Four years ago, on the TED stage, I announced a company I was working with at the time called Odeo. And because of that announcement, we got a big article in The New York Times, which led to more press, which led to more attention, and me deciding to become CEO of that company -- whereas I was just an adviser -- and raising a round of venture capital and ramping up hiring.
Vier jaar geleden, op de TED tribune, kondigde ik Odeo aan, een bedrijf waar ik toen werkte. En door die aankondiging, kregen we een groot artikel in de New York Times, dat leidde tot meer berichtgeving, en dat tot meer aandacht, wat me deed besluiten om CEO te worden van dat bedrijf -- waar ik alleen een adviseur was -- en een ronde durfkapitaal binnen te halen en het inhuren uit te breiden.
One of the guys I hired was an engineer named Jack Dorsey, and a year later, when we were trying to decide which way to go with Odeo, Jack presented an idea he'd been tinkering around with for a number of years that was based around sending simple status updates to friends. We were also playing with SMS at the time at Odeo, so we kind of put two and two together, and in early 2006 we launched Twitter as a side project at Odeo.
Een van de jongens die ik inhuurde was een technicus genaamd Jack Dorsey, en een jaar later probeerden we te beslissen hoe het met Odeo verder moest, en Jack presenteerde een idee waarmee hij al een aantal jaren speelde, gebaseerd op het sturen van eenvoudige status updates naar vrienden. We speelden in die tijd ook met SMS bij Odeo, dus gooiden we een en een bij elkaar, en begin 2006 lanceerden we Twitter als een nevenproject bij Odeo.
Now, it's hard to justify doing a side project at a startup, where focus is so critical, but I had actually launched Blogger as a side project to my previous company, thinking it was just a little thing we'd do on the side, and it ended up taking over not only the company, but my life for the next five or six years. So I learned to follow hunches even though you can't necessarily justify them or know where they're going to go. And that's kind of what's happened with Twitter, time after time.
Het is moeilijk om een nevenproject te rechtvaardigen bij een startup, waar focus zo belangrijk is, maar ik had al Blogger als een nevenproject gelanceerd bij mijn vorige bedrijf, terwijl ik dacht dat het alleen een klein iets was dat we er naast zouden doen, en het liep erop uit dat het niet alleen het bedrijf overnam, maar mijn leven voor de volgende zes jaar. Dus leerde ik ingevingen te volgen zelfs als je ze niet noodzakelijk kan rechtvaardigen of weet waarnaar ze zullen leiden. En dat is wat eigenlijk gebeurde met Twitter, keer op keer.
So, for those of you unfamiliar, Twitter is based around a very simple, seemingly trivial concept. You say what you're doing in 140 characters or less, and people who are interested in you get those updates. If they're really interested, they get the update as a text message on their cell phone. So, for instance, I may Twitter right now that I'm giving a talk at TED. And in my case, when I hit send, up to 60,000 people will receive that message in a matter of seconds. Now, the fundamental idea is that Twitter lets people share moments of their lives whenever they want, be they momentous occasions or mundane ones. It is by sharing these moments as they're happening that lets people feel more connected and in touch, despite distance, and in real time. This is the primary use we saw of Twitter from the beginning, and what got us excited.
Dus, voor diegene die niet vertrouwd zijn, Twitter is gebaseerd op een eenvoudig, ogenschijnlijk triviaal concept. Je zegt wat je aan het doen bent in 140 karakters of minder, en mensen die geïnteresseerd zijn in jou krijgen die updates. Als ze echt geïnteresseerd zijn, krijgen ze de updates als tekstberichten op hun mobiel. Ik kan bijvoorbeeld nu twitteren dat ik een praatje houd bij TED. En in mijn geval, wanneer ik op zend druk, kunnen tot 60.000 mensen dat bericht binnen een paar seconden ontvangen. Nu, het basisidee is dat Twitter mensen toelaat gebeurtenissen uit hun leven te delen wanneer ze dat willen, het kunnen momentopnames zijn of banale dingen. Door deze momenten te delen wanneer ze gebeuren krijgen mensen het gevoel meer verbonden te zijn, ondanks de afstand, en in real time. Dit zagen we als het primaire gebruik van Twitter vanaf het begin, en waarover we enthousiast waren.
What we didn't anticipate was the many, many other uses that would evolve from this very simple system. One of the things we realized was how important Twitter could be during real-time events. When the wildfires broke out in San Diego, in October of 2007, people turned to Twitter to report what was happening and to find information from neighbors about what was happening around them.
Wat we niet voorzagen waren de vele, vele andere gebruiken die van dit erg eenvoudige systeem ontstonden. Een van de dingen die we ons realiseerden was hoe belangrijk Twitter kon zijn bij real-time gebeurtenissen. Toen de bosbranden in San Diego uitbraken, in oktober 2007, gingen mensen twitteren om te rapporteren wat er gebeurde en om informatie te krijgen van buren over wat er om en hen heen gebeurde.
