Hi, my name is Frank, and I collect secrets. It all started with a crazy idea in November of 2004. I printed up 3,000 self-addressed postcards, just like this. They were blank on one side, and on the other side I listed some simple instructions. I asked people to anonymously share an artful secret they'd never told anyone before. And I handed out these postcards randomly on the streets of Washington, D.C., not knowing what to expect.
Cześć, jestem Frank i zajmuję się zbieraniem tajemnic. Zaczęło się od pewnego szalonego pomysłu w listopadzie 2004 roku. Wydrukowałem 3 tysiące zaadresowanych do mnie pocztówek, takich jak ta. Po jednej stronie były puste, a na drugiej umieściłem prostą instrukcję: poprosiłem, by anonimowo podzielić się sekretem, którego nigdy nikomu się nie wyjawiło. Rozdałem losowo pocztówki na ulicach Waszyngtonu, sam nie wiedząc, czego się spodziewać.
But soon the idea began spreading virally. People began to buy their own postcards and make their own postcards. I started receiving secrets in my home mailbox, not just with postmarks from Washington, D.C., but from Texas, California, Vancouver, New Zealand, Iraq. Soon my crazy idea didn't seem so crazy. PostSecret.com is the most visited advertisement-free blog in the world. And this is my postcard collection today. You can see my wife struggling to stack a brick of postcards on a pyramid of over a half-million secrets.
Pomysł zaczął się coraz bardziej rozpowszechniać. Ludzie zaczęli kupować i robić własne pocztówki. Otrzymywałem do skrzynki różne tajemnice, które miały znaczki nie tylko z Waszyngtonu, ale także z Teksasu, Kalifornii, Vancouver, Nowej Zelandii czy Iraku. Mój szalony pomysł stawał się coraz bardziej realny. Witryna PostSecret.com jest najczęściej odwiedzanym blogiem bez reklam na świecie. Tak wygląda moja kolekcja pocztówek dzisiaj. Widać moją żonę, która próbuje ułożyć pocztówki na piramidzie liczącej ponad pół miliona tajemnic.
What I'd like to do now is share with you a very special handful of secrets from that collection, starting with this one. "I found these stamps as a child, and I have been waiting all my life to have someone to send them to. I never did have someone." Secrets can take many forms. They can be shocking or silly or soulful. They can connect us to our deepest humanity or with people we'll never meet. (Laughter) Maybe one of you sent this one in. I don't know. This one does a great job of demonstrating the creativity that people have when they make and mail me a postcard. This one obviously was made out of half a Starbucks cup with a stamp and my home address written on the other side.
Teraz chciałbym podzielić się z wami kilkoma wyjątkowymi tajemnicami z tej kolekcji. Zaczniemy od tej: "Te znaczki znalazłam jako dziecko i czekałam całe życie, żeby komuś je wysłać. Nigdy nie miałam kogoś takiego". Tajemnice mogą przybierać różne formy, mogą szokować, być głupie lub melancholijne. Pozwalają na dotknięcie istoty człowieczeństwa lub kontakt z ludźmi, których nigdy nie poznamy. "Niemiłym klientom serwuję kawę bezkofeinową" (Śmiech) Być może przesłał to ktoś z was? Być może przesłał to ktoś z was? Ta wspaniale pokazuje kreatywność ludzi, którzy przesyłają mi swoje pocztówki. Zrobiona z połowy kubka ze Starbucksa ma z tyłu znaczek i mój adres.
"Dear Birthmother, I have great parents. I've found love. I'm happy." Secrets can remind us of the countless human dramas, of frailty and heroism, playing out silently in the lives of people all around us even now. "Everyone who knew me before 9/11 believes I'm dead." "I used to work with a bunch of uptight religious people, so sometimes I didn't wear panties, and just had a big smile and chuckled to myself."
