In 1991 I had maybe the most profound and transformative experience of my life. I was in the third year of my seven-year undergraduate degree. I took a couple victory laps in there. And I was on a college choir tour up in Northern California, and we had stopped for the day after all day on the bus, and we were relaxing next to this beautiful idyllic lake in the mountains. And there were crickets and birds and frogs making noise, and as we sat there, over the mountains coming in from the north were these Steven Spielbergian clouds rolling toward us, and as the clouds got about halfway over the valley, so help me God, every single animal in that place stopped making noise at the same time. (Whoosh) This electric hush, as if they could sense what was about to happen. And then the clouds came over us, and then, boom! This massive thunderclap, and sheets of rain. It was just extraordinary, and when I came back home I found a poem by the Mexican poet Octavio Paz, and decided to set it to music, a piece for choir called "Cloudburst," which is the piece that we'll perform for you in just a moment.
در سال ۱۹۹۱ شاید عمیق ترین و دگرگون کننده ترین تجربه را در زندگیام داشتم. من در سال سوم از هفت سال مقطع کارشناسی بودم. در آن دوره من چندین دستاورد بزرگ داشتم. و پس از این که تمام روز را در اتوبوس بودیم توقف کوتاهی داشتیم، و پس از این که تمام روز را در اتوبوس بودیم توقف کوتاهی داشتیم، و ما کنار دریاچهای زیبا و رؤیایی در کوهستان قدم می زدیم. و ما کنار دریاچهای زیبا و رؤیایی در کوهستان قدم می زدیم. جیرجیرک ها، پرندگان و قورباغهها سروصدا می کردند، و همین که ما آن جا نشستیم، از شمال ابرهای باشکوه و عجیبی به طرف ما آمدند، از شمال ابرهای باشکوه و عجیبی به طرف ما آمدند، و همین که ابرها به نیمه های دره رسیدند، آه خدای من، تمامی حیوانات آن منطقه هم زمان ساکت شدند و صدایی ندادند. (ووش) ناگهان همه ساکت شدند، انگار که میتوانستند حس کنند که چه اتفاقی دارد میافتد. و سپس ابرها به بالای سرمان رسیدند، و ناگهان بوم! صاعقه ای عظیم، و رگباری از باران. این اتفاق فوقالعاده بود، و بعد که به خانه برگشتم شعری از شاعری مکزیکی به نام اکتاویو پاز پیدا کردم، و تصمیم گرفتم برای آن آهنگ بسازم، قطعهای برای کُر به نام "رگبار"، این قطعهایست که چند لحظه دیگر برای شما اجرا خواهیم کرد.
Now fast forward to just three years ago. (Music) And we released to YouTube this, the Virtual Choir Project, 185 singers from 12 different countries. You can see my little video there conducting these people, alone in their dorm rooms or in their living rooms at home. Two years ago, on this very stage, we premiered Virtual Choir 2, 2,052 singers from 58 different countries, this time performing a piece that I had written called "Sleep." And then just last spring we released Virtual Choir 3, "Water Night," another piece that I had written, this time nearly 4,000 singers from 73 different countries. (Music)
و اما سه سال پیش. ( موسیقی) و ما این را در یوتیوب گذاشتیم، یک پروژه کُر مجازی، ۱۸۵ خواننده از ۱۲ کشور مختلف این را اجرا کردند. میتوانید ویديوی کوتاهی از این افراد را در این جا ببینید، که تنها در اتاق خوابگاهشان یا در اتاق نشیمن خانهشان این قطعه را اجرا می کنند. دو سال پیش، در این صحنه نمایش بزرگ، ما برای اولین بار کُر مجازی شماره ۲ را، با ۲٫۰۵۲ خواننده از ۵۸ کشور مختلف ، قطعهای به نام "خواب"، ساخته ی خودم را اجرا کردیم. و بعد از آن در بهار گذشته ما کُر مجازی شماره ی ۳ را اجرا کردیم، به نام "شب آب"، قطعه ی دیگری که خودم نوشته بودم، و این بار نزدیک به ۴٫۰۰۰ نفر خواننده از ۷۳ کشور مختلف آن را اجرا کردند. (موسیقی)
And when I was speaking to Chris about the future of Virtual Choir and where we might be able to take this, he challenged me to push the technology as far as we possibly could. Could we do this all in real time? Could we have people singing together in real time?
هنگامی که با کریس (مسئولِ TED) درباره ی آینده ی کُر مجازی صحبت می کردم و این که احتمالاً ما کجا آن را اجرا خواهیم کرد، او مرا برای به این چالش کشید که تا جایی که امکان دارد از تکنولوژی استفاده کنم. آیا ما واقعاً میتوانیم این را در یک زمان انجام دهیم؟ آیا می توانیم کاری کنیم که این افراد در یک زمان با همدیگر بخوانند؟
And with the help of Skype, that is what we are going to attempt today. Now, we'll perform "Cloudburst" for you. The first half will be performed by the live singers here on stage. I'm joined by singers from Cal State Long Beach, Cal State Fullerton and Riverside Community College, some of the best amateur choirs in the country, and — (Applause) -- and in the second half of the piece, the virtual choir will join us, 30 different singers from 30 different countries.
