You're standing at the ready inside the goal when suddenly, you feel an intense itch on the back of your head. We've all experienced the annoyance of an inconvenient itch, but have you ever pondered why we itch in the first place? The average person experiences dozens of individual itches each day. They can be triggered by all sorts of things, including allergic reactions, dryness, and even some diseases. And then there are the mysterious ones that pop up for no reason at all, or just from talking about itching. You're scratching your head right now, aren't you? Anyhow, let's take one of the most common sources: bug bites. When a mosquito bites you, it releases a compound into your body called an anticoagulant that prevents your blood from clotting. That compound, which we're mildly allergic to, triggers the release of histamine, a chemical that makes our capillaries swell. This enables increased blood flow, which helpfully accelerates the body's immune response to this perceived threat. That explains the swelling, and it's the same reason pollen can make your eyes puff up. Histamine also activates the nerves involved in itching, which is why bug bites make you scratch. But the itchy sensation itself isn't yet fully understood. In fact, much of what we do know comes from studying the mechanics of itching in mice. Researchers have discovered that itch signals in their skin are transmitted via a subclass of the nerves that are associated with pain. These dedicated nerves produce a molecule called natriuretic polypetide B, which triggers a signal that's carried up the spinal cord to the brain, where it creates the feeling of an itch. When we scratch, the action of our fingernails on the skin causes a low level pain signal that overrides the itching sensation. It's almost like a distraction, which creates the sensation of relief. But is there actually an evolutionary purpose to the itch, or is it simply there to annoy us? The leading theory is that our skin has evolved to be acutely aware of touch so that we're equipped to deal with risks from the outside world. Think about it. Our automatic scratching response would dislodge anything harmful that's potentially lurking on our skin, like a harmful sting, a biting insect, or the tendrils of a poisonous plant. This might explain why we don't feel itching inside our bodies, like in our intestines, which is safe from these external threats, though imagine how maddening that would be. In some people, glitches in the pathways responsible for all of this can cause excessive itching that can actually harm their health. One extreme example is a psychological condition called delusory parasitosis where people believe their bodies are infested with mites or fleas scurrying over and under their skin, making them itch incessantly. Another phenomenon called phantom itching can occur in patients who've had amputations. Because this injury has so severely damaged the nervous system, it confuses the body's normal nerve signaling and creates sensations in limbs that are no longer there. Doctors are now finding ways to treat these itching anomalies. In amputees, mirrors are used to reflect the remaining limb, which the patient scratches. That creates an illusion that tricks the brain into thinking the imaginary itch has been satisfied. Oddly enough, that actually works. Researchers are also searching for the genes involved in itching and developing treatments to try and block the pathway of an itch in extreme cases. If having an unscratchable itch feels like your own personal hell, Dante agreed. The Italian poet wrote about a section of hell where people were punished by being left in pits to itch for all eternity.
