I'm going to tell you two things today: One is what we have lost, and two, a way to bring it back. And let me start with this. This is my baseline: This is the Mediterranean coast with no fish, bare rock and lots of sea urchins that like to eat the algae. Something like this is what I first saw when I jumped in the water for the first time in the Mediterranean coast off Spain. Now, if an alien came to earth -- let's call him Joe -- what would Joe see? If Joe jumped in a coral reef, there are many things the alien could see. Very unlikely, Joe would jump on a pristine coral reef, a virgin coral reef with lots of coral, sharks, crocodiles, manatees, groupers, turtles, etc. So, probably, what Joe would see would be in this part, in the greenish part of the picture. Here we have the extreme with dead corals, microbial soup and jellyfish. And where the diver is, this is probably where most of the reefs of the world are now, with very few corals, algae overgrowing the corals, lots of bacteria, and where the large animals are gone. And this is what most marine scientists have seen too. This is their baseline. This is what they think is natural because we started modern science with scuba diving long after we started degrading marine ecosystems.
Opowiem dzisiaj o dwóch rzeczach: Po pierwsze, że przegraliśmy, a po drugie, jak to naprawić. Zacznę od tego. To mój punkt odniesienia: śródziemnomorskie wybrzeże bez ryb, gołe skały i dużo jeżowców morskich jedzących algi. Taki obraz ujrzałem, wskakując po raz pierwszy do wody na śródziemnomorskim wybrzeżu Hiszpanii. Gdyby na Ziemię przybył kosmita, nazwijmy go Joe, to co by zobaczył? Gdyby trafił na rafę koralową mógłby wiele zobaczyć. Ale wątpię, żeby trafił na nieskalaną rafę koralową, z mnóstwem koralowców, rekinów, krokodyli, manatów, grańców, żółwi itd. Joe zobaczyłby raczej tę zielonkawą części ilustracji. To skrajność z martwymi koralami, zawiesiną bakteryjną i meduzami. Nurek wskazuje miejsce większości raf na świecie: niewiele koralowców porosłych algami, dużo bakterii, gdzie nie ma większych zwierząt. Taki obraz zna większość naukowców. To uważają za naturalny punkt odniesienia, bo współczesna nauka i nurkowanie zaczęły się na długo po tym, jak zdegradowalismy morskie ekosystemy.
So I'm going to get us all on a time machine, and we're going to the left; we're going to go back to the past to see what the ocean was like. And let's start with this time machine, the Line Islands, where we have conducted a series of National Geographic expeditions. This sea is an archipelago belonging to Kiribati that spans across the equator and it has several uninhabited, unfished, pristine islands and a few inhabited islands. So let's start with the first one: Christmas Island, over 5,000 people. Most of the reefs are dead, most of the corals are dead -- overgrown by algae -- and most of the fish are smaller than the pencils we use to count them. We did 250 hours of diving here in 2005. We didn't see a single shark. This is the place that Captain Cook discovered in 1777 and he described a huge abundance of sharks biting the rudders and the oars of their small boats while they were going ashore.
Pojedziemy wehikułem czasu na lewą stronę, do przeszłości, by zobaczyć, jak wyglądał ocean. Zaczniemy od wysp Line, na które wyprawialiśmy się z National Geographic. Ten archipelag należy do Kiribati, rozciąga się w okolicach równika i liczy kilka bezludnych wysp, na których nigdy nie łowiono ryb oraz kilka zamieszkanych wysp. Wyspa Bożego Narodzenia, 5100 mieszkańców. Większość raf i koralowców jest martwa, porośnięta algami, a większość ryb jest mniejsza niż ołówek, którym je liczymy. Nurkowaliśmy tam przez 250 godzin w 2005 roku. Nie widzieliśmy ani jednego rekina. Wyspę odkrył w 1777 r. kapitan Cook, który opisywał obfitość rekinów gryzących stery i wiosła mniejszych łodzi, kiedy dobijali do brzegu.
Let's move the dial a little bit to the past. Fanning Island, 2,500 people. The corals are doing better here. Lots of small fish. This is what many divers would consider paradise. This is where you can see most of the Florida Keys National Marine Sanctuary. And many people think this is really, really beautiful, if this is your baseline. If we go back to a place like Palmyra Atoll, where I was with Jeremy Jackson a few years ago, the corals are doing better and there are sharks. You can see sharks in every single dive. And this is something that is very unusual in today's coral reefs. But then, if we shift the dial 200, 500 years back, then we get to the places where the corals are absolutely healthy and gorgeous, forming spectacular structures, and where the predators are the most conspicuous thing, where you see between 25 and 50 sharks per dive.
