I want you now to imagine a wearable robot that gives you superhuman abilities, or another one that takes wheelchair users up standing and walking again. We at Berkeley Bionics call these robots exoskeletons. These are nothing else than something that you put on in the morning, and it will give you extra strength, and it will further enhance your speed, and it will help you, for instance, to manage your balance. It is actually the true integration of the man and the machine. But not only that -- it will integrate and network you to the universe and other devices out there.
Ցանկանում եմ, որ հիմա պատկերացնեք հագնելու համար հարմարեցված ռոբոտ, որը ձեզ գերմարդկային հնարավորություններ է տալիս, կամ մեկ այլ նման ռոբոտ, որն անվասայլակին գամվածին թույլ է տալիս նորից կանգնել և քայլել: Մենք Բերքլի Բիոնիքսում նմանատիպ ռոբոտներին էկզո-կմախքներ ենք անվանում: Սրանք ոչ այլ են քան մի բան, որն առավոտյան հագնում եք և այն ձեզ հավելյալ ուժ է տալիս և նաև զարգացնում է ձեր արագությունը, ինչպես նաև օգնում է ձեզ, օրինակ, վերահսկել ձեր հավասարակշռությունը։ Սա, իրականում մարդու և մեխանիզմի իսկական համաձուլում է: Եվ ոչ միայն դա, այն ինտեգրելու և կապելու է ձեզ մոլորակի և այլ սարքերի հետ:
This is just not some blue sky thinking. To show you now what we are working on by starting out talking about the American soldier, that on average does carry about 100 lbs. on their backs, and they are being asked to carry more equipment. Obviously, this is resulting in some major complications -- back injuries, 30 percent of them -- chronic back injuries. So we thought we would look at this challenge and create an exoskeleton that would help deal with this issue. So let me now introduce to you HULC -- or the Human Universal Load Carrier.
Սա անհեթեթություն չէ: Ցուցադրելու համար, թե ինչի վրա ենք աշխատում հիմա, թույլ տվեք պատմել ձեզ Ամերիկյան զինվորների մասին, ովքեր միջինում իրենց մեջքին կրում են մոտ 45 կգ, երեբեմն նրանցից պահանջվում է ավելի շատ սարքավորումներ տանել: Իհարկե, սա պատճառ է հանդիսանում մի շարք խնդիրների համար, ինչպիսիք են մեջքի վնասվածքներ, որոնց 30 տոկոսը խրոնին բնույթի վնասվածքներ են։ Այսպիսով մենք որոշեցինք աշխատել այս խնդրի վրա և ստեղծեցինք էկզո-կմախքը, որը կօգնի լուծել այդ խնդիրը: Այսպիսով, թույլ տվեք ներկայացնել HULC-ը կամ Մարդկային համընդհանուր բեռ կրողը:
Soldier: With the HULC exoskeleton, I can carry 200 lbs. over varied terrain for many hours. Its flexible design allows for deep squats, crawls and high-agility movements. It senses what I want to do, where I want to go, and then augments my strength and endurance.
Զինվոր` HULC էկզո-կմախքի օգնությամբ, ես կարող եմ կրել 90 կգ-ի հասնող բեռ տարբեր տեղանքներում երկար ժամեր շարունակ: Նրա ճկուն դիզայնը հնարավորություն է տալիս խորը կքումներ կատարել, սողալ և արագ շարժումներ կատարել: Այն զգում է, թե ինչ եմ ուզում անել, ուր եմ ուզում գնալ, և ավելացնում է իմ ուժը և դիմացկունությունը:
Eythor Bender: We are ready with our industry partner to introduce this device, this new exoskeleton this year. So this is for real. Now let's turn our heads towards the wheelchair users, something that I'm particularly passionate about. There are 68 million people estimated to be in wheelchairs worldwide. This is about one percent of the total population. And that's actually a conservative estimate. We are talking here about, oftentimes, very young individuals with spinal cord injuries, that in the prime of their life -- 20s, 30s, 40s -- hit a wall and the wheelchair's the only option. But it is also the aging population that is multiplying in numbers. And the only option, pretty much -- when it's stroke or other complications -- is the wheelchair. And that is actually for the last 500 years, since its very successful introduction, I must say. So we thought we would start writing a brand new chapter of mobility. Let me now introduce you to eLEGS that is worn by Amanda Boxtel that 19 years ago was spinal cord injured, and as a result of that she has not been able to walk for 19 years until now.
