I design engineering projects for middle school and high school students, often using materials that are pretty unexpected. My inspiration comes from problems in my daily life. For example, one time I needed a costume to go to a comic convention, but I didn't want to spend too much money, so I made my own ... with a light-up crown and skirt.
Dizajniram inžinjerske projekte za učenike osnovne i srednje škole često koristeći neočekivane materijale. Inspiraciju uzimam iz vlastitih svakodnevnih problema. Na primjer, trebala sam kostim za konvenciju stripova, ali nisam htjela potrošiti mnogo novaca, stoga sam napravila svoj, sa svjetlećom krunom i suknjom.
(Laughter)
(Smijeh)
Another time, I was devastated because my favorite mobile game, Flappy Bird, was being taken off the app store.
Drugom prilikom, Bila sam jako tužna, jer je moja najdraža mobilna igrica, Flappy Bird, maknuta iz trgovine aplikacija.
(Laughter)
(Smijeh)
So I was faced with the dilemma to either never update my phone or never play Flappy Bird again.
Tako da sam bila u dilemi ili neću više nikad ažurirati mobitel ili neću više nikad igrati Flappy Bird.
(Laughter)
(Smijeh)
Unhappy with both options, I did the only thing that made sense to me. I made a physical version of Flappy Bird that could never be taken off the app store.
Nesretna zbog obje opcije, napravila sam jedinu stvar koja mi je imala smisla. Napravila sam fizičku verziju Flappy Bird koja neće bit maknuta iz trgovine aplikacija.
(Laughter)
(Smijeh)
(Music)
(Glazba)
(Beeping)
(Pištanje)
(Music)
(Glazba)
(Laughter)
(Smijeh)
So a few of my friends were also pretty addicted to the game, and I invited them to play as well.
Također nekoliko mojih prijatelja su bili ovisni o igrici, pa sam ih pozvala da isprobaju igricu.
(Video) Friend: Ah!
(Video) Prijatelj: Ah!
(Laughter)
(Smijeh)
(Video) Friend: What the heck?
(video) Prijatelj: Za ime Boga
(Laughter)
(Smijeh)
And they told me that it was just as infuriating as the original game.
Rekli su mi da je jednako iritantna kao i originalna igrica.
(Laughter)
(Smijeh)
So I uploaded a demo of this project online, and to my surprise it went viral. It had over two million views in just a few days.
Stoga sam učitala demo ovog projekta na internet i na moje iznenađenje postalo je popularno. Imalo je preko dva milijuna pogleda u samo nekoliko dana.
(Laughter)
(Smijeh)
And what's more interesting are people's comments. A lot of people wanted to make it their own, or asked me how it was made. So this kind of confirmed my idea that through a creative project, we can teach people about engineering.
A još tu interesantniji komentari ljudi. Mnogi su htjeli napraviti sami ili su me pitali kako se radi. To je potvrdilo moju ideu da kroz kreativni projekt, možemo naučiti ljude o inžinjerstvu.
With the money made from the viral video, we were able to let students in our classroom all make their own game in a box. Although it was pretty challenging, they learned a lot of new concepts in engineering and programming. And they were all eager to learn so they could finish the game as well.
S novcem zarađenim od popularnog videa bili smo u mogućnosti dopustiti našim učenicima da svatko napravi svoju igru. Iako je to bio veliki izazov naučili su mnoge nove koncepte u strojarstvu i programiranju. I svi su oni bili željni naučiti kako bi također mogli završiti igricu.
(Laughter)
(Smijeh)
So before Flappy Bird Box, I had the idea of using creative engineering projects to teach students. When I was teaching at a middle school, we asked our students to build a robot from a standard technology kit. And I noticed that a lot of them seemed bored. Then a few of them started taking pieces of paper and decorating their robots. And then more of them got into it, and they became more interested in the project. So I started looking for more creative ways to introduce technology to students. What I found was that most technology kits available in school look a little intimidating. They're all made of plastic parts that you can't customize. On top of that, they're all very expensive, costing hundreds of dollars per kit. So that's certainly not very affordable for most classroom budgets.
Prije Flappy Bird Box-a, imala sam ideju korištenja kreativnih projekata za učenje studenata. Kada sam predavala u srednjoj školi, pitali smo naše student da izrade robota od standardne tehnološke opreme. Primijetila sam da puno njih izgleda kao da im je dosadno. Tada je nekoliko njih počelo uzimati komadiće papira i ukrašavati svoje robote. I tada je više njih slijedilo primjer, i postali su više zainteresirani za projekt. I tako sam ja počela tražiti kreativnije načine da predstavim tehnologiju studentima. Što sam otkrila je bilo to da je većina tehnološke opreme dostupne u školama izgledalo pomalo zastrašujuće. Napravljene su od plastičnih dijelova koje ti ne možeš prilagoditi. Povrh svega toga, one su sve veoma skupe, koštajući po tisuću dolara po opremi. Tako da to sigurno nije prihvatljivo za većinu razrednih budžeta.
Since I didn't find anything, I decided to make something on my own. I started with paper and fabric. After all, we all played with those since we were kids, and they are also pretty cheap and can be found anywhere around the house. And I prototyped a project where students can create a light-up creature using fabric and googly eyes. They were all helping each other in classrooms, and were laughing and discussing the project. And most importantly, they were able to insert their own creativity into the project.