Ruszmy dalej w przeszłość. Wyspa Fanning, 2500 mieszkańców. Zdrowsze koralowce. Dużo małych ryb. Wielu nurków uznałoby to za raj. Widać tu większość rezerwatu Florida Keys National Marine Sanctuary. Uchodzi za przepiękne, jeśli to jest wasz punkt odniesienia. W miejscach takich jak atol Palmyra, gdzie byłem raz z Jememym Jacksonem, koralowce mają się lepiej i są rekiny. Widać rekiny podczas każdego nurkowania. To dziś rzadkość na rafach koralowych. Jeśli przeniesiemy się 200 albo 500 lat wstecz, zobaczymy koralowce w pełni zdrowia i urody, tworzące niezwykłe struktury, gdzie drapieżniki najbardziej rzucają się w oczy, i widać do 50 rekinów przy każdym nurkowaniu.
What have we learned from these places? This is what we thought was natural. This is what we call the biomass pyramid. If we get all of the fish of a coral reef together and weigh them, this is what we would expect. Most of the biomass is low on the food chain, the herbivores, the parrotfish, the surgeonfish that eat the algae. Then the plankton feeders, these little damselfish, the little animals floating in the water. And then we have a lower biomass of carnivores, and a lower biomass of top head, or the sharks, the large snappers, the large groupers. But this is a consequence. This view of the world is a consequence of having studied degraded reefs.
Czego nas nauczyły te miejsca? Oto co uważaliśmy za naturalne. Nazywamy to piramidą biomasy. Gdyby zważyć wszystkie ryby z raf koralowych, na dole łańcucha pokarmowego znalazłaby się większość biomasy jak roślinożerne papugoryby i jesiotry. Następnie planktonożercy, małe garbiki, stworzenia dryfujące w wodzie. Później mamy niższą biomasę mięsożernych i niższe osobniki ze szczytu piramidy: rekiny, duże lucjany i grańce. Ale to skrzywiony obraz. Postrzegamy tak świat, bo badaliśmy zniszczone rafy.
When we went to pristine reefs, we realized that the natural world was upside down; this pyramid was inverted. The top head does account for most of the biomass, in some places up to 85 percent, like Kingman Reef, which is now protected. The good news is that, in addition to having more predators, there's more of everything. The size of these boxes is bigger. We have more sharks, more biomass of snappers, more biomass of herbivores, too, like these parrot fish that are like marine goats. They clean the reef; everything that grows enough to be seen, they eat, and they keep the reef clean and allow the corals to replenish. Not only do these places -- these ancient, pristine places -- have lots of fish, but they also have other important components of the ecosystem like the giant clams; pavements of giant clams in the lagoons, up to 20, 25 per square meter. These have disappeared from every inhabited reef in the world, and they filter the water; they keep the water clean from microbes and pathogens.
Kiedy udaliśmy się na dziewicze rafy, zdaliśmy sobie sprawę, że naturalny świat stanął na głowie; piramida została odwrócona. Szczyt piramidy stanowi większość biomasy, w niektórych miejscach nawet 85%, np. rafa Kingmana, obecnie pod ochroną. Na szczęście prócz drapieżników rozmnożyło się też wszystko inne. Części piramidy są większe. Jest więcej rekinów, lucjanów, roślinożerców również, np. papugoryb. To rodzaj morskich kóz. Oczyszczają rafę z większych roślin Oczyszczają rafę z większych roślin co pozwala koralowcom odrosnąć. W tych dziewiczych miejscach jest nie tylko wiele ryb, ale też innych elementów ekosystemu, jak np. ogromne małże; całe laguny wyłożone małżami, od 20 do 25 na m². Małże zniknęły zamieszkanych raf, a to one filtrują wodę; oczyszczają wodę z mikrobów i patogenów.
