this is a map of bitflows across the continent. The two blobs that are light in the middle there are the United States and Europe.
Και πίσω στην απλότητα και πάλι. Εδώ έχουμε κάτι που πιστεύω είναι μία εξαιρετική ιδέα, που είναι το Google, μια απλή διαδικτυακή "πύλη" που υποστηρίζει ότι προσφέρει πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες του κόσμου. Αλλά το θέμα είναι ότι αυτή η εξαιρετικά απλή ιδέα βασίζεται σε επίπεδα απλότητας που συνδυάζονται σε μια πολυπλοκότητα που είναι απλή από μόνη της υπό την έννοια ότι είναι απόλυτα αξιόπιστη.
And then back to simplicity again. So here we have what I think is one of the great ideas, which is Google. Which, in this simple portal makes the claim that it makes accessible all of the world's information. But the point is that that extraordinary simple idea rests on layers of simplicity each compounded into a complexity that is itself simple, in the sense that it is completely reliable.
Ωραία λοιπόν, θα τελειώσω με τέσσερεις προτάσεις, ένα παράδειγμα και δύο αφορισμούς. Τα χαρακτηριστικά που πιστεύω πως είναι χρήσιμα για να σκεφτόμαστε για απλά πράγματα είναι: Πρώτον, να είναι προβλέψιμα. Η συμπεριφορά τους είναι προβλέψιμη. Ένα από τα ωραία χαρακτηριστικά των απλών αντικειμένων είναι ότι γνωρίζεις τι θα κάνει γενικά άρα απλότητα και προβλεψιμότητα είναι χαρακτηριστικά απλών πραγμάτων. Το δεύτερο είναι, και είναι μια πρόταση του 'πραγματικού' κόσμου, ότι είναι φθηνά. Αν έχεις αντικείμενα που είναι αρκετά φθηνά, ο κόσμος θα βρει χρήσεις γι αυτά, ακόμα και αν φαίνονται πρωτόγονα. Για παράδειγμα, οι πέτρες. Μπορείς να κτίσεις καθεδρικούς ναούς από πέτρες, το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι τι κάνει (η πέτρα). Μπορείς να τις σκαλίσεις σε κομμάτια και μετά να τις στοιβάσεις τη μία πάνω στην άλλη και αντέχουν το βάρος.
All right, let me then finish off with four general statements, an example and two aphorisms. The characteristics, which I think are useful to think about for simple things: First, they are predictable. Their behavior is predictable. Now, one of the nice characteristics of simple things is you know what it's going to do, in general. So simplicity and predictability are characteristics of simple things. The second is, and this is a real world statement, they're cheap. If you have things that are cheap enough, people will find uses for them, even if they seem very primitive. So, for example, stones. You can build cathedrals out of stones, you just have to know what it does. You carve them in blocks and then you pile them on top of one another, and they support weight.
Άρα αν υπάρχει μια λειτουργία, η λειτουργία πρέπει να είναι προβλέψιμη και το κόστος χαμηλό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχεις υψηλή επίδοση ή αξία για το αντίστοιχο κόστος. Και επίσης προτείνω ως τελευταίο συστατικό να χρησιμοποιούνται, ή να έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν ως υλικά για το χτίσιμο μεγαλύτερων συσκευών Δηλαδή, μπορείς να τα στοιβάξεις. Και στοιβάζω μπορεί να σημαίνει με αυτόν τον τρόπο ή αυτόν τον τρόπο ή κάτι αυθαίρετο στις Ν διαστάσεις. Αλλά αν έχεις κάτι που έχει μια λειτουργία και είναι πραγματικά φθηνό ο κόσμος θα βρει τρόπους να το συναρμολογήσει φτιάχνοντας καινούργια πράγματα. Φθηνά, λειτουργικά, αξιόπιστα αντικείμενα απελευθερώνουν τη δημιουργικότητα του κόσμου που μετά δημιουργούν πράγματα που δεν μπορούσες να φανταστείς. Δεν υπήρχε τρόπος να προβλέψουμε το διαδίκτυο στηριζόμενοι στο πρώτο τρανζίστορ. Απλά δεν ήταν δυνατό. Λοιπόν, αυτά είναι τα συστατικά.
