[This talk contains mature content]
[Даний виступ містить дорослий контент]
I have a vagina.
У мене є піхва.
(Laughter)
(Сміх)
Just thought you should know. That might not come as a surprise to some of you. I look like a woman. I'm dressed like one, I guess. The thing is, I also have balls. And it does take a lot of nerve to come up here and talk to you about my genitalia. Just a little. But I'm not talking about bravery or courage. I mean literally -- I have balls. Right here, right where a lot of you have ovaries. I'm not male or female. I'm intersex.
Просто подумала, що вам варто знати. Можливо, це не буде сюрпризом для декого з вас. Я виглядаю, як жінка. Думаю, що й одягнута, як жінка. Справа в тому, що в мене також є яєчка. І потрібна справді неабияка рішучість, щоб прийти сюди і говорити з вами про мої геніталії. Зовсім трішки. Але я не говорю про хоробрість чи сміливість. В прямому сенсі - у мене є яєчка. Ось тут, саме там, де багато з вас мають яєчники. Я не чоловічої чи жіночої статі. Я - інтерсекс.
Most people assume that you're biologically either a man or a woman, but it's actually a lot more complex than that. There are so many ways somebody could be intersex. In my case, it means I was born with XY chromosomes, which you probably know as male chromosomes. And I was born with a vagina and balls inside my body. I don't respond to testosterone, so during puberty, I grew breasts, but I never got acne or body hair, body oil. You can be jealous of that.
Більшість припускає, що біологічно вони належать до чоловічої або жіночої статі, але, насправді, все набагато складніше. Існує так багато способів бути інтерсекс. У моєму випадку, це означає, що я народилася з хромосомами XY, які вам відомі, як чоловічі хромосоми. Я народилася з піхвою і яєчками всередині мого тіла. Мій організм не реагує на тестостерон, тому в період статевої зрілості в мене виросли груди, але в мене не було вугрів, волосся на тілі чи жирної шкіри. Можете цьому позаздрити.
(Laughter)
(Сміх)
But even though I don't actually have a uterus -- I was born without one, so I don't menstruate, I can't have biological children. We put people in boxes based on their genitalia. Before a baby's even born, we ask whether it's a boy or a girl, as if it actually matters; as if you're going to be less excited about having a baby if it doesn't have the genitals you wanted; as if what's between somebody's legs tells you anything about that person. Are they kind, generous, funny? Smart? Who do they want to be when they grow up?
Але, оскільки насправді в мене немає матки - я народилася без неї - тому відсутні й менструації, і я не можу народити біологічних дітей. Ми поміщаємо людей в уявні коробки за їхніми геніталіями. Ще задовго до народження дитини, ми запитуємо хлопчик це чи дівчинка так, ніби це справді важливо; ніби ми будемо менш радіти народженню дитини, якщо вона не матиме бажаних геніталій; ніби те, що між ногами, говорить щось про цю людину. Чи він/вона добра, щедра, кумедна? Розумна? Ким він/вона хоче стати, коли виросте?
Genitals don't actually tell you anything. Yet, we define ourselves by them. In this society, we love putting people into boxes and labeling each other. It kind of gives us a sense of belonging and teaches us how to interact with one another. But there's one really big problem: biological sex is not black or white. It's on a spectrum.
Насправді, геніталії нічого цього не показують. Та все ж, ми характеризуємо себе за ними. В житті ми любимо поміщати людей в уявні коробки і вішати ярлики. Це ніби дає нам відчуття приналежності і вчить взаємодіяти одні з одними. Але існує одна справді велика проблема: біологічна стать - це не чорне чи біле. Вона на спектрі.
Besides your genitalia, you also have your chromosomes, your gonads, like ovaries or testicles. You have your internal sex organs, your hormone production, your hormone response and your secondary sex characteristics, like breast development, body hair, etc. Those seven areas of biological sex all have so much variation, yet we only get two options: male or female. Which is kind of absurd to me, because I can't think of a single other human trait that there's only two options for: skin color, hair, height, eyes. You can either have nose A or nose B, that's it, no other options.
Окрім геніталій, у вас також є хромосоми, статеві залози, такі як яєчники чи яєчка. У вас є зовнішні статеві органи, вироблення гормонів, гормональна реакція і вторинні статеві ознаки: розвиток молочних залоз, волосся на тілі. Всі ці сім ознак білогочної статі мають так багато варіацій, і при цьому в нас є тільки два варіанти: чоловіча або жіноча стать. Що видається мені досить абсурдним, тому що я не можу придумати жодної риси людини, яка має тільки два варіанти: колір шкіри, волосся, ріст, очі. Ви можете мати тільки ніс А чи Б, без варіантів.
