In 1996, 56 volunteers took part in a study to test a new painkiller called Trivaricaine. On each subject, one index finger was covered in the new painkiller while the other remained untouched. Then, both were squeezed in painful clamps. The subjects reported that the treated finger hurt less than the untreated one. This shouldn't be surprising, except Trivaricaine wasn't actually a painkiller, just a fake concotion with no pain-easing properties at all. What made the students so sure this dummy drug had worked? The answer lies in the placebo effect, an unexplained phenomenon wherein drugs, treatments, and therapies that aren't supposed to have an effect, and are often fake, miraculously make people feel better. Doctors have used the term placebo since the 1700s when they realized the power of fake drugs to improve people's symptoms. These were administered when proper drugs weren't available, or if someone imagined they were ill. In fact, the word placebo means "I shall please" in Latin, hinting at a history of placating troubled patients. Placebos had to mimic the real treatments in order to be convincing, so they took the form of sugar pills, water-filled injections, and even sham surgeries. Soon, doctors realized that duping people in this way had another use: in clinical trials. By the 1950s, researchers were using placebos as a standard tool to test new treatments. To evaluate a new drug, for instance, half the patients in a trial might receive the real pill. The other half would get a placebo that looked the same. Since patients wouldn't know whether they'd received the real thing or a dud, the results wouldn't be biased, researchers believed. Then, if the new drug showed a significant benefit compared to the placebo, it was proved effective. Nowadays, it's less common to use placebos this way because of ethical concerns. If it's possible to compare a new drug against an older version, or another existing drug, that's preferable to simply giving someone no treatment at all, especially if they have a serious ailment. In these cases, placebos are often used as a control to fine-tune the trial so that the effects of the new versus the old or alternative drug can be precisely compared. But of course, we know the placebos exert their own influence, too. Thanks to the placebo effect, patients have experienced relief from a range of ailments, including heart problems, asthma, and severe pain, even though all they'd received was a fake drug or sham surgery. We're still trying to understand how. Some believe that instead of being real, the placebo effect is merely confused with other factors, like patients trying to please doctors by falsely reporting improvements. On the other hand, researchers think that if a person believes a fake treatment is real, their expectations of recovery actually do trigger physiological factors that improve their symptoms. Placebos seem to be capable of causing measurable change in blood pressure, heart rate, and the release of pain-reducing chemicals, like endorphins. That explains why subjects in pain studies often say placebos ease their discomfort. Placebos may even reduce levels of stress hormones, like adrenaline, which can slow the harmful effects of an ailment. So shouldn't we celebrate the placebo's bizarre benefits? Not necessarily. If somebody believes a fake treatment has cured them, they may miss out on drugs or therapies that are proven to work. Plus, the positive effects may fade over time, and often do. Placebos also cloud clinical results, making scientists even more motivated to discover how they wield such power over us. Despite everything we know about the human body, there are still some strange and enduring mysteries, like the placebo effect. So what other undiscovered marvels might we contain? It's easy to investigate the world around us and forget that one of its most fascinating subjects lies right behind our eyes.
