Early visions of wireless power actually were thought of by Nikola Tesla basically about 100 years ago. The thought that you wouldn't want to transfer electric power wirelessly, no one ever thought of that. They thought, "Who would use it if you didn't?" And so, in fact, he actually set about doing a variety of things. Built the Tesla coil. This tower was built on Long Island back at the beginning of the 1900s. And the idea was, it was supposed to be able to transfer power anywhere on Earth. We'll never know if this stuff worked. Actually, I think the Federal Bureau of Investigation took it down for security purposes, sometime in the early 1900s.
Vroege ideeën over draadloze energie zijn eigenlijk afkomstig van Nikola Tesla die daar al 100 jaar geleden mee bezig was. De gedachte dat je elektrische energie niet draadloos zou willen doorgeven, niemand had daar nog aan gedacht. Ze dachten: "Wie zou het gebruiken als jij het niet deed?" En zo begon hij met het uitvoeren van verschillende dingen. Hij bouwde de Tesla spoel. Deze toren werd gebouwd op Long Island, begin 1900. En het idee was dat het energie kon versturen op elke plek op de aarde. We zullen nooit weten of die dingen werkten. Eigenlijk denk ik dat de FBI het heeft afgebroken om veiligheidsredenen, ergens in het begin van 1900.
But the one thing that did come out of electricity is that we love this stuff so much. I mean, think about how much we love this. If you just walk outside, there are trillions of dollars that have been invested in infrastructure around the world, putting up wires to get power from where it's created to where it's used. The other thing is, we love batteries. And for those of us that have an environmental element to us, there is something like 40 billion disposable batteries built every year for power that, generally speaking, is used within a few inches or a few feet of where there is very inexpensive power.
Maar als er iets is dat voortkwam uit elektriciteit is het dat we enorm van dit soort dingen houden. Bedenk maar eens hoeveel we hiervan houden. Als je gewoon buiten loopt, zijn er biljoenen dollars die wereldwijd zijn geïnvesteerd in infrastructuur om kabels aan te leggen om energie te verplaatsen van waar het is opgewekt naar waar het wordt gebruikt. Wat nog meer geldt is dat we van batterijen houden. Voor hen die aandacht voor het milieu hebben er worden jaarlijks zo'n 40 miljard wegwerpbatterijen geproduceerd. Voor energie die normaalgesproken gebruikt wordt binnen enkele centimeters of meters vanwaaruit goedkope energie verkrijgbaar is.
So, before I got here, I thought, "You know, I am from North America. We do have a little bit of a reputation in the United States." So I thought I'd better look it up first. So definition number six is the North American definition of the word "suck." Wires suck, they really do. Think about it. Whether that's you in that picture or something under your desk. The other thing is, batteries suck too. And they really, really do. Do you ever wonder what happens to this stuff? 40 billion of these things built. This is what happens. They fall apart, they disintegrate, and they end up here.
Voordat ik er terechtkwam, dacht ik: "Weet je, ik kom uit Noord-Amerika. We hebben enige aanzien in de Verenigde Staten." Dus ik dacht dat ik het beter even kon opzoeken. Dus definitie zes is de Noord-Amerikaanse definitie van het woord zuigen. Kabels zuigen, eerlijk waar. Denk er maar over na. Ben jij dat daar in beeld of is het iets onder je bureau. Aan de andere kant zuigen batterijen ook. En dat is echt zo. Sta je weleens stil wat er met dit spul gebeurt? 40 miljard van deze dingen Dit is wat er gebeurt. Ze vallen uiteen en komen hier terecht.
So when you talk about expensive power, the cost per kilowatt-hour to supply battery power to something is on the order of two to three hundred pounds. Think about that. The most expensive grid power in the world is thousandths of that. So fortunately, one of the other definitions of "suck" that was in there, it does create a vacuum. And nature really does abhor a vacuum.
Dus als je het hebt over dure energie de kosten per kilowatt uur om iets van batterijenergie te voorzien is (omgerekend) om en nabij de 300 euro. Denk daar aan. Het duurste energienetwerk ter wereld is slechts enkele duizendsten daarvan. Gelukkig is een van de andere definities daarin van zuigen, dat het een vacuüm creëert. En de natuur verafschuwt een vacuüm.
What happened back a few years ago was a group of theoretical physicists at MIT actually came up with this concept of transferring power over distance. Basically they were able to light a 60 watt light bulb at a distance of about two meters. It got about 50 percent of the efficiency -- by the way, that's still a couple thousand times more efficient than a battery would be, to do the same thing. But were able to light that, and do it very successfully. This was actually the experiment. So you can see the coils were somewhat larger. The light bulb was a fairly simple task, from their standpoint.