But still, now we have global warming. If we don't have fishing because these reefs are protected by law or their remoteness, this is great. But the water gets warmer for too long and the corals die. So how are these fish, these predators going to help? Well, what we have seen is that in this particular area during El Nino, year '97, '98, the water was too warm for too long, and many corals bleached and many died. In Christmas, where the food web is really trimmed down, where the large animals are gone, the corals have not recovered. In Fanning Island, the corals are not recovered. But you see here a big table coral that died and collapsed. And the fish have grazed the algae, so the turf of algae is a little lower. Then you go to Palmyra Atoll that has more biomass of herbivores, and the dead corals are clean, and the corals are coming back. And when you go to the pristine side, did this ever bleach? These places bleached too, but they recovered faster. The more intact, the more complete, [and] the more complex your food web, the higher the resilience, [and] the more likely that the system is going to recover from the short-term impacts of warming events. And that's good news, so we need to recover that structure. We need to make sure that all of the pieces of the ecosystem are there so the ecosystem can adapt to the effects of global warming.
Teraz mamy globalne ocieplenie. Nie odławia się ryb, bo rafy chroni prawo albo odosobnienie. To świetnie. Niestety, woda podgrzewa się już za długo i koralowce umierają. W jaki sposób te ryby i drapieżniki mogą pomóc? Widzieliśmy, że na tym obszarze Widzieliśmy, że na tym obszarze podczas El Nino w latach 97. i 98. woda za długo była zbyt ciepła i wiele koralowców wyblakło a wiele zginęło. Na Wyspie Bożego Narodzenia, brak dużych zwierząt w łańcuchu pokarmowym i koralowce się nie zregenerowały. Na Wyspie Fanning, koralowce nie wyzdrowiały. Możecie tu zobaczyć dużego koralowca stołowego, który umarł i upadł. Ryby wyjadły algi, więc poziom alg opadł. Na atolu Palmyra, jest większa biomasa roślinożerców i martwe koralowce są czyste, a koralowce powracają. Czy w dziewiczych zakątkach koralowce również wyblakły? Tak, ale szybciej dochodziły do siebie. Im bardziej nienaruszony, kompletny, i rozbudowany łańcuch pokarmowy, tym większa odporność i prawdopodobieństwo regeneracji po krótkotrwałych ociepleniach. To dobrze. Musimy odbudować tę strukturę. Jeśli wszystkie elementy ekosystemu będą na miejscu, ekosystem będzie mógł przystosować się do efektów globalnego ocieplenia.
So if we have to reset the baseline, if we have to push the ecosystem back to the left, how can we do it? Well, there are several ways. One very clear way is the marine protected areas, especially no-take reserves that we set aside to allow for the recovery for marine life. And let me go back to that image of the Mediterranean. This was my baseline. This is what I saw when I was a kid. And at the same time I was watching Jacques Cousteau's shows on TV, with all this richness and abundance and diversity. And I thought that this richness belonged to tropical seas, and that the Mediterranean was a naturally poor sea. But, little did I know, until I jumped for the first time in a marine reserve. And this is what I saw, lots of fish.
Musimy zresetować punkt odniesienia i przesunąć ekosystem z powrotem na lewo. Jak to zrobić? Jest kilka sposobów. Potrzeba prawnie chronionych rezerwatów morskich, w szczególności tzw. stref "no-take areas," które tworzymy, by wspomóc odnowę życia morskiego. Pozwólcie, że powrócę do tego zdjęcia Morza Śródziemnego. To był mój fundament. To widziałem jak byłem dzieckiem. I jednocześnie oglądałem programy Jacquesa Cousteau w telewizji, z tym bogactwem, obfitością i różnorodnością. I sądziłem, że ro bogactwo przypisywało się morzom tropikalnym, a Morze Śródziemne było morzem naturalnie ubogim. Ale, mało wtedy wiedziałem, do czasu, gdy po raz pierwszy zanurkowałem w rezerwacie morskim. I oto, co zobaczyłem, ogromne ilości ryb.
After a few years, between five and seven years, fish come back, they eat the urchins, and then the algae grow again. So you have this little algal forest, and in the size of a laptop you can find more than 100 species of algae, mostly microscopic fit hundreds of species of little animals that then feed the fish, so that the system recovers. And this particular place, the Medes Islands Marine Reserve, is only 94 hectares, and it brings 6 million euros to the local economy, 20 times more than fishing, and it represents 88 percent of all the tourist revenue. So these places not only help the ecosystem but also help the people who can benefit from the ecosystem.
