[Why don't we eat bugs?]
Εδώ και αιώνες, οι άνθρωποι καταναλώνουν έντομα, από σκαθάρια μέχρι κάμπιες, μεταναστευτικές ακρίδες, ακρίδες, τερμίτες, και λιβελούλες. Αυτή η συνήθεια έχει όνομα: εντομοφαγία. Οι αρχαίοι κυνηγοί μάλλον έμαθαν από ζώα που έτρωγαν έντομα πλούσια σε πρωτεΐνες, και ακολούθησαν το παράδειγμα τους. Καθώς εξελιχθήκαμε και τα έντομα έγιναν μέρος της διατροφικής μας παράδοσης, ανέλαβαν το ρόλο και του βασικού πιάτου και της λιχουδιάς. Στην αρχαία Ελλάδα, τα τζιτζίκια θεωρούνταν πολυτελή σνακ. Ακόμα και οι Ρωμαίοι έβρισκαν τις προνύμφες των σκαθαριών πεντανόστιμες. Γιατί δεν μας αρέσουν πια τα έντομα; Ο λόγος για την αντίδρασή μας είναι ιστορικός, και η ιστορία μάλλον αρχίζει γύρω στο 10.000 π.Χ. στη Γόνιμη Ημισέληνο, ένα μέρος στη Μέση Ανατολή που ήταν σημαντική γενέτειρα της γεωργίας. Εκείνο τον καιρό, οι νομάδες πρόγονοι μας άρχισαν να εγκαθίστανται στην Ημισέληνο. Καθώς μάθαιναν τις γεωργικές καλλιέργειες και εξημέρωναν τα ζώα, οι συμπεριφορές άλλαξαν, και εξαπλώθηκαν προς την Ευρώπη και τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Καθώς η καλλιέργεια εξαπλώθηκε, οι άνθρωποι άρχισαν να περιφρονούν τα έντομα, βλέποντας τα ως παράσιτα που κατέστρεφαν τις σοδειές τους. Οι πληθυσμοί μεγάλωσαν, και η Δύση αστικοποιήθηκε, αποδυναμώνοντας τη σύνδεση με το συλλεκτικό παρελθόν μας. Οι άνθρωποι ξέχασαν την πλούσια σε έντομα ιστορία τους. Σήμερα, για τους ανθρώπους που δεν είναι εξοικειωμένοι με την εντομοφαγία, τα έντομα είναι απλά ενοχλητικά. Τσιμπάνε και δαγκώνουν και μολύνουν την τροφή μας. Τα θεωρούμε αηδιαστικά και σιχαινόμαστε την ιδέα να τα μαγειρέψουμε. Σχεδόν 2.000 είδη εντόμων τρώγονται, αποτελώντας μεγάλο μέρος της καθημερινής διατροφής δύο δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Οι πιο ενθουσιώδεις καταναλωτές βρίσκονται στις τροπικές χώρες, επειδή είναι αποδεκτό στις κουλτούρες τους. Τα είδη σε αυτές τις περιοχές είναι επίσης μεγάλα, ποικίλα, και έχουν την τάση να μαζεύονται σε ομάδες ή σμήνη, γεγονός που κάνει εύκολη τη συγκομιδή τους. Για παράδειγμα, στην Καμπότζη της δυτικοανατολικής Ασίας, μαζεύουν τεράστιες ταραντούλες, τις ψήνουν και τις πωλούν στις αγορές. Στη δυτική Αφρική, το ζουμερό σκουλήκι μοπάνε είναι βασική τροφή, που τσιγαρίζεται σε πικάντικη σάλτσα ή τρώγεται αποξηραμένο κι αλατισμένο. Και στο Μεξικό, ψιλοκομμένα σκαθάρια ψήνονται με σκόρδο, λεμόνι, και αλάτι. Τα έντομα μπορούν να φαγωθούν ολόκληρα για να αποτελέσουν ένα γεύμα ή να αλεστούν σε αλεύρι, σκόνη, και πάστα για να προστεθούν στο φαγητό. Αλλά δεν έχει να κάνει μόνο με τη γεύση. Είναι επίσης υγιεινά. Οι επιστήμονες λένε ότι η εντομοφαγία θα μπορούσε να είναι μία οικονομική λύση για αναπτυσσόμενες χώρες που έχουν έλλειψη τροφίμων. Τα έντομα μπορεί να περιέχουν ως και 80% πρωτεΐνες, τις θεμέλιους λίθους του οργανισμού μας, και έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, ίνες, και μικροθρεπτικά συστατικά, όπως οι βιταμίνες και τα μέταλλα. Ξέρατε ότι τα περισσότερα φαγώσιμα έντομα περιέχουν την ίδια ποσότητα ή και παραπάνω σίδηρο από το μοσχάρι, γεγονός που τα καθιστά έναν τεράστιο, ανεκμετάλλευτο πόρο αν αναλογιστεί κανείς ότι η έλλειψη σιδήρου είναι το πιο συχνό διατροφικό πρόβλημα στον κόσμο; Το σκουλήκι αλεύρου είναι ένα ακόμα θρεπτικό παράδειγμα. Οι προνύμφες του κίτρινου σκαθαριού είναι γηγενείς στην Αμερική και καλλιεργούνται εύκολα. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες, πολλά υγιή μέταλλα, και περιέχουν ως και 50% πρωτεΐνη, σχεδόν όση και η αντίστοιχη ποσότητα μοσχαριού. Για να τα μαγειρέψετε, σοτάρετε τα σε βούτυρο και αλάτι ή ψήστε τα και περιχύστε τα με σοκολάτα για ένα τραγανό σνακ. Ό,τι πρέπει να ξεπεράσετε σε αίσθημα αηδίας, το κερδίζετε σε θρέψη και γεύση. Τα έντομα μπορεί να είναι πεντανόστιμα. Τα σκουλήκια αλεύρου έχουν τη γεύση των ψημένων καρπών. Οι ακρίδες μοιάζουν με τις γαρίδες. Κάποιοι λένε ότι τα τριζόνια, μυρίζουν όπως το ποπ κορν. Η καλλιέργεια εντόμων προς κατανάλωση έχει επίσης λιγότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο από ό,τι η εκτροφή ζώων, επειδή τα έντομα εκπέμπουν λιγότερα αέρια θερμοκηπίου και χρειάζονται λιγότερο χώρο, νερό και τροφή. Κοινωνικοοικονομικά, η παραγωγή εντόμων θα βελτίωνε το επίπεδο ζωής στις αναπτυσσόμενες χώρες αφού οι φάρμες εντόμων είναι μικρές, ιδιαίτερα παραγωγικές, και ταυτόχρονα σχετικά φτηνές για την συντήρηση τους. Τα έντομα μπορούν επίσης να μετατραπούν σε μία πιο βιώσιμη πηγή τροφής για τα εκτρεφόμενα ζώα, όπου μπορούν να εκτραφούν με βιολογικά απόβλητα, όπως τα φλούδια λαχανικών, που αλλιώς θα καταλήξουν να σαπίζουν στις χωματερές. Πεινάτε ακόμα; Αντιμέτωποι με ένα πιάτο ψητών τριζονιών, οι περισσότεροι άνθρωποι θα οπισθοχωρούσαν στην ιδέα όλων αυτών των ποδιών και κεραιών κολλημένες ανάμεσα στα δόντια τους. Σκεφτείτε όμως τον αστακό. Κατά βάση είναι ένα γιγάντιο έντομο με πολλά πόδια και κεραίες, που θεωρούσαμε κάποτε ένα κατώτερο, αηδιαστικό φαγητό. Τώρα ο αστακός θεωρείται λιχουδιά. Μπορεί το ίδιο να γίνει και με τα έντομα; Κάντε μια δοκιμή! Βάλτε το έντομο στο στόμα σας, και απολαύστε το τραγάνισμα.
