Listen, I'm British-born and by a Nigerian raised. There were expectations, different ways I was supposed to go. My career options for one, some of you may already know. As an African, you get three choices. Please, repeat after me. You are going to be a doctor --
Nghe này, tôi sinh ra ở Anh và lớn lên ở Nigeria. Có những kỳ vọng, những con đường khác nhau mà tôi phải đi. Các lựa chọn nghề nghiệp của tôi là một, một số bạn có thể đã biết. Là một người Châu Phi, bạn có ba lựa chọn. Xin hãy lặp lại theo tôi. Bạn sẽ trở thành một bác sĩ --
Audience: A doctor.
Khán giả: Một bác sĩ.
FB: A lawyer.
FB: Một luật sư.
Audience: A lawyer.
Khán giả: Một luật sư.
FB: Or a business man.
FB: Hoặc một doanh nhân.
Audience: Or a businessman.
Khán giả: Hoặc một doanh nhân.
FB: Now, I did a thing that brought on quite a bit of stress. That was me saying, "Mum, babes, I did my best, but that's not how I'm going to go. I'm going to be an actor."
FB: Hiện tại, tôi đã làm một việc mang đến khá nhiều căng thẳng. Đó là tôi nói: “Mẹ ơi, con đã làm hết sức mình, nhưng đó không phải là cách con sẽ đi. Con sẽ trở thành một diễn viên.”
"Why do you want to prostitute your emotions for money?" Was my mum's reaction.
“Tại sao con muốn mua bán cảm xúc của mình để lấy tiền?” Là phản ứng của mẹ tôi.
Now, in all fairness, what I was asking for was this complete abstraction. But the more I succeeded, the more my mum could see, right? Her idea of what was possible was being reimagined with me.
Bây giờ, công bằng mà nói, những gì tôi đã yêu cầu là sự trừu tượng hoàn toàn này. Nhưng tôi càng thành công, mẹ tôi càng thấy rõ phải không? Ý tưởng của cô ấy về những gì có thể được hình dung lại với tôi.
I was the lead on the West End. I was about to be a part, a small part, a walk-on part in a massive film. I'm building my career and then boom. I’m falling apart, and it seems I am dealing with climate anxiety. Building my dream and watching the world literally burn in front of me and very little being done. I'm panicking. Frozen like a mannequin. Until I see environmental activism happening, and I jump in. But whilst on the protests and in the meeting rooms, a question takes over me. Why don't these people look like me? Why is it when I think about climate activism, I think about white middle-class people? Is it a white middle-class problem? A crisis that seems to require more time, effort, money, work to do or know anything about and I'm talking about those that have the privilege to think about anything else but survival. It feels like people of color experience barriers towards the forefront of the climate movement, and it seems that the reasons lie behind our underlining principles of survival. To keep your head down. Do your work, and don’t get into trouble. Survive, and dare to thrive. Protest, yeah, but only for imminent survival. See, we've got family that's been in this country for 40 years and still feel like new arrivals. And we have a history of disappearing in the night. Shipped off to someplace or just mourned. No room for the eco fight.
Tôi đã từng là vai chính ở West End. Tôi đã gần như là một phần, một vai nhỏ, một vai phụ trong một bộ phim lớn. Tôi đang xây dựng sự nghiệp của mình và sau đó bùm. Tôi đang suy sụp và có vẻ như tôi đang đối phó với chứng lo lắng về khí hậu. Xây dựng ước mơ của tôi và nhìn thế giới thực sự bùng cháy trước mặt tôi và cực kì ít việc mà tôi đã làm được. Tôi đang hoảng loạn. Đông cứng như ma-nơ-canh. Cho đến khi tôi thấy hoạt động bảo vệ môi trường đang diễn ra, và tôi tham gia vào. Nhưng trong khi tham gia biểu tình và trong phòng họp, có một câu hỏi chiếm lấy tôi. Vì sao những người này không giống tôi? Tại sao khi tôi nghĩ về hoạt động khí hậu, tôi nghĩ về người trung lưu da trắng? Đó có phải là vấn đề của tầng lớp trung lưu trắng không? Một cuộc khủng hoảng dường như yêu cầu nhiều thời gian, công sức, tiền bạc, công việc để làm hoặc biết bất cứ điều gì về nó và tôi đang nói về những người có đặc quyền nghĩ về bất cứ điều gì khác ngoại trừ sự sống còn. Nó có cảm giác như người da màu trải qua những rào cản trong việc đi đầu của phong trào khí hậu, và có vẻ như những lý do thì nằm sau các nguyên tắc sinh tồn cơ bản của chúng ta. Để bạn cúi đầu xuống. Làm việc của bạn, và không gây rắc rối. Sống sót, và dám vươn lên. Phản đối, vâng, nhưng chỉ vì sự sống còn sắp xảy ra. Thấy chưa, chúng tôi có một gia đình đã sống trên đất nước này 40 năm và vẫn cảm thấy như người mới đến. Và chúng tôi có một quá khứ về sự biến mất vào ban đêm. Được chuyển đến một nơi nào đó hoặc chỉ để tang. Không có chỗ cho cuộc chiến sinh thái.