Po kilku latach, gdzieś ok. 5-7, ryby powróciły, żywią się jeżowcami, a algi znowu odrastają. Więc wyrósł tam mały las alg, a na obszarze o powierzchni laptopa, można znaleźć ponad 100 gatunków alg, w większości mikroskopijnej wielkości setki gatunków małych stworzeń będących pokarmem dla ryb, tak, że system się odradza. A to szczególne miejsce, Rezerwat Morski na Wyspach Medes, liczy sobie tylko 94 ha, i przynosi 6 mln euro dochodu lokalnemu budżetowi, 20 razy więcej niż rybołówstwo i stanowi to 88% całkowitego dochodu z turystów. Więc te miejsca, nie tylko pomagają ekosystemowi, ale również pomagają ludziom, którzy mogą czerpać z niego korzyści.
So let me just give you a summary of what no-take reserves do. These places, when we protect them, if we compare them to unprotected areas nearby, this is what happens. The number of species increases 21 percent; so if you have 1,000 species you would expect 200 more in a marine reserve. This is very substantial. The size of organisms increases a third, so your fish are now this big. The abundance, how many fish you have per square meter, increases almost 170 percent. And the biomass -- this is the most spectacular change -- 4.5 times greater biomass on average, just after five to seven years. In some places up to 10 times larger biomass inside the reserves.
Pozwólcie, że podsumuję, co dają nam tzw. strefy "no-take areas." Miejsca te, jeśli je chronimy, jeśli porównamy je z sąsiadującymi obszarami niechronionymi, wygląda to tak. Liczba gatunków wzrasta o 21%; więc mając 1000 gatunków, w rezerwacie możemy spodziewać się 200 więcej. Jest to bardzo istotne. Rozmiary organizmów zwiększają się o ⅓, więc wasze ryby są teraz takie duże. Obfitość organizmów - ilość ryb przypadających na m², wzrasta o prawie 170%. A biomasa - to najbardziej zadziwiająca zmiana - jest średnio 4,5 razy większa, tylko w ciągu 5-7 lat. W niektórych miejscach nawet 10-krotny wzrost biomasy w rezerwatach.
So we have all these things inside the reserve that grow, and what do they do? They reproduce. That's population biology 101. If you don't kill the fish, they take a longer time to die, they grow larger and they reproduce a lot. And same thing for invertebrates. This is the example. These are egg cases laid by a snail off the coast of Chile, and this is how many eggs they lay on the bottom. Outside the reserve, you cannot even detect this. One point three million eggs per square meter inside the marine reserve where these snails are very abundant. So these organisms reproduce, the little larvae juveniles spill over, they all spill over, and then people can benefit from them outside too. This is in the Bahamas: Nassau grouper. Huge abundance of groupers inside the reserve, and the closer you get to the reserve, the more fish you have. So the fishermen are catching more. You can see where the limits of the reserve are because you see the boats lined up. So there is spill over; there are benefits beyond the boundaries of these reserves that help people around them, while at the same time the reserve is protecting the entire habitat. It is building resilience.
Więc mamy te wszystkie rzeczy w rezerwatach, które wzrastają, i co robią? Rozmnażają się. To populacja BIO101. Jeśli nie zabijesz ryb, minie więcej czasu zanim umrą, rosną większe i się dużo rozmnażają. To samo ma miejsce u bezkręgowców. Oto przykład. To są kapsułki jajowe złożone przez ślimaka z wybrzeża Chile, a tyle jaj składają na dnie. Poza rezerwatem, nawet ich nie widać. 1,3 mln jaj na m² w obfitym w ślimaki rezerwacie morskim. Organizmy rozmnażają się; małe larwy wylewają się, wszystkie się wylewają, a ludzie również z nich mogą mieć korzyści. To jest na Bahamach: granik siodlasty. Ogromna obfitość grańców w rezerwacie, i im bliżej jesteście rezerwatu, tym więcej jest ryb. Wzrastają połowy. Można poznać granice rezerwatu, bo widać jak ustawiły się łodzie. A więc jest wylew; są korzyści dla obszarów leżących poza granicami rezerwatów, które pomagają ludziom wokół, a jednocześnie rezerwat ochrania cały habitat. To budowanie odporności.