But it wasn't just individuals. The L.A. Times actually turned to Twitter to dispense information as well, and put a Twitter feed on the front page, and the L.A. Fire Department and Red Cross used it to dispense news and updates as well. At this event, dozens of people here are Twittering and thousands of people around the world are following along because they want to know what it feels like to be here and what's happening.
Maar het waren niet alleen individuen. De L.A. Times gebruikte Twitter om ook informatie te verspreiden, en zette een Twitter feed op de voorpagina, en de L.A. brandweer en het Rode Kruis gebruikten het ook om nieuws en updates te verspreiden. Bij dit evenement zijn tientallen mensen aan het twitteren en duizenden mensen volgen hen omdat ze willen weten hoe het voelt om hier te zijn en wat er gebeurt.
Among the other interesting things that have cropped up
Bij de andere interessante dingen die onverwachts ontstonden,
are many things from businesses,
zijn veel dingen uit bedrijven,
from marketing and communications and predictable things, to an insanely popular Korean-barbecue taco truck that drives around L.A. and Twitters where it stops, causing a line to form around the block.
gaande van marketing en communicatie en voorspelbare dingen tot een te gek populaire Koreaanse barbecuetaco-vrachtwagen die door L.A. toert en twittert waar hij stopt waardoor er een rij onstaat tot om de hoek.
Politicians have recently begun Twittering. In fact, there are 47 members of Congress who currently have Twitter accounts. And they're tweeting, in some cases, from behind closed-door sessions with the President. In this case, this guy's not liking what he's hearing. The President himself is our most popular Twitter user, although his tweets have dropped off as of late, while Senator McCain's have picked up. As have this guy's.
Politici zijn recentelijk begonnen met twitteren. Er zijn zelfs al 47 leden van het Congres die op dit moment een Twitter account hebben. En ze twitteren, in sommige gevallen, vanachter gesloten-deur sessies met de President. Hier vindt deze man wat hij hoort niet leuk. De President zelf is onze meest populaire Twittergebruiker, hoewel hij minder twittert de laatste tijd, terwijl Senator McCain net meer twittert. Net als deze man.
Twitter was originally designed as a broadcast medium: you send one message and it goes out to everybody, and you receive the messages you're interested in. One of the many ways that users shaped the evolution of Twitter was by inventing a way to reply to a specific person or a specific message. So, this syntax, the "@username" that Shaquille O'Neal's using here to reply to one of his fans, was completely invented by users, and we didn't build it into the system until it already became popular and then we made it easier. This is one of the many ways that users have shaped the system.
Twitter was oorspronkelijk ontworpen als een uitzendmedium. Je stuurt een bericht en het gaat naar iedereen, en je ontvangt de berichten waarin je geïnteresseerd bent. Een van de vele manieren waarop gebruikers de ontwikkeling van Twitter hebben vormgegeven was door een manier te vinden om een specifiek persoon te antwoorden of een specifiek bericht. De syntax, de "@gebruikersnaam" die Shaquille O'Neal hier gebruikt om een van zijn fans te antwoorden is dus helemaal uitgevonden door gebruikers, en we bouwden het pas in het systeem toen het al populair aan het worden was en toen maakten we het makkelijker. Dit is een van de vele manieren waarop gebruikers het systeem hebben gevormd.
Another is via the API. We built an application-programming interface, which basically means that programmers can write software that interacts with Twitter. We currently know about over 2,000 pieces of software that can send Twitter updates -- interfaces for Mac, Windows, your iPhone, your BlackBerry -- as well as things like a device that lets an unborn baby Twitter when it kicks or a plant Twitter when it needs water.
Een andere is door de API. We bouwden een applicatie-programmeerinterface, wat eenvoudigweg betekent dat programmeurs software kunnen schrijven die communiceert met Twitter. We hebben op dit moment weet van meer dan 2.000 stukjes software die Twitterupdates kunnen zenden, interfaces voor de Mac, Windows, je iPhone, je BlackBerry... en dingen zoals een apparaat dat een ongeboren baby laat twitteren wanneer hij schopt of een plant wanneer ze water nodig heeft.
Probably the most important third-party development came from a little company in Virginia called Summize. Summize built a Twitter search engine. And they tapped into the fact that, if you have millions of people around the world talking about what they're doing and what's around them, you have an incredible resource to find out about any topic or event while it's going on. This really changed how we perceived Twitter. For instance, here's what people are saying about TED. This is another way that our mind was shifted, and Twitter wasn't what we thought it was. We liked this so much we actually bought the company and are folding it into the main product. This not only lets you view Twitters in different ways, but it introduces new use cases as well. One of my favorites is what happened a few months ago when there was a gas shortage in Atlanta. Some users figured out that they would Twitter when they found gas -- where it was, and how much it cost -- and then appended the keyword "#atlgas" which let other people search for that and find gas themselves.
