This is a vending machine in Los Angeles. It's in a shopping mall, and it sells fish eggs. It's a caviar-vending machine.
Ky është një automat shitjesh në Los Anxheles. Gjendet në një qendër tregtare, dhe shet vezë peshku. Është automat shitjesh i haviarit.
This is the Art-o-mat, an art-vending machine that sells small artistic creations by different artists, usually on small wood blocks or matchboxes, in limited edition.
Ky është një Art-o-mat, një automat shitjesh arti i cili shet krijime të vogla nga artistë të ndryshëm, në copa të vogla druri ose kuti shkrepëseje, në kopje të limituara.
This is Oliver Medvedik. He is not a vending machine, but he is one of the founders of Genspace, a community biolab in Brooklyn, New York, where anybody can go and take classes and learn how to do things like grow E. coli that glows in the dark or learn how to take strawberry DNA. In fact, I saw Oliver do one of these strawberry DNA extractions about a year ago, and this is what led me into this bizarre path that I'm going to talk to you right now. Strawberry DNA is really fascinating, because it's so beautiful. I'd never thought about DNA being a beautiful thing before, before I saw it in this form. A lot of people, especially in the art community, don't necessarily engage in science in this way. I instantly joined Genspace after this, and asked Oliver, "If we can do this with strawberries, can we do this with people?" About 10 minutes later, we were both spitting in vials, coming up with a protocol for human DNA extraction. I started doing this on my own. This is what my DNA actually looks like.
Ja Oliver Medvedik. Ai nuk është automat shitjesh, por një prej themelueve të Genspace, një biolaborator komuniteti në New York, ku çdokush mund të shkojë të mësojë gjëra si të rrisi E.coli qe shkëlqen në errëirë ose si të nxjerre ADN-n e luleshtrydhes. Unë pashe Oliverin para një viti të nxirte ADN-në e luleshtrydhes, dhe kjo më drejtoi në këtë rrugë të çuditshme për të cilën do t'ju flas tani. Sepse ADN-ja e luleshtrydhes është shumë tërheqëse, e mrekullueshme. Nuk do ta kisha menduar kurrë më parë ADN-në si diçka të bukur, para se ta shihja në këtë formë. Shumë njerëz, veçanërisht ata të botës së artit, nuk e kanë të nevojshme të përfshihen në shkencë në këtë mënyrë. Menjëherë pas kësaj, iu bashkova Genspace, dhe e pyeta Oliverin, " Nëse mund ta bëjmë këtë tek luleshtrydhet, a mund ta bëjmë edhe tek njerëzit?" Rreth 10 minuta më vonë, ne ishim të dy duke e vërtitur atë në epruveta dhe me idene për protokollin e nxjerrjes se ADN-së njerëzore. Fillova ta bëj vetë këtë gjë, dhe ja se si duket ADN-ja ime.
And I was at a dinner party with some artist friends, and I was telling them about this project, and they couldn't believe that you could actually see DNA. So I said, all right, let's get out some supplies right now. And I started having these bizarre dinner parties on Friday nights, where people would come over and we'd do DNA extractions, and I would capture them on video, because it created this kind of funny portrait as well.
Isha në një mbrëmje festive me miq artistë, dhe po u tregoja mbi këtë projekt, dhe nuk besonin se mund ta shohësh ADN. U thashë, dakord le të nxjerrim disa të tilla tani. Organizoja këto darka të çuditshme në shtëpinë time të premteve ku njerëzit vinin të bënim nxjerrjen e ADN-së, dhe unë mund t'i filmoja, sepse e gjithë kjo ishte edhe pak humoristike.
(Laughter)
(Të qeshura)
These are people who don't necessarily regularly engage with science. You can kind of tell from their reactions.
Ata janë njerëz që jo domosdoshmërisht janë të përfshirë në botën e shkencës. Kjo duket qartë nga reagimet e tyre.
(Laughter)
Por, kjo gjë i tërhoqi kaq shumë,
But they became fascinated by it, and it was really exciting for me to see them get excited about science.
dhe më entuziasmonte fakti që të ishin kaq të emocionuar nga shkenca.
And so I started doing this regularly.
Fillova ta bëj rregullisht këtë gjë.
(Laughter)
Pak e çuditshme të shpenzosh kështu të Premtet ne mbrëmje,
It's an odd thing to do with your Friday nights, but this is what I started doing. I started collecting a whole group of my friends' DNA in small vials and categorizing them. This is what that looked like. And it started to make me think about a couple of things. First, this looked a lot like my Facebook wall. So in a way, I created sort of a genetic social network.
por unë fillova ta bëj një gjë të tillë, dhe fillova të mbledh një grup të tërë të epruvetave me ADN-në e miqve të mi dhe t'i kategorizoja ato. Ja se si duket kjo. Kjo më bëri të mendoj mbi ca gjëra të tjera. Në rradhë të parë, kjo ngjante shumë me faqen time të Facebook. Kështu që, krijova një lloj rrjeti gjenetik, një rrjet gjenetik social, me të vertetë.
