Kάθε φορά που εισπνέουμε, ο αέρας εισέρχεται στην τραχεία, περνά από μια σειράς καναλιών που ονομάζονται βρόγχοι, και φτάνει σε μικρές συστάδες αεροθυλάκων που ονομάζονται κυψελίδες. Υπάρχουν περίπου 600 εκατομμύρια κυψελίδες στους πνεύμονες, που συνολικά μπορούν να καλύψουν μια επιφάνεια περίπου 75 τ.μ. - το μέγεθος ενός γηπέδου τένις. Οι αεροθύλακες που έχουν το πάχος ενός κυττάρου επιτρέπουν μια κρίσιμη ανταλλαγή: αφήνουν το οξυγόνο από τον αέρα που αναπνέουμε να εισέλθει στο αίμα και αποβάλλουν το διοξείδιο του άνθρακα.
Every time you breathe in, air travels down the trachea, through a series of channels called bronchi, and finally reaches little clusters of air sacs called alveoli. There are some 600 million alveoli in the lungs, adding up to a surface area of roughly 75 square meters— the size of a tennis court. These tiny sacs, only one cell thick, facilitate a crucial exchange: allowing oxygen from the air we breathe into the bloodstream and clearing out carbon dioxide.
Η πνευμονία διαταράσσει αυτή την ανταλλαγή. Στην πνευμονία οι κυψελίδες μολύνονται και γεμίζουν με υγρό. Υπάρχουν πολλά είδη παθογόνων οργανισμών που μπορεί να προκαλέσουν πνευμονία. Οι πιο συνηθισμένοι είναι οι ιοί ή τα βακτήρια.
Pneumonia wreaks havoc on this exchange. Pneumonia is an infection of the alveoli that causes them to fill with fluid. There are many different kinds of pathogens that can cause pneumonia. The most common ones are viruses or bacteria.
Αυτοί οι μικροσκοπικοί εισβολείς εισέρχονται στον οργανισμό από σταγονίδια στον αέρα που εισπνέουμε, ή όταν αγγίζουμε τα μάτια, τη μύτη, ή το στόμα, έχοντας ακουμπήσει μία μολυσμένη επιφάνεια. Κατόπιν συναντούνε την πρώτη γραμμή άμυνας της αναπνευστικής οδού: την αναπνευστική βλεννογόνο. Αυτό αποτελείται από βλέννα που παγιδεύει τους εισβολείς και τριχίδια τα οποία μεταφέρουν τη βλέννα προς το στόμα, όπου αποβάλλεται με το βήχα.
These microscopic invaders enter the body via droplets either in the air we breathe, or when we touch our eyes, noses, or mouths after touching a contaminated surface. Then, they face the respiratory tract’s first line defense: the mucociliary escalator. The mucociliary escalator consists of mucus that traps invaders and tiny hairs called cilia that carry the mucus toward the mouth, where it can be coughed out.
Μερικοί όμως εισβολείς μπορεί να περάσουν από την αναπνευστική βλεννογόνο στους πνεύμονες, όπου συναντούν τις κυψελίδες. Επειδή οι κυψελίδες λειτουργούν ως κρίσιμα σημεία ανταλλαγής μεταξύ του αίματος και του αέρα, έχουν τους δικούς τους εξειδικευμένους τύπους λευκών αιμοσφαιρίων, ή μακροφάγα, που καταπολεμούν ξένους οργανισμούς τυλίγοντας και τρώγοντάς τους. Όταν οι παθογόνοι μπαίνουν στους πνεύμονες τα μακροφάγα τα καταστρέφουν. Το ανοσοποιητικό στέλνει για βοήθεια επιπλέον λευκά αιμοσφαίρια στις κυψελίδες. Καθώς αυτά τα αμυντικά κύτταρα πολεμούν τα παθογόνα δημιουργείται φλεγμονή και παράγεται υγρό ως υποπροϊόν αυτής.
But some of these invaders may get past the mucociliary escalator into the lungs, where they meet the alveoli. Because alveoli serve as critical exchange points between the blood and air from the outside world, they have their own specialized types of white blood cells, or macrophages, which defend against foreign organisms by enveloping and eating them. When pathogens enter the lungs, the macrophages work to destroy them. The immune system releases additional white blood cells in the alveoli to help. As these immune cells fight the pathogens, they generate inflammation— and fluid as a by-product of the inflammation.
Όταν αυτό το υγρό συσσωρεύεται, δυσκολεύει την ανταλλαγή αερίων στις κυψελίδες. Καθώς το επίπεδο του διοξιδείου του άνθρακα στο αίμα αυξάνεται, το σώμα αναπνέει γρήγορα για να το αποβάλλει και να λάβει πιο πολύ οξυγόνο. Η γρήγορη αναπνοή είναι από τα πιο συνήθη συμπτώματα της πνευμονίας. Το σώμα επίσης προσπαθεί να αποβάλλει το υγρό από τις κυψελίδες με τον βήχα.