If there are infinite ways for our bodies to look, our minds to think, personalities to act, wouldn't it make sense that there's that much variety in biological sex, too? Did you know that besides XX or XY chromosomes, you could have XX and XY chromosomes? Or you could have an extra X -- XXY. Or two extra -- XXXY. Goes on from there. And for those "normal" people with XX or XY, what does that mean? I have XY chromosomes. If my DNA is found at the scene of a crime -- not saying it will, but, you know, we'll see.
Якщо існує безліч способів, як можуть виглядати наші тіла, як може думати наш розум, як можуть поводитися наші особистості, чи не логічно, що таким різноманіттям наділена й біологічна стать? Чи знаєте ви, що окрім XX чи XY хромосом, ми можемо мати XX і XY хромосоми? Або ж ще одну X - XXY. Або й дві - XXXY. І так далі. А для "нормальних" людей з XX чи XY? Що це означає? У мене хромосоми XY. Якщо моє ДНК знайдуть на місці злочину - не кажу, що так і буде, але, поживемо-побачимо.
(Laughter)
(Сміх)
If my skeleton is discovered thousands of years from now, I'll be labeled male. Is that the truth? My balls would say so. But what about the rest of me? And what if a woman has ovarian cancer and has to have her ovaries removed? Does she still qualify as a woman? What about other intersex people who are born without balls or ovaries or with just one or a combination of the two? Where do they go? Do you have to have a uterus to be a woman? There's a lot of us who are born without one.
Якщо мій скелет розкопають за тисячі років, мене вважатимуть чоловіком. Це правда? Мої яєчка це підтвердять. А як щодо іншої частини мене? А якщо жінка має рак яєчників і змушена їх видалити? Чи вважається вона жінкою? Як щодо інших інтерсекс-осіб, які народилися без яєчок чи яєчників? Або тільки з одним, чи комбінацією двох? До кого ж віднести їх? Чи мусите ви мати матку, щоб бути жінкою? Вона відсутня в багатьох.
And everyone's favorite part, genitalia: you either have one or the other, right? You either have a six-inch-long penis that's exactly this thick, jutting straight out of the body at a 90-degree angle, or you have a vagina that's this wide internally and a clitoris that's half an inch above the vaginal opening and labia that look exactly like they're supposed to look like, according to that one porn video you watched that one time. You know the one. If you've been with more than one sexual partner in your lifetime, and you line them up, one by one, I guarantee you can identify them just by their genitalia.
А всіма улюблені геніталії: ви повинні мати якісь з двох, правда? Ви маєте або шестидюймовий пеніс, ось такий загрубий, який виступає з тіла під кутом 90°; або піхву, яка всередині ось така заширока; клітор - півдюймовий виступ над входом у піхву; і статеві губи, які виглядають так, як вони виглядали у тому порно відео, яке ви якось дивилися. Знаєте, яке. Якщо у вас було двоє чи більше сексуальних партнерів за життя, і ви поставите їх в ряд, один за одним, я гарантую, що ви зможете розпізнати їх за геніталіями.
(Laughter)
(Сміх)
Think about it. Go on.
Подумайте про це. Продовжуйте.
(Laughter)
(Сміх)
I see you. No judging. Just notice. All different, right?
Я вас розумію. Не осуджую. Просто зверніть увагу. Всі ж різні, так?
The sex and gender binary are both so ingrained in our society, that we never stop to think about it. We just automatically place each other into one box or the other, as if it actually matters. Until somebody comes along to make you question it. And if you're thinking that I'm the exception, an anomaly, an outlier: intersex people represent around two percent of the population. That's the same percentage as genetic redheads. It's about 150 million people, roughly, which is more than the entire population of Russia. So there's a lot of us, needless to say. We're not new or rare. We're just invisible. We've existed throughout every culture in history. Yet, we never talk about it.
Бінарність статі і гендеру так інтегрована в наше суспільство, що ми ніколи не припиняємо думати про неї. Ми просто автоматично поміщаємо один одного в одну з двох коробок так, ніби це справді важливо. Поки не з'явиться людина, яка змусить вас завагатися. І якщо ви думаєте, що я - виняток, аномалія, дефективна: інтерсекс-люди складають близько двох відсотків населення. Стільки ж відсотків, як і рудоволосі. Це приблизно 150 мільйонів людей, що більше, ніж все населення Росії. Нас багато, що й казати. Ми не нові чи рідкісні. Ми просто невидимі. Ми існували в усіх культурах в історії. Та все ж, це замовчується.
In fact, a lot of people might not know that they're intersex. Have you had a karyotype test to determine your chromosomes? What about a full blood panel for all of your hormone levels? A friend of mine found out last year, in his 50s. The executive director of interACT, which is the leading organization for intersex human rights here in the US, she found out she was intersex at age 41. Her doctors found out when she was 15, but they didn't tell her. They lied and said that she had cancer, because that seemed like an easier option than finding out she wasn't "fully" a woman. This kind of thing happens a lot, where intersex people are lied to or kept in the dark about our bodies, which comes as a surprise to a lot of people. But we live in a society that doesn't talk about sex or bodies at all, unless it's to mock or shame each other.