So there has to be function, the function has to be predictable and the cost has to be low. What that means is that you have to have a high performance or value for cost. And then I would propose as this last component that they serve, or have the potential to serve, as building blocks. That is, you can stack them. And stack can mean this way, or it can mean this way, or it can mean in some arbitrary n-dimensional space. But if you have something that has a function, and it's really cheap, people will find new ways of putting it together to make new things. Cheap, functional, reliable things unleash the creativity of people who then build stuff that you could not imagine. There's no way of predicting the Internet based on the first transistor. It just is not possible. So these are the components.
Τώρα για παράδειγμα υπάρχει κάτι που θέλω να σας δώσω από τη δουλειά που κάνουμε εμείς προσωπικά. Ενδιαφερόμαστε πολύ να προσφέρουμε υπηρεσίες υγείας στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Και ένα από τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε σε αυτό τον τομέα είναι να βρούμε ένα τρόπο να κάνουμε ιατρική διάγνωση με όσο μικρότερο κόστος μπορούμε. Πώς το κάνει κάποιος αυτό; Είναι ένας κόσμος χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, δεν υπάρχουν χρήματα, ούτε ιατρικές δεξιότητες. Και δεν θέλω να σπαταλήσω το χρόνο σας με λεπτομέρειες, αλλά στην κάτω δεξιά γωνία μπορείτε να δείτε ένα παράδειγμα από τι καταφέραμε να φτιάξουμε. Είναι ένα μικρό χάρτινο τσιπ. Έχει μερικές λέξεις τυπωμένες πάνω του χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνολογία που φτιάχνεις κόμιξ που ήταν και η έμπνευση για τη συγκεκριμένη ιδέα. Βάζεις μια σταγόνα ούρων στο κάτω μερος και βρίσκει το δρόμο του πάνω σε αυτές τις διακλαδώσεις. Χωρίς κανένα είδος ενέργειας. Αλλάζει χρώματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση διαβάζεις τη λειτουργία του ήπατος. Και αφού οι άνθρωποι που προσφέρουν ιατρικές υπηρεσίες σε αυτά τα μέρη του κόσμου είναι ένας 18χρονος με ένα ΑΚ-47, ο οποίος είναι άνεργος και πρόθυμος να γυρίζει κάνοντας αυτό, μπορεί να φωτογραφίσει με το κινητό του και να στείλει τη φωτογραφία στο γιατρό που θα τη δει.
Now, the example is something that I want to give you from the work that we ourselves do. We are very interested in delivering health care in the developing world, and one of the things that we wish to do in this particular business is to find a way of doing medical diagnosis at as close to zero cost as we can manage. So, how does one do that? This is a world in which there's no electricity, there's no money, there's no medical competence. And I don't want to spend your time in going through the details, but in the lower right-hand corner, you see an example of the kind of thing that we have. It's a little paper chip. It has a few things printed on it using the same technology that you use for making comic books, which was the inspiration for this particular idea. And you put a drop, in this case, of urine at the bottom. It wicks its way up into these little branches. You know, no power required. It turns colors. In this particular case, you're reading kidney function. And, since the health care worker of much of this part of the world is an 18 year-old with an AK-47, who happens to be out of work and is willing to go around and do this sort of thing, he can take a picture of it with his cellphone, send the picture back to where there is a doctor, and the doctor can look at it.