I mean, me Fehinti Balogun, on this stage right now doing a TED Talk, I am about four times more likely to have force used against me if I'm arrested than my white counterpart. I’m about seven times more likely to be stopped and searched. And with a new policing bill and public order bill, these biases are only set to increase. Noise restriction on protests. Criminalization of protesters without having to convict them of a crime. Police can stop and search anyone saying they have reasonable suspicion and threaten peaceful protest tactics. The fear is real.
Ý tôi là, tôi Fehinti Balogun, trên sân khấu này hiện đang diễn thuyết một bài TED, Tôi có khả năng cao hơn gấp bốn lần khi bị dùng vũ lực để chống lại tôi nếu tôi bị bắt so với người da trắng đồng cấp của tôi. Tôi có khả năng bị chặn lại và khám xét cao hơn bảy lần. Và với dự luật cảnh sát và trật tự công cộng mới, những thành kiến này chỉ được thiết lập để tăng hơn. Hạn chế tiếng ồn trong các cuộc biểu tình. Hình sự hóa những người biểu tình mà không cần phải kết tội họ. Cảnh sát có thể dừng và khám xét bất cứ ai và nói rằng họ có lý do để nghi ngờ và đe dọa các chiến thuật biểu tình ôn hòa. Nỗi sợ hãi là có thật.
So, you know. Keep your head down. Do your work. And don't get into trouble. Get yourself a piece of the pie, right? But that suggests the payoff will be in a world similar to the ones our parents grew up in.
Vì vậy, bạn biết. Cúi đầu xuống. Làm công việc của bạn. Và đừng vướng vào rắc rối. Bạn muốn được chia phần, đúng không? Nhưng điều đó cho thấy phần thưởng sẽ nằm trong một thế giới tương tự như thế giới nơi mà cha mẹ chúng ta đã lớn lên.
London was hot, boy. Forty degrees, one of the hottest summers in history after one of the hottest summers in history. Some people couldn’t go outside. Plants were either dried up or on fire. Countries were either underwater or on fire. This extreme weather is only set to increase. If crops die, well, that makes food more expensive, affecting working class communities, communities of color first. That world that they grew up in is gone.
London thì thật nóng, chàng trai. Bốn mươi độ, một trong những mùa hè nóng nhất trong lịch sử tiếp sau một trong những mùa hè nóng nhất trong lịch sử. Một số người không thể ra ngoài. Thực vật hoặc bị khô héo hoặc bị cháy. Các quốc gia hoặc là phải ở dưới nước hoặc sẽ bốc cháy. Thời tiết khắc nghiệt này chỉ có tăng lên. Nếu cây trồng chết, chà, điều đó làm cho thực phẩm trở nên đắt đỏ hơn, làm ảnh hưởng đến cộng đồng tầng lớp lao động, các cộng đồng da màu trước tiên. Thế giới đó nơi mà họ lớn lên đã biến mất.
But what if, and go with me on this, what if climate change is just a symptom of a bigger problem? And what if it is the same problem that causes racism and sexism and ableism? What if all of these things are just symptoms of a bigger problem? Ready? White supremacist patriarchal capitalism.
Nhưng nếu, và theo tôi về điều này, nếu biến đổi khí hậu chỉ là một triệu chứng của một vấn đề lớn hơn thì sao? Và nếu như đó là cùng một vấn đề trong việc gây ra sự phân biệt chủng tộc, phân biệt giới tính và khả năng thì sao? Nếu tất cả những điều này chỉ là các triệu chứng của một vấn đề lớn hơn thì sao? Sẵn sàng chưa? Chủ nghĩa tư bản gia trưởng theo chủ nghĩa tối cao của người da trắng.