Een paar jaar geleden bedacht een groep theoretische MIT-natuurkundigen dit concept om energie over afstand te verplaatsen. Het lukte hen een 60 watt lamp te verlichten over een afstand van ongeveer twee meter. Ze schatten in dat de efficiëntie op zo'n 50 procent lag. Dat is overigens nog altijd enkele duizenden keren efficiënter dan een batterij die hetzelfde moest doen. Maar het zou mogelijk zijn het te verlichten, op een zeer succesvolle manier. Dit was in feite het experiment. Je kunt zien dat de spoelen iets groter waren. Vanuit hun standpunt was de lamp een relatief eenvoudige taak.
This all came from a professor waking up at night to the third night in a row that his wife's cellphone was beeping because it was running out of battery power. And he was thinking, "With all the electricity that's out there in the walls, why couldn't some of that just come into the phone so I could get some sleep?" And he actually came up with this concept of resonant energy transfer. But inside a standard transformer are two coils of wire. And those two coils of wire are really, really close to each other, and actually do transfer power magnetically and wirelessly, only over a very short distance.
Dit kwam allemaal van een professor die voor de derde nacht achtereenvolgens wakker werd doordat de mobiele telefoon van zijn vrouw piepte omdat de batterijlading opraakte. En hij dacht: "Van alle elektriciteit tussen die muren, zou gewoon een deel in de telefoon terecht moeten komen, zodat ik kan doorslapen." En hij bedacht toen dit concept van resonante, oftewel meetrillende energieoverdracht. Maar binnen een standaard transformator zijn twee spoelen. En die twee spoelen staan zeer, zeer dicht op elkaar en dragen inderdaad energie over -- magnetisch en draadloos, over een hele korte afstand.
What Dr. Soljacic figured out how to do was separate the coils in a transformer to a greater distance than the size of those transformers using this technology, which is not dissimilar from the way an opera singer shatters a glass on the other side of the room. It's a resonant phenomenon for which he actually received a MacArthur Fellowship Award, which is nicknamed the Genius Award, last September, for his discovery.
Wat Dr. Soljacic had uitgevonden was het scheiden van de spoelen in een transformator over een grotere afstand dan de grootte van die transformators met gebruik van deze technologie die niet verschilt van hoe een operazanger een glas aan de andere kant van de kamer uiteen kan laten spatten En het is een resonantiefenomeen waarvoor hij een MacArthur Fellowship Award ontving, die ook wel Genius Award wordt genoemd, afgelopen september, voor zijn ontdekking.
So how does it work? Imagine a coil. For those of you that are engineers, there's a capacitor attached to it too. And if you can cause that coil to resonate, what will happen is it will pulse at alternating current frequencies -- at a fairly high frequency, by the way. And if you can bring another device close enough to the source, that will only work at exactly that frequency, you can actually get them to do what's called strongly couple, and transfer magnetic energy between them. And then what you do is, you start out with electricity, turn it into magnetic field, take that magnetic field, turn it back into electricity, and then you can use it.
Maar, hoe werkt het? Stel je een spoel voor. Voor degenen die ingenieurs zijn, er is ook een condensator aan vastgemaakt. En als je die spoel kan laten meetrillen. zal het pulsen uitzenden. op afwisselende stroomfrequenties, op een vrij hoge frequentie. En als je een ander apparaat dicht genoeg bij de bron kunt brengen, die alleen zal werken op precies die frequentie, dan kun je ze het zogenaamde 'strongly couple' laten doen, en daartussen magnetische energie verplaatsen. En wat je dan doet, is beginnen met elektriciteit, die je omzet in een magnetisch veld, je neemt dat magnetische veld, zet het terug om in elektriciteit. En dan kun je het gebruiken.
Number one question I get asked. I mean, people are worried about cellphones being safe. You know. What about safety? The first thing is this is not a "radiative" technology. It doesn't radiate. There aren't electric fields here. It's a magnetic field. It stays within either what we call the source, or within the device. And actually, the magnetic fields we're using are basically about the same as the Earth's magnetic field. We live in a magnetic field.
De vraag die me het meest wordt gesteld. Ik bedoel, mensen zijn bezorgd over de veiligheid van mobiele telefoons. Je weet wel. Hoe zit het met veiligheid? Ten eerste is dit geen stralingstechnologie. Het zendt geen straling uit. Er zijn hier geen elektrische velden. Het is een magnetisch veld. Het blijft van binnen zitten, in wat we danwel de bron noemen, of in het apparaat. En eigenlijk zijn de magnetische velden die we gebruiken in principe bijna gelijk aan het magnetische veld van de Aarde. We leven in een magnetisch veld.
