Why do we cheat? And why do happy people cheat? And when we say "infidelity," what exactly do we mean? Is it a hookup, a love story, paid sex, a chat room, a massage with a happy ending? Why do we think that men cheat out of boredom and fear of intimacy, but women cheat out of loneliness and hunger for intimacy? And is an affair always the end of a relationship?
Pse tradhëtojmë? Dhe pse njerëzit e lumtur tradhëtojnë? Dhe kur themi “pabesi”, çfarë nënkuptojmë saktësisht? Nënkupton një bashkim, histori dashurie, seks me pagesë, një dhomë chat-i, një masazh me fund të lumtur? Pse mendojmë se burrat mashtrojnë nga mërzija dhe frika e intimitetit, por gratë mashtrojnë nga vetmia dhe etja për intimitet? Dhe a përbën një aferë gjithmonë fundin e një marrëdhënie?
For the past 10 years, I have traveled the globe and worked extensively with hundreds of couples who have been shattered by infidelity. There is one simple act of transgression that can rob a couple of their relationship, their happiness and their very identity: an affair. And yet, this extremely common act is so poorly understood. So this talk is for anyone who has ever loved.
Përgjatë 10 viteve të fundit, kam udhëtuar nëpër botë dhe kam punuar gjerësisht me qindra çifte të cilët kanë qënë shpartalluar nga tradhëtia. Është një akt i thjeshtë shkelje i cili mund t’i vjedhë një çifti marrëdhënien e tyre, lumturinë dhe thelbin e identitetit të tyre: një aferë. E megjithatë, ky akt ekstremisht i zakonshëm është kaq pak i kuptuar. Pra, ky diskutim është për cilindo që ka dashuruar ndonjeherë.
Adultery has existed since marriage was invented, and so, too, the taboo against it. In fact, infidelity has a tenacity that marriage can only envy, so much so, that this is the only commandment that is repeated twice in the Bible: once for doing it, and once just for thinking about it. (Laughter) So how do we reconcile what is universally forbidden, yet universally practiced?
Tradhtia bashkëshortore ka ekzistuar që kur u shpik martesa, po kështu dhe tabu-ja, kundër saj. Në fakt, tradhëtia ka një këmbëngulje që martesa mund vetëm ta ketë zili, aq e vërtetë është kjo saqë, kjo është urdhëresa e vetme që përsëritet dy herë në Bibël një herë për kryerjen dhe herën tjetër vetëm për të menduarit. (Të qeshura) Pra, si mund ta pajtojmë atë që ndalohet universalisht, dhe po universalisht praktikohet?
Now, throughout history, men practically had a license to cheat with little consequence, and supported by a host of biological and evolutionary theories that justified their need to roam, so the double standard is as old as adultery itself. But who knows what's really going on under the sheets there, right? Because when it comes to sex, the pressure for men is to boast and to exaggerate, but the pressure for women is to hide, minimize and deny, which isn't surprising when you consider that there are still nine countries where women can be killed for straying.
Përgjatë historisë, burrat praktikisht kishin licensë për të tradhetuar me pasoja minimale, dhe të mbështetur nga një mori teorish biologjike dhe evolucionare që justifikonin nevojën e tyre për të bredhur, kështu që standardi i dyfishtë është aq i vjetër sa dhe vetë adulteria. Por kush e di se çfarë ndodh në të vërtetë atje nën ҫarҫafë, apo jo? Sepse kur vjen fjala te seksi, presioni për burrat është që të mburren dhe ta egzagjerojnë, por presioni për gratë është ta fshehin, minimizojnë dhe mohojnë, ҫka nuk është e habitshme kur kujton se ka ende nëntë shtete ku gratë mund të vriten për shmangje nga e duhura.
Now, monogamy used to be one person for life. Today, monogamy is one person at a time. (Laughter) (Applause)
Tani, monogamia nënkuptonte një person për gjithë jetën. Sot, monogamia nënkupton një person në një kohë. (Të qeshura) (Duartrokitje)
I mean, many of you probably have said, "I am monogamous in all my relationships." (Laughter)
Them se, shumë prej jush mund keni thënë "Unë jam monogam në të gjitha marrëdhëniet e mia." (Të qeshura)
We used to marry, and had sex for the first time. But now we marry, and we stop having sex with others. The fact is that monogamy had nothing to do with love. Men relied on women's fidelity in order to know whose children these are, and who gets the cows when I die.