Πήραμε λοιπόν μία τεχνολογία που είναι διαθέσιμη παντού κάναμε μια συσκευή, που είναι εξαιρετικά φθηνή με τέτοιο τρόπο που να είναι πάρα πολύ αξιόπιστη. Αν μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό, αν μπορούμε να το κάνουμε πιο λειτουργικό, θα είναι στοιβαζόμενο. Δηλαδή, αν μπορούμε να κάνουμε τη βασική τεχνολογία ενός ή δύο αντικειμένων να λειτουργεί, θα είναι εφαρμόσιμη σ' ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρωπίνων καταστάσεων και ακολούθως, επεκτάσιμη οριζοντίως και καθέτως. Ένα μέρος του ενδιαφέροντος μου σε αυτό, πρέπει να πω είναι, πώς να το πω ευγενικά, ότι θα αλλάξει τον τρόπο, ή να αποτελειώσει, την καπιταλιστική διάρθρωση του συστήματος υγείας των ΗΠΑ που πιστεύω έχει δομικά προβλήματα.
So what you've done is to take a technology, which is available everywhere, make a device, which is extremely cheap, and make it in such a fashion that it is very, very reliable. If we can pull this off, if we can build more function, it will be stackable. That is to say, if we can make the basic technology of one or two things work, it will be applicable to a very, very large variety of human conditions, and hence, extendable in both vertical and horizontal directions. Part of my interest in this, I have to say, is that I would like to -- how do I put this politely? -- change the way, or maybe eviscerate, the capital structure of the U.S. health care system, which I think is fundamentally broken.
Λοιπόν, τελειώνω -- (Χειροκρότημα)
So, let me close -- (Applause)
Τελειώνω με δύο αφορισμούς. Ο ένας από τον κ. Αϊνστάιν που λέει: «Τα πάντα πρέπει να γίνονται όσο απλά είναι δυνατό, αλλά όχι απλότερα.» Πιστεύω είναι ένας πολύ καλός τρόπος να σκέφτεσαι για το πρόβλημα. Αν βγάλεις περισσότερα απ' όσα πρέπει από κάτι απλό, χάνεις λειτουργικότητα. Πρέπει να έχεις χαμηλό κόστος αλλά επίσης πρέπει να έχεις λειτουργικότητα. Άρα δεν μπορείς να το υπεραπλουστεύσεις. Και το δεύτερο είναι θέμα σχεδιασμού, δεν είναι άμεσα σχετικό, αλλά είναι μια καλή πρόταση
Let me close with my two aphorisms. One of them is from Mr. Einstein, and he says, "Everything should be made as simple as possible, but not simpler." And I think that's a very good way of thinking about the problem. If you take too much out of something that's simple, you lose function. You have to have low cost, but you also have to have a function. So you can't make it too simple. And the second is a design issue, and it's not directly relevant, but it's a nice statement.
από τον ντε Σεντ-Εξιπερί που λέει: «Ξέρεις ότι πέτυχες σχεδιαστική τελειότητα, όχι όταν δεν έχεις κάτι παραπάνω να προσθέσεις αλλά όταν δεν έχεις κάτι να αφαιρέσεις.» Και φυσικά αυτό βαδίζει προς την ορθή κατεύθυνση. Και τι πιστεύω ότι καποιος μπορεί να αρχίσει να κάνει με αυτό τον προσδιορισμό της λέξης απλότητα που δεν καλύπτει το Ρανκούζι, δεν απαντά την ερώτηση γιατί ο Μόντριαν είναι καλύτερος ή χειρότερος η απλότερος ή όχι από τον Βαν Γκογκ και βεβαίως δεν απαντά καθόλου την ερώτηση γιατί ο Μότσαρτ είναι απλούστερος από το Μπαχ.
This is by de Saint-Exupery. And he says, "You know you've achieved perfection in design, not when you have nothing more to add, but when you have nothing more to take away." And that certainly is going in the right direction. So, what I think one can begin to do with this kind of cut at the word simplicity, which doesn't cover Brancusi, it doesn't answer the question of why Mondrian is better or worse or simpler or less simpler than Van Gogh, and certainly doesn't address the question of whether Mozart is simpler than Bach.
