Navrhuji technologické projekty pro druhostupňové a středoškolské studenty, a často k tomu používám celkem neobvyklé materiály. Inspiruji se svými každodenními problémy. Například, jednou jsem potřebovala kostým na setkání fanoušků komiksů, ale nechtěla jsem za něj utrácet moc peněz, a tak jsem si udělala vlastní ... se svítící korunkou a sukní.
I design engineering projects for middle school and high school students, often using materials that are pretty unexpected. My inspiration comes from problems in my daily life. For example, one time I needed a costume to go to a comic convention, but I didn't want to spend too much money, so I made my own ... with a light-up crown and skirt.
(Smích)
(Laughter)
A zase jindy jsem byla zničená, protože má oblíbená mobilní hra, Flappy Bird, byla smazána z app store.
Another time, I was devastated because my favorite mobile game, Flappy Bird, was being taken off the app store.
(Smích)
(Laughter)
Takže jsem čelila dilematu, buďto nikdy neaktualizovat telefon, a nebo si už hru nikdy nezahrát.
So I was faced with the dilemma to either never update my phone or never play Flappy Bird again.
(Smích)
(Laughter)
Nespokojená s oběma možnostmi jsem se rozhodla pro jedinou věc, co mi dávala smysl. Udělala jsem si fyzickou verzi Flappy Bird, která nikdy nemohla být z app store smazána.
Unhappy with both options, I did the only thing that made sense to me. I made a physical version of Flappy Bird that could never be taken off the app store.
(Smích)
(Laughter)
(Hudba)
(Music)
(Pípání)
(Beeping)
(Hudba)
(Music)
(Smích)
(Laughter)
Několik mých přátel bylo na hře také docela závislých, a tak jsem je k hraní přizvala.
So a few of my friends were also pretty addicted to the game, and I invited them to play as well.
(Video) Kamarád: Ah!
(Video) Friend: Ah!
(Smích)
(Laughter)
(Video) Kamarádka: Co to...?
(Video) Friend: What the heck?
(Smích)
(Laughter)
Řekli mi, že je to stejně nesnesitelné jako originální hra.
And they told me that it was just as infuriating as the original game.
(Smích)
(Laughter)
A tak jsem nahrála demo tohoto projektu na web a k mému překvapení se stalo populárním. Během několika dní ho zhlédlo přes dva miliony lidí.
So I uploaded a demo of this project online, and to my surprise it went viral. It had over two million views in just a few days.
(Smích)
(Laughter)
Ještě zajímavější však byly komentáře lidí. Hodně lidí si chtělo postavit vlastní hru, nebo se mě ptali, jak jsem to vyrobila. A to mě utvrdilo v tom, že skrze kreativní projekt můžeme lidi naučit něco o technologii.
And what's more interesting are people's comments. A lot of people wanted to make it their own, or asked me how it was made. So this kind of confirmed my idea that through a creative project, we can teach people about engineering.
Z peněz vydělaných z toho videa jsme byli schopní umožnit studentům v naší třídě vytvořit si jejich vlastní herní krabičky. I přesto, že to byla celkem výzva, se toho naučili hodně o konceptech v technologii i programování. A všichni měli chuť se učit, aby byli schopni dokončit jejich hru.
With the money made from the viral video, we were able to let students in our classroom all make their own game in a box. Although it was pretty challenging, they learned a lot of new concepts in engineering and programming. And they were all eager to learn so they could finish the game as well.
(Smích)
(Laughter)
Nápad učit studenty pomocí kreativních projektů jsem měla ještě před herní krabičkou. Když jsem učila na druhém stupni, požádali jsme studenty, aby vytvořili robota z běžné technologické sady. Všimla jsem si, že většina z nich vypadala znuděně. Pár z nich však později začalo brát kousky papíru a zdobit s nimi svého robota. Pak se jich přidalo více a projekt byl pro ně mnohem zajímavější. A tak jsem začala hledat více kreativních způsobů, kterými bych studenty seznámila s technikou. Zjistila jsem, že většina technologických sad dostupných pro školy, vypadá trochu hrozivě. Všechny jsou dělány z plastových částí, které nemůžete upravit. Navíc jsou velmi drahé, stojí několik stovek dolarů za sadu. To rozhodně není moc cenově dostupné pro většinu třídních rozpočtů.
So before Flappy Bird Box, I had the idea of using creative engineering projects to teach students. When I was teaching at a middle school, we asked our students to build a robot from a standard technology kit. And I noticed that a lot of them seemed bored. Then a few of them started taking pieces of paper and decorating their robots. And then more of them got into it, and they became more interested in the project. So I started looking for more creative ways to introduce technology to students. What I found was that most technology kits available in school look a little intimidating. They're all made of plastic parts that you can't customize. On top of that, they're all very expensive, costing hundreds of dollars per kit. So that's certainly not very affordable for most classroom budgets.
Jelikož jsem nic nenašla, rozhodla jsem se něco vytvořit sama. Začala jsem s papírem a látkou. Přece jen jsme si s nimi jako malé děti hráli. Navíc nejsou nijak drahé a můžete je najít kdekoliv v domě. A tak jsem navrhla projekt, ve kterém studenti můžou vytvořit svítícího tvora, jen s použitím látky a falešných očí. Všichni si navzájem pomáhali, smáli se a mluvili o projektu. A co je hlavní, měli možnost zapojit svou vlastní kreativitu.