Dikur, në fillim martoheshim, dhe bënim seks për herë të parë. Por tani ne martohemi, dhe ndalojmë së kryeri seks me të tjerët. Fakti është se monogamia nuk kishte të bënte fare me dashurinë. Burrat mbështeteshin në besnikërinë e grave në mënyrë që të dinin se kujt i përkisnin fëmijët, dhe kush do ta marrë lopën kur të vdes unë.
Now, everyone wants to know what percentage of people cheat. I've been asked that question since I arrived at this conference. (Laughter) It applies to you. But the definition of infidelity keeps on expanding: sexting, watching porn, staying secretly active on dating apps. So because there is no universally agreed-upon definition of what even constitutes an infidelity, estimates vary widely, from 26 percent to 75 percent. But on top of it, we are walking contradictions. So 95 percent of us will say that it is terribly wrong for our partner to lie about having an affair, but just about the same amount of us will say that that's exactly what we would do if we were having one. (Laughter)
Tani, të gjithë duan të dinë sa përqind e njerëzve tradhëtojnë. Ma kanë bërë këtë pyetje që kur kam ardhur në këtë konferencë. (Të qeshura) Kjo vlen edhe për ju. Por përcaktimi i tradhëtisë vazhdon të zgjerohet sekstimi, të parit porno, qëndrimi aktiv fshehurazi në aplikacionet e takimeve. Pra, duke qënë se nuk ka një përkufizim të rënë dakord universalisht mbi atë ҫka përbën tradhëti, vlerësimet ndryshojnë shumë, nga 26 deri në 75 përqind. Por mbi të gjitha, ne jemi kontradikta vetë. Pra, 95 përqind prej nesh thonë se është tmerrësisht e gabuar që partneri jonë të gënjejë në lidhje me pasjen e një afere, por po i njëjti numër prej nesh do të thonë se kjo është ekzakt ajo që do bënim po të kishim vetë një aferë. (Të qeshura)
Now, I like this definition of an affair -- it brings together the three key elements: a secretive relationship, which is the core structure of an affair; an emotional connection to one degree or another; and a sexual alchemy. And alchemy is the key word here, because the erotic frisson is such that the kiss that you only imagine giving, can be as powerful and as enchanting as hours of actual lovemaking. As Marcel Proust said, it's our imagination that is responsible for love, not the other person.
Tani, më pëlqen ky përkufizim për aferat – sespe i bashkon të tre elementet kryesore një marrëdhënie e fshehtë, e cila është struktura kryesore e një afere; një lidhje emocionale në një farë mase; dhe një alkimi seksuale. Dhe alkimi është fjala kyçe këtu, sepse frisoni erotik është i tillë që puthja që vetëm e imagjinon të japësh, mund të jetë aq e fuqishme dhe aq e këndshme sa orë të tëra aktuale duke bërë dashuri. Siç ka thënë dhe Marcel Proust, është imagjinata jonë që është përgjegjëse për dashurinë, dhe jo personi tjetër.
So it's never been easier to cheat, and it's never been more difficult to keep a secret. And never has infidelity exacted such a psychological toll. When marriage was an economic enterprise, infidelity threatened our economic security. But now that marriage is a romantic arrangement, infidelity threatens our emotional security. Ironically, we used to turn to adultery -- that was the space where we sought pure love. But now that we seek love in marriage, adultery destroys it.
Pra, kurrë nuk ka qenë më e lehtë të tradhëtohet, dhe kurrë nuk ka qenë më e vështirë për të ruajtur një sekret. Dhe pabesia nuk ka kërkuar një taksë të tillë psikologjike. Kur martesa ishte një ndërmarrje ekonomike, pabesia kërcënonte sigurinë tonë ekonomike. Por tani që martesa është një marrëveshje romantike, pabesia kërcënon sigurinë tonë emocionale. Ironikisht, ne i jemi drejtuar tradhëtisë- si hapësirë për të kërkuar dashurinë e pastër. Por tani që ne kërkojmë dashuri në martesë, tradhëtia e shkatërron.