Αλλά θίγει ένα θέμα το οποίο, υπό μία σκοπιά ξεχωρίζει τον κόσμο σε ανθρώπους που φτιάχνουν πράγματα και σε αυτούς που σκέφτονται για πράγματα και υπάρχει μια πνευματική αξία στο να ρωτήσεις: Πώς φτιάχνουμε πράγματα όσο πιο απλά μπορούμε όσο πιο φθηνά μπορούμε, όσο το δυνατό πιο λειτουργικά και τα οποία αλληλοσυνδέονται ελεύθερα; Αν μπορούμε να φτιάξουμε αυτό το είδος απλότητας στην τεχνολογία και μετά να σας τη δώσουμε, μπορείτε να φύγετε και να κάνετε οτιδήποτε απίστευτο πράγμα σκεφτείτε με αυτό.
But it does make a point -- which is one which, in a sense, differentiates the real world of people who make things, and the world of people who think about things, which is, there is an intellectual merit to asking: How do we make things as simple as we can, as cheap as we can, as functional as we can and as freely interconnectable as we can? If we make that kind of simplicity in our technology and then give it to you guys, you can go off and do all kinds of fabulous things with it.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Κρις Άντερσον: Γρήγορη ερώτηση: Μπορείς να φανταστείς ότι η επιστήμη της απλότητας μπορεί να φτάσει στο σημείο όπου μπορείς να κοιτάξεις διάφορα συστήματα όπως το χρηματοοικονομικό, ή το νομικό, το σύστημα υγείας και να πεις ότι έχει φτάσει σε επικίνδυνο σημείο ή στη δυσλειτουργία για τους παρακάτω λόγους, και αυτός είναι ο τρόπος να το απλοποιήσουμε;
Chris Anderson: Quick question. So can you picture that a science of simplicity might get to the point where you could look out at various systems -- say a financial system or a legal system, health system -- and say, "That has got to the point of danger or dysfunctionality for the following reasons, and this is how we might simplify it"?
Τζορτζ Γουαϊτσάιντς: Ναι, το πιστεύω επειδή αν κοιτάξεις τα συστατικά από τα οποία είναι κατασκευασμένο το σύστημα και ελέγξεις την ευθραυστότητά τους ή τη σταθερότητά τους μπορείς να κάνεις μια αξιολόγηση των κινδύνων στηριζόμενος σε αυτή τη βάση.
George Whitesides: Yes, I think you could. Because if you look at the components from which the system is made and examine their fragility, or their stability, you can probably build a kind of risk assessment based on that basis.
ΚΑ: Έχετε αρχίσει να το κάνετε αυτό; Εννοώ με το σύστημα υγείας, έχεις ένα είδος ριζοσπαστικής λύσης από την πλευρά του κόστους αλλά για το ίδιο το σύστημα;
CA: Have you started to do that? I mean, with the health system, you got a sort of radical solution on the cost side, but in terms of the system itself?
Λοιπόν, όχι. Πώς να το απλά, όχι.
GW: Well, no. How do I put that simply? No.
ΚΑ: Αυτό ήταν μια απλή, δυνατή απάντηση. ΤΓ: Ναι
CA: That was a simple, powerful answer. GW: Yes.
ΚΑ: Άρα, όσον αφορά τη διαγνωστική τεχνολογία που έχετε σε πιο στάδιο βρίσκεται, και πότε τη βλέπεις να παράγεται μαζικά;
CA: So, in terms of that diagnostic technology that you've got, where is that, and when do you see that maybe getting rolled out to scale.
ΤΓ: Αυτό θα γίνει σύντομα, τα συστήματα δουλεύουν και πρέπει να βρούμε τρόπους να τα κατασκευάσουμε και να κάνουμε τέτοιου είδους πράγματα αλλά η βασική τεχνολογία λειτουργεί.
GW: That's coming out soon. I mean, the systems work, and we have to find out how to manufacture them and do things of this kind, but the basic technology works.
Έχεις μια εταιρεία η οποία -- Έναν οργανισμό, μη-κερδοσκοπικό.
CA: You've got a company set up to ... GW: A foundation, a foundation. Not-for-profit.
ΚΑ: Ωραία, ευχαριστώ πολύ για την ομιλία. Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
CA: All right. Well, thank you so much for your talk. Thank you. (Applause)