So what we have now -- or a world without reserves -- is like a debit account where we withdraw all the time and we never make any deposit. Reserves are like savings accounts. We have this principal that we don't touch; that produces returns, social, economic and ecological. And if we think about the increase of biomass inside the reserves, this is like compound interest. Two examples, again, of how these reserves can benefit people. This is how much fishermen get everyday in Kenya, fishing over a series of years, in a place where there is no protection; it's a free-for-all. Once the most degrading fishing gear, seine nets, were removed, the fishermen were catching more. If you fish less, you're actually catching more. But if we add the no-take reserve on top of that, the fishermen are still making more money by fishing less around an area that is protected.
Co mamy teraz, to świat bez rezerwatów, który jest trochę jak konto debetowe, z którego ciągle pobieramy pieniądze, nigdy nic nie wpłacając. Rezerwaty są jak konta oszczędnościowe. Mamy tę zasadę, że ich nie tykamy; to przynosi zyski, społeczne, ekonomiczne i ekologiczne. Jeśli rozpatrujemy wzrost biomasy w wewnątrz rezerwatów, to jest to jak zysk składany. Dwa przykłady, kolejne na to, jakie te rezerwaty przynoszą ludziom korzyści. Tyle zarabiają rybacy codziennie w Kenii, połowy na przestrzeni wielu lat, w miejscu, gdzie nie ma żadnej ochrony; za darmo. Jak tylko usunięto najbardziej degradujący sposób łowienia, sieciami rybackimi z pływakami, rybacy łowili więcej. Mniej połowów, to więcej złapanych ryb. Jeśli dodamy do tego rezerwaty, tzw. strefy "no-take," to rybacy i tak zarabiają więcej, łowiąc mniej wokół stref chronionych.
Another example: Nassau groupers in Belize in the Mesoamerican Reef. This is grouper sex, and the groupers aggregate around the full moons of December and January for a week. They used to aggregate up to the tens of thousands, 30,000 groupers about this big in one hectare, in one aggregation. Fishermen knew about these things; they caught them, and they depleted them. When I went there for the first time in 2000, there were only 3,000 groupers left. And the fishermen were authorized to catch 30 percent of the entire spawning population every year. So we did a simple analysis, and it doesn't take rocket science to figure out that, if you take 30 percent every year, your fishery is going to collapse very quickly. And with the fishery, the entire reproductive ability of the species goes extinct. It happened in many places around the Caribbean. And they would make 4,000 dollars per year, total, for the entire fishery, several fishing boats. Now, if you do an economic analysis and project what would happen if the fish were not cut, if we brought just 20 divers one month per year, the revenue would be more than 20 times higher and that would be sustainable over time.
Kolejny przykład: Graniki siodlaste w Belize na Wielkiej Mezoamerykańskiej Rafie Koralowej. Tak graniki się rozmnażają, gromadzą się podczas pełni księżyca w grudniu i styczniu przez tydzień. Gromadzą się ich dziesiątki tysięcy, 30 tys. graników takiej wielkości na jednym hektarze, w jednej gromadzie. Rybacy o tym wiedzieli; łapali je i wyplenili. Kiedy pojechałem tam pierwszy raz w 2000 r., pozostało tylko 3000 graników. Rybacy mieli pozwolenie na odłów 30% całej rozmnażającej się populacji rocznie. Zrobiliśmy prostą analizę, niewiele trzeba by stwierdzić, że przy odławianiu 30% rocznie, łowisko bardzo szybko się wyczerpie. Wraz z łowiskiem zniknie też zdolność reprodukcyjna gatunków. Stało się tak w wielu miejscach koło Karaibów. Zarabiali po 4000 dolarów rocznie, z całego łowiska, kilka łodzi rybackich. Po analizie finansowej projekcja wykazała, że przy zaniechaniu połowów, przyjazd ledwie 20 nurków, na mięsiąc w roku, przyniósłby ponad 20-krotnie wyższe zyski które można utrzymać w przyszłości.
So how much of this do we have? If this is so good, if this is such a no-brainer, how much of this do we have? And you already heard that less than one percent of the ocean's protected. We're getting closer to one percent now, thanks to the protections of the Chagos Archipelago, and only a fraction of this is fully protected from fishing. Scientific studies recommend that at least 20 percent of the ocean should be protected. The estimated range is between 20 and 50 percent for a series of goals of biodiversity and fishery enhancement and resilience.
