I design engineering projects for middle school and high school students, often using materials that are pretty unexpected. My inspiration comes from problems in my daily life. For example, one time I needed a costume to go to a comic convention, but I didn't want to spend too much money, so I made my own ... with a light-up crown and skirt.
Jag designar ingenjörsprojekt för mellan- och högstadieelever, oftast med ganska oväntade material. Jag hämtar inspiration från problem jag stöter på i vardagen. Till exempel, en gång så behövde jag en dräkt till en serietidningsmässa, men jag ville inte spendera så mycket pengar, så jag gjorde en själv... med en lysande krona och kjol.
(Laughter)
(Skratt)
Another time, I was devastated because my favorite mobile game, Flappy Bird, was being taken off the app store.
En annan gång, var jag förkrossad då mitt favoritmobilspel, Flappy Bird, togs bort från app-butiken.
(Laughter)
(Skratt)
So I was faced with the dilemma to either never update my phone or never play Flappy Bird again.
Så jag stod inför dilemmat att aldrig uppdatera min telefon igen eller att aldrig spela Flappy Bird igen.
(Laughter)
(Skratt)
Unhappy with both options, I did the only thing that made sense to me. I made a physical version of Flappy Bird that could never be taken off the app store.
Missnöjd med båda alternativen, så gjorde jag det enda som verkade vettigt enligt mig. Jag gjorde en fysisk version av Flappy Bird som aldrig kunde tas bort från app-butiken.
(Laughter)
(Skratt)
(Music)
(Musik)
(Beeping)
(Tutande)
(Music)
(Musik)
(Laughter)
(Skratt)
So a few of my friends were also pretty addicted to the game, and I invited them to play as well.
Några av mina vänner var också väldigt beroende av spelet, så de fick också spela.
(Video) Friend: Ah!
(Video) Kompis: Ah!
(Laughter)
(Skratt)
(Video) Friend: What the heck?
(Video) Kompis: Vad tusan?
(Laughter)
(Skratt)
And they told me that it was just as infuriating as the original game.
De tyckte att det var precis lika irriterande som originalspelet.
(Laughter)
(Skratt)
So I uploaded a demo of this project online, and to my surprise it went viral. It had over two million views in just a few days.
Jag laddade upp en demo av det här projektet online, och till min förvåning blev det viralt. Det hade över två miljoner visningar på några dagar.
(Laughter)
(Skratt)
And what's more interesting are people's comments. A lot of people wanted to make it their own, or asked me how it was made. So this kind of confirmed my idea that through a creative project, we can teach people about engineering.
Det som var ännu mer intressant var alla kommentarer. Många personer ville göra ett eget, eller frågade mig hur det hade tillverkats. Så det här bekräftade lite min idé att genom ett kreativt projekt, så kan vi lära folk om ingenjörskonst.
With the money made from the viral video, we were able to let students in our classroom all make their own game in a box. Although it was pretty challenging, they learned a lot of new concepts in engineering and programming. And they were all eager to learn so they could finish the game as well.
Med pengarna från den virala videon, kunde vi låta elever i vårt klassrum tillverka sitt eget spel i en låda. Även om det var ganska utmanande, så lärde de sig nya koncept inom ingenjörskonst och programmering. Alla var angelägna att lära sig så de kunde klara av spelet också.
(Laughter)
(Skratt)
So before Flappy Bird Box, I had the idea of using creative engineering projects to teach students. When I was teaching at a middle school, we asked our students to build a robot from a standard technology kit. And I noticed that a lot of them seemed bored. Then a few of them started taking pieces of paper and decorating their robots. And then more of them got into it, and they became more interested in the project. So I started looking for more creative ways to introduce technology to students. What I found was that most technology kits available in school look a little intimidating. They're all made of plastic parts that you can't customize. On top of that, they're all very expensive, costing hundreds of dollars per kit. So that's certainly not very affordable for most classroom budgets.
Så innan Flappy Bird-lådan, hade jag idén att använda kreativa ingenjörsprojekt för att utbilda elever. När jag var lärare på en mellanstadieskola, bad vi våra elever att bygga en robot med hjälp av ett standard teknik-kit. Vi såg att många av dem verkade uttråkade. Sen tog några av dem pappersbitar för att dekorera sina robotar. Flera av dem började göra det, och de blev mer intresserade av projektet. Jag började söka efter fler kreativa sätt för att introducera teknik till elever. Jag upptäckte att de flesta teknik-kit som finns i skolorna ser lite läskiga ut. Alla är gjorda av plastdelar som du inte kan anpassa själv. Förutom det, så är de väldigt dyra, flera hundra dollar per kit. Det är inte vad de flesta klassrum har budgeterat för.
Since I didn't find anything, I decided to make something on my own. I started with paper and fabric. After all, we all played with those since we were kids, and they are also pretty cheap and can be found anywhere around the house. And I prototyped a project where students can create a light-up creature using fabric and googly eyes. They were all helping each other in classrooms, and were laughing and discussing the project. And most importantly, they were able to insert their own creativity into the project.