Since I didn't find anything, I decided to make something on my own. I started with paper and fabric. After all, we all played with those since we were kids, and they are also pretty cheap and can be found anywhere around the house. And I prototyped a project where students can create a light-up creature using fabric and googly eyes. They were all helping each other in classrooms, and were laughing and discussing the project. And most importantly, they were able to insert their own creativity into the project.
Vzhledem k úspěchu projektu jsem pokračovala ve vytváření více takovýchto projektů, abych vyzývala studenty. Kromě toho jsem začala pořádat kurzy mimo školu, v širší komunitě. A stalo se něco opravdu zajímavého. Všimla jsem si, že na mé kurzy začalo docházet hodně lidí z rozdílných prostředí. Pro upřesnění, bylo zde více žen a menšin, než jsem očekávala. To běžně na technologických kurzech nevídáte.
So because of the success of this project, I continued to create more engineering projects to challenge my students. And I also started to take these workshops outside of school and into the community. And something really interesting happened. I noticed a lot of people from very diverse backgrounds started coming to our workshops. And specifically, there were a lot more women and minorities than I expected, and that you wouldn't usually see at a traditional engineering workshop.
Teď se podívejte na tuhle zprávu z jedné z hlavních tech. společností v roce 2016. Ženy tvoří pouze 19 procent technologických pracovních sil. Z toho menšiny tvoří jen čtyři procenta. Tato statistika vám může být povědomá, pokud jste chodili do středoškolského klubu robotiky nebo vysokoškolské inženýrské třídy.
Now take a look at this employee report at a major technology company in 2016. Women make up only 19 percent of the technology workforce. And underrepresented minorities make up only four percent. This statistic might look familiar if you walked into a high school robotics club, or a college engineering class.
Je zde široká škála problémů, které přispívají k nedostatku rozmanitosti v technologických silách. Možná by jedním z řešení mohlo být představení technologie studentům skrze kreativní projekty. Neříkám, že by to mohlo vyřešit všechno, ale mohlo by to představit technologii lidem, kteří o ni původně nejevili zájem, kvůli tomu, jak s ní byli seznámeni ve škole.
Now, there's a wide variety of problems that contribute to the lack of diversity in the technology force. Perhaps one solution could be to introduce technology to students through creative projects. I'm not saying that this could solve everything, but it could introduce technology to people who originally wouldn't be interested in it because of how it has been portrayed and taught in school.
Takže jak o tom začneme měnit povědomí? Většina studentů si myslí, že je nudná nebo nevítaná, takže jsem se při návrhu projektu vždy řídila třemi pravidly. První je mít nízkou laťku. To znamená, aby bylo lehké projekt začít. Podívejte se na tento návod. V prvním projektu jsme studenty požádali, aby vytvořili obvod na papíře. Jak můžete vidět, nezabere mnoho času se to naučit a je to snadné i pro začátečníky. Mít nízkou laťku také znamená odstraňování finančních bariér, které lidi odrazují od dokončení projektu. Takže s použitím papíru, měděné pásky, svítící diody a baterie můžou tento projekt dokončit za méně než jeden dolar.
So how do we start to change the perception of technology? Most students think that it's boring or unwelcoming, so I have always designed projects following three principles. First is having a low floor, and that means this project is easy to get started. So take a look at this tutorial. The first project we asked students to learn is to make a circuit on paper. As you can see, it doesn't take very long to learn, and it's pretty easy even for beginners. And having a low floor also means that we're removing the financial barrier that prevents people from completing a project. So with paper, copper tape, lightbulb and a battery, people can complete this project for under a dollar.
Druhé pravidlo je mít vysoký strop. To znamená, že je zde spoustu místa pro růst, a studenti jsou neustále vyzýváni. Na začátku to může být jen svítící tvor, pak ale můžou přidat senzory a mikroprocesory a naprogramovat tvora k interakcím s prostředím.
So second principle is having a high ceiling. This means that there's a lot of room to grow, and students are constantly being challenged. At first it might just be a light-up creature, but then you can add sensors and microcontrollers, and start to program the creature to interact with its environment.
(Smích)
(Laughter)
A poslední, třetí pravidlo je možnost přizpůsobení. To znamená, že můžeme projekt udělat relevantním pro kohokoliv. V tom je krása používání každodenních materiálů. Je velmi snadné upravit je s použitím papíru a látky. Takže i když nemáte rádi Flappy Bird, můžete si udělat vlastní hru.
And finally, the third principle is customization. This means that we can make this project relevant to anyone. That's the beauty of using everyday materials; it's very easy to customize using paper and fabric. So even if you don't like Flappy Bird, you can still make your own game.
(Video) Student: Naše hra je o Justinu Bieberovi. Začal jezdit velice rychle a naším úkolem je uchránit ho před zatčením Los Angeleskou policií.
(Video) Student: So our game is about Justin Bieber, because he's been speeding, and the object is to prevent him from getting caught by the LAPD --
(Smích)
(Laughter)
(Video) Student: Jo, ale protože se mění, jsme součástí jeho týmu.
(Video) Student: Yeah, but he's changing so -- we're a part of his posse.
(Smích)
(Laughter)
Děkuji Vám.
Thank you.
(Potlesk)
(Applause)