Θα σας μιλήσω σήμερα για μια ιδέα. Μια ιδέα για ένα νέο είδος σχολείου, που κάπως αλλάζει τα στερεότυπα για το τι είναι ένα σχολείο και πώς λειτουργεί. Και πιθανό, σύντομα να δείτε, ένα τέτοιο σχολείο σε κάποια κοντινή γειτονιά σας Πρόκειται για μια ιδέα που γεννήθηκε σε έναν οργανισμό που ονομάζεται Ίδρυμα Νεότητας, και ο οποίος για πολλές δεκαετίες, παρουσίασε πολλές καινοτομίες στην εκπαίδευση, όπως το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο τα ολοήμερα σχολεία, τα σχολεία για κοινωνικούς επιχειρηματίες, τα θερινά πανεπιστήμια και το Σχολείο των Πάντων.
What I want to talk about today is one idea. It's an idea for a new kind of school, which turns on its head much of our conventional thinking about what schools are for and how they work. And it might just be coming to a neighborhood near you soon. Where it comes from is an organization called the Young Foundation, which, over many decades, has come up with many innovations in education, like the Open University and things like Extended Schools, Schools for Social Entrepreneurs, Summer Universities and the School of Everything.
Πέντε χρόνια πριν αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε ποια θα ήταν η πιο σημαντική καινοτομία που έπρεπε να γίνει στα σχολεία στη Μεγάλη Βρετανία. Και καταλήξαμε ότι προτεραιότητα έπρεπε να δοθεί στην επίλυση δύο προβλημάτων. Το ένα ήταν ο μεγάλος αριθμός εφήβων που έβρισκαν το σχολείο βαρετό που απλά δεν τους άρεσε το σχολείο. που δεν μπορούσαν να βρουν σχέση μεταξύ των πραγμάτων που μαθαίνουν στο σχολείο και της μελλοντικής δουλειάς τους. Το δεύτερο ήταν οι εργοδότες που παραπονιόντουσαν ότι τα παιδιά που τελειώνουν το σχολείο δεν είναι έτοιμα για την αγορά εργασίας, δεν έχουν τη σωστή νοοτροπία και την εμπειρία που χρειάζεται.
And about five years ago, we asked what was the most important need for innovation in schooling here in the U.K. And we felt the most important priority was to bring together two sets of problems. One was large numbers of bored teenagers who just didn't like school, couldn't see any relationship between what they learned in school and future jobs. And employers who kept complaining that the kids coming out of school weren't actually ready for real work, didn't have the right attitudes and experience.
Και έτσι τολμήσαμε να ρωτήσουμε: Τι είδους σχολείου θα ήθελαν οι έφηβοι προκειμένου να συμμετέχουν με λαχτάρα και όχι να το αποφεύγουν; Ύστερα από εκατοντάδες συνεντεύξεις με εφήβους, δασκάλους, γονείς με εργοδότες και σε διάφορα σχολεία από την Παραγουάη μέχρι την Αυστραλία, και λαμβάνοντας υπόψη ευρήματα ερευνών, που έδειχναν την σημασία αυτού που ονομάζουμε μη γνωσιακές ικανότητες -- τις ικανότητες της προσαρμοστικότητας της έμπνευσης -- οι οποίες είναι το ίδιο σημαντικές με τις γνωσιακές ικανότητες -- τις τυπικές ακαδημαϊκές ικανότητες -- καταλήξαμε σε μια απάντηση, μια απλή απάντηση την οποία αποκαλέσαμε Στούντιο Σχολείο. Και την ονομάσαμε Στούντιο Σχολείο για να πάμε στην αρχική ιδέα της Αναγέννησης. όπου η εργασία και η μάθηση ειναι ενοποιημένες. Δουλεύεις μαθαίνοντας, και μαθαίνεις δουλεύοντας. Ο σχεδιασμός μας είχε τα εξής χαρακτηριστικά.
And so we try to ask: What kind of school would have the teenagers fighting to get in, not fighting to stay out? And after hundreds of conversations with teenagers and teachers and parents and employers and schools from Paraguay to Australia, and looking at some of the academic research, which showed the importance of what's now called non-cognitive skills -- the skills of motivation, resilience -- and that these are as important as the cognitive skills -- formal academic skills -- we came up with an answer, a very simple answer in a way, which we called the Studio School. And we called it a studio school to go back to the original idea of a studio in the Renaissance where work and learning are integrated. You work by learning, and you learn by working. And the design we came up with had the following characteristics.