Now, there are three ways that I think infidelity hurts differently today. We have a romantic ideal in which we turn to one person to fulfill an endless list of needs: to be my greatest lover, my best friend, the best parent, my trusted confidant, my emotional companion, my intellectual equal. And I am it: I'm chosen, I'm unique, I'm indispensable, I'm irreplaceable, I'm the one. And infidelity tells me I'm not. It is the ultimate betrayal. Infidelity shatters the grand ambition of love. But if throughout history, infidelity has always been painful, today it is often traumatic, because it threatens our sense of self.
Tani, ka tre mënyra me të cilat unë mendoj se pabesia lëndon ndryshe sot. Ne kemi një ideal romantik në bazë të të cilit i drejtohemi një personi për të na përmbushur një listë të pafund nevojash: të jetë dashuria ime më e madhe, miku im më i mirë, prindi më i mirë, i besuari im, miku im emocional, i barabarti im intelektual. Dhe unë jam me AI/AJO: unë jam i zgjedhuri, unë jam i veçantë, unë jam i domosdoshëm, unë jam i pazëvendësueshëm, unë jam i duhuri. Dhe tradhëtia më tregon se nuk jam. Kjo është tradhëtia e vërtetë. Tradhëtia na trondit ambicien e madhe të dashurisë. Por nëse gjatë gjithë historisë, tradhëtia ka qenë gjithmonë e dhimbshme, sot ajo është shpesh traumatike, sepse kërcënon imazhin e vetes tonë.
So my patient Fernando, he's plagued. He goes on: "I thought I knew my life. I thought I knew who you were, who we were as a couple, who I was. Now, I question everything." Infidelity -- a violation of trust, a crisis of identity. "Can I ever trust you again?" he asks. "Can I ever trust anyone again?"
Pacienti im Fernando, është i rrënuar. Ai vazhdon e thotë: "Mendoja se e njihja jetën time. Mendoja se e dija se kush ishe ti, se kush ishim ne si çift, kush isha unë. Tani, dyshoj për çdo gjë." Tradhëtia - një shkelje besimi, një krizë identiteti. "A do të mund të besoj sërisht tek ty?" pyet ai. "A do të mund të besoj dikë tjetër përsëri?"
And this is also what my patient Heather is telling me, when she's talking to me about her story with Nick. Married, two kids. Nick just left on a business trip, and Heather is playing on his iPad with the boys, when she sees a message appear on the screen: "Can't wait to see you." Strange, she thinks, we just saw each other. And then another message: "Can't wait to hold you in my arms." And Heather realizes these are not for her. She also tells me that her father had affairs, but her mother, she found one little receipt in the pocket, and a little bit of lipstick on the collar. Heather, she goes digging, and she finds hundreds of messages, and photos exchanged and desires expressed. The vivid details of Nick's two-year affair unfold in front of her in real time, And it made me think: Affairs in the digital age are death by a thousand cuts.
Dhe kjo është ajo ҫka më thotë dhe pacientja ime Heather, kur është duke më folur për historinë e saj me Nick. E martuar, me dy fëmijë. Nick sapo është larguar në një udhëtim pune, dhe Heather është duke luajtur në iPad e tij me djemtë, kur ajo e sheh një mesazh që shfaqet në ekran: "Mezi po pres të të shoh." E çuditshme, mendon ajo, ne sapo u pamë. Dhe pastaj një mesazh tjetër: "Mezi po pres të të mbaj në krahët e mi." Dhe Heather e kupton këto mesazhe s'janë për të. Ajo gjithashtu më tregon se babai i saj kishte afera, por nëna e saj kish gjetur një faturë të vogël në xhep, dhe pak buzëkuq në jakë. Heather, fillon gërmimin, dhe gjen me qindra mesazhe, foto të shkëmbyera dhe dëshira të shprehura. Detajet e gjalla të një afere dy-vjeçare të Nick shpalosen përballë saj në kohë reale. Dhe kjo më bëri të mendoj: Aferat në epokën dixhitale janë vdekje prej një mijë thikash.