När jag inte hittade något, så bestämde jag mig för att göra ett själv. Jag började med papper och tyg. Vi har ju lekt med det sen vi var små, och det är väldigt billigt och man kan hitta det var som helst hemma. Jag gjorde ett prototyp-projekt där elever kunde tillverka en varelse som går att tända med tyg och plastögon. Alla hjälptes åt i klassrummet, alla skrattade och diskuterade projektet. Och det viktigaste av allt, de kunde använda sin egen kreativitet i projektet.
So because of the success of this project, I continued to create more engineering projects to challenge my students. And I also started to take these workshops outside of school and into the community. And something really interesting happened. I noticed a lot of people from very diverse backgrounds started coming to our workshops. And specifically, there were a lot more women and minorities than I expected, and that you wouldn't usually see at a traditional engineering workshop.
Eftersom projektet var lyckat, fortsatte jag att skapa fler ingenjörsprojekt för att utmana mina elever. Jag började också att hålla i workshops utanför skolan och ta ut dem i samhället. Och något väldigt intressant hände. Jag upptäckte att många människor med väldigt olika bakgrund började komma till våra workshops. Och i synnerhet, så var det många fler kvinnor och minoriteter än vad jag förväntat mig, som du vanligtvis inte skulle se på en vanlig ingenjörs-workshop.
Now take a look at this employee report at a major technology company in 2016. Women make up only 19 percent of the technology workforce. And underrepresented minorities make up only four percent. This statistic might look familiar if you walked into a high school robotics club, or a college engineering class.
Titta nu på den här rapporten hos ett stort teknologiföretag från 2016. Kvinnor utgör bara 19 procent av arbetskraften. Och underrepresenterade minoriteter utgör bara fyra procent. Den här statistiken ser nog liknande ut om du besöker en robotteknik-klubb på en högstadieskola, eller en ingenjörslektion på högskolan.
Now, there's a wide variety of problems that contribute to the lack of diversity in the technology force. Perhaps one solution could be to introduce technology to students through creative projects. I'm not saying that this could solve everything, but it could introduce technology to people who originally wouldn't be interested in it because of how it has been portrayed and taught in school.
Det finns många problem som bidrar till bristen på mångfald i teknikbranschen. Kanske kunde en lösning vara att introducera teknik till elever genom kreativa projekt. Jag säger inte att det här skulle lösa allting, men det skulle kunna introducera teknik till folk som vanligtvis inte skulle varit intresserade pga hur ämnet har porträtterats och lärts ut i skolan.
So how do we start to change the perception of technology? Most students think that it's boring or unwelcoming, so I have always designed projects following three principles. First is having a low floor, and that means this project is easy to get started. So take a look at this tutorial. The first project we asked students to learn is to make a circuit on paper. As you can see, it doesn't take very long to learn, and it's pretty easy even for beginners. And having a low floor also means that we're removing the financial barrier that prevents people from completing a project. So with paper, copper tape, lightbulb and a battery, people can complete this project for under a dollar.
Så hur börjar vi att förändra uppfattningen av teknik? De flesta elever tror att det är tråkigt och ovälkommet, så jag har alltid designat projekt som följer dessa tre principer. Först - ha ribban lågt, och det betyder att projektet ska vara lätt att komma igång med. Ta en titt på den här instruktionsvideon. I det första projektet bad vi elever att göra en krets på ett papper. Som ni ser så tar det inte så lång tid att lära sig, och det är lätt även för nybörjare. Att ha ribban lågt betyder också att vi tar bort den finansiella barriären som hindrar en från att färdigställa ett projekt. Så med papper, koppartejp, glödlampa och ett batteri, kan man färdigställa detta projekt för under en dollar.
So second principle is having a high ceiling. This means that there's a lot of room to grow, and students are constantly being challenged. At first it might just be a light-up creature, but then you can add sensors and microcontrollers, and start to program the creature to interact with its environment.
Den andra principen är att ha ribban högt. Det betyder att det ska finnas utrymme att bli bättre, och elverna blir konstant utmanade. Först kanske det bara är en varelse som går att tända, men sen kan man lägga till sensorer och mikrokontroller, och börja att programmera varelsen till att interagera med sin miljö.
(Laughter)
(Skratt)
And finally, the third principle is customization. This means that we can make this project relevant to anyone. That's the beauty of using everyday materials; it's very easy to customize using paper and fabric. So even if you don't like Flappy Bird, you can still make your own game.
Och till sist, tredje principen, möjligheten till anpassning. Det betyder att vi kan göra projektet relevant för vem som helst. Det är det som är bra med material från vardagen, det är väldigt lätt att skräddarsy med papper och tyg. Så även om du inte gillar Flappy Bird, kan du ändå göra ditt eget spel.
(Video) Student: So our game is about Justin Bieber, because he's been speeding, and the object is to prevent him from getting caught by the LAPD --
(Video) Elev: Vårt spel handlar om Justin Bieber, för han har kört för fort, och målet med spelet är att hindra att han åker fast -
(Laughter)
(Skratt)
(Video) Student: Yeah, but he's changing so -- we're a part of his posse.
(Video) Elev: Ja, men han håller på att förändras så - vi är med i hans gäng.
(Laughter)
(Skratt)
Thank you.
Tack.
(Applause)
(Applåder)