Σχεδιάζω εργασίες μηχανικής για μαθητές γυμνασίου και λυκείου, και συχνά χρησιμοποιώ υλικά που είναι αρκετά απροσδόκητα. Η έμπνευσή μου προέρχεται από προβλήματα στην καθημερινή μου ζωή. Για παράδειγμα, κάποια φορά χρειαζόμουν ένα κοστούμι για να πάω σε ένα συνέδριο κόμικ, αλλά δεν ήθελα να ξοδέψω πάρα πολλά χρήματα, κι έτσι έφτιαξα το δικό μου... με φωτάκια στο στέμμα και τη φούστα.
I design engineering projects for middle school and high school students, often using materials that are pretty unexpected. My inspiration comes from problems in my daily life. For example, one time I needed a costume to go to a comic convention, but I didn't want to spend too much money, so I made my own ... with a light-up crown and skirt.
(Γέλια)
(Laughter)
Κάποια άλλη φορά ήμουν συντετριμμένη, επειδή το αγαπημένο μου παιχνίδι στο κινητό, το Φλάπι Μπερντ, θα καταργούνταν από το ηλεκτρονικό κατάστημα.
Another time, I was devastated because my favorite mobile game, Flappy Bird, was being taken off the app store.
(Γέλια)
(Laughter)
Έτσι αντιμετώπιζα το δίλημμα ή να μην αναβαθμίσω ποτέ το κινητό μου, ή να μην ξαναπαίξω ποτέ Φλάπι Μπερντ.
So I was faced with the dilemma to either never update my phone or never play Flappy Bird again.
(Γέλια)
(Laughter)
Επειδή καμία επιλογή δε μου άρεσε, έκανα το μοναδικό πράγμα που μου φαινόταν λογικό. Έφτιαξα μια υλική εκδοχή του Φλάπι Μπερντ που δε θα μπορούσε ποτέ να καταργηθεί από το κατάστημα.
Unhappy with both options, I did the only thing that made sense to me. I made a physical version of Flappy Bird that could never be taken off the app store.
(Γέλια)
(Laughter)
(Μουσική)
(Music)
(Μπιπ)
(Beeping)
(Μουσική)
(Music)
(Γέλια)
(Laughter)
Κάποιοι από τους φίλους μου, ήταν κι αυτοί εθισμένοι στο παιχνίδι, και τους προσκάλεσα να παίξουν επίσης.
So a few of my friends were also pretty addicted to the game, and I invited them to play as well.
(Βίντεο) Φίλη: Α!
(Video) Friend: Ah!
(Γέλια)
(Laughter)
(Βίντεο) Φίλη: Τι στο καλό;
(Video) Friend: What the heck?
(Γέλια)
(Laughter)
Και μου είπαν ότι ήταν εξίσου εκνευριστικό με το αρχικό παιχνίδι.
And they told me that it was just as infuriating as the original game.
(Γέλια) Κι έτσι ανέβασα ένα δείγμα από αυτήν την εργασία στο διαδίκτυο, και προς έκπληξή μου, έγινε αμέσως διάσημο.
(Laughter) So I uploaded a demo of this project online, and to my surprise it went viral.
Είχε πάνω από δύο εκατομμύρια προβολές σε λίγες μόνο μέρες.
It had over two million views in just a few days.
(Γέλια) Και το πιο ενδιαφέρον είναι τα σχόλια του κόσμου. Πολλοί άνθρωποι ήθελαν να το αποκτήσουν, ή με ρωτούσαν πώς το έφτιαξα. Έτσι, επιβεβαιώθηκε η ιδέα μου, πως μέσα από μια δημιουργική εργασία,
(Laughter) And what's more interesting are people's comments. A lot of people wanted to make it their own, or asked me how it was made. So this kind of confirmed my idea that through a creative project,
μπορούμε να διδάξουμε στους ανθρώπους μηχανική. Με τα χρήματα που βγάλαμε από το βίντεο, μπορέσαμε να βοηθήσουμε όλους τους μαθητές στην τάξη μας να φτιάξουν το δικό τους παιχνίδι μέσα σε κουτί. Αν και ήταν μεγάλη πρόκληση, έμαθαν πολλές έννοιες μηχανικής και προγραμματισμού.
we can teach people about engineering. With the money made from the viral video, we were able to let students in our classroom all make their own game in a box. Although it was pretty challenging, they learned a lot of new concepts in engineering and programming.
Και όλοι είχαν όρεξη να μάθουν ώστε να τελειώσουν και το παιχνίδι.
And they were all eager to learn so they could finish the game as well.