But then we have another paradox that we're dealing with these days. Because of this romantic ideal, we are relying on our partner's fidelity with a unique fervor. But we also have never been more inclined to stray, and not because we have new desires today, but because we live in an era where we feel that we are entitled to pursue our desires, because this is the culture where I deserve to be happy. And if we used to divorce because we were unhappy, today we divorce because we could be happier. And if divorce carried all the shame, today, choosing to stay when you can leave is the new shame. So Heather, she can't talk to her friends because she's afraid that they will judge her for still loving Nick, and everywhere she turns, she gets the same advice: Leave him. Throw the dog on the curb. And if the situation were reversed, Nick would be in the same situation. Staying is the new shame.
Por ne kemi një tjetër paradoks me të cilin përballemi këto kohë. Për shkak të këtij ideali romantik, ne mbështetemi në besnikërinë e partnerit me një entuziazëm të veçantë. Por gjithashtu ne kurrë nuk kemi qenë më të prirur se tani për të devijuar, dhe jo sepse kemi dëshira të reja sot, por sepse jetojmë në një epokë ku ndjejmë se është e drejta jonë të ndjekim dëshirat tona, sepse kjo është kultura ku unë e meritoj të jem i/e lumtur. Dhe nëse dikur kemi jemi divorcuar, sepse ishim të palumtur, sot divorcohemi, sepse mund të jemi edhe më të lumtur. Dhe nëse divorci përmbante gjithë turpin, sot, të zgjedhësh të qëndrosh, kur mund të ikësh është turpi i ri. Pra Heather, nuk mund të flasë me miqtë e saj, sepse ka frikë se do ta gjykojnë se pse e dashuron ende Nick, dhe ngado që kthehet, merr të njëjtën këshillë: Lëre atë. Hidhe në rrugë qenin. Dhe nëse situata do ishte e anasjelltë, Nick do të ish në të njëjtën situatë. Të qëndruarit është turpi i ri.
So if we can divorce, why do we still have affairs? Now, the typical assumption is that if someone cheats, either there's something wrong in your relationship or wrong with you. But millions of people can't all be pathological. The logic goes like this: If you have everything you need at home, then there is no need to go looking elsewhere, assuming that there is such a thing as a perfect marriage that will inoculate us against wanderlust. But what if passion has a finite shelf life? What if there are things that even a good relationship can never provide? If even happy people cheat, what is it about?
Pra, nëse ne mund të divorcohemi, pse kemi ende afera? Tani, supozimi tipik është se në qoftë se dikush mashtron, ka diçka që nuk shkon ose me marrëdhënien tuaj ose me ty. Por miliona njerëz nuk mund të jenë të gjithë patologjikë. Logjika është kjo: Nëse ke gjithçka që të duhet në shtëpi, atëherë nuk ke nevojë të kërkosh diku tjetër, supozimi se ekziston diҫka e tillë si martesa perfekte na injekton kundër dëshirës së shfrenuar për bredhje. Por, po sikur pasioni të ketë një jetëzgjatje të limituar? Po sikur të ketë gjëra që as edhe një marrëdhënie e mirë nuk mund t’i sigurojë kurrë? Nëse edhe njerëzit e lumtur tradhëtojnë, si është puna?
The vast majority of people that I actually work with are not at all chronic philanderers. They are often people who are deeply monogamous in their beliefs, and at least for their partner. But they find themselves in a conflict between their values and their behavior. They often are people who have actually been faithful for decades, but one day they cross a line that they never thought they would cross, and at the risk of losing everything. But for a glimmer of what? Affairs are an act of betrayal, and they are also an expression of longing and loss. At the heart of an affair, you will often find a longing and a yearning for an emotional connection, for novelty, for freedom, for autonomy, for sexual intensity, a wish to recapture lost parts of ourselves or an attempt to bring back vitality in the face of loss and tragedy.