When this fluid builds up, it makes gas exchange inside the alveoli much more difficult. As the level of carbon dioxide in the bloodstream begins to rise, the body breathes more quickly to try to clear it out and get more oxygen in. This rapid breathing is one of the most common symptoms of pneumonia. The body also tries to force the fluid out of the alveoli through coughing.
Ο προσδιορισμός των αιτιών της πνευμονίας μπορεί να είναι δύσκολος, αλλά μόλις προσδιοριστούν, οι γιατροί μπορούν να χορηγήσουν αντιβιοτικά, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν αντιβακτηριακές ή αντιικές θεραπείες. Οι θεραπείες με αντιβιοτικά βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμήσει τη λοίμωξη. Καθώς οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μειώνονται, το σώμα σταδιακά αποβάλλει ή απορροφά το υγρό και τα νεκρά κύτταρα. Μετά από περίπου μία εβδομάδα συνήθως τα χειρότερα συμπτώματα εξαφανίζονται αν και η πλήρης ίαση μπορεί να πάρει μέχρι και ένα μήνα.
Determining the cause of pneumonia can be difficult, but once it is established, doctors can prescribe antibiotics, which may include either antibacterial or antiviral treatments. Treatment with antibiotics helps the body get the infection under control. As the pathogen is cleared out, the body gradually expels or absorbs fluid and dead cells. The worst symptoms typically fade out in about a week, though full recovery may take as long as a month.
Οι περισσότεροι υγιείς ενήλικοι μπορούν να περάσουν την πνευμονία στο σπίτι. Αλλά για μερικές ομάδες η πνευμονία μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή, και να χρειάζεται νοσηλεία στο νοσοκομείο, χορήγηση οξυγόνου, ή άλλη ιατρική θεραπεία για να καταπολεμηθεί η λοίμωξη. Το κάπνισμα καταστρέφει τα τριχίδια, μειώνοντας την ικανότητα τους να αποβάλουν την κανονική ποσότητα βλέννας πόσο μάλλον την αυξημένη ποσότητα που παράγεται με την πνευμονία. Γενετικές και αυτοάνοσες διαταραχές, αυξάνουν την ευαισθησία σε παθογόνα που μπορεί να προκαλέσουν πνευμονία. Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι είναι πιο ευάλωτοι καθώς έχουν ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα. Και αν κάποιος έχει ιογενή πνευμονία, ο κίνδυνος βακτηριακής μόλυνσης της αναπνευστικής οδού είναι μεγαλύτερος.
Otherwise healthy adults can often manage pneumonia at home. But for some groups, pneumonia can be a lot more severe, requiring hospitalization and oxygen, artificial ventilation, or other supportive measures while the body fights the infection. Smoking damages the cilia, making them less able to clear even the normal amount of mucus and secretions, let alone the increased volume associated with pneumonia. Genetic and autoimmune disorders can make someone more susceptible to pathogens that can cause pneumonia. Young children and the elderly also have impaired clearance and weaker immune systems. And if someone has viral pneumonia, their risk of bacterial respiratory infection is higher.
Πολλοί θάνατοι από πνευμονία οφείλονται σε ανεπαρκή πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα. Μερικές φορές όμως ακόμα και με την κατάλληλη θεραπεία, η μάχη του σώματος ενάντια στη λοίμωξη είναι άνιση, και προκαλεί φλεγμονές σε όλο το σώμα, όχι μόνο στους πνεύμονες. Αυτός είναι μεν προστατευτικός μηχανισμός, αλλά αν αυτή την κατάσταση διαρκεί, κάποια όργανα σταματούν να λειτουργούν προκαλώντας σοκ και σε ορισμένες περιπτώσεις το θάνατο.
Many of the deaths from pneumonia are due to lack of access to healthcare. But sometimes, even with appropriate care, the body enters a sustained fight against the infection it can’t maintain, activating inflammatory pathways throughout the body, not just in the lungs. This is actually a protective mechanism, but after too long in this state organs start shutting down, causing shock and sometimes death.
Πώς μπορούμε λοιπόν να αποτρέψουμε την πνευμονία; Η σωστή διατροφή, η σωματική άσκηση και ο επαρκής ύπνος βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμά τις μολύνσεις. Τα εμβόλια προστατεύουν από κοινά παθογόνα που προκαλούν πνευμονία, ενώ το τακτικό πλύσιμο των χεριών αποτρέπει την εξάπλωση των μικροβίων και προστατεύουν τους πιο ευάλωτους από σοβαρή πνευμονία.
So how can we prevent pneumonia? Eating well and getting enough sleep and exercise helps your body fight off infections. Vaccines can protect against common pneumonia-causing pathogens, while washing your hands regularly helps prevent the spread of these pathogens— and protect those most vulnerable to severe pneumonia.