De belangrijkste ontwikkeling door een derde komt waarschijnlijk van het kleine bedrijf Summize uit Virginia. Summize bouwde een Twitter zoekmachine. En ze maakten gebruik van het feit dat wanneer je miljoenen mensen over de wereld hebt die praten over wat ze aan het doen zijn en wat er om hen heen gebeurt, je een ongelooflijke bron hebt over om het even welk onderwerp of gebeurtenis uit te vinden wat er aan de hand is. Dit veranderde echt hoe we naar Twitter keken. Hier is bijvoorbeeld wat mensen zeggen over TED. Dit is een andere manier waarop ons denken veranderde, en Twitter was niet wat we dachten dat het was. We vonden dit zo leuk dat we zelfs het bedrijf kochten en dit in ons hoofdproduct aan het stoppen zijn. Dit laat je twitteraars niet alleen op verschillende manieren zien, maar het introduceert ook nieuwe gevallen. Een van mijn favorieten is wat een paar maanden geleden gebeurde toen er een benzinetekort was in Atlanta. Sommige gebruikers vonden uit dat ze twitterden wanneer ze benzine vonden, waar het was, en hoeveel het kostte, en dan het sleutelwoord "#atlgas" toevoegden zodat andere mensen daarop konden zoeken en zelf benzine vinden.
And this trend of people using this communication network to help each other out goes far beyond the original idea of just keeping up with family and friends. It's happened more and more lately, whether it's raising money for homeless people or to dig wells in Africa or for a family in crisis. People have raised tens of thousands of dollars over Twitter in a matter of days on several occasions. It seems like when you give people easier ways to share information, more good things happen.
En deze trend van mensen die dit communicatienetwerk gebruiken om elkaar te helpen gaat veel verder dan het originele idee van alleen in contact te blijven met familie en vrienden. Het gebeurt meer en meer de laatste tijd, of het geld ophalen is voor daklozen of putten graven in Afrika of voor een familie in crisis. Mensen hebben tienduizenden dollars opgehaald via Twitter en dit verschillende keren in slechts een paar dagen. Het lijkt erop dat wanneer je mensen makkelijker informatie laat delen, veel meer goede dingen gebeuren.
I have no idea what will happen next with Twitter. I've learned to follow the hunch, but never assume where it will go. Thanks.
I heb geen idee wat er nog met Twitter zal gebeuren. Maar ik heb geleerd om een ingeving te volgen, maar nooit te veronderstellen waar het heen zal gaan. Dank jullie wel.
(Applause)
(Applaus)
Chris Anderson: We're not quite done yet. So, look, if we could have this screen live. This is actually the most terrifying thing that any speaker can do after they've been to an event. It's totally intimidating.
Chris Anderson: We zijn nog niet helemaal klaar. Dus, kijk, als we dit scherm live kunnen zien... Dit is eigenlijk het griezeligste wat een spreker kan doen na bij een evenement te zijn geweest. Het is heel intimiderend.
So, this would be the Twitter search screen. So we're going to just type a couple of random words into Twitter. For example: "Evan Williams." "Evan Williams, give people more good ways to share information and follow your hunch at TED." "Currently listening to Evan Williams." "Currently listening to Evan Williams." "Evan Williams --" Oh. "Evan Williams is just dying on stage here at TED. Worst talk ever!" (Laughter)
Dus, dit zou het Twitter zoekscherm moeten zijn. Laten we gewoon een paar woorden intypen bij Twitter. Bijvoorbeeld: "Evan Williams." "... geef mensen meer informatie en volg je ingeving @ #TED." "... aan het luisteren naar Evan Williams." Oh. "... Evan Williams gaat nu dood op het podium hier bij TED. Slechtste praatje ooit!"
Evan Williams: Nice. Thanks.
Even Williams: Leuk. Dank je
CA: Just kidding.
CA: Grapje.
But, literally in the eight minutes he was talking, there are about fifty tweets that already came on the talk. So he'll see every aspect of the reaction: the fact that Barack Obama is the biggest Twitterer, the fact that it came out of TED. I don't think there's any other way of getting instant feedback that way.
Maar, letterlijk in de acht minuten waarin hij praatte, waren er al zo'n 50 tweets die over de voordracht gingen. Dus zal hij elk aspect van de reactie zien: het feit dat Barack Obama de grootste twitteraar is, het feit dat het bij TED vandaan kwam... I denk niet dat er een andere manier is om meteen feedback op die manier te krijgen.
You have build something very fascinating, and it looks like its best times are still ahead of it. So, thank you very much, Evan. EW: Thank you. CA: That was very interesting.
Je hebt iets heel bijzonders gebouwd, en het lijkt erop dat het zijn beste tijd nog moet krijgen. Dus, dank je wel, Evan. Het was erg interessant.