Shumica dërrmuese e njerëzve me të cilët punoj nuk janë aspak bredhës kronike. Ata janë shpesh njerëz thellësisht monogame në besimet e tyre, ose të paktën për partnerët e tyre. Por e gjejnë veten në konflikt ndërmjet vlerave dhe sjelljes së tyre. Shpesh janë njerëz të cilët kanë qëndruar besnik për dekada të tëra, por një ditë kapërcejnë një kufi që kurrë nuk mendonin se do ta kapërcenin, dhe me rriskun e humbjes së gjithçkaje. Por, në shpërblim të çfarë? Aferat janë një akt tradhëtie, dhe gjithashtu janë një shprehje e mallit dhe humbjes. Në zemër të një afere, shpesh gjen një dëshirë dhe një shtysë të zjarrtë për një lidhje emocionale, për risi, për liri, për autonomi, për intensitet seksual, një dëshirë për të rimarrë pjesë të humbura të vetvetes ose një përpjekje për të risjellë vitalitet përballë humbjes e tragjedisë.
I'm thinking about another patient of mine, Priya, who is blissfully married, loves her husband, and would never want to hurt the man. But she also tells me that she's always done what was expected of her: good girl, good wife, good mother, taking care of her immigrant parents. Priya, she fell for the arborist who removed the tree from her yard after Hurricane Sandy. And with his truck and his tattoos, he's quite the opposite of her. But at 47, Priya's affair is about the adolescence that she never had. And her story highlights for me that when we seek the gaze of another, it isn't always our partner that we are turning away from, but the person that we have ourselves become. And it isn't so much that we're looking for another person, as much as we are looking for another self.
Po mendoj për një paciente tjetër timen, Priya, e cila është lumturisht e martuar, e do burrin e saj, dhe nuk do të donte kurrë që ta lëndonte. Por ajo gjithashtu më tregon se ka bërë gjithmonë atë që pritej prej saj: vajzë e mirë, grua e mirë, nënë e mirë, kujdesej për prindërit e saj emigrantë. Priya, u dashurua me pemëtarin që hoqi pemën nga oborri i saj, pas uraganit Sandy. Me kamionin dhe tatuazhet e tij, ai është krejt e kundërta e saj. Por në moshën 47 vjeҫ afera e Priya lidhet me adoleshencën që ajo s'e pati kurrë. Dhe historia e saj më përforcon idenë se kur kërkojmë vështrimin e një tjetri, nuk kërkojmë gjithmonë largimin nga partneri jonë, por largimin nga personi që jemi bërë. Dhe nuk ka shumë të bëjë me atë që jemi duke kërkuar për një person tjetër, sesa me atë që jemi duke kërkuar për një vete tjetër.
Now, all over the world, there is one word that people who have affairs always tell me. They feel alive. And they often will tell me stories of recent losses -- of a parent who died, and a friend that went too soon, and bad news at the doctor. Death and mortality often live in the shadow of an affair, because they raise these questions. Is this it? Is there more? Am I going on for another 25 years like this? Will I ever feel that thing again? And it has led me to think that perhaps these questions are the ones that propel people to cross the line, and that some affairs are an attempt to beat back deadness, in an antidote to death.
Tani, në të gjithë botën, ekziston një fjalë të cilën njerëzit që kanë afera ma thonë gjithmonë. Ata ndjehen gjallë. Shpesh më tregojnë histori të humbjeve të fundit - të një prindi që ka vdekur, të një miku që iku shumë shpejt, dhe një lajm i keq nga mjeku. Vdekja dhe vdekshmëria shpesh jetojnë nën hijen e një afere, sepse ngrenë këto pyetje. A është kjo e gjitha? A ka më tepër? Do të vazhdoj kështu edhe për 25 vjet të tjera? A do ta ndjej ndonjëherë atë gjë përsëri? Dhe kjo ka bërë të mendoj se ndoshta këto janë pyetjet që i shtyjnë njerëzit të kalojnë kufirin, dhe disa afera janë një përpjekje për të mposhtur asgjësinë, në një antidot për vdekjen.