Πρώτα από όλα θέλαμε μικρά σχολεία -- της τάξης των 300-400 μαθητών -- από 14 έως 19 ετών, και το κυριότερο, το 80% των μαθημάτων να μην γίνεται σε αίθουσα διδασκαλίας, αλλά μέσω πρακτικών εργασιών δουλεύοντας σαν ομάδα σε μια εταιρία, σε έναν μην κερδοσκοπικό οργανισμό και αλλού. Κάθε μαθητής θα έχει έναν καθοδηγητή, όπως και δασκάλους, και θα υπάρχει ωράριο όπως σε έναν εργασιακό περοβάλλον σε μια εταιρία. Και όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν στα πλαίσια της δημόσιας εκπαίδευσης, θα χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους, αλλά θα λειτουργούν ανεξάρτητα Και όλα αυτά δίχως επιπλέον κόστος, δίχως επιλογή, και επιτρέποντας τους μαθητές μια πιθανή πορεία προς το Πανεπιστήμιο ακόμα και αν κάποιοι από αυτούς θα ήθελαν να κάνουν τη δικά τους επιχείρηση ή να ακολουθήσουν κάποια χειρωνακτική εργασία. Η βαθύτερη ιδέα ήταν ότι ένας μεγάλος αριθμός εφήβων μαθαίνει καλύτερα κάνοντας πράγματα, μαθάινει καλύτερα μέσα σε ομάδες και μαθαίνει καλύτερα από πρακτικά, καθημερινά προβλήματα -- το εντελώς αντίθετο από αυτό που γίνεται στο συμβατικό σχολείο.
First of all, we wanted small schools -- about 300, 400 pupils -- 14 to 19 year-olds, and critically, about 80 percent of the curriculum done not through sitting in classrooms, but through real-life, practical projects, working on commission to businesses, NGO's and others. That every pupil would have a coach, as well as teachers, who would have timetables much more like a work environment in a business. And all of this will be done within the public system, funded by public money, but independently run. And all at no extra cost, no selection, and allowing the pupils the route into university, even if many of them would want to become entrepreneurs and have manual jobs as well. Underlying it was some very simple ideas that large numbers of teenagers learn best by doing things, they learn best in teams and they learn best by doing things for real -- all the opposite of what mainstream schooling actually does.
Φαινόταν καλή ιδέα, και έτσι προχωρήσαμε στο στάδιο του πρωτοτύπου. Το δοκιμάσαμε, πρώτα στο Λούτον -- το οποίο νομίζω ότι είναι γνωστό μόνο για το αεροδρόμιό του και στο Μπλάκπουλ -- διάσημο για τις παραλίες του και τη χαλάρωση. Αυτό που βρήκαμε -- και να σημειωθεί ότι κάναμε αρκετά πράγματα λάθος και στη συνέχεια τα βελτιώσαμε -- ήταν ότι οι νέοι το αγάπησαν. Τους ενέπνευσε, τους φάνηκε πολύ πιο ενδιαφέρων από το κλασικό σχολείο. Και πιθανότατα το πιο σημαντικό, δύο χρόνια αργότερα, όταν έδωσαν εξετάσεις, οι μαθητές που μαθήτευσαν σε αυτά τα δοκιμαστικά πεδία και οι οποίοι ανήκαν στους πιο αδύναμους μαθητές μεταπήδησαν στους πιο κάλους -- Και μάλιστα, πολλοί βρέθηκαν στους κορυφαίους με βάση τα GCSE που είναι το βαθμολογικό σύστημα της Βρετανίας.
Now that was a nice idea, so we moved into the rapid prototyping phase. We tried it out, first in Luton -- famous for its airport and not much else, I fear -- and in Blackpool -- famous for its beaches and leisure. And what we found -- and we got quite a lot of things wrong and then improved them -- but we found that the young people loved it. They found it much more motivational, much more exciting than traditional education. And perhaps most important of all, two years later when the exam results came through, the pupils who had been put on these field trials who were in the lowest performing groups had jumped right to the top -- in fact, pretty much at the top decile of performance in terms of GCSE's, which is the British marking system.
Έτσι δεν αποτέλεσε έκπληξη, ότι πολλοί άνθρωποι πίστεψαν ότι βρήκαμε κάτι καινούριο. Ο υπουργός Παιδείας στο Λονδίνο αυτοαποκαλέστηκε "μεγάλος υποστηρικτής" του εγχειρήματος. Και πολλές επιχειρήσεις βρήκαν ότι κάτι καλό είχαμε βρει στα πλαίσια της καλύτερης προετοίμασιας των παιδιών για την αγορά εργασίας. Και πράγματι, ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου ο οποίος είναι τώρα πρόεδρος της ένωσης των Σχολείων Στούντιο και βοηθάει όχι μόνο διαμέσου μεγάλων εταιριών, αλλά και μικρών επιχειρήσεων σε όλη την χώρα.
Now not surprisingly, that influenced some people to think we were onto something. The minister of education down south in London described himself as a "big fan." And the business organizations thought we were onto something in terms of a way of preparing children much better for real-life work today. And indeed, the head of the Chambers of Commerce is now the chairman of the Studio Schools Trust and helping it, not just with big businesses, but small businesses all over the country.