And the other thing that's pretty cool about the technology is that it only transfers energy to things that work at exactly the same frequency. And it's virtually impossible in nature to make that happen. Then finally we have governmental bodies everywhere that will regulate everything we do. They've pretty much set field exposure limits, which all of the things in the stuff I'll show you today sort of sit underneath those guidelines.
Wat ook best cool is aan deze technologie is dat het alleen energie verplaatst naar dingen die op precies dezelfde frequentie werken. En in de natuur is het vrijwel onmogelijk om dat te bewerkstelligen. Bovendien hebben we overal overheidsinstellingen die alles wat we doen reguleren. En ze hebben limieten gesteld aan de blootstelling aan velden. Alles wat ik hier vandaag laat zien zit min of meer onder die gestelde richtlijnen
Mobile electronics. Home electronics. Those cords under your desk, I bet everybody here has something that looks like that or those batteries. There are industrial applications. And then finally, electric vehicles. These electric cars are beautiful. But who is going to want to plug them in? Imagine driving into your garage -- we've built a system to do this -- you drive into your garage, and the car charges itself, because there is a mat on the floor that's plugged into the wall. And it actually causes your car to charge safely and efficiently. Then there's all kinds of other applications. Implanted medical devices, where people don't have to die of infections anymore if you can seal the thing up. Credit cards, robot vacuum cleaners.
Mobiele elektronica. Huishoudelijke elektronica. De draden onder je bureau, ik wed dat iedereen hier iets heeft wat daarop lijkt, of deze batterijen. Er zijn industriële toepassingen. En tenslotte, elektrische voertuigen. Deze elektrische auto's zijn mooi. Maar wie heeft zin om ze in te pluggen? Stel je voor dat je je garage inrijdt -- we hebben een systeem gebouwd om dit te doen -- je rijdt je garage in en de auto laadt zichzelf op, omdat er een mat op de vloer ligt die in de muur is geplugd. En het zorgt ervoor dat je auto veilig en efficiënt wordt opgeladen. En er zijn allerlei andere toepassingen. Geïmplanteerde medische apparaten. Mensen hoeven niet meer aan infecties te overlijden als je het ding kan verzegelen. Credit cards, stofzuigersrobots.
So what I'd like to do is take a couple minutes and show you, actually, how it works. And what I'm going to do is to show you pretty much what's here. You've got a coil. That coil is connected to an R.F. amplifier that creates a high-frequency oscillating magnetic field. We put one on the back of the television set. By the way, I do make it look a little bit easier than it is. There's lots of electronics and secret sauce and all kinds of intellectual property that go into it. But then what's going to happen is, it will create a field. It will cause one to get created on the other side.
Wat ik graag wil doen is in een paar minuten aan jullie laten zien hoe het werkt. En wat ik ga doen is zo'n beetje alles tonen dat hier is. Je hebt een spoel. Die spoel is verbonden aan een 'R.F. amplifier' die een hoge frequentie oscillerend magnetisch veld opwekt. We zetten er een op de achterkant van de televisie. Overigens lijkt dit iets makkelijker dan het is. Er is een hoop elektronica en geheime saus en allerlei intellectueel eigendom bij betrokken Wat vervolgens gebeurt, is dat het een veld creëert, het veroorzaakt dat er eentje ontstaat, aan de andere kant.
And if the demo gods are willing, in about 10 seconds or so we should see it. The 10 seconds actually are because we -- I don't know if any of you have ever thought about plugging a T.V. in when you use just a cord. Generally, you have to go over and hit the button. So I thought we put a little computer in it that has to wake up to tell it to do that. So, I'll plug that in. It creates a magnetic field here. It causes one to be created out here. And as I said, in sort of about 10 seconds we should start to see ...
En als de demogoden me goed gezind zijn, in ongeveer 10 seconden moet het te zien zijn. Die 10 seconden zijn omdat we -- ik weet niet of jullie ooit hebben nagedacht over het inpluggen van een tv als je een koord gebruikt. Meestal moet je erheen om de knop in te drukken. Dus ik dacht laten we er een kleine computer indoen die moet ontwaken die moet moet ontwaken om het dat te laten activeren. Ik plug dat dus in. Het creëert hier een magnetisch veld. Het veroorzaakt dat er hier een ontstaat. En zoals ik al zei, in ongeveer 10 seconden zouden we het moeten zien ...