And contrary to what you may think, affairs are way less about sex, and a lot more about desire: desire for attention, desire to feel special, desire to feel important. And the very structure of an affair, the fact that you can never have your lover, keeps you wanting. That in itself is a desire machine, because the incompleteness, the ambiguity, keeps you wanting that which you can't have.
Dhe në kundërshtim me atë që mund të mendoni, aferat kanë të bëjnë më pak me seksin, dhe shumë më tepër me dëshirën: dëshirë për vëmendje, dëshirë për t'u ndjerë i veçantë, dëshirën për t'u ndjerë i rëndësishëm. Dhe vetë struktura e një afere, fakti se nuk mund ta kesh dashnorin tend, ju bën të doni. Kjo në vetvete është një makineri dëshirë, sepse paplotshmëria, ambiguiteti, ju shtyn të doni atë që nuk mund ta keni.
Now some of you probably think that affairs don't happen in open relationships, but they do. First of all, the conversation about monogamy is not the same as the conversation about infidelity. But the fact is that it seems that even when we have the freedom to have other sexual partners, we still seem to be lured by the power of the forbidden, that if we do that which we are not supposed to do, then we feel like we are really doing what we want to. And I've also told quite a few of my patients that if they could bring into their relationships one tenth of the boldness, the imagination and the verve that they put into their affairs, they probably would never need to see me. (Laughter)
Disa prej jush ndoshta mendojnë se aferat nuk ndodhin në marrëdhëniet e hapura, por ja që ndodhin. Pikë së pari, biseda rreth monogamisë nuk është e njëjtë me bisedën rreth tradhtisë. Por fakti është se edhe kur kemi lirinë për të patur partnerë të tjerë seksualë, përsëri duket se joshemi nga fuqia e së ndaluarës, se nëse bëjmë atë që nuk duhet ta bëjmë, atëherë ndjehemi sikur jemi duke bërë atë që duam. dhe, shumë prej pacientëve të mi, ju kam thënë se nëse ata sjellin në marrëdhëniet e tyre një të dhjetën e guximit, imagjinatën dhe entuziazmin që vendosin në aferat e tyre, ndoshta kurrë nuk do t'ju duhej të më takonin. (Të qeshura)
So how do we heal from an affair? Desire runs deep. Betrayal runs deep. But it can be healed. And some affairs are death knells for relationships that were already dying on the vine. But others will jolt us into new possibilities. The fact is, the majority of couples who have experienced affairs stay together. But some of them will merely survive, and others will actually be able to turn a crisis into an opportunity. They'll be able to turn this into a generative experience. And I'm actually thinking even more so for the deceived partner, who will often say, "You think I didn't want more? But I'm not the one who did it." But now that the affair is exposed, they, too, get to claim more, and they no longer have to uphold the status quo that may not have been working for them that well, either.
Pra si mund të shërohemi nga një aferë? Dëshira shkon thellë. Tradhëtia shkon thellë. Por ajo mund të shërohet. Dhe disa afera janë këmbana vdekje për marrëdhënie të cilat kanë qenë duke vdekur. Por disa të tjera do të na hedhin në mundësi të reja. Fakti është se, shumica e çifteve që kanë përjetuar një aferë qëndrojnë bashkë. Por disa prej tyre thjesht do të mbijetojnë, ndërsa të tjerët do të jenë në gjendje ta kthejnë krizën në oportunitet. Ata do të jenë në gjendje ta kthejnë këtë në një përvojë rigjeneruese. Dhe për me tepër mendoj këtë për partnerin e mashtruar, i cili shpesh thotë, "Mendon se dhe unë nuk doja më tepër? Por s'isha unë që e bëra atë gjë." Por tani që afera u zbulua, ata gjithashtu fillojnë të kërkojnë më tepër, dhe nuk u duhet më të mbështesin status quo-në që mund të mos ketë funksionuar dhe aq mirë as për ta.
I've noticed that a lot of couples, in the immediate aftermath of an affair, because of this new disorder that may actually lead to a new order, will have depths of conversations with honesty and openness that they haven't had in decades. And, partners who were sexually indifferent find themselves suddenly so lustfully voracious, they don't know where it's coming from. Something about the fear of loss will rekindle desire, and make way for an entirely new kind of truth.