(Γέλια) Έτσι, πριν το κουτί Φλάπι Μπερντ, είχα την ιδέα να χρησιμοποιήσω δημιουργικές εργασίες μηχανικής για να διδάξω τους μαθητές. Όταν δίδασκα σε ένα γυμνάσιο, ζητήσαμε από τους μαθητές μας να φτιάξουν ένα ρομπότ από ένα συμβατικό σετ τεχνολογίας. Και παρατήρησα πως πολλοί από αυτούς έδειχναν να βαριούνται. Τότε, μερικοί άρχισαν να παίρνουν κομμάτια από χαρτί και να διακοσμούν τα ρομπότ τους. Και μετά ακολούθησαν κι άλλοι, και η εργασία άρχισε να τους ενδιαφέρει περισσότερο. Έτσι ξεκίνησα να ψάχνω πιο δημιουργικούς τρόπους για να παρουσιάσω την τεχνολογία στους μαθητές. Ανακάλυψα ότι τα περισσότερα σετ τεχνολογίας που είναι υπήρχαν στο σχολείο
(Laughter) So before Flappy Bird Box, I had the idea of using creative engineering projects to teach students. When I was teaching at a middle school, we asked our students to build a robot from a standard technology kit. And I noticed that a lot of them seemed bored. Then a few of them started taking pieces of paper and decorating their robots. And then more of them got into it, and they became more interested in the project. So I started looking for more creative ways to introduce technology to students. What I found was that most technology kits available in school
έμοιαζαν κάπως τρομακτικά. Όλα αποτελούνταν από πλαστικά μέρη που δεν μπορείς να εξατομικεύσεις. Επιπλέον, είναι όλα πολύ ακριβά, αφού κοστίζουν εκατοντάδες δολάρια το σετ. Επομένως είναι εκτός προϋπολογισμού για τις περισσότερες σχολικές τάξεις. Αφού δεν βρήκα τίποτα, αποφάσισα να φτιάξω κάτι μόνη μου. Ξεκίνησα με χαρτί και ύφασμα. Άλλωστε, όλοι παίζαμε με αυτά από παιδιά, και είναι επίσης αρκετά φτηνά και μπορούν να βρεθούν παντού μέσα στο σπίτι. Και σχεδίασα μια εργασία όπου οι μαθητές μπορούν να δημιουργήσουν ένα φωτιζόμενο πλάσμα χρησιμοποιώντας ύφασμα και μάτια χειροτεχνίας. Στην τάξη όλοι βοηθούνταν μεταξύ τους, γελούσαν και συζητούσαν την εργασία. Και το σημαντικότερο, μπορούσαν να εισάγουν τη δική τους δημιουργικότητα στην εργασία. Έτσι, λόγω της επιτυχίας αυτής της εργασίας, συνέχισα να δημιουργώ κι άλλες εργασίες μηχανικής για να προκαλέσω τους μαθητές μου. Άρχισα επίσης να βγάζω αυτά τα εργαστήρια εκτός σχολείου, στην κοινότητα. Και συνέβη κάτι πολύ ενδιαφέρον. Παρατήρησα πως πολλοί άνθρωποι από διαφορετικούς χώρους
look a little intimidating. They're all made of plastic parts that you can't customize. On top of that, they're all very expensive, costing hundreds of dollars per kit. So that's certainly not very affordable for most classroom budgets. Since I didn't find anything, I decided to make something on my own. I started with paper and fabric. After all, we all played with those since we were kids, and they are also pretty cheap and can be found anywhere around the house. And I prototyped a project where students can create a light-up creature using fabric and googly eyes. They were all helping each other in classrooms, and were laughing and discussing the project. And most importantly, they were able to insert their own creativity into the project. So because of the success of this project, I continued to create more engineering projects to challenge my students. And I also started to take these workshops outside of school and into the community. And something really interesting happened. I noticed a lot of people from very diverse backgrounds
άρχισαν να έρχονται στα εργαστήριά μας. Συγκεκριμένα, υπήρχαν πολύ περισσότερες γυναίκες και μειονότητες απ' όσο περίμενα, που δε θα έβλεπες συνήθως σε ένα παραδοσιακό εργαστήριο μηχανικής. Δείτε τώρα αυτήν την κατάσταση προσωπικού μεγάλης εταιρείας τεχνολογίας το 2016. Οι γυναίκες αποτελούν μόνο το 19% του τεχνολογικού δυναμικού. Και οι υποεκπροσωπούμενες μειονότητες αποτελούν μόνο το 4%. Αυτά τα δεδομένα μπορεί να σας φαίνονταν γνώριμα αν μπαίνατε σε μία λέσχη ρομποτικής λυκείου, ή σε ένα κολεγιακό τμήμα μηχανικής. Τώρα, υπάρχει μια ευρεία ποικιλία προβλημάτων που συμβάλλουν στην έλλειψη διαφοροποίησης στο τεχνολογικό δυναμικό. Ίσως μια λύση θα μπορούσε να είναι
