Това е автомат в Лос Анджелис. Той е в мол и продава рибни яйца. Това е автомат за хайвер.
This is a vending machine in Los Angeles. It's in a shopping mall, and it sells fish eggs. It's a caviar-vending machine.
Това е Art-o-mat, автомат за изкуство, който продава малки художествени произведения от различни художници, обикновено на малки дървени блокчета или кибритени кутии, в ограничен тираж.
This is the Art-o-mat, an art-vending machine that sells small artistic creations by different artists, usually on small wood blocks or matchboxes, in limited edition.
Това е Оливър Медведик. Той не е автомат, но той е един от основателите на Genspace, общностна био лаборатория в Бруклин, Ню Йорк, където всеки може да отиде и да се запише на курсове и да се научи на неща като отглеждане на E. coli, които светят в тъмното или да се научи как да извлича ДНК от ягоди. В действителност видях Оливър да извлича ДНК от ягоди преди година и това е, което ме поведе по този необичаен път, за който ще Ви говоря сега. ДНК-то на ягодите е завладяващо, защото е толкова красиво. Никога не съм гледал на ДНК като на нещо красиво преди това, докато не го видях в тази му форма. А много хора, особено в общността на изкуството, не се занимават с наука по този начин. Веднага се присъединих към Genspace след това, и попитах Оливър, "Ами, ако можем да направим това с ягоди можем ли да го направим и с хора?" И около 10 минути по-късно, и двамата въртяхме флакончета заедно и мислехме за протокол за извличане на човешко ДНК. Започнах да правя това сам, и така изглежда моето ДНК.
This is Oliver Medvedik. He is not a vending machine, but he is one of the founders of Genspace, a community biolab in Brooklyn, New York, where anybody can go and take classes and learn how to do things like grow E. coli that glows in the dark or learn how to take strawberry DNA. In fact, I saw Oliver do one of these strawberry DNA extractions about a year ago, and this is what led me into this bizarre path that I'm going to talk to you right now. Strawberry DNA is really fascinating, because it's so beautiful. I'd never thought about DNA being a beautiful thing before, before I saw it in this form. A lot of people, especially in the art community, don't necessarily engage in science in this way. I instantly joined Genspace after this, and asked Oliver, "If we can do this with strawberries, can we do this with people?" About 10 minutes later, we were both spitting in vials, coming up with a protocol for human DNA extraction. I started doing this on my own. This is what my DNA actually looks like.
Бях на вечеря с някои приятели, приятели - художници и им разказвах за този проект, а те не можеха да повярват, че ДНК-то всъщност може да се види. И така, казах си, добре, нека съберем ресурси. И започнах да организирам странни вечери у нас всеки петък вечер и идваха хора и извличахме ДНК, които аз заснемах, защото освен всичко създаваше този забавен портрет. (Смях) Това са хора, които не се занимават често с какъвто и да е вид наука. Можете да разберете по техните реакции. Но те бяха очаровани от това, а за мен беше много вълнуващо да ги видя да бъдат заинтригувани от науката.
And I was at a dinner party with some artist friends, and I was telling them about this project, and they couldn't believe that you could actually see DNA. So I said, all right, let's get out some supplies right now. And I started having these bizarre dinner parties on Friday nights, where people would come over and we'd do DNA extractions, and I would capture them on video, because it created this kind of funny portrait as well. (Laughter) These are people who don't necessarily regularly engage with science. You can kind of tell from their reactions. (Laughter) But they became fascinated by it, and it was really exciting for me to see them get excited about science.
И започнах да правя това често. Странен начин да прекарваш петък вечерите си, но започнах да правя това и започнах да събирам цяла група от ДНК на приятелите ми в малки флакончета и да ги категоризирам. Така изглеждаше. И това ме накара да се замисля за няколко неща. На първо място, това много приличаше на стената ми във Facebook. Някакси , бях създал вид генетична мрежа генетична социална мрежа, всъщност.
And so I started doing this regularly. (Laughter) It's an odd thing to do with your Friday nights, but this is what I started doing. I started collecting a whole group of my friends' DNA in small vials and categorizing them. This is what that looked like. And it started to make me think about a couple of things. First, this looked a lot like my Facebook wall. So in a way, I created sort of a genetic social network.
