Early visions of wireless power actually were thought of by Nikola Tesla basically about 100 years ago. The thought that you wouldn't want to transfer electric power wirelessly, no one ever thought of that. They thought, "Who would use it if you didn't?" And so, in fact, he actually set about doing a variety of things. Built the Tesla coil. This tower was built on Long Island back at the beginning of the 1900s. And the idea was, it was supposed to be able to transfer power anywhere on Earth. We'll never know if this stuff worked. Actually, I think the Federal Bureau of Investigation took it down for security purposes, sometime in the early 1900s.
Првите визии на безжичен пренос на енергија всушност беа смислени од Никола Тесла пред околу 100 години. Мислата дека не би сакале да ја пренесувате енергијата бежично, никој никогаш не ја помислил. Се мислеше, "Кој ќе ја користи ако не вие?" И така, всушност, тој се посвети да прави различни работи. Го направи Теслиниот трансформатор. Оваа кула беше направена на Лонг Ајленд на почетокот на 1900-тите. Идејата била, енергијата бежично да се пренесе било каде на земјата. Никогаш нема да дознаеме дали ова функционирало. Всушност мислам дека ФБИ го запре заради безбедносни причини, некаде на почетокот на 20-тиот век..
But the one thing that did come out of electricity is that we love this stuff so much. I mean, think about how much we love this. If you just walk outside, there are trillions of dollars that have been invested in infrastructure around the world, putting up wires to get power from where it's created to where it's used. The other thing is, we love batteries. And for those of us that have an environmental element to us, there is something like 40 billion disposable batteries built every year for power that, generally speaking, is used within a few inches or a few feet of where there is very inexpensive power.
Но една работа која не е во природата на електричната енергија е дека ние многу ја засакавме. Мислам, помислете колку многу ја сакаме. Само што ќе излезете, има трилиони долари кои се инвестирани во инфрастуктурата низ цел свет, со ставање жици, за да се добие струјата од местото каде се произведува, до онаму каде се употребува. Исто така, ги сакаме и батериите. Информација за нас кои се грижиме за околината - се фрлаат околу 40 милијарди искористени батерии секоја година. За енергија која општо земено, се користи на неколку сантиметри до неколку метри од достапен приклучок на ефтина енергија.
So, before I got here, I thought, "You know, I am from North America. We do have a little bit of a reputation in the United States." So I thought I'd better look it up first. So definition number six is the North American definition of the word "suck." Wires suck, they really do. Think about it. Whether that's you in that picture or something under your desk. The other thing is, batteries suck too. And they really, really do. Do you ever wonder what happens to this stuff? 40 billion of these things built. This is what happens. They fall apart, they disintegrate, and they end up here.
Пред да стигнам до тука, си мислев, "Па знаете, јас сум од Северна Америка. Ние имаме некоја репутација во САД." Па си помислив подобро прво да истражам што пишува за нас. И, во дефиницијата број 6 стои дека Северна Америка е дефиниција за зборот "Шмука/Цица". (неформално - нешто лошо). Жиците се навистина лоши. Размислете. Дали сте вие на сликата или нешто под вашата маса. Исто така, и батериите се лоши. И тоа навистина лоши. Дали сте се запрашале што се случува со нив? 40 милијарди од овие произведени работи? Ова се случува. Се распаѓаат, се дезинтегрираат, и завршуваат тука.
So when you talk about expensive power, the cost per kilowatt-hour to supply battery power to something is on the order of two to three hundred pounds. Think about that. The most expensive grid power in the world is thousandths of that. So fortunately, one of the other definitions of "suck" that was in there, it does create a vacuum. And nature really does abhor a vacuum.
Така, кога зборувате за скапа енергија цена по киловат час да се пренесе со батерија е околу двеста - триста фунти. Размислете за ова. Најскапата енергија во светот со нормална дистрибуција е илјада пати поевтина. За среќа, една друга дефиниција на истиот збор е стварање вакуум. А природата не го сака вакуумот.
What happened back a few years ago was a group of theoretical physicists at MIT actually came up with this concept of transferring power over distance. Basically they were able to light a 60 watt light bulb at a distance of about two meters. It got about 50 percent of the efficiency -- by the way, that's still a couple thousand times more efficient than a battery would be, to do the same thing. But were able to light that, and do it very successfully. This was actually the experiment. So you can see the coils were somewhat larger. The light bulb was a fairly simple task, from their standpoint.