1996 yılında 56 gönüllü, bir projede Trivaricaine adlı ağrı kesiciyi test etmek için görev aldı. Her deneğin, bir işaret parmağı bu ağrı kesiciyle kaplanmıştı, diğer parmağa dokunulmamıştı. Sonra parmaklar acı veren kıskaç ile sıkıştırıldı. Denekler, tedavi uygulanan parmağın daha az acı verdiğini söylediler. Bu durum şaşırtıcı olmamalı, Trivaricaine'in gerçek bir ağrı kesici olmaması haricinde, hiçbir ağrı hafifletme özelliği olmayan sahte bir karışımdı. Bu sahte ilacın işe yaramış olduğuna öğrenciler nasıl inandı? Cevap plasebo etkisinde yatıyor, açıklanmayan bir fenomen bir etkisi olması beklenmeyen ilaçlar, tedaviler ve terapiler, sıklıkla sahte olanlar, mucizevi şekilde insanları daha iyi hissettirir. Doktorlar plasebo etkisini 1700'lerden itibaren sahte ilaçların semptomları iyileştirdiğini fark ettiğinden beri kullanmaktadır. Uygun ilaçlar mevcut değilken, bu ilaçlar kullanılmıştır ya da birisinin hasta olduğu düşünüldüyse. Aslında, plasebo kelimesi Latincede keyif veren anlamına gelir, sorunlu hastaların yatıştırılmasını ifade eder. Plaseboların inandırıcı olması için gerçek tedavileri taklit etmesi gerekliydi, bu yüzden onlar şeker haplarının formunu aldılar, sulu enjeksiyonlar ve hatta sahte ameliyatlar. Çok geçmeden doktorlar insanları bu yolla kandırmalarının diğer bir faydasının klinik çalışmalarda olduğunu fark ettiler. 1950'lere kadar araştırmacılar plaseboları standart bir araç olarak yeni tedavileri test etmek için kullanıyordu. Örneğin, yeni bir ilacı değerlendirmek için, deneme sırasında hastaların yarısı gerçek hapı alabiliyordu. Diğerleri aynı görünen plasebo olan ilacı alıyordu. Hastalar, kimin gerçek veya plaseboyu aldığı bilmediği için, sonuçlar ön yargılı olmuyordu, araştırmacılar buna inandı. Eğer yeni ilaç plaseboya kıyasla önemli bir yarar sağlarsa, etkili olduğu kanıtlanırdı. Günümüzde, plasebonun bu şekilde kullanımı etik olmadığı için daha az yaygındır. Yeni olan bir ilaç eski bir ilaçla kıyaslanabiliyorsa ya da var olan başka bir ilaçla, bu tedavi, sadece etkisi olmayan ilacı vermeye tercih edilir, özellikle insanların ciddi bir rahatsızlığı varsa. Bu gibi durumlarda, plasebolar küçük değişkenlerin kontrolü için kullanılırdı, böylece yeninin, eski veya alternatif olan ilaca yönelik etkileri tam olarak karşılaştırılabilirdi. Ama tabii ki biz plaseboların kendi etkilerini kullandığını da biliyoruz. Plasebo etkisi sayesinde, hastalar birçok hastalıklardan rahatlamayı sağlamışlardır, kalp problemleri de dâhil, astım ve şiddetli ağrı, hatta onlar sahte bir ilaç almış veya sahte bir ameliyat geçirmiş olsa da. Biz hâlâ nasıl olduğunu anlamaya çalışıyoruz. Bazıları gerçek olduğuna inanmak yerine, plasebo etkisini diğer faktörlerle karıştırmakta, tıpkı doktorları memnun etmek için onlara sahte gelişmeleri bildiren hastalar gibi. Diğer taraftan, araştırmacılar, eğer bir kişi sahte tedavinin gerçek olduğunu düşünürse, iyileşmeye yönelik olan beklentilerin kişinin semptonlarını iyileştiren psikolojik faktörleri tetiklediğini düşünmektedir. Plasebolar kan basıncından ölçülebilen değişikliklere sebep oluyor gibi görünür, kalp hızında, endorfin gibi ağrı azaltıcı etkisi olan kimyasalların salınımında etkili olurlar. Bu, araştırmalarda deneklerin acılarının çoğu kez neden hafiflediğini açıklar. Plasebolar stres hormonlarının seviyesini bile düşürebilir, adrenalin gibi, bir hastalığın zararlı etkilerini yavaşlatabilecek. Şimdi biz plaseboların tuhaf faydalarını kutlamamalı mıyız? Kutlamasak da olur. Eğer birisi sahte bir tedavinin onları iyileştirdiğine inanırsa, onlar işe yaradığı kanıtlanmış ilaçları ve terapileri kullanmayabilir. Ayrıca, pozitif etkiler zamanla yok olabilir ve sıklıkla da bu olur. Plasebolar ayrıca klinik sonuçlarını da gölgeleyebilir, bilim adamlarını bile daha fazla motive eder, onların üzerimizde olan güçlü etkilerini keşfetmek için. İnsan vücudu hakkında bildiğimiz her şeye rağmen, hâlâ bazı garip ve süregelen gizemler mevcut, plasebo etkisi gibi. Peki, bizi kapsayabilecek diğer keşfedilmemiş harikalar nelerdir? Etrafımızdaki dünyayı araştırmak oldukça kolaydır ve unutmayın en büyüleyici konulardan biri gözlerimizin tam arkasında yatar.