(Applause)
(Vỗ tay)
It feels scary because it feels like a concept, even though our society is quite literally based on it. Infinite growth with finite resources at whatever the cost. Those forms of oppression wouldn't exist if it didn't make someone money. I mean, in the UK. slavery plantations in the Caribbean provided the raw materials needed for industrial change and growth in the British Empire, money. Not to mention the genocides and the conquests, more money. The liberation of oil by liberators, that deliberate the price of liberation whilst polluting soil. Get that money.
Nó đáng sợ vì nó giống như một khái niệm, dù cho xã hội chúng ta hoàn toàn dựa vào nó. Tăng trưởng vô hạn với các nguồn tài nguyên hữu hạn bằng bất cứ giá nào. Những kiểu lạm quyền đó sẽ không tồn tại nếu nó không kiếm tiền cho ai đó. Ý tôi là, ở Anh. các đồn điền nô lệ ở Ca-ri-bê đã cung cấp các nguyên liệu thô cần thiết cho sự thay đổi và tăng trưởng công nghiệp ở Đế quốc Anh, tiền. Chưa kể đến các cuộc diệt chủng và các cuộc chinh phục, nhiều tiền hơn. Giải phóng dầu bởi những người giải phóng, việc này cân nhắc cái giá của sự giải phóng trong khi nó làm ô nhiễm đất đai. Nhận số tiền đó.
Shout out to Shell, by the way, who historically have taken oil from my country of origin, Nigeria. Nigeria, who pollutes almost ten times less than England. As do so many colonized countries, and you know what? It seems to me that some of the people who are the most affected pollute the least. The ones who have been historically stolen from.
Nhân tiện, hãy nói về Shell, những người trong lịch sử đã lấy dầu từ quê hương của tôi, Nigeria. Nigeria, là quốc gia gây ô nhiễm ít hơn gần mười lần so với Anh. Và rất nhiều quốc gia thuộc địa cũng thế, và bạn biết không? Đối với tôi, dường như một số người bị ảnh hưởng nhiều nhất lại gây ô nhiễm ít nhất. Những người đã bị đánh cắp trong lịch sử.
Climate change is modern colonialism. So we know, with all of this, with a colonial mindset, with a capitalist mindset that even if we have a magical technology that clears the air and makes everything safe, it would only operate in certain neighborhoods. We’re dealing with structure. A structure that told me to keep my head down. A structure and a media that chose to omit that six percent of the population, Indigenous people, protect 80 percent of the world's biodiversity. Chose to omit that one of the most important climate protests in history was led by a Nigerian, Ken Saro-Wiwa of the Ogoni people. Chose to omit the effectiveness of grassroots movements and community action. People like BEN and Wretched of the Earth May Garden Projects, to name a few. Chose to omit the UK's constant investment in fossil fuels takes away from any aid it wants to send to countries like Pakistan but then reminds me I should recycle more.
Biến đổi khí hậu là chủ nghĩa thực dân hiện đại. Vì vậy chúng tôi biết, với tất cả những điều này, với đầu óc thực dân, với tư duy tư bản chủ nghĩa đó là ngay cả khi chúng ta có một công nghệ kỳ diệu làm sạch không khí và khiến mọi thứ trở nên an toàn, thì nó sẽ chỉ hoạt động ở một số khu phố nhất định. Chúng ta đang đối mặt với một cơ cấu. Một cơ cấu mà ở đó tôi phải cúi đầu xuống. Một cơ cấu và phương tiện truyền thông mà nó lựa chọn loại bỏ sáu phần trăm dân số, người bản địa, để bảo vệ 80 phần trăm đa dạng sinh học của thế giới. Chọn bỏ qua một trong các cuộc biểu tình khí hậu quan trọng nhất trong lịch sử được lãnh đạo bởi một người Nigeria, Ken Saro-Wiwa của người Ogoni. Lựa chọn bỏ qua hiệu quả của các phong trào cơ sở và hành động cộng đồng. Những người như BEN và những người khốn khổ của Trái đất các dự án của May Garden, để kể tên một vài người. Chọn bỏ qua khoản đầu tư liên tục của Vương quốc Anh vào nhiên liệu hóa thạch lấy đi bất kỳ khoản viện trợ nào muốn gửi đến các quốc gia như Pakistan nhưng rồi nó nhắc nhở tôi rằng tôi nên tái chế nhiều hơn.