Էյթոր Բենդերը` Մենք արդեն պատրաստ ենք մեր արտադրող գործընկեր կազմակերպության հետ ներկայացնել այս սարքը այս նոր էկզո-կմախքն այս տարի: Այնպես որ, սա իրականություն է: Հիմա եկեք անդրադառնանք անվասայլակներ օգտագործողներին, մի բան, որն ինձ շատ է հուզում: Ամբողջ աշխարհում մոտ 68 մլն մարդ անվասայլակներ են օգտագործում: Սա ամբողջ աշխարհի բնակչության մեկ տոկոսն է կազմում: Եվ սա համեստ հաշվարկ է: Մենք այստեղ հաճախ խոսում ենք, շատ երիտասարդների մասին, ովքեր հենաշարժական ապարատի վնասվածքներ ունեն, ովքեր իրենց կյանքի 20, 30 կամ 40 տարեկանում անելանելի դրության մեջ են հայտնվում, և անվասայլակը դառնում է նրանց համար միակ տարբերակը: Բայց բնակչության տարիքով խավն էլ է շատ արագ մեծանում: Եվ միակ տարբերակը, երբ կաթվածի կամ այլ նման բարդացումների հետ գործ ունենք, անվասայլակն է: Եվ այսպես է եղել վերջին 500 տարիների ընթացքում. սկսած անվասայլակի, պետք է ասել, բավականին հաջող ներմուծումից: Այսպիսով, մենք մտածեցինք, որ ժամանակն է նոր էջ բացել շարժունության ոլորտում: Այժմ թույլ տվեք ներկայացնել eLEGS-ը որը կրում է Ամանդա Բոքսթելը, նա 19 տարի առաջ մեջքի վնասվածք է ստացել, որի արդյունքում չի կարողացել քայլել շուրջ 19 տարի, մինչև այժմ:
(Applause)
(Ծափահարություններ)
Amanda Boxtel: Thank you.
Ամանդա Բոքսթել` Շնորհակալություն:
(Applause)
(Ծափահարություններ)
EB: Amanda is wearing our eLEGS set. It has sensors. It's completely non-invasive, sensors in the crutches that send signals back to our onboard computer that is sitting here at her back. There are battery packs here as well that power motors that are sitting at her hips, as well as her knee joints, that move her forward in this kind of smooth and very natural gait.
ԷԲ` Ինչպես նշեցի Ամանդան կրում է մեր eLEGS-ը: Այն ունի սենսորներ, դրանք միանգամայն ոչ ինվազիվ սենսորներ են հենակների մեջ, որոնք ազդակներ են ուղարկում մեր համակրգչին, որն էլ մեջքին է տեղադրված: Այստեղ մարտկոցներ էլ կան տեղադրված, դրանք սնուցում են շարժիչները, որոնք տեղակայված են նրա ազդրերի վրա, ինչպես նաև նրա ծնկերի հանգույցներում, և օգնում են նրան առաջ շարժվել այս սահուն և բնական քայլվածքով։
AB: I was 24 years old and at the top of my game when a freak summersault while downhill skiing paralyzed me. In a split second, I lost all sensation and movement below my pelvis. Not long afterwards, a doctor strode into my hospital room, and he said, "Amanda, you'll never walk again." And that was 19 yeas ago. He robbed every ounce of hope from my being. Adaptive technology has since enabled me to learn how to downhill ski again, to rock climb and even handcycle. But nothing has been invented that enables me to walk, until now.
ԱԲ` Ես 24 տարեկան էի, իմ կարիերայի վերելքում, երբ ներքև սահելիս մի խելագար սալտո անդամալույծ դարձրեց ինձ: Կես վարկյանում, ես կորցրեցի իմ զգալու և շարժվելու կարողությունը կոնքից ներքև: Դրանից որոշ ժամանակ հետո մի բժիշկ մտավ իմ սենյակ և ասաց. «Ամանդա, դու այլևս երբեք չես քայլի»։ Եվ դա 19 տարի առաջ էր: Նա գողացավ իմ բոլոր հույսերը ինձանից: Հարմարեցվող տեխնոլոգիաները թույլ են տվել ինձ կրկին լեռնիվար սահել, լեռ մագլցել և նույնիսկ ձեռքերով հեծանիվ քշել: Բայց ոչ մի բան չկար, որ հնարավորություն տար ինձ քայլել, մինչև ներկայիս պահը:
(Applause)
(Ծափահարություններ)
Thank you.
Շնորհակալություն
(Applause)
(Ծափահարություններ)
EB: As you can see, we have the technology, we have the platforms to sit down and have discussions with you. It's in our hands, and we have all the potential here to change the lives of future generations -- not only for the soldiers, or for Amanda here and all the wheelchair users, but for everyone.
ԷԲ` Ինչպես տեսաք, մենք ունենք անհրաժեշտ տեխնոլոգիան, մենք ունենք պլատֆորմը նստելու և քննարկելու համար ձեզ հետ այս ամենը: Այն մեր ձեռքերում է, և մենք ունենք պոտենցիալ փոխելու ապագա սերունդների կյանքը, ոչ միայն զինվորականների, Ամանդայի և շատ այլ անվասալյակ օգտագործողների, այլ բոլորի կյանքը:
AB: Thanks.
ԱԲ` Շնորհակալություն։
(Applause)
(Ծափահարություններ)