Ile mamy takich przedsięwzięć? Skoro są tak dobre i łatwe, to ile ich jest? Już słyszeliście, że mniej niż 1% oceanu jest pod ochroną. Zbliżamy się do 1%, dzięki ochronie archipelagu wysp Czagos, choć tylko ułamek chroni się przed połowami. Badania naukowe zalecają ochronę co najmniej 20% oceanu. Potrzebaby od 20 do 50%, by zrealizować liczne cele bioróżnorodności, wzmocnieniu i uodpornieniu łowisk.
Now, is this possible? People would ask: How much would that cost? Well, let's think about how much we are paying now to subsidize fishing: 35 billion dollars per year. Many of these subsidies go to destructive fishing practices. Well, there are a couple estimates of how much it would cost to create a network of protected areas covering 20 percent of the ocean that would be only a fraction of what we are now paying; the government hands out to a fishery that is collapsing. People are losing their jobs because the fisheries are collapsing. A creation of a network of reserves would provide direct employment for more than a million people plus all the secondary jobs and all the secondary benefits.
Czy to możliwe? Ile to będzie kosztować? Pomyślmy, ile płacimy teraz na dopłaty do rybołówstwa: 35 mld dolarów rocznie. Wiele dopłat idzie na cele szkodliwe dla rybołówstwa. Wg szacunkowych wyliczeń, stworzenie sieci stref ochronnych, stworzenie sieci stref ochronnych, pokrywających 20% oceanu, kosztowałoby tylko ułamek tego, co dziś wydajemy. rząd wspomaga rybołówstwo, chylące się ku upadkowi. Rybacy tracą pracę. Stworzenie sieci rezerwatów dałoby pracę ponad milionowi ludzi, plus dodatkowe zajęcia i korzyści.
So how can we do that? If it's so clear that these savings accounts are good for the environment and for people, why don't we have 20, 50 percent of the ocean? And how can we reach that goal? Well, there are two ways of getting there. The trivial solution is to create really large protected areas like the Chagos Archipelago. The problem is that we can create these large reserves only in places where there are no people, where there is no social conflict, where the political cost is really low and the economic cost is also low. And a few of us, a few organizations in this room and elsewhere are working on this.
Jak możemy to zrobić? Skoro wiadomo, że konta oszczędnościowe sprzyjają środowisku i ludziom, czemu nie chronimy 20% lub 50% oceanu? I jak możemy osiągnąć ten cel? Są dwa sposoby. Możnaby stworzyć olbrzymie strefy ochronne, jak archipelag wysp Czagos. Niestety, ogromne rezerwaty można tworzyć tylko tam, gdzie nie ma ludzi ani konfliktu społecznego, gdzie koszty polityczne są naprawdę niskie i ekonomczne również. Kilka organizacji na tej sali i poza nią, pracuje nad tym.
But what about the rest of the coast of the world, where people live and make a living out of fishing? Well, there are three main reasons why we don't have tens of thousands of small reserves: The first one is that people have no idea what marine reserves do, and fishermen tend to be really, really defensive when it comes to regulating or closing an area, even if it's small. Second, the governance is not right because most coastal communities around the world don't have the authority to monitor the resources to create the reserve and enforce it. It's a top down hierarchical structure where people wait for government agents to come and this is not effective. And the government doesn't have enough resources.
Ale co z pozostałymi wybrzeżami, gdzie ludzie żyją z połowów ryb? Są trzy powody, dla których nie istnieją dziesiątki tysięcy małych rezerwatów: Po pierwsze, ludzie nie mają pojęcia, czym zajmują się rezerwaty morskie, i rybacy zazwyczaj przyjmują postawę defensywną, kiedy zaczyna się kontrolować lub zamykać nawet mały obszar. Po drugie, szwankuje zarządanie, bo większość społeczności rybackich nie sprawuje kontroli nad zasobami, by tworzyć i wprowadzić w życie rezerwaty. To odgórna, hierarchiczna struktura, gdzie ludzie czekają na przyjazd urzędników. To nieskuteczne. Rząd natomiast nie ma wystarczających środków.