started coming to our workshops. And specifically, there were a lot more women and minorities than I expected, and that you wouldn't usually see at a traditional engineering workshop. Now take a look at this employee report at a major technology company in 2016. Women make up only 19 percent of the technology workforce. And underrepresented minorities make up only four percent. This statistic might look familiar if you walked into a high school robotics club, or a college engineering class. Now, there's a wide variety of problems that contribute to the lack of diversity in the technology force. Perhaps one solution could be
να γνωρίσουμε στους μαθητές την τεχνολογία μέσα από δημιουργικές εργασίες. Δεν λέω ότι αυτό θα μπορούσε να λύσει τα πάντα, αλλά θα μπορούσε να γνωρίσει την τεχνολογία σε ανθρώπους που κανονικά δε θα τους ενδιέφερε εξαιτίας του τρόπου που παρουσιάζεται και διδάσκεται στο σχολείο. Οπότε, πώς ξεκινάμε να αλλάξουμε την αντίληψη για την τεχνολογία; Οι περισσότεροι μαθητές πιστεύουν πως είναι βαρετή και απρόσιτη, γι' αυτό πάντα σχεδίαζα εργασίες ακολουθώντας τρεις αρχές. Η πρώτη είναι να έχουμε χαμηλό βαθμό δυσκολίας, κι αυτό σημαίνει η εργασία να είναι εύκολο να ξεκινήσει. Κοιτάξτε λοιπόν αυτό το μάθημα. Στην πρώτη εργασία ζητήσαμε από τους μαθητές
to introduce technology to students through creative projects. I'm not saying that this could solve everything, but it could introduce technology to people who originally wouldn't be interested in it because of how it has been portrayed and taught in school. So how do we start to change the perception of technology? Most students think that it's boring or unwelcoming, so I have always designed projects following three principles. First is having a low floor, and that means this project is easy to get started. So take a look at this tutorial. The first project we asked students to learn
να μάθουν να φτιάχνουν ένα κύκλωμα σε χαρτί. Όπως βλέπετε, δεν αργείς πολύ για να το μάθεις, και είναι αρκετά εύκολο ακόμα και για αρχάριους. Και ο χαμηλός βαθμός δυσκολίας σημαίνει επίσης πως αφαιρούμε τον οικονομικό φραγμό που αποτρέπει τους ανθρώπους από το να ολοκληρώσουν μια εργασία. Έτσι, με χαρτί, χαλκοταινία, λάμπα και μια μπαταρία,
is to make a circuit on paper. As you can see, it doesn't take very long to learn, and it's pretty easy even for beginners. And having a low floor also means that we're removing the financial barrier that prevents people from completing a project. So with paper, copper tape, lightbulb and a battery,
μπορεί κάποιος να ολοκληρώσει την εργασία με λιγότερο από ένα δολάριο.
people can complete this project for under a dollar.
Δεύτερη αρχή είναι να έχουμε ψηλό ανώτατο όριο. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει πολύ περιθώριο για ανάπτυξη, και οι μαθητές δοκιμάζονται συνεχώς. Στην αρχή μπορεί να είναι μόνο ένα φωτιζόμενο πλάσμα, αλλά μετά μπορείς να προσθέσεις αισθητήρες και μικροελεγκτές, και να αρχίσεις να προγραμματίζεις το πλάσμα να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον. (Γέλια)
So second principle is having a high ceiling. This means that there's a lot of room to grow, and students are constantly being challenged. At first it might just be a light-up creature, but then you can add sensors and microcontrollers, and start to program the creature to interact with its environment. (Laughter)
Και τέλος, η τρίτη αρχή είναι η εξατομίκευση. Αυτό σημαίνει να μπορεί η εργασία να προσαρμοστεί προς τον καθένα.
And finally, the third principle is customization. This means that we can make this project relevant to anyone.
Αυτή είναι η ομορφιά του να χρησιμοποιείς καθημερινά υλικά·
That's the beauty of using everyday materials;
είναι πολύ εύκολο να τα εξατομικεύσεις χρησιμοποιώντας χαρτί και ύφασμα. Οπότε ακόμα κι αν δεν σας αρέσει το Φλάπι Μπερντ,
it's very easy to customize using paper and fabric. So even if you don't like Flappy Bird,
μπορείτε και πάλι να φτιάξετε το δικό σας παιχνίδι.
you can still make your own game.
(Βίντεο) Μαθήτρια: Το παιχνίδι μας είναι για τον Τζάστιν Μπίμπερ,
(Video) Student: So our game is about Justin Bieber,
γιατί τρέχει με υπερβολική ταχύτητα, και σκοπός είναι να μην τον πιάσει η αστυνομία. (Γέλια) (Βίντεο) Μαθήτρια: Ναι... Αλλά αλλάζει, οπότε... είμαστε μέρος της ομάδας του. (Γέλια) Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
because he's been speeding, and the object is to prevent him from getting caught by the LAPD -- (Laughter) (Video) Student: Yeah, but he's changing so -- we're a part of his posse. (Laughter) Thank you. (Applause)