And the second thing was, one time a friend came over and looked at this on my table and was like, "Uh ... why are they numbered? Is this person more rare than the other one?" And I hadn't even thought about that. They were just numbered because that was the order that I extracted the DNA in. But that made me think about collecting toys, and what's going on right now in the toy world with blind box toys, and being able to collect these rare toys. You buy these boxes, but aren't sure what's going to be inside. But when you open them, you have different rarities of the toys. I thought that was interesting; I thought about this and the caviar vending machine and the Art-o-mat all together. And for some reason, I was one night drawing a vending machine, thinking of doing paintings of a vending machine. The vial of my DNA was sitting there, and I saw a beautiful collaboration between the strands of DNA and the coils of a vending machine. So I decided to create an art installation called the DNA Vending Machine. Here it is.
Gjëja e dytë ishte, kur një mik erdhi për vizitë dhe e pa këtë mbi tavolinën time dhe tha, " Oh, Pse kanë numra? A është ky person më i rrallë se ky tjetri?" Unë nuk e kisha menduar fare një gjë të tillë. Kisha vene numra sepse ajo ishte rradha në te cilën e kisha nxjerrë ADN. Por kjo më bëri të mendoj rreth mbledhjes së lodrave, dhe asaj që ndodh aktualisht në botën e lodrave me kutitë e panjohura të lodrave, dhe mundesisë për t'i mbledhur këto lodra të rralla. Ti blen këto kuti. Nuk je i sigurt se çfarë do të kenë brenda. Por pastaj, pasi i hap, ti ke një gamë të rrallë lodrash. Mendova se kjo ishte vërtet interesante. Fillova të mendoj për këtë dhe për automatet e shitjes së haviarit dhe krijimeve të artit, dhe për këto arsye, një natë përfundova duke skicuar një automat, duke menduar që të bëja piktura të një automati, dhe epruveta e vogël e ADN sime qëndronte pikërisht atje, dhe më erdhi në mendje një bashkëpunim i bukur mes fijeve të ADN-së dhe dhe spiraleve të një automati. Dhe sigurisht që, vendosa të krijoj një instalim artistik të quajtur Automati i Shitjeve të ADN-së. Ja ku është.
(Music)
(Muzikë)
[DNA Vending Machine is an art installation about our increasing access to biotechnology.]
["Automati i Shitjeve të ADN-së është një instalim artistik mbi rritjen e aksesit në bioteknologji."]
(Music)
["Me një kosto shumë të arsyeshme, mund të blini një kampion
[For a reasonable cost, you can purchase a sample of human DNA from a traditional vending machine.]
të ADN-së njerëzore nga një makineri tradicionale shitjesh,"]
(Music)
[Each sample comes packaged with a collectible limited edition portrait of the human specimen.]
["Çdo kampion vjen bashkë me një version të limituar të portretit të qënies njerëzore."]
(Music)
[DNA Vending Machine treats DNA as a collectible material and brings to light legal issues over the ownership of DNA.]
["Automati i Shitjeve të ADN-së e trajton ADN-në si një material të koleksionueshëm dhe nxjerr në dritë
(Music ends)
çështje ligjore mbi pronësinë e ADN-së."]
Gabriel Barcia-Colombo: The DNA Vending Machine is currently in a couple of galleries in New York, and it's selling out pretty well. We're in the first edition of 100 pieces, hoping to do another edition pretty soon. I'd like to get it into more of a metro hub, like Grand Central or Penn Station, next to some of the other vending machines in that location.
GG-C: Automati i Shitjeve të ADN-së gjendet aktualisht në disa galeri në New York dhe në fakt, ka shitje shumë të mira. Kemi hedhur versionin e parë me 100 copë, duke shpresuar që të prodhojmë një tjetër së shpejti. Do të doja që ta vendosja edhe nëpër stacionet e metrove si ai i Grand Central apo Penn Station, pikërisht përkrah disa automatëvë të tjerëve, që ekzistojnë aty.
But really, with this and a lot of my art projects, I want to ask the audience a question: When biotechnology and DNA sequencing becomes as cheap as, say, laser cutting or 3D printing or buying caviar from a vending machine, will you submit your sample of DNA to be part of the vending machine? How much will these samples be worth? Will you buy someone else's sample? And what will you be able to do with that sample?
Me këtë projekt dhe me shumë projekte të tjera artistike të miat unë dua t'i drejtoj një pyetje audiencës, e cila është, se nëse bioteknologjia dhe nxjerrja e ADN-së bëhet aq e lirë sa, le të themi prerja me lazer, printimi 3D ose blerja e haviarit nga automatet, a do të ishit të gatshëm të depozitonit një kampion të ADN suaj që të shitej në këto automate? Dhe sa do të vlenin këto kampione? A do të blinit kampionin e dikujt tjetër? Dhe çfarë do të ishit në gjendje të bënit me këtë kampion?
Thank you.
Faleminderit.
(Applause)
(Duartrokitje)