Which takes us to the third reason, why we don't have many more reserves, is that the funding models have been wrong. NGOs and governments spend a lot of time and energy and resources in a few small areas, usually. So marine conservation and coastal protection has become a sink for government or philanthropic money, and this is not sustainable. So the solutions are just fixing these three issues. First, we need to develop a global awareness campaign to inspire local communities and governments to create no-take reserves that are better than what we have now. It's the savings accounts versus the debit accounts with no deposits. Second, we need to redesign our governance so conservation efforts can be decentralized, so conservation efforts don't depend on work from NGOs or from government agencies and can be created by the local communities, like it happens in the Philippines and a few other places. And third, and very important, we need to develop new business models. The philanthropy sink as the only way to create reserves is not sustainable. We really need to develop models, business models, where coastal conservation is an investment, because we already know that these marine reserves provide social, ecological and economic benefits.
Co prowadzi nas do trzeciego powodu, dla którego nie mamy wielu więcej rezerwatów: błędne modele finansowe. Organizacje pozarządowe i rządy tracą mnóstwo czasu, energi i środków na kilka małych stref. Rewitalizacja obszarów morskich i ochrona wybrzeży przeżera rządowe i prywatne fundusze, czego nie da się utrzymać. Należy zatem naprawić te trzy problemy. Po pierwsze: przeprowadzić globalną kampanię informacyjną, by skłonić lokalne społeczności i rządy do stworzenia rezerwatów, tzw. stref "no-take," które są lepsze od tego, co mamy teraz. To konta oszczędnościowe vs. konta debetowe bez wpłat. Po drugie, zrestrukturyzować zarządzanie, by zdecentralizować ochronę przyrody tak, by prace nie zależały od zleceń organizacji pozarządowych lub agencji rządowych lecz były tworzone przez społeczności lokalne, jak ma to miejsce m.in. na Filipinach. Po trzecie i bardzo ważne, musimy rozwinąć nowe modele biznesowe. Filantropia jako jedyny sposób tworzenia rezerwatów to rozwiązanie chwilowe. Musimy rozwinąć modele biznesowe, w których ochrona wybrzeży będzie inwestycją, ponieważ już teraz wiemy, że rezerwaty morskie przynoszą zyski społeczne, ekologiczne i ekonomiczne.
And I'd like to finish with one thought, which is that no one organization alone is going to save the ocean. There has been a lot of competition in the past, and we need to develop a new model of partnership, truly collaborative, where we are looking for complementing, not substituting. The stakes are just too high to continue the way we are going. So let's do that. Thank you very much.
Zakończę pewną myślą, a mianowicie, że żadna organizacja nie ocali w pojedynkę oceanu. Dawniej była duża konkurencja i musimy rozwinąć nowy model współpracy, prawdziwie partnerski, w którym się uzupełniamy, a nie rywalizujemy. Stawka jest zbyt wysoka, by było tak, jak jest teraz. Więc zróbmy to. Dziękuję bardzo.
(Applause)
(Oklaski)
Chris Anderson: Thank you Enric.
Chris Anderson: Dziękuję.
Enric Sala: Thank you.
Enric Sala: To ja dziękuję.
CA: That was a masterful job of pulling things together. First of all, your pyramid, your inverted pyramid, showing 85 percent biomass in the predators, that seems impossible. How could 85 percent survive on 15 percent?
CA: To było mistrzostwo, zebranie tych wszystkich rzeczy razem. Po pierwsze, twoja odwrócona piramida, gdzie drapieżniki stanowią 85% biomasy, co wydaje się niemożliwe. Jak 85% mogło przetrwać dzięki 15%?
ES: Well, imagine that you have two gears of a watch, a big one and a small one. The big one is moving very slowly, and the small one is moving fast. That's basically it. The animals at the lower parts of the food chain, they reproduce very fast; they grow really fast; they produce millions of eggs. Up there, you have sharks and large fish that live 25, 30 years. They reproduce very slowly; they have a slow metabolism; and, basically, they just maintain their biomass. So, basically, the production surplus of these guys down there is enough to maintain this biomass that is not moving. They are like capacitors of the system.
ES: Wyobraź sobie dwa tryby w zegarku, jeden duży, drugi mały. Duży chodzi wolno, a mały szybko. I tyle. Organizmy na dole łańcucha pokarmowego bardzo szybko rosną; składają miliony jaj. Na górze są rekiny i duże ryby, żyjące po 25-30 lat. Rozmnażają się powoli i mają wolny metabolizm; po prostu utrzymują swoją biomasę. Nadwyżka produkcji tych z dołu wystarczy do zachowania tej biomasy, która jest stała. Są jak kondensatory systemu.