Она што се случи пред неколку години беше тоа да група од теоретичари на физика на МИТ всушност излезе со овој концепт за бежично пренесување на енергијата. Тие беа во можност да запалат 60 ватна сијалица на растојание од околу два метри. Сметаа дека имаат искористеност од 50%. Дури и така, сеуште беше илјада пати поефтино и поефикасно отколку со батеријата да го направите истото. Значи тие успеаја да ја запалат сјалицата, и тоа со голем успех. Ова всушност е експериментот. Можете да видите дека калемите се малку поголеми. Од нивен аспект, сијалицата беше едноставна задача.
This all came from a professor waking up at night to the third night in a row that his wife's cellphone was beeping because it was running out of battery power. And he was thinking, "With all the electricity that's out there in the walls, why couldn't some of that just come into the phone so I could get some sleep?" And he actually came up with this concept of resonant energy transfer. But inside a standard transformer are two coils of wire. And those two coils of wire are really, really close to each other, and actually do transfer power magnetically and wirelessly, only over a very short distance.
Сето ова потекна од професор кој се будел три ноќи по ред од телефонот на женаму, кој бипкал кога ќе се потрошела батеријата. И си помислил, "Покрај толку струја во ѕидовиве, зошто барем еден дел неможе да влезе во телефонот и јас да можам да се наспијам?" И всушност дојде до овој концепт на резонантно пренесување на енергијата. Стандардниот трансформатор има два калема од жица. Овие два калема се многу блиску еден до друг, и всушност пренесуваат енергија - магнетски и всушност бежично, само што ова е на многу мало растојание.
What Dr. Soljacic figured out how to do was separate the coils in a transformer to a greater distance than the size of those transformers using this technology, which is not dissimilar from the way an opera singer shatters a glass on the other side of the room. It's a resonant phenomenon for which he actually received a MacArthur Fellowship Award, which is nicknamed the Genius Award, last September, for his discovery.
Она што Др.Сољачиќ смисли како да го направи беше да ги одвои двата калема на трансформаторот на поголема дистанца од големината на трансформаторот користејќи ја оваа технологија, која не е различна од тоа како оперска пеачка крши чаша на другата страна од просторијата. А тоа е феноменот на резонанција за што тој всушност доби МекАртурова награда, или т.н. Награда за Генијалецот, минатиот Септември.
So how does it work? Imagine a coil. For those of you that are engineers, there's a capacitor attached to it too. And if you can cause that coil to resonate, what will happen is it will pulse at alternating current frequencies -- at a fairly high frequency, by the way. And if you can bring another device close enough to the source, that will only work at exactly that frequency, you can actually get them to do what's called strongly couple, and transfer magnetic energy between them. And then what you do is, you start out with electricity, turn it into magnetic field, take that magnetic field, turn it back into electricity, and then you can use it.
Па, како работи ова? Замислете еден калем. За вас тука што сте инжињери, има и кондензатор исто така. И ако можете да предизвикате тој калем да резонира, она што ќе се случи е дека тој ќе пулсира, на променливи фреквенции, на доста високи фреквенции, патем речено. И како можете да донесете друг уред доволно близу до изворот, кој ќе работи на потполно истата фреквенција, всушност ќе ги доведете во положба што се нарекува цврсто упарување, и да пренесете магнетна енергија помеѓу нив. А тоа што го правите е, започнувате со електрична енергија, ја претворате во магнетно поле, го земате тоа поле, и го претворате повторно во електрична енергија. И потоа може да ја користите.
Number one question I get asked. I mean, people are worried about cellphones being safe. You know. What about safety? The first thing is this is not a "radiative" technology. It doesn't radiate. There aren't electric fields here. It's a magnetic field. It stays within either what we call the source, or within the device. And actually, the magnetic fields we're using are basically about the same as the Earth's magnetic field. We live in a magnetic field.
