I design engineering projects for middle school and high school students, often using materials that are pretty unexpected. My inspiration comes from problems in my daily life. For example, one time I needed a costume to go to a comic convention, but I didn't want to spend too much money, so I made my own ... with a light-up crown and skirt.
Én olyan technikaórákat tervezek felső tagozatosoknak és gimnazistáknak, melyeken elég szokatlan alapanyagokkal dolgozunk. Az ihletet a mindennapi életem nehézségeiből merítem. Példának okáért egyszer szükségem lett volna egy jelmezre egy rajongói találkozóhoz, de nem akartam sok pénzt áldozni rá, így elkészítettem a sajátomat... egy világító koronával és szoknyával.
(Laughter)
(Nevetés)
Another time, I was devastated because my favorite mobile game, Flappy Bird, was being taken off the app store.
Egy másik alkalommal lesújtott, hogy a kedvenc mobiljátékomat, a Flappy Birdöt, kivették az alkalmazások közül.
(Laughter)
(Nevetés)
So I was faced with the dilemma to either never update my phone or never play Flappy Bird again.
Így azzal a dilemmával szembesültem, hogy vagy soha többé nem frissítek, vagy soha többé nem játszom Flappy Birddel.
(Laughter)
(Nevetés)
Unhappy with both options, I did the only thing that made sense to me. I made a physical version of Flappy Bird that could never be taken off the app store.
Mivel egyik lehetőség se tetszett, azt tettem, ami a leglogikusabbnak tűnt számomra. Elkészítettem a játék fizikai változatát, amit így nem törölhetnek az alkalmazások közül.
(Laughter)
(Nevetés)
(Music)
(Zene)
(Beeping)
(Pittyegés)
(Music)
(Zene)
(Laughter)
(Nevetés)
So a few of my friends were also pretty addicted to the game, and I invited them to play as well.
Néhány barátom is függője volt a játéknak, így őket is meghívtam egy próbára.
(Video) Friend: Ah!
(Videó) Barát: Ó!
(Laughter)
(Nevetés)
(Video) Friend: What the heck?
(Videó) Barát: Mi a fene?
(Laughter)
(Nevetés)
And they told me that it was just as infuriating as the original game.
És azt mondták, pont olyan őrjítő volt, mint az eredeti játék.
(Laughter)
(Nevetés)
So I uploaded a demo of this project online, and to my surprise it went viral. It had over two million views in just a few days.
Így hát feltöltöttem erről egy videót az internetre, és ez meglepően gyorsan terjedt. Pár nap alatt több mint kétmillióan nézték meg.
(Laughter)
(Nevetés)
And what's more interesting are people's comments. A lot of people wanted to make it their own, or asked me how it was made. So this kind of confirmed my idea that through a creative project, we can teach people about engineering.
És a hozzászólások csak még érdekesebbé tették. Sokan akarták maguk is megcsinálni, vagy kérdezni tőlem, hogyan is készült. Ez megerősítette a felvetésemet, miszerint egy kreatív projekttel műszaki ismereteket adhatunk át az embereknek.
With the money made from the viral video, we were able to let students in our classroom all make their own game in a box. Although it was pretty challenging, they learned a lot of new concepts in engineering and programming. And they were all eager to learn so they could finish the game as well.
A videó által gyűjtött pénzből lehetőségünk volt arra, hogy az osztályban minden diák elkészítse a saját játékdobozát. Bár nagy kihívást jelentett számukra, sok új mérnöki és programozási elméletet tanultak meg. És mindannyian lelkesen tanultak, hogy ők is befejezhessék a játékot.
(Laughter)
(Nevetés)
So before Flappy Bird Box, I had the idea of using creative engineering projects to teach students. When I was teaching at a middle school, we asked our students to build a robot from a standard technology kit. And I noticed that a lot of them seemed bored. Then a few of them started taking pieces of paper and decorating their robots. And then more of them got into it, and they became more interested in the project. So I started looking for more creative ways to introduce technology to students. What I found was that most technology kits available in school look a little intimidating. They're all made of plastic parts that you can't customize. On top of that, they're all very expensive, costing hundreds of dollars per kit. So that's certainly not very affordable for most classroom budgets.
Tehát még a Flappy Bird Box előtt az az ötletem támadt, hogy kreatív mérnöki feladatokkal tanítanám a diákokat. Amikor felső tagozatosokat tanítottam, megkértük a tanulókat, hogy építsenek robotot egy sima technikakészletből. Észrevettem, hogy sokan elég unottnak tűntek. Aztán páran elkezdték papírdarabkákkal díszíteni a robotokat. Majd a többieknek is megtetszett az ötlet, és ez felkeltette az érdeklődésüket a feladat iránt. Így elkezdtem kreatívabb módokat keresni a technológia oktatásához. Rájöttem, hogy a legtöbb iskolai technikakészlet egy kicsit ijesztőnek tűnik. Mind műanyag darabokból áll, melyeket nem tudsz személyre szabni. Ráadásul nagyon drágák - egy készlet több száz dollár is lehet. Ez persze a legtöbb iskolai költségvetésbe nem fér bele.
Since I didn't find anything, I decided to make something on my own. I started with paper and fabric. After all, we all played with those since we were kids, and they are also pretty cheap and can be found anywhere around the house. And I prototyped a project where students can create a light-up creature using fabric and googly eyes. They were all helping each other in classrooms, and were laughing and discussing the project. And most importantly, they were able to insert their own creativity into the project.