Kam vënë re se shumë çifte, në vorbullën e menjëhershme pas një afere, për shkak të këtij çrregullimi të ri, që në fakt mund të sjellë një rend të ri, do të kenë thellësi bisedash të hapura dhe të ndershme siҫ nuk kanë patur në dekada. Dhe, partnerët që kanë qenë indiferent seksualisht e gjejnë veten papritmas kaq të pangopur në epsht, sa nuk e kuptojnë nga po u vjen. Ka diçka në frikën e humbjes që e rindez dëshirën, dhe hap rrugën për një lloj krejt të ri të vërtete.
So when an affair is exposed, what are some of the specific things that couples can do? We know from trauma that healing begins when the perpetrator acknowledges their wrongdoing. So for the partner who had the affair, for Nick, one thing is to end the affair, but the other is the essential, important act of expressing guilt and remorse for hurting his wife. But the truth is that I have noticed that quite a lot of people who have affairs may feel terribly guilty for hurting their partner, but they don't feel guilty for the experience of the affair itself. And that distinction is important. And Nick, he needs to hold vigil for the relationship. He needs to become, for a while, the protector of the boundaries. It's his responsibility to bring it up, because if he thinks about it, he can relieve Heather from the obsession, and from having to make sure that the affair isn't forgotten, and that in itself begins to restore trust.
Pra, kur ekspozohet një aferë, cilat janë disa gjëra specifike që mund të bëjnë çiftet? Ne e dimë nga trauma që shërimi fillon kur fajtori e pranon gabimin. Kështu, për partnerin që ka patur aferën, për Nick, një gjë është t'i japë fund aferës, por tjetër është akti, thelbësor dhe i rëndësishëm i shprehjes së fajit dhe keqardhjes për lëndimin gruas së tij. Por e vërteta është se unë kam vënë re se shumë njerëz që kanë afera mund të ndjehen tmerrësisht fajtorë që kanë lënduar partnerin, por ata nuk ndjehen fajtorë për përjetimin e aferës në vetvete. Dhe ky dallim është i rëndësishëm. Dhe Nick, ai ka nevojë ta mbajë të mbrojtur marrëdhënien. Ai ka nevojë që për një periudhë të bëhet, mbrojtës i kufijve. Është përgjegjësia e tij të kujdeset për të, sepse nëse mendon për të, ai mund ta lehtësojë Heather nga obsesioni, dhe nga detyrimi për t’i siguruar që afera ende nuk është harruar, dhe kjo në vetvete fillon të rivendosë besimin.
But for Heather, or deceived partners, it is essential to do things that bring back a sense of self-worth, to surround oneself with love and with friends and activities that give back joy and meaning and identity. But even more important, is to curb the curiosity to mine for the sordid details -- Where were you? Where did you do it? How often? Is she better than me in bed? -- questions that only inflict more pain, and keep you awake at night. And instead, switch to what I call the investigative questions, the ones that mine the meaning and the motives -- What did this affair mean for you? What were you able to express or experience there that you could no longer do with me? What was it like for you when you came home? What is it about us that you value? Are you pleased this is over?
Por, për Heather, ose partnrët e mashtruar, është thelbësore të bëjë gjëra që sjellin përsëri një ndjenjë vetë-vlerësimi, ta rrethojnë veten me dashuri, me miq dhe aktivitete që ju japin gëzim, kuptim dhe identitet. Por akoma më e rëndësishme, është të frenojnë kureshtjen për të gërmuar në detajet e pista - Ku ishe? Ku e ke bërë? Sa shpesh e keni bërë? A është më mirë se unë në shtrat?- pyetje që vetëm të shkaktojnë më shumë dhimbje, dhe të mbajnë zgjuar natën. Dhe në vend të kësaj, të kalojnë në ato që unë i quaj pyetje hetimore, të cilat gërmojnë për kuptimin dhe motivet - Çfarë do të thotë kjo afere për ty? Çfarë ishe në gjendje të shprehje ose përjetoje atje që nuk mund ta bëje dot me mua? Si ishte për ty kur ktheheshe në shtëpi? Cila është ajo gjë që vlerëson në lidhjen tonë? A je i kënaqur që kjo mori fund?