Kako ništa nisam našla, odlučila sam nešto samostalno napraviti. Počela sam s papirom i tkaninom. Ipak, svi smo se igrali s tim otkad smo bili djeca, i također su vrlo jeftini i mogu se naći u svakoj kući. I napravila sam prvi oblik projekta gdje studenti mogu napraviti osvijetljeno stvorenje koristeći tkaninu i šaljive oči. Svi su pomagali jedni drugima u učionici, i smijali su se, i raspravljali o projektu. I najvažnije, mogli su unijeti svoju vlastitu kreativnost u projekt.
So because of the success of this project, I continued to create more engineering projects to challenge my students. And I also started to take these workshops outside of school and into the community. And something really interesting happened. I noticed a lot of people from very diverse backgrounds started coming to our workshops. And specifically, there were a lot more women and minorities than I expected, and that you wouldn't usually see at a traditional engineering workshop.
Zbog uspjeha ovog projekta, nastavila sam stvarati druge inženjerske projekte da izazovem svoje studente. I također sam počela iznositi ove radionice izvan škole u zajednicu. I nešto se zanimljivo dogodilo. Primijetila sam da su mnogi ljudi iz veoma različitih zanimanja počeli dolazit na naše radionice. Posebice, bilo je mnogo više žena i manjina nego što sam očekivala, koje ne bi inače vidjeli na tradicionalnim inženjerskim radionicama.
Now take a look at this employee report at a major technology company in 2016. Women make up only 19 percent of the technology workforce. And underrepresented minorities make up only four percent. This statistic might look familiar if you walked into a high school robotics club, or a college engineering class.
Sada pogledajte ove izvještaje zaposlenih u najboljoj tehnološkoj tvrti u 2016.-oj. Žene čine samo 19 posto tehnološke radne snage. I zastupnici manjina čine samo 4 posto. Ova statistika možda zvuči poznato ako ste ušli u klub za robotiku u srednjoj školi, ili studij inženjerstva.
Now, there's a wide variety of problems that contribute to the lack of diversity in the technology force. Perhaps one solution could be to introduce technology to students through creative projects. I'm not saying that this could solve everything, but it could introduce technology to people who originally wouldn't be interested in it because of how it has been portrayed and taught in school.
Sada, tu je široki izbor problema koji pridonose manjku raznolikosti u tehnološkoj sili. Možda jedno od rješenja može biti da predstavimo tehnologiju studentima kroz kreativne projekte. Ne kazem da bi to moglo rješiti sve, ali moglo bi predstaviti tehnologiju ljudima koji na prvu ne bi bili zainteresirani za to zbog toga kako je tehnologija prikazana i učena u školama.
So how do we start to change the perception of technology? Most students think that it's boring or unwelcoming, so I have always designed projects following three principles. First is having a low floor, and that means this project is easy to get started. So take a look at this tutorial. The first project we asked students to learn is to make a circuit on paper. As you can see, it doesn't take very long to learn, and it's pretty easy even for beginners. And having a low floor also means that we're removing the financial barrier that prevents people from completing a project. So with paper, copper tape, lightbulb and a battery, people can complete this project for under a dollar.
Kako početi mijenjati mišljenje o tehnologiji? Većina studenta misli da je dosadna i negostoljubiva, uvijek sam dizajnirala projekte slijedeći tri načela. Prvo je imati nizak pod, a to bi značilo da je ovaj projekt lagan za započeti. Pogledaj te ovaj poučni video. Prvi projekat koji smo tražili da nauče jest da naprave strujni krug na papiru. Kao što vidite, ne uzima puno vremena da naučite, i poprilično je jednostavno čak i za početnike. Imati nizak pod također znači da smo uklonili financijsku barijeru koja spriječava ljude da završe projekte. Tako da papirom, bakrenom vrpcom, žaruljom i baterijom, Ljudi mogu završiti projekte za manje od jednog dolara.
So second principle is having a high ceiling. This means that there's a lot of room to grow, and students are constantly being challenged. At first it might just be a light-up creature, but then you can add sensors and microcontrollers, and start to program the creature to interact with its environment.
Drugo načelo je imati visok svod. Što bi značilo da postoji mnogo prostora za rast, I student su stalno izazvani. U početku to može biti samo svjetleće čudovište, ali onda dodate senzore i mikrokontrole i počnete programirati čudovište da dijeluje sa okolinom.
(Laughter)
(Smijeh)
And finally, the third principle is customization. This means that we can make this project relevant to anyone. That's the beauty of using everyday materials; it's very easy to customize using paper and fabric. So even if you don't like Flappy Bird, you can still make your own game.
I konačno, treće načelo je prilagođavanje. što znači da možemo učiniti ovakav projekt zanimljiv i bitan svakome. To je ljepota korištenja svakodnevnih materijala; vrlo je jednostavno kroistiti papir i tkaninu. Pa čak I ako ne volite Flappy Bird, možete napraviti vlastitu igricu.
(Video) Student: So our game is about Justin Bieber, because he's been speeding, and the object is to prevent him from getting caught by the LAPD --
(Video) Student: "Naša igrica je o Justinu Bieberu, zbog toga što je brzo vozio, I cillj je spriječiti policiju da ga uhiti"
(Laughter)
(Smijeh)
(Video) Student: Yeah, but he's changing so -- we're a part of his posse.
(Video) Student: "Da, ali on se mijenja, zapravo mu pomažemo.’’
(Laughter)
(Smijeh)
Thank you.
Hvala vam
(Applause)
(Pljesak)