For centuries, people have consumed bugs, everything from beetles to caterpillars, locusts, grasshoppers, termites, and dragonflies. The practice even has a name: entomophagy. Early hunter-gatherers probably learned from animals that foraged for protein-rich insects and followed suit. As we evolved and bugs became part of our dietary tradition, they fulfilled the role of both staple food and delicacy. In ancient Greece, cicadas were considered luxury snacks. And even the Romans found beetle larvae to be scrumptious. Why have we lost our taste for bugs? The reason for our rejection is historical, and the story probably begins around 10,000 BC in the Fertile Crescent, a place in the Middle East that was a major birthplace of agriculture. Back then, our once-nomadic ancestors began to settle in the Crescent. And as they learned to farm crops and domesticate animals there, attitudes changed, rippling outwards towards Europe and the rest of the Western world. As farming took off, people might have spurned bugs as mere pests that destroyed their crops. Populations grew, and the West became urbanized, weakening connections with our foraging past. People simply forgot their bug-rich history. Today, for people not accustomed to entomophagy, bugs are just an irritant. They sting and bite and infest our food. We feel an "ick factor" associated with them and are disgusted by the prospect of cooking insects. Almost 2,000 insect species are turned into food, forming a big part of everyday diets for two billion people around the world. Countries in the tropics are the keenest consumers, because culturally, it's acceptable. Species in those regions are also large, diverse, and tend to congregate in groups or swarms that make them easy to harvest. Take Cambodia in Southeast Asia where huge tarantulas are gathered, fried, and sold in the marketplace. In southern Africa, the juicy mopane worm is a dietary staple, simmered in a spicy sauce or eaten dried and salted. And in Mexico, chopped jumiles are toasted with garlic, lemon, and salt. Bugs can be eaten whole to make up a meal or ground into flour, powder, and paste to add to food. But it's not all about taste. They're also healthy. In fact, scientists say entomophagy could be a cost-effective solution for developing countries that are food insecure. Insects can contain up to 80% protein, the body's vital building blocks, and are also high in energy-rich fat, fiber, and micronutrients like vitamins and minerals. Did you know that most edible insects contain the same amount or even more mineral iron than beef, making them a huge, untapped resource when you consider that iron deficiency is currently the most common nutritional problem in the world? The mealworm is another nutritious example. The yellow beetle larvae are native to America and easy to farm. They have a high vitamin content, loads of healthy minerals, and can contain up to 50% protein, almost as much as in an equivalent amount of beef. To cook, simply sauté in butter and salt or roast and drizzle with chocolate for a crunchy snack. What you have to overcome in "ick factor," you gain in nutrition and taste. Indeed, bugs can be delicious. Mealworms taste like roasted nuts. Locusts are similar to shrimp. Crickets, some people say, have an aroma of popcorn. Farming insects for food also has less environmental impact than livestock farms do because insects emit far less greenhouse gas and use up less space, water, and food. Socioeconomically, bug production could uplift people in developing countries since insect farms can be small scale, highly productive, and yet relatively inexpensive to keep. Insects can also be turned into more sustainable food for livestock and can be reared on organic waste, like vegetable peelings, that might otherwise just end up rotting in landfills. Feeling hungry yet? Faced with a plate of fried crickets, most people today would still recoil, imagining all those legs and feelers getting stuck between their teeth. But think of a lobster. It's pretty much just a giant insect with legs and feelers galore that was once regarded as an inferior, repulsive food. Now, lobster is a delicacy. Can the same paradigm shift happen for bugs? So, give it a try! Pop that insect into your mouth, and savor the crunch.