تۆ بە ئامادەیی لە ناو گۆڵەکەدا وەستاویت کاتێك لەناکاو، هەست بە خورانێکی زۆر دەکەیت لە پشتە سەرتدا. هەموومان توشی هەستی خورانێکی بێزارکەر بووینە، بەڵام تۆ هەرگیز بیرت کردۆتەوە بۆچی هەست بە خوران دەکەیت؟ کەسێکی ئاسایی ڕۆژانە دەیان جار هەستی خوران تاقیدەکاتەوە. هەموو شتێک دەکرێت ببێتە هۆکاری خوران، لەوانە کاریگەریە هەستیارییەکان، وشکی، و تەنانەت هەندێك نەخۆشی. و دواتر جۆرێکی نادیار هەیە کە بە بێ هیچ هۆکارێك توشی دەبیت، یان هەر بە باسکردنیشی، توشی خورو دەبیت. تۆ هەر ئێستا سەرت دەخورێنیت، وانییە؟ هەرچۆنێك بێت، با باسی یەکێك لە هۆکارە هەرە باوەکان بکەین: پێوەدانی مێرووەکان. کاتێك مێشوولەیەك پێتەوە دەدات، ئەوە پێکهاتەیەك دەخاتە ناو لاشە پێی دەگوترێت دژە مەیین کە ڕێگری لە خوێن مەیین دەکات. ئەو پێکهاتەیە، کە ئێمە هەستیاریەکی کەممان پێی هەیە، دەبێتە هۆی دەردانی هیستامین، ماددەیەکی کیمیاییە کە موولولەکانمان دەئاوسێنێت. ئەمەش توانای وروژمی خوێن زیاد دەکات، کە سوودمەندانە وەڵامدانەوەکانی لاشە دژی نەخۆشی خێرادەکات بۆ ئەم مەترسییە پێزانراوە. ئەوە هەڵئاوسانەکە ڕوون دەکاتەوە، و ئەوە هەمان هۆکاری هەڵاڵەیە کە دەتوانێت چاوەکانت هەڵئاوسێنێت. هەروەها هیستامین دەمارەکانی تووشبوو بە خوران دەخاتە کار، کە لەبەرئەوەیە پێوەدانی مێروو وات لێدەکات خۆت بخورێنیت. بەڵام هەستی خوراندن خۆی تاکو ئێستا بە تەواوی ڕون نییە. لە ڕاستیدا، ئەوەی کە ئێمە دەیزانین لە خوێندنی میکانیکی دەربارەی خورانی مشکەوە هاتووە. توێژەرەکان ئەوەیان دۆزیوەتەوە کە نیشانەکانی خوران لە پێستی ئەواندا لە ڕێگەی جۆرێکی دەمار بڵاو دەبێتەوە کە بەستراوە بە ئازارەوە. ئەوە دەمارەکانی بەرهەمهێنانی گەردیلە تەرخان دەکات پێیان دەڵێن ناتریۆرتک پپتد B، پۆلیپێتید B، کە وا دەکات ئاماژەیەك بەرزبێتەوە لە دڕکە پەتکەوە بۆ مێشك، کە هەستی خوراندنێك دروست دەکات. کاتێك خۆمان دەخورێنین، کرداری نینۆکی پەنجەکانمان لەسەر پێست دەبێتە هۆی ئازارێکی کەم کە بەسەر هەستی خوراندنەکەدا زاڵ دەبێت. کە وا دەکات هەستی خوراندنەکە لە یاد بکەین، بەمەش ئارام دەبینەوە. بەڵام ئایا هیچ مەبەستێک لە پشت خورانەەوە هەیە، یان تەنها بۆ بێزارکردنی ئێمەیە؟ وەڵامی سەرەکی ئەوەیە پێستمان گەشەی کردووە بۆئەوەی زۆر هەستیار بێت بۆ بەرکەوتن تاکو ئێمە ئامادە بین بۆ مامەڵە کردن لەگەڵ مەترسییەکانی جیهانی دەرەوە. بیری لێ بکەوە. وەڵامدانەوە خودکارەکانمان بۆ خوراندن هەموو شتێکی زیان بەخش لا دەدات کە ئەگەری هەیە لەسەر پێستمان خۆیان شاردبێتەوە، وەکو چزووی زیانبەخش، مێرووی بڕەڕ، یاخود پێوە نووسانی ڕووەکێکی ژەهراوی. ئەمە ڕونی دەکاتەوە کە بۆچی لە ناوەوەی لاشەماندا هەست بە خوراندن ناکەین، وەکو لە ناو ڕیخۆڵەمان، کە لەو مەترسییە دەرەکییانە پارێزراوە، سەرەڕای وێناکردنی ئەوەی کە چەند شێتانە دەبێت. لە هەندێك مرۆڤدا، بەرکەوتن لە ڕێگەکاندا کە دەبێت بەرپرسی خورو دەکرێت ببێتە هۆکاری خوراندنی لە ڕادەبەدەر کە بەڕاستی زیان بە تەندروستیان دەگەیەنێت. نموونەیەکی باڵای دیار، کاریگەری دەروونییە کە پێی دەگوترێت مشەخۆرە خەیاڵییەکان کە خەڵك بڕوای وایە لاشەیان توشی شتی بچوک و گەندە بووە لە سەر و ژێری پێستیان ڕادەکات، وایان لێدەکات بە بەردەوامی هەست بە خوران بکەن. دیاردەیەکی دیکە پێی دەگوترێت خوراندنی خەیاڵی کە ئەو نەخۆشانەی توشی بڕینەوەی بەشێک لە جەستەیان بوون توشی دەبن. چونکە چەند جارێك سیستەمی شلەژانی تێکدەدات، ئەوە سەر لە دەمارە ئاماژەییە ئاساییەکانی لاشە دەشێوێنێت و هەستێك دروست دەکات لە شوێنە بڕاوەکان کە چیتر بوونیان نەماوە. پزیشکەکان لە ئێستادا لێکۆڵینەوە دەکەن بۆ چارەسەر کردنی ئەو خوراندنە سەیرانە. لە کەسانی دەست بڕاو، ئاوێنەکان بەکاردێن بۆ بەرپەرچ دانەوەی ئەو دەستەی کە ماوەتەوە، کە نەخۆشەکە دەیخورێنێت. ئەوە خەیاڵێک دروست دەکات کە مێشک دەخەڵەتێنێت بە بیرکردنەوە لە خوراندنی خەیاڵی قایل دەبێت. تەواو نامۆیە، هەر بە ڕاستی ئەمە چارەسەرە. هەروەها توێژەرەکان بەدوای جیناتی بەرپرس لە خوراندندا دەگەرێن و گەشە بە چارەسەرەکان دەدەن بۆ ڕێگری کردن لە خوراندن لە دۆخە توندەکاندا. ئەگەر هەستێکی خورانت هەبێت و نەتوانیت بیخورێنیت وات لێدەکات هەست بە دۆزەخ بکەیت، دانتی هاوڕا بوو. هۆنراوە نوسێکی ئیتاڵی دەربارەی بەشێکی دۆزەخی نوسیووە کە خەڵکی سزا دەدرێن بە جێهێشتن لە چاڵێك بۆ ئەوەی هەتا هەتایە خۆیان بخورێنن.