If it is that structure that tells me it is about my own individual purpose and guilt, maybe it's worthless, I feel the power is in the masses. So I joined groups. Local and in my job like cooking. With all my different hobs. One being Equity for a Green New Deal. Pension divestment, putting pressure on heels. Then I took lessons from Copwatch UK. Taught me my rights with police arrests and interventions, discerning their intentions.
Nếu đó là cơ cấu đó trong đó nói với tôi đó là mục đích và cảm giác tội lỗi của cá nhân tôi, có lẽ nó không đáng, tôi cảm thấy sức mạnh là ở quần chúng. Vì vậy, tôi đã tham gia vào các nhóm. Nhóm địa phương và nhóm công việc của tôi như nấu ăn. Với tất cả các sở thích khác nhau của tôi. Một là Vốn chủ sở hữu cho một thỏa thuận Green New. Dừng chế độ lương hưu, gây áp lực lên những người ở đáy xã hội. Rồi tôi đã có các bài học từ Copwatch UK. Nó dạy tôi về các quyền của mình trong việc bắt giữ và can thiệp từ cảnh sát, nhận thức được ý định của họ.
I learned I have to think radically now. About strategy. And kindness. Kindness for myself and those right behind us. To be held by them and to hold right back. Well, that’s community, right there is strategy in that.
Tôi đã học được rằng tôi phải suy nghĩ triệt để ngay bây giờ. Về chiến lược. Và lòng hảo tâm. Lòng hảo tâm cho bản thân mình và những người ngay sau chúng ta. Được nắm giữ bởi họ và để giữ họ lại. Chà, đó là cộng đồng, có chiến lược ngay trong đó.
Then what's my capacity? How much can I give? Because I got rent, auditions, I've got to live. And when I have my capacity, I think, well, what's my aim? Where am I helpful? How do I give weight to my claims? It's about strategy, right? So why integrate? Well, I speak to ignite, connect and always agitate.
Vậy thì năng lực của tôi là gì? Tôi có thể làm được bao nhiêu? Bởi vì tôi phải trả tiền thuê nhà, các buổi thử giọng, nên tôi phải sống. Và khi tôi có năng lực, Tôi nghĩ, chà, mục tiêu của mình là gì? Tôi hữu ích ở đâu? Làm cách nào để tăng trọng lượng cho các yêu cầu của mình? Nó là về chiến lược, phải không? Vậy tại sao phải tích hợp? Chà, tôi nói để thổi bùng lên, để kết nối và luôn là để kích động.
Let's go back. Because this is important, agitate. Call out inaction, point to solution, tell the truth. Get all that money out of fossil fuels, pension investments, accounts, hand over power, make them want to be radical. Connect. There are people in spaces just like this that need to be connected to grassroots movements, who need the attention, the space, the funding, and they need you.
Hãy quay trở lại. Bởi vì điều này là quan trọng, kích động. Chỉ trích sự không hành động, chỉ ra giải pháp, nói sự thật. Bỏ tất cả số tiền đó ra khỏi nhiên liệu hóa thạch, đầu tư cho lương hưu, cho người tiêu dùng, bàn giao quyền lực, khiến họ muốn trở nên tân tiến. Kết nối. Có những người trong các không gian như thế này họ cần được kết nối với các phong trào cấp cơ sở, những người cần sự chú ý, không gian, kinh phí, và họ cần bạn.
Ignite. Remind everybody watching that you are not powerless. That, "Ah man, there's nothing we can do, just keep going." is a symptom, not cure. That you stand on years worth of resistance and success, that you are needed. That you, just like my mum, have the power to reimagine what you think is possible.
Thắp lửa. Nhắc nhở mọi người đang xem rằng bạn không bất lực. Rằng: “Ôi trời, ta không thể làm gì được, cứ tiếp tục đi.” là một triệu chứng, không phải là cách chữa trị. Rằng bạn đứng vững trong nhiều năm kháng cự và thành công, rằng bạn được cần đến. Rằng bạn, giống như mẹ tôi, có khả năng để hình dung lại những gì bạn nghĩ là có thể.
So now we speak. We strategize. And we think: How does this action aid the next step?
Vì vậy bây giờ chúng ta hãy nói. Chúng ta lập chiến lược. Và chúng ta nghĩ: Hành động này hỗ trợ bước tiếp theo như thế nào?
Thank you.
Cảm ơn.
(Applause and cheers)
(Vỗ tay và hoan hô)