This is a vending machine in Los Angeles. It's in a shopping mall, and it sells fish eggs. It's a caviar-vending machine.
Đây là một máy bán hàng tự động ở Los Angeles Nó nằm trong một khu thương mại, và bán trứng cá. Nó là máy bán trứng cá tự động
This is the Art-o-mat, an art-vending machine that sells small artistic creations by different artists, usually on small wood blocks or matchboxes, in limited edition.
Đây là Art-o-mat, một cái máy bán hàng tự động bán những tác phẩm nghệ thuật nhỏ của nhiều nghệ sĩ, thường được làm từ những mảnh gỗ nhỏ hoặc diêm, với số lượng có hạn.
This is Oliver Medvedik. He is not a vending machine, but he is one of the founders of Genspace, a community biolab in Brooklyn, New York, where anybody can go and take classes and learn how to do things like grow E. coli that glows in the dark or learn how to take strawberry DNA. In fact, I saw Oliver do one of these strawberry DNA extractions about a year ago, and this is what led me into this bizarre path that I'm going to talk to you right now. Strawberry DNA is really fascinating, because it's so beautiful. I'd never thought about DNA being a beautiful thing before, before I saw it in this form. A lot of people, especially in the art community, don't necessarily engage in science in this way. I instantly joined Genspace after this, and asked Oliver, "If we can do this with strawberries, can we do this with people?" About 10 minutes later, we were both spitting in vials, coming up with a protocol for human DNA extraction. I started doing this on my own. This is what my DNA actually looks like.
Đây là Oliver Medvedik. Anh ấy không phải máy bán hàng tự động, nhưng anh là người sáng lập ra Genspace, phòng thí nghiệm sinh học cộng đồng ở New York, nơi bất kỳ ai cũng có thể đến và tham gia các khóa học, và học cách thực hiện những việc như nuôi vi khuẩn E.coli phát sáng trong bóng tối hay học cách lấy ADN của trái dâu. Thật ra, tôi đã thấy Oliver thực hiện trích ADN dâu tây từ một năm trước và điều này đã hướng tôi đến một con đường kỳ lạ mà tôi sẽ chia sẻ với các bạn ngay bây giờ. Bởi vì ADN dâu tây rất thú vị, nó trông rất đẹp. Trước đây, tôi chưa bao giờ nghĩ ADN dâu tây là một thứ đẹp cả cho đến khi tôi thấy nó trong hình dạng thế này. Và rất nhiều người, đặc biệt là trong cộng đồng nghệ thuật, không tham gia vào khoa học theo cách này. Sau việc này, tôi lập tức tham gia vào Genspace, và tôi đã hỏi Oliver, "Này, nếu chúng ta có thể làm với dâu, liệu chúng ta cũng có thể làm với con người không?" Và khoảng 10 phút sau, cả hai chúng tôi cùng xoay chúng trong lọ và nghĩ ra một bản công thức cho việc lấy ADN người. Tôi bắt đầu làm việc này một mình, và đây là hình dạng ADN của tôi,
And I was at a dinner party with some artist friends, and I was telling them about this project, and they couldn't believe that you could actually see DNA. So I said, all right, let's get out some supplies right now. And I started having these bizarre dinner parties on Friday nights, where people would come over and we'd do DNA extractions, and I would capture them on video, because it created this kind of funny portrait as well.
Và khi đang ở một bữa tiệc tối với một vài người bạn, một vài người bạn nghệ sĩ, và tôi kể họ nghe về dự án này, và họ không thể tin rằng thật sự có thể thấy được ADN Vậy nên tôi nói, được rồi, bây giờ hãy lấy vài mẫu nhé. Và tôi bắt đầu tổ chức những bữa tiệc tối kỳ lạ ở nhà mình vào mỗi tối thứ sáu nơi mọi người thường đến và chúng tôi sẽ thực hiện trích ADN, và tôi ghi hình tất cả chúng lại, vì nó đã tạo ra bức tranh chân dung khôi hài này.
(Laughter)
(Cười)
These are people who don't necessarily regularly engage with science. You can kind of tell from their reactions.
Đây là những người không thường xuyên tiếp xúc với khoa học. Quý vị có thể nhận biết điều đó từ phản ứng của họ
(Laughter)
Nhưng họ đã bị mê mẩn bởi thứ này,
But they became fascinated by it, and it was really exciting for me to see them get excited about science.
và tôi lấy làm thích thú khi thấy họ trở nên hào hứng với khoa học
And so I started doing this regularly.
Vậy nên tôi bắt đầu làm việc này một cách thường xuyên hơn.
(Laughter)
Đây là một việc kỳ quặc để làm trong các buổi tối thứ sáu,
It's an odd thing to do with your Friday nights, but this is what I started doing. I started collecting a whole group of my friends' DNA in small vials and categorizing them. This is what that looked like. And it started to make me think about a couple of things. First, this looked a lot like my Facebook wall. So in a way, I created sort of a genetic social network.
nhưng đó là những gì tôi đã bắt tay vào làm, and tôi bắt đầu thu hoạch được một nhóm tổng hợp ADN của bạn bè mình chứa trong những chiếc lọ nhỏ và phân loại chúng. Nó trông như thế này đây. Và nó bắt đầu khiến tôi suy nghĩ về vài thứ. Đầu tiên, nó trông y hệt như trang Facebook của tôi vậy Vậy nên theo một cách nào đó, tôi đã tạo ra một mạng lưới di truyền, một mạng lưới xã hội di truyền thật sự.