ما برای این کار امروز از نرم افزار "اسکایپ" استفاده می کنیم. ما برای این کار امروز از نرم افزار "اسکایپ" استفاده می کنیم. ما قطعه ی "رگبار" برای شما اجرا خواهیم کرد. نیمه ی اول این کر توسط خوانندگان به طور زنده بر روی صحنه اجرا خواهد شد. به همراه من خوانندگانی از "کال استیت لانگ بیچ"، "کال استیت فولرتون" و کالج "انجمن ریور ساید" هستند، که از بهترین خوانندگان کُر غیر حرفه ای در کشور هستند، و -- ( تشویق تماشاگران)-- و نیمه ی دوم این قطعه، کُر مجازی به ما میپیوندد که ۳۰ خواننده ی مختلف از ۳۰ کشور مختلف اجرا میکنند.
Now, we've pushed the technology as far as it can go, but there's still less than a second of latency, but in musical terms, that's a lifetime. We deal in milliseconds. So what I've done is, I've adapted "Cloudburst" so that it embraces the latency and the performers sing into the latency instead of trying to be exactly together.
ما تا آن جا که میتوانستیم تکنولوژی را بکار گرفتیم، ولی هنوز کمتر از یک ثانیه تأخیر داریم، اما در موسیقی، این یک عمر است. ما در موسیقی با یک هزارم ثانیه سر و کار داریم. کاری که من انجام دادم این است که قطعه ی "رگبار" را به گونهای تنظیم کردم که این تأخیر آسیبی به آن نزند و خوانندگان به جای این که دقیقا آن را با هم بخوانند، آن را با تأخیر می خوانند.
So with deep humility, and for your approval, we present "Cloudburst."
خُب با تواضعی عمیق، به امید مورد قبول قرار گرفتن شما، ما قطعه ی "رگبار" را اجرا میکنیم.
(Applause)
( تشویق تماشاگران)
(Piano)
( پیانو)
[The rain ...] [Eyes of shadow-water] [eyes of well-water] [eyes of dream-water.] [Blue suns, green whirlwinds,] [birdbeaks of light pecking open] [pomegranate stars.] [But tell me, burnt earth, is there no water?] [Only blood, only dust,] [only naked footsteps on the thorns?] [The rain awakens...] [We must sleep with open eyes,] [we must dream with our hands,] [we must dream the dreams of a river seeking its course,] [of the sun dreaming its worlds.] [We must dream aloud,] [we must sing till the song puts forth roots,] [trunk, branches, birds, stars.] [We must find the lost word,] [and remember what the blood,] [the tides, the earth, and the body say,] [and return to the point of departure...]
[ باران...] [چشمهایی از سایه - آب] [چشمهایی از چاه - آب] [چشمهایی از رؤیا - آب] [خورشید های آبی رنگ، گردبادهای سبز رنگ] [ نور مانند منقار پرندگان ستارگان چون دانه های انار را بر می چیند.] [ نور مانند منقار پرندگان ستارگان چون دانه های انار را بر می چیند.] [ اما به من بگو، ای زمین سوخته، آیا آبی در آن جا وجود ندارد؟] [ فقط خون، فقط خاک] [ آیا فقط جای پای برهنهای بر روی خارهاست؟] [ باران بیدار است...] [ما باید با چشمان باز بخوابیم،] [ما باید با دستهایمان رؤیا ببینیم،] [ما باید رؤیای رؤیاهای رودخانهای که مسیر خود را می جوید را ببینیم،] [و رؤیای رؤیاهای خورشیدی که جهان های خود را در تصوراتش می بیند.] [ما باید با صدای بلند رؤیا ببینیم،] [ما باید آواز بخوانیم تا زمانی که آواز ریشه بدواند،] [تنه، شاخه ها، پرندگان، ستارگان.] [ما باید واژه ی گم شده را بیابیم.] [و به یاد داشته باشیم،] [خون، جزر، زمین، و بدن چه میگویند،] [و به نقطه ی جدایی برگرد...]
(Music)
( موسقی)
(Applause)
( تشویق تماشاگران)
["Cloudburst" Octavio Paz][translation by Lysander Kemp, adapted by Eric Whitacre]
[ "رگبار" نوشته ی اُکتاویو پاز] [ترجمه شده توسط لیساندر کمپ، و تنظیم توسط اریک ویتکر]
Eric Whitacre: Beth. Annabelle, where are you? Jacob. (Applause) Thank you.
اریک ویتکر: بت آنابل، کجا هستی؟ جاکوب. ( تشویق تماشاگران) سپاسگزارم.