"Matko, mam wspaniałych przybranych rodziców. Znalazłem miłość. Jestem szczęśliwy". Tajemnce przypominają nam o ludzkich dramatach, słabościach i sile, które pojawiają się w życiu otaczających nas ludzi, nawet teraz. "Każdy, kto znał mnie przed 11 września, myśli, że nie żyję". "Kiedyś pracowałem z grupką sztywnych, religijnych ludzi, a że czasami nie miałem majtek, cały czas szeroko się uśmiechałem".
(Laughter)
(Śmiech)
This next one takes a little explanation before I share it with you. I love to speak on college campuses and share secrets and the stories with students. And sometimes afterwards I'll stick around and sign books and take photos with students. And this next postcard was made out of one of those photos. And I should also mention that, just like today, at that PostSecret event, I was using a wireless microphone. "Your mic wasn't off during sound check. We all heard you pee." (Laughter) This was really embarrassing when it happened, until I realized it could have been worse. Right. You know what I'm saying.
Zanim pokażę następną, winien jestem krótkie wyjaśnienie. Uwielbiam przemawiać na kampusach uniwersyteckich i dzielić się sekretami ze studentami. Czasami po zejściu z mównicy podpisuję jeszcze książki i pozuję do zdjęć ze studentami. Kolejna pocztówka powstała z jednego z tych zdjęć. Muszę dodać, że jak dzisiaj, tak wówczas na wydarzeniu PostSecret, korzystałem z bezprzewodowego mikrofonu. "Nie wyłączyłeś mikrofonu na próbie. Słyszeliśmy, jak siusiasz". (Śmiech) Wówczas było to bardzo krępujące, dopóki nie zdałem sobie sprawy, że mogło być gorzej. Wiecie, co mam na myśli.
(Laughter)
(Śmiech)
"Inside this envelope is the ripped up remains of a suicide note I didn't use. I feel like the happiest person on Earth (now.)" "One of these men is the father of my son. He pays me a lot to keep it a secret."
"W tej kopercie są skrawki listu pożegnalnego przed moją nieudaną próbą samobójczą. Czuję się (teraz) najszczęśliwszą osobą na ziemi". "Jeden z tych mężczyzn jest ojcem mojego dziecka. Dużo mi płaci, żebym nie zdradziła tej tajemnicy".
(Laughter)
(Śmiech)
"That Saturday when you wondered where I was, well, I was getting your ring. It's in my pocket right now." I had this postcard posted on the PostSecret blog two years ago on Valentine's Day. It was the very bottom, the last secret in the long column. And it hadn't been up for more than a couple hours before I received this exuberant email from the guy who mailed me this postcard.
"Tej soboty, kiedy zastanawiałaś się, gdzie jestem, kupowałem dla ciebie pierścionek. Mam go teraz w kieszeni". Tę pocztówkę wysłałem na blog PostSecret dwa lata temu, w Walentynki. Była na samym końcu długiej kolumny. Zaledwie po kilku godzinach otrzymałem entuzjastyczny mail od chłopaka, który przesłał pocztówkę.
And he said, "Frank, I've got to share with you this story that just played out in my life." He said, "My knees are still shaking." He said, "For three years, my girlfriend and I, we've made it this Sunday morning ritual to visit the PostSecret blog together and read the secrets out loud. I read some to her, she reads some to me." He says, "It's really brought us closer together through the years.
"Frank, muszę Ci opowiedzieć, co mi się właśnie zdarzyło. Ciągle mi drżą kolana". Pisał: "Przez trzy lata ja i moja dziewczyna co niedzielę mieliśmy w zwyczaju odwiedzać wspólnie blog PostSecret i czytać na głos sekrety. Niektóre czytałem ja, niektóre ona. Naprawdę zbliżyło to nas do siebie przez te lata.
And so when I discovered that you had posted my surprise proposal to my girlfriend at the very bottom, I was beside myself. And I tried to act calm, not to give anything away. And just like every Sunday, we started reading the secrets out loud to each other." He said, "But this time it seemed like it was taking her forever to get through each one." But she finally did. She got to that bottom secret, his proposal to her. And he said, "She read it once and then she read it again." And she turned to him and said, "Is that our cat?" (Laughter) And when she saw him, he was down on one knee, he had the ring out. He popped the question, she said yes. It was a very happy ending.