This is a commercially -- (Applause) available color television set. Imagine, you get one of these things. You want to hang them on the wall. How many people want to hang them on the wall? Think about it. You don't want those ugly cords coming down. Imagine if you can get rid of it.
Dit is een commercieel -- (Applaus) een commercieel verkrijgbare kleurentelevisie. Stel je voor dat je er een krijgt die je aan de muur wilt hangen. Hoeveel mensen willen hem aan de muur hangen? Stel je eens voor. Je wilt niet geen lelijke draden die er onderuit steken. Stel je voor dat je er vanaf kunt komen.
The other thing I wanted to talk about was safety. So, there is nothing going on. I'm okay. And I'll do it again, just for safety's sake. Almost immediately, though, people ask, "How small can you make this? Can you make this small enough?" Because remember Dr. Soljacic's original idea was his wife's cellphone beeping.
Ik wilde het ook hebben over veiligheid. Kijk, er is niets aan de hand, ik ben in orde. En ik doe het nog eens, gewoon voor de veiligheid. Vrijwel direct vragen mensen echter, "Hoe klein kun je dit maken? Kun je het klein genoeg maken?" Denk eens terug aan Dr. Soljacic's oorspronkelijke idee van de piepende mobiele telefoon van zijn vrouw.
So, I wanted to show you something. We're an equal opportunity designer of this sort of thing. This a Google G1. You know, it's the latest thing that's come out. It runs the Android operating system. I think I heard somebody talk about that before. It's odd. It has a battery. It also has coiled electronics that WiTricity has put into the back of it. And if I can get the camera -- okay, great -- you'll see, as I get sort of close... you're looking at a cellphone powered completely wirelessly. (Applause)
Ik wilde jullie dus iets laten zien. We zijn eenzelfde [kansen] ontwerper van iets vergelijkbaar. Dit is een Google G1. Je weet wel, het is het laatste dat op de markt is gekomen. Het draait op het Android besturingssysteem. Ik denk dat ik iemand daar al eerder over hoorde praten. Het is raar. Het heeft een batterij. Het heeft ook elektronica met spoelen die WiTricity op de achterkant ervan heeft geplaatst. En als ik de camera kan krijgen, okay geweldig, dan zie je, als ik er wat dichterbij kom ... je ziet een mobiele telefoon die geheel draadloos energie krijgt. (Applaus)
And I know some of you are Apple aficionados. So, you know they don't make it easy at Apple to get inside their phones. So we put a little sleeve on the back, but we should be able to get this guy to wake up too. And those of you that have an iPhone recognize the green center. (Applause)
En ik weet dat sommigen van jullie Apple-liefhebbers zijn. Apple maakt het niet eenvoudig om in hun telefoons te komen. Dus hebben we een kleine hoes op de achterkant gezet. Maar we zouden hem ook moeten kunnen wekken. En degenen van jullie die een iPhone hebben herkennen het groen in het midden. (Applaus)
And Nokia as well. You'll see that what we did there is put a little thing in the back, to do that, and it probably beeps, actually, as it goes on as well. But they typically use it to light up the screen. So, imagine these things could go ... they could go in your ceiling. They could go in the floor. They could go, actually, underneath your desktop. So that when you walk in or you come in from home, if you carry a purse, it works in your purse. You never have to worry about plugging these things in again. And think of what that would do for you.
En Nokia ook. Je ziet dat we er een klein dingetje op de rug hebben gezet om dat te doen, en het blijft waarschijnlijk ook piepen. Maar ze gebruiken het doorgaans om het scherm op te lichten. Stel je eens voor dat deze dingen in je plafond zouden zitten. Of in de vloer. Ze kunnen ook onder je bureaublad. En als je binnenloopt, of thuiskomt, als je een schoudertas draagt, werkt het in je tas. Je hoeft je nooit meer zorgen te maken over het inpluggen van deze dingen. En bedenk wat het voor je zou betekenen.
So I think in closing, sort of in the immortal visions of The New Yorker magazine, I thought I'd put up one more slide. And for those of you who can't read it, it says, "It does appear to be some kind of wireless technology." So, thank you very much. (Applause)
Tot slot denk ik, enigszins naar de onsterfelijke visies van de New Yorker Magazine, dat ik nog een dia moet tonen. Voor degenen die het niet kunnen lezen, er staat: "Het lijkt op een soort draadloze technologie." Heel erg bedankt. (Applaus)