Ξεκινήσαμε με δύο σχολεία. Αυτή τη στιγμή έχουν αυξηθεί στα δέκα. Και του χρόνου περιμένουμε να αυξηθούν στα τριαντα πέντε σε όλη την Αγγλία, και αλλές 40 περιοχές θέλουν να ιδρύσουν τα δικα τους σχολεία -- μια ραγδαία αύξηση της αρχικής ιδέας. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός, ότι το όλο εγχείρημα προχώρησε χωρίς καμιά δημοσιότητα από τα ΜΜΕ. Προχώρησε δίχως σημαντικά χρηματικά κεφάλαια. Έγινε γνωστό από στόμα σε στόμα, μεταδόθηκε σαν ιός, μέσω των δασκάλων, των γονιών, των ανθρώπων πιυ μετείχαν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Και επεκτάθηκε εξαιτίας της δύναμης μιας ιδέας -- και έτσι μια ιδέα, μια πολύ απλή ιδέα για την αλλαγή της εκπαίδευσης για την υιοθέτηση μεθόδων που ήταν στο περιθώριο της εκπαιδευτικής διαδικασίας όπως η δουλειά σε ομάδες, η ανάθεση πρακτικών εργασιών, τοποθετήθηκε στην καρδιά της εκπαίδευσης και όχι στις παρυφές της.
We started with two schools. That's grown this year to about 10. And next year, we're expecting about 35 schools open across England, and another 40 areas want to have their own schools opening -- a pretty rapid spread of this idea. Interestingly, it's happened almost entirely without media coverage. It's happened almost entirely without big money behind it. It spread almost entirely through word of mouth, virally, across teachers, parents, people involved in education. And it spread because of the power of an idea -- so the very, very simple idea about turning education on its head and putting the things which were marginal, things like working in teams, doing practical projects, and putting them right at the heart of learning, rather than on the edges.
Σήμερα υπάρχει ένα νέο σύνολο σχολείων που θα λειτουργήσουν αυτό το φθινόπωρο. Αυτό βρίσκεται στο Γιορκσαϊρ και ελπίζω ο ανηψιός μου να το παρακολουθήσει. Και αυτό εστιάζει στις δημιουργική βιομηχανία και τα ΜΜΕ. Κάποιων άλλων σχολείων η θεματική περιοχή είναι η παροχή υπηρεσιών υγείας, άλλων ο τουρισμός, η μηχανική και πλήθος άλλων πεδίων.
Now there's a whole set of new schools opening up this autumn. This is one from Yorkshire where, in fact, my nephew, I hope, will be able to attend it. And this one is focused on creative and media industries. Other ones have a focus on health care, tourism, engineering and other fields.
Πιστεύουμε ότι κάτι βρήκαμε. Σίγουρα δεν είναι ολοκληρωμένο ακόμα, αλλά πιστεύουμε ότι είναι μια ιδέα που μπορεί να αλλάξει τις ζωές χιλιάδων και πιθανά εκκατομυρίων εφήβων οι οποίοι δεν βρίσκουν ενδιαφέρον το σχολείο, και οι οποίοι δεν μπορούν να εμπνευστούν από αυτό. Δεν μοιάζουν σε εσάς που μπορούν να κάθονται σε μια καρέκλα και να ακούνε επί ώρες διαλέξεις. Θέλουν να κάνουν πράγματα, να λερώσουν τα χέρια τους θέλουν εκπαίδευση για την πραγματική ζωή. Και η ελπίδα μου είναι ότι κάποιοι από εσάς στο κοινό πιθανό να μπορείτε να βοηθήσετε.
We think we're onto something. It's not perfect yet, but we think this is one idea which can transform the lives of thousands, possibly millions, of teenagers who are really bored by schooling. It doesn't animate them. They're not like all of you who can sit in rows and hear things said to you for hour after hour. They want to do things, they want to get their hands dirty, they want education to be for real. And my hope is that some of you out there may be able to help us.
Νιώθουμε να είμαστε στην αρχή ενός ταξιδιού πειραματισμού και βελτίωσης για την μετατροπή της ιδέας του Σχολείου Στούντιο σε κάτι απτό, αλλά όχι σαν πανάκεια για κάθε παιδί, αλλά σαν μια λύση για πολλά παιδιά σε όλα τα μέρη του κόσμου. Και εύχομαι κάποιοι από εσάς να μας βοηθήσετε να το πετύχουμε.
We feel we're on the beginning of a journey of experiment and improvement to turn the Studio School idea into something which is present, not as a universal answer for every child, but at least as an answer for some children in every part of the world. And I hope that a few of you at least can help us make that happen.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)