Прашање што најмногу ми го поставуваат, Луѓето се загрижени дали е безбедно користењето мобилни. Ме разбирате. Значи, дали ова е безбедно? Прво - ова не е радијативна технологија. Не зрачи. Нема електрични полиња. Тоа е магнетно поле. Таа останува во рамките на изворот, или во уредот. И всушност, магнетните полиња што ние ги користиме се во основа исти со земјиното магнетно поле. Ние живееме во магнетно поле.
And the other thing that's pretty cool about the technology is that it only transfers energy to things that work at exactly the same frequency. And it's virtually impossible in nature to make that happen. Then finally we have governmental bodies everywhere that will regulate everything we do. They've pretty much set field exposure limits, which all of the things in the stuff I'll show you today sort of sit underneath those guidelines.
И друго нешто што е супер во врска со оваа технологија е тоа што пренесува енергија само до нешта кои работат на потполно иста фреквенција. И е речиси невозможно во природата тоа да се случи. И на крајот имаме владини тела насекаде кои регулираат се што правиме. Тие имаат поставено дозволени лимити на изложување на поле кои што сите работи што ќе ви ги покажам денес ги задоволуваат поставените барања.
Mobile electronics. Home electronics. Those cords under your desk, I bet everybody here has something that looks like that or those batteries. There are industrial applications. And then finally, electric vehicles. These electric cars are beautiful. But who is going to want to plug them in? Imagine driving into your garage -- we've built a system to do this -- you drive into your garage, and the car charges itself, because there is a mat on the floor that's plugged into the wall. And it actually causes your car to charge safely and efficiently. Then there's all kinds of other applications. Implanted medical devices, where people don't have to die of infections anymore if you can seal the thing up. Credit cards, robot vacuum cleaners.
Мобилна електроника. Домашна електроника. Оние кабли под масата, можам да се обложам дека сите тука имаме нешто слично на ова, или оние батерии. Има и примена во индустријата. И конечно, електричните возила. Овие електрични возила се прекрасни. Но кој би сакал да ги уклучува да се полнат. Замислете како влегувате со колата во гаража -- веќе имаме вакви системи -- влегувате во гаража, и колата сама се полни. Затоа што постои покривка на подот која е приклучена на ѕидот. И таа всушност овозможува вашата кола да се полни сигурно и ефикасно. Има многу други различни примени. Имплантирани медицински уреди. Каде луѓето веќе нема да умираат од инфекција ако можете ова да го запечатите. Кредитни картички, робот правосмукалка.
So what I'd like to do is take a couple minutes and show you, actually, how it works. And what I'm going to do is to show you pretty much what's here. You've got a coil. That coil is connected to an R.F. amplifier that creates a high-frequency oscillating magnetic field. We put one on the back of the television set. By the way, I do make it look a little bit easier than it is. There's lots of electronics and secret sauce and all kinds of intellectual property that go into it. But then what's going to happen is, it will create a field. It will cause one to get created on the other side.
Би сакал во наредните неколку минути да ви покажам всушност, како тоа работи. И всушност ќе ви покажам она што го имам тука Имаме калем. Калемот е поврзан со Р.Ф. засилувач кој креира осцилирачко магнетно поле со висока фреквенција. Ставаме еден на позадината на телевизорот. Патем, го прикажувам како да е малку полесно отколку што е. Има многу електроника и тајни нешта, и разни нешта со интелектуална сопственост кои се вградени. И тоа што ќе се случи е - креирање поле, ќе предизвика креирање поле на другата страна.
And if the demo gods are willing, in about 10 seconds or so we should see it. The 10 seconds actually are because we -- I don't know if any of you have ever thought about plugging a T.V. in when you use just a cord. Generally, you have to go over and hit the button. So I thought we put a little computer in it that has to wake up to tell it to do that. So, I'll plug that in. It creates a magnetic field here. It causes one to be created out here. And as I said, in sort of about 10 seconds we should start to see ...
И ако боговите на презентациите дозволат, за околу 10 секунди ќе видиме. 10 секунди затоа што -- Незнам дали некој од вас помислил да приклучи ТВ само со користење на кабел. Обично треба да притиснете копче. Па си мислев ставаме мал компјутер внатре кој треба да се разбуди кој треба да се разбуди да каже да се направи тоа. Значи, ќе го вклучам. Тоа креира магнетно поле овде и предизвикува друго да се креира таму. И како што реков, за околу 10 секунди ќе може да видиме ...