Every affair will redefine a relationship, and every couple will determine what the legacy of the affair will be. But affairs are here to stay, and they're not going away. And the dilemmas of love and desire, they don't yield just simple answers of black and white and good and bad, and victim and perpetrator. Betrayal in a relationship comes in many forms. There are many ways that we betray our partner: with contempt, with neglect, with indifference, with violence. Sexual betrayal is only one way to hurt a partner. In other words, the victim of an affair is not always the victim of the marriage.
Çdo aferë e ripërcakton një marrëdhënie, dhe çdo çift do të përcaktojë se cila do të jetë vazhdimësia e aferës. Por aferat kanë ardhur të qëndrojnë, dhe nuk kanë për të ikur. Dhe dilemat e dashurisë dhe dëshirës, nuk japin përgjigje të thjeshta bardh ose zi, të mira ose të këqija, viktime ose dhunuesi. Tradhëtia në një marrëdhënie vjen në disa forma. Ka shumë mënyra si ne e tradhtojmë partnerin: me përbuzje, me mospërfillje, me indiferencë, me dhunë. Tradhtia seksuale është vetëm një mënyrë e të lënduarit të një partneri. Me fjalë të tjera, viktima e një afere nuk është gjithmonë viktima e martesës.
Now, you've listened to me, and I know what you're thinking: She has a French accent, she must be pro-affair. (Laughter) So, you're wrong. I am not French. (Laughter) (Applause) And I'm not pro-affair. But because I think that good can come out of an affair, I have often been asked this very strange question: Would I ever recommend it? Now, I would no more recommend you have an affair than I would recommend you have cancer, and yet we know that people who have been ill often talk about how their illness has yielded them a new perspective. The main question that I've been asked since I arrived at this conference when I said I would talk about infidelity is, for or against? I said, "Yes." (Laughter)
Tani që më dëgjuat mua, e di se çfarë jeni duke menduar: Ajo ka një theks francez, ajo duhet të jetë pro-aferave. (Të qeshura) Por, gaboheni. Unë nuk jam Franceze. (Të qeshura) (Duartrokitje) Dhe unë nuk jam pro-aferave. Por nga që mendoj se mund të vijnë të mira nga një aferë, shpesh më kanë bërë këtë pyetje shumë të çuditshme: A do ta rekomandoja ndonjëherë atë? Tani, do ta rekomandoja një aferë po aq sa do të rekomandoja që të kishit një kancer, megjithatë ne e dimë se njerëzit që kanë qenë sëmurë shpesh flasin për mënyrën se si sëmundja u ka dhënë një perspektivë të re. Pyetja kryesore që më kanë bërë që kur kam ardhur në këtë konferencë, kur thashë se do të flas për tradhëtinë, ishte: pro apo kundër? Unë thashë, "Po." (Të qeshura)
I look at affairs from a dual perspective: hurt and betrayal on one side, growth and self-discovery on the other -- what it did to you, and what it meant for me. And so when a couple comes to me in the aftermath of an affair that has been revealed, I will often tell them this: Today in the West, most of us are going to have two or three relationships or marriages, and some of us are going to do it with the same person. Your first marriage is over. Would you like to create a second one together?
Unë i shoh aferat nga një perspektivë e dyfishtë: lëndimi dhe tradhtia nga njëra anë, dhe rritja dhe vetë-zbulimi nga ana tjetër – ҫfarë të shkaktoi ty, dhe çfarë kuptimi kish për mua. Dhe kështu, kur një çift vjen tek unë, në periudhën pasi një aferë është zbuluar, unë shpesh ju tregoj këtë atyre: Sot në Perëndim, shumica prej nesh do të kenë dy ose tre marrëdhënie ose martesa, dhe disa prej nesh do ta bëjnë këtë me të njëjtin person. Martesa juaj e parë ka marrë fund. Do të ju pëlqente të krijonit një të dytë së bashku?
Thank you.
Faleminderit.
(Applause)
(Duartrokitje)