And the second thing was, one time a friend came over and looked at this on my table and was like, "Uh ... why are they numbered? Is this person more rare than the other one?" And I hadn't even thought about that. They were just numbered because that was the order that I extracted the DNA in. But that made me think about collecting toys, and what's going on right now in the toy world with blind box toys, and being able to collect these rare toys. You buy these boxes, but aren't sure what's going to be inside. But when you open them, you have different rarities of the toys. I thought that was interesting; I thought about this and the caviar vending machine and the Art-o-mat all together. And for some reason, I was one night drawing a vending machine, thinking of doing paintings of a vending machine. The vial of my DNA was sitting there, and I saw a beautiful collaboration between the strands of DNA and the coils of a vending machine. So I decided to create an art installation called the DNA Vending Machine. Here it is.
Và điều thứ hai là, một lần nọ, một người bạn của tôi ghé qua và nhìn vào vật này trên bàn của tôi và nói, "Ồ.Tại sao chúng lại được đánh số? Người này hiếm hơn người kia sao?" Và tôi thậm chí còn chưa nghĩ đến điều đó. Chúng được đánh số để xếp theo thứ tự khi lấy mẫu ADN Nhưng điều đó đã làm tôi suy nghĩ về việc thu gom đồ chơi, và việc này đang diễn ra ngay lúc này trong thế giới đồ chơi với những hộp đồ chơi bí ẩn, và về việc có thể thu gom những món đồ chơi hiếm này. Các bạn mua những chiếc hộp này, Các bạn không rõ bên trong có những gì. Nhưng sau đó, bạn mở ra, bạn có rất nhiều món đồ chơi hiếm có khác nhau. Và thế nên tôi nghĩ rằng điều này thật thú vị. Tôi đã bắt đầu suy nghĩ về nó và máy bán trứng cá tự động và máy Art-o-mat, và vì vài lý do, một đêm nọ tôi đã vẽ ra một chiếc máy bán hàng tự động nghĩ về việc sơn phết cho chiếc máy, và những chiếc lọ ADN nhỏ bên trong, và tôi đã thấy sự kết hợp đẹp đẽ giữa những sợi ADN và những chiếc lò xo bên trong máy bán Và vì thế, tất nhiên, tôi đã quyết định tạo ra một sản phẩm lắp ráp nghệ thuật mang tên Máy Bán ADN Tự Động. Nó đây.
(Music)
(Nhạc)
[DNA Vending Machine is an art installation about our increasing access to biotechnology.]
["Máy Bán ADN Tự Động là một tác phẩm nghệ thuật sắp đặt về sự tiếp cận ngày càng dễ dàng
(Music)
[với công nghệ sinh học, với mức giá hợp lý, quý khách có thể mua mẫu thử của ADN người
[For a reasonable cost, you can purchase a sample of human DNA from a traditional vending machine.]
từ chiếc máy bán hàng tự động tuyền thống."]
(Music)
[Each sample comes packaged with a collectible limited edition portrait of the human specimen.]
["Mỗi mẫu thử được đóng gói kèm với một số lượng có hạn chân dung của vật thể mẫu."]
(Music)
[DNA Vending Machine treats DNA as a collectible material and brings to light legal issues over the ownership of DNA.]
["Máy Bán ADN Tự Động xem ADN như là một chất liệu có thể thu thập và mang ra ánh sáng
(Music ends)
những vấn đề hợp pháp đối với quyền sở hữu DNA.]
Gabriel Barcia-Colombo: The DNA Vending Machine is currently in a couple of galleries in New York, and it's selling out pretty well. We're in the first edition of 100 pieces, hoping to do another edition pretty soon. I'd like to get it into more of a metro hub, like Grand Central or Penn Station, next to some of the other vending machines in that location.
Gabriel Garcia-Colombo: Máy Bán ADN Tự Động hiện đang được trưng bày tại một vài cuộc triển lãm ở New York, và đang được bán rất chạy. Chúng tôi đang thực hiện phiên bản đầu tiên với 100 máy. và mong được thực hiện phiên bản kế trong tương lai gần. Thật ra, tôi muốn đưa thêm nhiều máy vào trung tâm nhà ga, như Grand Central hay Penn Station, ngay cạnh những máy bán hàng tự động khác cũng trong cùng khu vực.
But really, with this and a lot of my art projects, I want to ask the audience a question: When biotechnology and DNA sequencing becomes as cheap as, say, laser cutting or 3D printing or buying caviar from a vending machine, will you submit your sample of DNA to be part of the vending machine? How much will these samples be worth? Will you buy someone else's sample? And what will you be able to do with that sample?
Nhưng thật sự với dự án này và rất nhiều những dự án nghệ thuật khác của mình Tôi muốn hỏi khán giả một câu hỏi, đó là, khi công nghệ sinh học và việc sắp dãy ADN trở nên rẻ như việc sử dụng laser để cắt tỉa in 3D hay mua trứng cá từ máy bán hàng tự động bạn sẽ vẫn đưa mẫu ADN của mình cho máy bán hàng tự động chứ? Và những mẫu này sẻ có giá bao nhiêu? Và liệu bạn sẽ mua mẫu của người khác chứ? Và bạn có thể làm gì với mẫu đó?
Thank you.
Xin cảm ơn.
(Applause)
(Vỗ tay)