CA: That's very fascinating. So, really, our picture of a food pyramid is just -- we have to change that completely.
CA: To fascynujące. Nasze spojrzenie na piramidę żywieniową musimy uledz całkowitej zmianie.
ES: At least in the seas. What we found in coral reefs is that the inverted pyramid is the equivalent of the Serengeti, with five lions per wildebeest. And on land, this cannot work. But at least on coral reefs are systems where there is a bottom component with structure. We think this is universal. But we have started studying pristine reefs only very recently.
ES: Przynajmniej w morzach. Gdyby porównać odwróconą piramidę raf koralowych do Serengeti, na jedną antylopę przypadłoby pięć lwów. Na lądzie tak się nie da. Ale przynajmniej na rafach koralowych są systemy, gdzie znajdują się niższe elementy ze strukturami. Sądzimy, że jest to powszechne zjawisko. Ale zaczęliśmy badać dziewicze rafy stosunkowo niedawno.
CA: So the numbers you presented really are astonishing. You're saying we're spending 35 billion dollars now on subsidies. It would only cost 16 billion to set up 20 percent of the ocean as marine protected areas that actually give new living choices to the fishermen as well. If the world was a smarter place, we could solve this problem for negative 19 billion dollars. We've got 19 billion to spend on health care or something.
CA: Przedstawiłeś zadziwiające liczby. Twierdzisz, że 35 miliardów dolarów wydajemy na dopłaty. Za jedynie 16 miliardów przekształcić 20% oceanu na rezerwaty morskie, dające prawdziwe możliwości również rybakom. Jeśli świat byłby mądrzejszy, rozwiązalibyśmy problem i zaoszczędzili 19 mld dolarów, które możnaby wydać np. na ochronę zdrowia.
ES: And then we have the under-performance of fisheries that is 50 billion dollars. So again, one of the big solutions is have the World Trade Organization shifting the subsidies to sustainable practices.
ES: Do tego dochodzą straty łowisk w wysokości 50 mld dolarów. Czyli znowu warto by przeznaczyć dopłaty Światowej organizacji handlu na działania mające przyszłość.
CA: Okay, so there's a lot of examples that I'm hearing out there about ending this subsidies madness. So thank you for those numbers. The last one's a personal question. A lot of the experience of people here who've been in the oceans for a long time has just been seeing this degradation, the places they saw that were beautiful getting worse, depressing. Talk to me about the feeling that you must have experienced of going to these pristine areas and seeing things coming back.
CA: Czyli wiele przemawia za tym, żeby skończyć to szaleństwo z dopłatami. Dziękuję za te obliczenia. Na koniec, osobiste pytanie. Jest tu wielu doświadczonych ludzi, którzy spędzili na oceanie wiele czasu i jak piękne miejsca ulegają zniszczeniu i degradacji. Opowiedz mi, co czułeś, wracając do tych dziewiczych miejsc i widząc, jak odżywają.
ES: It is a spiritual experience. We go there to try to understand the ecosystems, to try to measure or count fish and sharks and see how these places are different from the places we know. But the best feeling is this biophilia that E.O. Wilson talks about, where humans have this sense of awe and wonder in front of untamed nature, of raw nature. And there, only there, you really feel that you are part of a larger thing or of a larger global ecosystem. And if it were not for these places that show hope, I don't think I could continue doing this job. It would be just too depressing.
ES: To jest duchowe przeżycie. Jedziemy tam, by zrozumieć ekosystemy, pomierzyć lub policzyć ryby i rekiny, zobaczyć, czym się różnią od innych miejsc. Najlepsze uczucie to biofilia, o której mówił E.O. Wilson, gdzie ludzie odczuwaja respekt i zdumienie w zetknięciu z nieokiełznaną naturą. I tam, tylko tam, można poczuć się częścią czegoś większego, większego, globalnego ekosystemu. I gdyby nie właśnie te miejsca, które dają nadzieję, nie sądzę, żebym mógł kontynuować tę pracę. Byłoby to zbyt przygnębiające.
CA: Well, Enric, thank you so much for sharing some of that spiritual experience with us all. Thank you.
CA: Dziękuję, że podzieliłeś się z nami tym duchowym doświadczeniem. Dziękuję.
ES: Thank you very much.
ES: Bardzo dziękuję.