Kiedy odkryłem, że umieściłeś na samym dole strony moje oświadczyny-niespodziankę, nie posiadałem się z radości. Nie chciałem nic dać po sobie znać. Jak w każdą niedzielę, zaczęliśmy czytać na zmianę sekrety, ale tym razem wydawało się, że przejście do kolejnego zajmuje jej wieczność". Ale w końcu udało się. Dotarła do sekretu na samym dole, do oświadczyn. Napisał: "Przeczytała to dwa razy". Odwróciła się i zapytała: "Czy to nasz kot?" (Śmiech) A kiedy go zobaczyła, klęczał z wyciągniętym pierścionkiem. Przyjęła oświadczyny. Szczęśliwe zakończenie.
So I emailed him back and I said, "Please share with me an image, something, that I can share with the whole PostSecret community and let everyone know your fairy tale ending." And he emailed me this picture.
Więc odpisałem, prosząc, by podzielił się zdjęciem, żeby cała społeczność PostSecret mogła poznać tę bajkową historię. Wtedy wysłał mi to.
(Laughter)
(Śmiech)
"I found your camera at Lollapalooza this summer. I finally got the pictures developed and I'd love to give them to you." This picture never got returned back to the people who lost it, but this secret has impacted many lives, starting with a student up in Canada named Matty. Matty was inspired by that secret to start his own website, a website called IFoundYourCamera. Matty invites people to mail him digital cameras that they've found, memory sticks that have been lost with orphan photos. And Matty takes the pictures off these cameras and posts them on his website every week. And people come to visit to see if they can identify a picture they've lost or help somebody else get the photos back to them that they might be desperately searching for. This one's my favorite.
"Znalazłem Twój aparat na festiwalu Lollapalooza. Wreszcie wywołałem zdjęcia i chciałbym Ci je zwrócić". To zdjęcie nigdy nie wróciło do właściciela, ale ten sekret miał wpływ na życie wielu osób, począwszy od studenta z Kanady o imieniu Matty. Sekret zainspirował Mattiego do stworzenia strony internetowej o nazwie IFoundYourCamera. Matty prosi ludzi, by przesyłali znalezione aparaty cyfrowe i karty pamięci z zagubionymi zdjęciami. Wywołuje te zdjęcia i co tydzień umieszcza na swojej stronie. Odwiedzający szukają na niej zagubionych zdjęć Odwiedzający szukają na niej zagubionych zdjęć lub pomagają innym odzyskać zguby, których być może rozpaczliwie szukają. To jedno z moich ulubionych.
(Laughter)
(Śmiech)
Matty has found this ingenious way to leverage the kindness of strangers. And it might seem like a simple idea, and it is, but the impact it can have on people's lives can be huge. Matty shared with me an emotional email he received from the mother in that picture. "That's me, my husband and son. The other pictures are of my very ill grandmother. Thank you for making your site. These pictures mean more to me than you know. My son's birth is on this camera. He turns four tomorrow." Every picture that you see there and thousands of others have been returned back to the person who lost it -- sometimes crossing oceans, sometimes going through language barriers.
Matty wpadł na niezwykły pomysł wykorzystania uprzejmości nieznajomych. Wydaje się, że to prosty pomysł, ale ma on doniosły wpływ na życie innych osób. Matty podzielił się ze mną bardzo osobistym mailem od matki z tego zdjęcia. "To ja, z mężem i synem. Na pozostałych zdjęciach jest moja chora babcia. Dziękuję za stworzenie tej strony. Nie wyobrażacie sobie, ile te zdjęcia dla mnie znaczą. Na aparacie są narodziny syna. Jutro skończy cztery lata". Wszystkie te zdjęcia i tysiące innych zostały zwrócone do właścicieli. Czasem musiały przemierzyć oceany, niekiedy pokonać bariery językowe.