И второто нещо е, един път един от приятелите ми дойде на гости, погледна това нещо на масата ми и каза, "О, Защо са номерирани тези? Този човек по-рядко срещан ли е от другия?" И дори не бях мислил за това. Те бяха номерирани, просто защото това беше редът на извличане на ДНК. Но това ме накара да се замисля за събиране на играчки и това нещо, което се случва точно сега в света на играчките с кутии с неизвестни играчки и възможността да се съберат тези рядкосрещани играчки. Купувате си кутии. Не знаете какво може да има в тях. Но след това, когато ги отворите, имате различни редки играчки. И така, аз реших, че това е интересно. И се замислих за това и автомата за продажба на хайвер и Art-o-mat и по някаква причина, една вечер рисувах автомат, мислейки за рисунки на автомати и малкия флакон с моето ДНК стоеше там и видях този вид прекрасна колаборация между нишките на ДНК и спиралите на автомата. И, разбира се, реших да създада тази арт инсталация, наречена автомат за ДНК. Ето го.
And the second thing was, one time a friend came over and looked at this on my table and was like, "Uh ... why are they numbered? Is this person more rare than the other one?" And I hadn't even thought about that. They were just numbered because that was the order that I extracted the DNA in. But that made me think about collecting toys, and what's going on right now in the toy world with blind box toys, and being able to collect these rare toys. You buy these boxes, but aren't sure what's going to be inside. But when you open them, you have different rarities of the toys. I thought that was interesting; I thought about this and the caviar vending machine and the Art-o-mat all together. And for some reason, I was one night drawing a vending machine, thinking of doing paintings of a vending machine. The vial of my DNA was sitting there, and I saw a beautiful collaboration between the strands of DNA and the coils of a vending machine. So I decided to create an art installation called the DNA Vending Machine. Here it is.
(Музика)
(Music)
["ДНК автоматът е арт инсталация за увеличаващия се достъп до биотехнологии."]
[DNA Vending Machine is an art installation about our increasing access to biotechnology.]
["За разумна цена, можете да закупите проба
(Music)
от човешко ДНК от традиционен автомат."]
[For a reasonable cost, you can purchase a sample of human DNA from a traditional vending machine.]
(Music)
["Всяка проба идва опакована с колекционерски, в ограничен тираж, портрет на човек."]
[Each sample comes packaged with a collectible limited edition portrait of the human specimen.]
(Music)
["ДНК автомат третира ДНК като колекционерски материал и изважда наяве правни въпроси относно собствеността на ДНК."]
[DNA Vending Machine treats DNA as a collectible material and brings to light legal issues over the ownership of DNA.] (Music ends)
Габриел Гарсия-Коломбо: ДНК автоматът в момента е в няколко галерии в Ню Йорк, и всъщност се продава доста добре. Това е първия тираж от 100 броя и се надяваме да пуснем още един тираж много скоро. Всъщност искам да го поставя по-скоро в метро станция като Grand Central или Penn Station, точно до някой от другите, истински автомати на това място.
Gabriel Barcia-Colombo: The DNA Vending Machine is currently in a couple of galleries in New York, and it's selling out pretty well. We're in the first edition of 100 pieces, hoping to do another edition pretty soon. I'd like to get it into more of a metro hub, like Grand Central or Penn Station, next to some of the other vending machines in that location.
Но с този проект, както и с много арт проекти бих искал да задам на публиката един въпрос и той е когато биотехнологията и ДНК секвентирането станат толкова евтини като, например, лазерното изрязване или 3D печата или закупуването на хайвер от автомат, ще подавате ли все още проба от ДНК-то си към автомата? И колко ще струват тези проби? И бихте ли си купили пробата на някой друг И какво ще можете да направите с тази проба?
But really, with this and a lot of my art projects, I want to ask the audience a question: When biotechnology and DNA sequencing becomes as cheap as, say, laser cutting or 3D printing or buying caviar from a vending machine, will you submit your sample of DNA to be part of the vending machine? How much will these samples be worth? Will you buy someone else's sample? And what will you be able to do with that sample?
Благодаря.
Thank you.
(Аплодисменти)
(Applause)