Mivel semmit nem találtam, úgy döntöttem, magam készítek valamit. Papírral és szövettel kezdtem. Hiszen ezeket az anyagokat mind gyerekkorunk óta ismerjük. Ráadásul elég olcsók is, és bármelyik háztartásban fellelhetők. Megterveztem egy órát, ahol a diákok egy világító lényt készíthettek szövetek és ragasztható műanyag szemek segítségével. Mind segítettek egymásnak az órán, nevetgéltek és a feladatról beszélgettek. És legfőképp, belevihették a saját kreativitásukat a projektbe.
So because of the success of this project, I continued to create more engineering projects to challenge my students. And I also started to take these workshops outside of school and into the community. And something really interesting happened. I noticed a lot of people from very diverse backgrounds started coming to our workshops. And specifically, there were a lot more women and minorities than I expected, and that you wouldn't usually see at a traditional engineering workshop.
Az ötlet sikerén felbuzdulva folytattam a kreatív órák tervezését, hogy próbára tegyem a diákjaimat. Ezen kívül pedig elkezdtem ezeket a foglalkozásokat az iskolán kívül más közösségbe is elvinni. Ekkor valami nagyon érdekes történt. Észrevettem, hogy nagyon különböző hátterű emberek kezdtek eljárni a foglalkozásokra. Különös volt, hogy több nő és különböző kisebbségekhez tartozó személy jött, mint vártam. Olyanok, akikre nem feltétlenül számítunk egy műszaki foglalkozáson.
Now take a look at this employee report at a major technology company in 2016. Women make up only 19 percent of the technology workforce. And underrepresented minorities make up only four percent. This statistic might look familiar if you walked into a high school robotics club, or a college engineering class.
Vessünk egy pillantást egy nagy műszaki cég 2016-os foglalkoztatási beszámolójára. A nők csupán 19 százalékát teszik ki a műszaki munkát végző alkalmazottaknak. Az alulreprezentált kisebbségeknél ez a szám csupán 4 százalék. Ez a statisztika ismerősnek tűnhet, ha láttunk már gimis informatikaklubot, vagy egyetemi mérnökképzést.
Now, there's a wide variety of problems that contribute to the lack of diversity in the technology force. Perhaps one solution could be to introduce technology to students through creative projects. I'm not saying that this could solve everything, but it could introduce technology to people who originally wouldn't be interested in it because of how it has been portrayed and taught in school.
Sok akadálya van annak, hogy a műszaki területeken nem jellemző a sokszínűség. Egyfajta megoldás lehet talán, ha a tudománytárgyakat kreatív feladatokon keresztül oktatjuk. Nem azt mondom, hogy ez mindent megoldhat, de megismertetheti a technológiát olyanokkal, akiket alapjában véve azért nem érdekelne, mert az iskolában tanultak elkedvetlenítették őket.
So how do we start to change the perception of technology? Most students think that it's boring or unwelcoming, so I have always designed projects following three principles. First is having a low floor, and that means this project is easy to get started. So take a look at this tutorial. The first project we asked students to learn is to make a circuit on paper. As you can see, it doesn't take very long to learn, and it's pretty easy even for beginners. And having a low floor also means that we're removing the financial barrier that prevents people from completing a project. So with paper, copper tape, lightbulb and a battery, people can complete this project for under a dollar.
Hogyan kezdünk neki a technológia szemlélésének megváltoztatásához? A legtöbb diák szerint unalmas és barátságtalan, így én mindig három fő vezérfonal mentén tervezem a feladatokat. Az első kritérium az alacsony mérce, vagyis hogy a feladatba könnyű legyen belevágni. Nézzétek meg ezt az oktatóvideót. Az első feladatban azt kértük a diákoktól, hogy papíron készítsenek egy áramkört. Amint láthatjuk, ezt hamar meg lehet tanulni, és kezdőknek is elég könnyű feladat. Az alacsony elvárás azt is jelenti, hogy megszabadulunk az anyagi gáttól, ami megakadályozza a projektek befejezését. Így a papír, a cellux, az égő és az elem használatával, kevesebb mint egy dollár a kivitelezés költsége.
So second principle is having a high ceiling. This means that there's a lot of room to grow, and students are constantly being challenged. At first it might just be a light-up creature, but then you can add sensors and microcontrollers, and start to program the creature to interact with its environment.
A második szabály a magas plafon. Ez azt jelenti, hogy bőven van hely a fejlődésre, és a diákok folyamatosan szembesülnek kihívásokkal. Először talán csak egy világító kis figura jön létre, de aztán szenzorok és mikrokontrollerek hozzáadásával elkezdhetjük a környezettel való kapcsolatfelvételre a programozást.
(Laughter)
(Nevetés)
And finally, the third principle is customization. This means that we can make this project relevant to anyone. That's the beauty of using everyday materials; it's very easy to customize using paper and fabric. So even if you don't like Flappy Bird, you can still make your own game.
És végül a harmadik alapelv a személyre szabás. Eszerint egy projekt bárki számára érdekessé válhat. Ez a szép a mindennapi anyagok használatában; papír és szövet esetén a személyre szabás nagyon könnyű. Így még ha nem is tetszik a Flappy Bird, elkészíthetjük a saját játékunkat.
(Video) Student: So our game is about Justin Bieber, because he's been speeding, and the object is to prevent him from getting caught by the LAPD --
(Videó) Diák: A mi játékunk Justin Bieberről szól, aki túl gyorsan hajtott, a cél pedig az, hogy segítsünk neki lerázni a rendőröket.
(Laughter)
(Nevetés)
(Video) Student: Yeah, but he's changing so -- we're a part of his posse.
(Videó) Diák: Bár már kezd megváltozni, így mi is a csapatának tagjai vagyunk.
(Laughter)
(Nevetés)
Thank you.
Köszönöm.
(Applause)
(Taps)