This is a commercially -- (Applause) available color television set. Imagine, you get one of these things. You want to hang them on the wall. How many people want to hang them on the wall? Think about it. You don't want those ugly cords coming down. Imagine if you can get rid of it.
Ова е комерцијално -- (Аплауз) комерцијално достапен колор телевизор. Замислете, да можете да имате една од овие работи кои би сакале да ги обесите на ѕид. Колкумина сакаат да ги стават на ѕид? Размислете. Ги нема оние неубави кабли. Замислете да можете да се оттарасите од нив.
The other thing I wanted to talk about was safety. So, there is nothing going on. I'm okay. And I'll do it again, just for safety's sake. Almost immediately, though, people ask, "How small can you make this? Can you make this small enough?" Because remember Dr. Soljacic's original idea was his wife's cellphone beeping.
Друго што сакав да ви кажам беше безбедноста. Ете, ништо не се случува, добро сум. И ќе го напавам повторно само заради безбедноста. И веднаш луѓето прашуваат, "Колку мало може ова да го направите? Може ли да го направите доволно мало?" Бидејќи, се сеќавате, оригиналната идеја на Др.Сољачиќ беше за телефонот на женаму што бипка.
So, I wanted to show you something. We're an equal opportunity designer of this sort of thing. This a Google G1. You know, it's the latest thing that's come out. It runs the Android operating system. I think I heard somebody talk about that before. It's odd. It has a battery. It also has coiled electronics that WiTricity has put into the back of it. And if I can get the camera -- okay, great -- you'll see, as I get sort of close... you're looking at a cellphone powered completely wirelessly. (Applause)
Па, сакам да ви покажам нешто. Ние имаме исто така и можности за дизајнирање на вакви работи. Ова е Гугл Г1. Знаете, најново нешто што е излезено. Работи на Андроид оперативен систем. Мислам дека слушнав некој да зборува за ова претходно. Чудно е. Има батерија. Исто така има и електроника со навивки што ВајТрисити ја стави на задната страна. и ако може да го прикажеме на камера, да одлично, ќе видите, кога ќе се доближам... вие гледате во телефон напојуван комплетно бежично. (Аплауз)
And I know some of you are Apple aficionados. So, you know they don't make it easy at Apple to get inside their phones. So we put a little sleeve on the back, but we should be able to get this guy to wake up too. And those of you that have an iPhone recognize the green center. (Applause)
И знам дека некои од вас се Епл зависници. И, знаете дека Епл не дозволува лесно да навлезете во нивните телефони. Па ставивме една футрола позади. Но ќе може да го разбудиме и ова исто така. Тие од вас што имате ајфон ја препознавате зелената батерија. (Аплауз)
And Nokia as well. You'll see that what we did there is put a little thing in the back, to do that, and it probably beeps, actually, as it goes on as well. But they typically use it to light up the screen. So, imagine these things could go ... they could go in your ceiling. They could go in the floor. They could go, actually, underneath your desktop. So that when you walk in or you come in from home, if you carry a purse, it works in your purse. You never have to worry about plugging these things in again. And think of what that would do for you.
И Нокиа исто така. Гледате дека тука сме ставиле нешто мало позади за да работи, и веројатно бипка и кога се вклучува. Но најчесто го користат да се осветли екранот. Значи замислете овие работи да може да ги ставите на плафон. Може и на под. Всушност може да стои под вашиот компјутер. Така да кога ќе влезете, или доаѓате од дома, ако носите чанта, работи во чантата. Никогаш повеќе не треба да се грижите за полнење на овие уреди. И помислете што тоа ќе значи за вас.
So I think in closing, sort of in the immortal visions of The New Yorker magazine, I thought I'd put up one more slide. And for those of you who can't read it, it says, "It does appear to be some kind of wireless technology." So, thank you very much. (Applause)
Така, за крај, мислам, во стилот на некои бесмртни визии на Њујоркер магазинот, мислев да ставам уште еден слајд. И за вас кои неможете да прочитате што пишува, вели, "Изгледа е некој вид бежична технологија." Ви благодарам многу. (Аплауз)