This is the last postcard I have to share with you today. "When people I love leave voicemails on my phone I always save them in case they die tomorrow and I have no other way of hearing their voice ever again." When I posted this secret, dozens of people sent voicemail messages from their phones, sometimes ones they'd been keeping for years, messages from family or friends who had died. They said that by preserving those voices and sharing them, it helped them keep the spirit of their loved ones alive. One young girl posted the last message she ever heard from her grandmother.
To ostatnia pocztówka, którą się podzielę. "Kiedy ludzie, których kocham, zostawiają mi wiadomość na poczcie, zapisuję ją, na wypadek, gdyby jutro ich zabrakło i nie miałabym już szansy usłyszeć ich głosu". Kiedy zamieściłem ten sekret, dziesiątki ludzi wysłało nagrania ze swoich telefonów. Wśród nich takie, które przechowywali przez lata, wiadomości od rodziny i przyjaciół, którzy już nie żyją. Pisali, że przechowywanie tych głosów i dzielenie się nimi pozwoliło im czuć obecność kochanych osób, które odeszły. Pewna dziewczynka wysłała ostatnią wiadomość, jaką dostała od babci.
Secrets can take many forms. They can be shocking or silly or soulful. They can connect us with our deepest humanity or with people we'll never meet again.
Sekrety mogą przybierać różne formy. Mogą być szokujące lub niepoważne albo pełne emocji. Pozwalają dotknąć istoty człowieczeństwa lub połączyć się z ludźmi, których już nie spotkamy.
Voicemail recording: First saved voice message. Grandma: ♫ It's somebody's birthday today ♫ ♫ Somebody's birthday today ♫ ♫ The candles are lighted ♫ ♫ on somebody's cake ♫ ♫ And we're all invited ♫ ♫ for somebody's sake ♫ You're 21 years old today. Have a real happy birthday, and I love you. I'll say bye for now.
(Wiadomość głosowa): Pierwsza wiadomość. (Babcia): ♫ "Ktoś ma dzisiaj urodziny ♫ ♫ Ktoś ma dzisiaj urodziny ♫ ♫ Już palą się świeczki ♫ ♫ na torcie ♫ ♫ i wszyscy jesteśmy zaproszeni ♫ ♫ na czyjeś urodziny ♫ Dzisiaj kończysz 21 lat. Wszystkiego najlepszego, kocham cię. Do usłyszenia".
FW: Thank you.
FW: Dziękuję.
(Applause)
(Brawa)
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Brawa)
June Cohen: Frank, that was beautiful, so touching. Have you ever sent yourself a postcard? Have you ever sent in a secret to PostSecret?
June Cohen: Frank, to było piękne. Bardzo wzruszające. Wysłałeś kiedyś sobie pocztówkę? Pisałeś na PostSecret?
FW: I have one of my own secrets in every book. I think in some ways, the reason I started the project, even though I didn't know it at the time, was because I was struggling with my own secrets. And it was through crowd-sourcing, it was through the kindness that strangers were showing me, that I could uncover parts of my past that were haunting me.
FW: Mam swoje sekrety w każdej książce. Myślę, że zacząłem ten projekt dlatego, choć na początku było to nieświadome, że sam walczyłem ze swoimi sekretami. Dzięki inspiracji ze strony innych, dzięki uprzejmości, jakiej doświadczyłem od nieznajomych, mogłem zmierzyć się z momentami z przeszłości, które mnie dręczyły.
JC: And has anyone ever discovered which secret was yours in the book? Has anyone in your life been able to tell?
JC: Czy ktoś kiedyś odkrył, który z sekretów w książce jest twój? który z sekretów w książce jest twój?
FW: Sometimes I share that information, yeah.
FW: Zdradziłem to paru osobom.
(Laughter)
(Śmiech)
(Applause)
(Brawa)