Εξελίσσεται ένα περιβαλλοντικό μυστήριο, που ξεκινάει με μια φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια η οποία αποκαλύπτει μια καταστροφή παγκόσμιων διαστάσεων. Μία μέρα παρατηρείτε ότι το μέλι που απλώνετε στο ψωμί το πρωί είναι πιο ακριβό. Αντί να το αντικαταστήσετε με μαρμελάδα, ερευνάτε την αιτία της αύξησης της τιμής. Αυτό που βρίσκετε είναι σοκαριστικό. Ο αριθμός των εξημερωμένων μελισσών στις ΗΠΑ μειώνεται με ανησυχητικό ρυθμό. Η μείωση εμφανίζεται υπερβολικά μεγάλη για να εξηγηθεί μόνο από τις συνήθεις αιτίες θανάτου των μελισσών: ασθένειες, παράσιτα ή λιμός. Σε μια συνηθισμένη σκηνή εγκλήματος δεν έχουν μείνει σχεδόν καθόλου ενήλικες μέλισσες στην κυψέλη, εκτός, ίσως, από μία μοναχική βασίλισσα και μερικούς ακόμη επιζήσαντες. Είναι γεμάτη από ανέγγιχτα αποθέματα τροφής και ένα γένος από αγέννητες προνύμφες, υποδηλώνοντας ότι οι ενήλικες έφυγαν χωρίς να τις περιμένουν να εκκολαφθούν. Αλλά αυτό που είναι ιδιαιτέρως αλλόκοτο είναι ότι δεν υπάρχει αποκαλυπτική σωρός νεκρών ή ετοιμοθάνατων μελισσών κοντά. Ή ξέχασαν το δρόμο επιστροφής στην κυψέλη, ή απλώς εξαφανίστηκαν. Αυτές οι μυστηριώδεις εξαφανίσεις δεν είναι καινούριες. Οι άνθρωποι συλλέγουν μέλι εδώ και αιώνες. Αλλά ήταν από το 1600, όταν οι Ευρωπαίοι άποικοι εισήγαγαν το υποείδος Άπις μελιφέρα, που εξημερώσαμε τις μέλισσες. Από τον 19ο αιώνα, οι μελισσοκόμοι έχουν αναφέρει περιστασιακές μαζικές εξαφανίσεις, δίνοντάς τους αινιγματικά ονόματα όπως η νόσος της εξαφάνισης, η νόσος της ανοιξιάτικης μείωσης και η φθινοπωρινή κατάρρευση. Αλλά όταν το 2006 τέτοιες απώλειες βρέθηκαν να επηρεάζουν πάνω από τις μισές κυψέλες στις ΗΠΑ, το φαινόμενο απέκτησε καινούριο όνομα: διαταραχή κατάρρευσης αποικίας. Το πιο τρομαχτικό με αυτό το μυστήριο δεν είναι ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε στη χρήση ζάχαρης στο τσάι μας. Εκτρέφουμε μέλισσες για το μέλι τους, αλλά επίσης γονιμοποιούν τις καλλιέργειές μας σε βιομηχανική κλίμακα, αποδίδοντας έτσι πάνω από το 1/3 της παραγωγής τροφής στην Αμερική. Πώς μπορούμε να βρούμε τον υπαίτιο πίσω από αυτήν την καταστροφή; Εδώ έχουμε τρεις πιθανούς δράστες. Έκθεμα Α: Παράσιτα και Ασθένειες. Το πιο περιβόητο είναι το ακάρεο του βαρρόα, ένα μικροσκοπικό κόκκινο παράσιτο που εισβάλλει στις αποικίες, τρέφεται από τις μέλισσες και μεταφέρει παθογόνα που εμποδίζουν την ανάπτυξη των μελισσών και μειώνει τη διάρκεια ζωής τους. Έκθεμα Β: Γενετική. Η βασίλισσα είναι το κέντρο μιας υγιούς κυψέλης. Αλλά σήμερα, τα εκατομμύρια μελισσών βασιλισσών που διανέμονται σε εμπορικές κυψέλες εκτρέφονται από ελάχιστες αυθεντικές βασίλισσες, το οποίο εγείρει ανησυχίες για την έλλειψη γενετικής ποικιλομορφίας που μπορεί να εξασθενήσει τις άμυνες των μελισσών ενάντια στα παθογόνα και τα παράσιτα. Έκθεμα Γ: Χημικά. Τα παρασιτοκτόνα που χρησιμοποιούνται στις εμπορικές κυψέλες και στις γεωργικές καλλιέργειες για να αποκρούσουν τα παράσιτα μπορεί να εισέρχονται στην τροφή και το νερό που καταναλώνουν οι μέλισσες. Οι ερευνητές βρήκαν ακόμη ότι κάποια παρασιτοκτόνα βλάπτουν τις ικανότητες των μελισσών να επιστρέψουν στην κυψέλη. Έτσι έχουμε ένα φάκελο γεμάτο ενδείξεις άλλα όχι ξεκάθαρες αποδείξεις. Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες, οι ντετέκτιβ σε αυτή την υπόθεση, διαφωνούν σχετικά με το τι προκαλεί τη διαταραχή κατάρρευσης αποικίας. Προς το παρόν, θεωρούμε ότι αρκετοί παράγοντες είναι η αιτία. Δεν είναι απαραίτητο ότι οι μέλισσες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, αλλά λιγότερες μέλισσες συνολικά σημαίνει λιγότερη επικονίαση και υψηλότερες τιμές τροφών, επομένως είναι καθοριστικό οι επιστήμονες να λύσουν την υπόθεση των εξαφανισμένων μελισσών. Γιατί μπορεί το λιγότερο μέλι να μας χαλάσει το κέφι, οι ελλείψεις στις καλλιέργειες είναι κάτι που πραγματικά θα μας στοίχιζε.
There is an environmental mystery afoot, and it begins with a seemingly trivial detail that reveals a disaster of global proportions. One day, you notice that the honey you slather on your morning toast is more expensive. Instead of switching to jam, you investigate the reason for the price hike. What you find is shocking. The number of domesticated honeybees in the US has been decreasing at an alarming rate. This decline appears too big to be explained by the usual causes of bee death alone: disease, parasites or starvation. A typical crime scene has almost no adult bees left in the hive, except, perhaps, a lonely queen and a few other survivors. It's full of untouched food stores and a brood of unborn larvae, suggesting that the adults vacated without waiting for them to hatch. But what's particularly eerie is that there's no tell-tale mass of dead or dying bees nearby. Either they have forgotten their way back to the hive, or they have simply disappeared. These mysterious disappearances aren't new. Humans have been collecting honey for centuries. But it wasn't until European settlers in the 1600's introduced the subspecies, Apis mellifera, that we domesticated bees. Since the 19th century, beekeepers have reported occasional mass disappearances, giving them enigmatic names like disappearing disease, spring dwindle disease and autumn collapse. But when in 2006 such losses were found to affect more than half of all hives in the US, the phenomenon got a new name: colony collapse disorder. The most frightening thing about this mystery isn't that we'll have to go back to using regular sugar in our tea. We farm bees for their honey, but they also pollinate our crops on an industrial scale, generating over 1/3 of America's food production this way. So, how can we find the culprit behind this calamity? Here are three of the possible offenders. Exhibit A: Pests and Disease. Most infamous is the varroa mite, a minuscule red pest that not only invades colonies and feeds on bees, but also transfers pathogens that stunt bee growth and shortens their life span. Exhibit B: Genetics. The queen is the core of a healthy hive. But nowadays, the millions of queen bees distributed in commercial hives are bred from just a few original queens, which raises the worry about a lack of genetic diversity which could weaken bees' defenses against pathogens and pests. Exhibit C: Chemicals. Pesticides used both on commercial beehives and agricultural crops to ward off parasites could be getting into the food and water that honeybees consume. Researchers have even found that some pesticides damage the honeybees' homing abilities. So we have a file full of clues but no clear leads. In reality, scientists, the actual detectives on this case, face disagreement over what causes colony collapse disorder. For now, we assume that several factors are the cause. Honeybees aren't necessarily in danger of extinction, but fewer bees overall means less pollination and higher food costs, so it's crucial that scientists solve the case of the vanishing bees. Because while having less honey might be a buzzkill, crop shortages are something that would truly sting.