Насправді, багато людей можуть і не знати, що вони інтерсекс. Чи робили ви каріотипування для визначення хромосом? А як щодо розгорнутого аналізу крові всіх гормональних рівнів? Мій друг дізнався минулого року, у своїх 50 з чимось. Виконавчий директор "InterACT", провідної організації із захисту прав інтерсекс-людей тут, в США, дізналася, що вона інтерсекс, у 41. Її лікарі дізналися про це, коли їй було 15, але вони нічого не сказали. Вони збрехали, що в неї рак, тому що це було легше, ніж дізнатися, що ти не "зовсім" жінка. Такі речі відбуваються часто: інтерсекс-людям брешуть, або ж від них приховують інформацію про їхнє тіло, що стає несподіванкою для багатьох. Але ми живемо у суспільстві, яке зовсім не говорить про стать чи тіло, якщо тільки це не насмішка чи осоромлення когось.
I found out I was intersex at age 10, and for the most part, I was fine with that information. It didn't really faze me; I was still developing my understanding of the world. It wasn't until I got older and realized I didn't fit society's expectations of me, that I didn't belong, that I was abnormal. And that's when the shame started. How many times have you seen kids play with the "wrong" toys for their gender? Or try on the "wrong" clothes? All the time, right? Kids don't have these ideas about gender norm, they don't have shame about who they're supposed to be or what they're supposed to like or love. They don't care about any of this stuff. They don't have shame until we put it on them.
Я дізналася про свій статус "інтерсекс" у віці 10 років і в цілому, почувалася комфортно. Це мене не засмучувало, я продовжувала розвивати власне бачення світу. І тільки, коли я подорослішала, то збагнула, що не виправдовую сподівань суспільства, що я до нього не належу, що я ненормальна. І саме тоді з'явився сором. Скільки разів ви бачили, як діти граються з іграшками "неправильними" для їхньої статі? Або ж приміряють "неправильний" одяг? Весь час, чи не так? Діти не знають про поняття гендерної норми, вони не соромляться того, ким себе вважають, що їм подобається чи що вони люблять. Їм байдуже до цього всього. В них немає сорому, поки ми не навчимо їх соромитися.
I also had doctors lie to me. At age 10, they told me that I would also get cancer unless I removed my balls. Then they proceeded to tell me that every year. Until today, there are still doctors who want me to remove them. But there's literally no reason. If a typical XY male, like yourself, has testicles, and one is undescended, there's a high chance of it becoming cancerous -- or a higher chance of it becoming cancerous. They need to thermoregulated. So they drop down away from the body to cool off, or they shrink back up to get warm. Mine don't need to do that. They're not responding to testosterone, they're not producing sperm. They're fine right here inside my body. Yet, because there's such a lack of information about intersex people, my doctors never understood the difference. They never really understood my body.
Мені лікарі теж брехали. У віці 10 років вони сказали мені, що я також матиму рак, якщо не видалю яєчка. Вони продовжували повторювати це кожного року. І до сьогодні все ще є лікарі, які хочуть, щоб я їх видалила. Але на це немає жодної причини. Якщо типовий чоловік XY, як ви, має яєчка, одне з яких не опустилося, існує висока ймовірність виникнення раку, або ж вища ймовірність виникнення раку. Їм потрібна терморегуляція. Тому вони віддаляються від тіла і охолоджуються, або ж, скорочуються і зігріваються. Моїм цього не потрібно. Вони не реагують на тестостерон, не виробляють сперму. Їм добре саме тут, всередині мого тіла. І ось, через брак інформації про інтерсекс-людей, мої лікарі так і не зрозуміли різниці. Вони справді ніколи не розуміли мого тіла.
As I got older, I had another doctor tell me that I needed to have surgery on my vagina. She said that until I had an operation, until she operated, I would not be able to have "normal sex" with my husband one day. Her words. I didn't end up going through with the operation, and I'm incredibly grateful for that. I'm not here to talk about my sex life.
Коли я подорослішала, то ще одна лікарка сказала, що треба прооперувати мою піхву. Вона стверджувала, що поки мене не прооперують, поки вона не прооперує, в один прекрасний день я не зможу займатися "нормальним сексом" зі своїм чоловіком. Це її слова. Я не опинилася на операційному столі, і надзвичайно вдячна за це. Я тут не для того, щоб обговорювати своє сексуальне життя.
(Laughter)
(Сміх)
But let's just say it's fine.
Давайте просто скажемо, що там все в порядку.
(Laughter)
(Сміх)
I'm fine, my body is fine. You actually wouldn’t be able to tell the difference between me and another person unless I told you; you wouldn't be able to tell that I was intersex unless I told you. But again, because of the lack of understanding about bodies, my doctor didn't understand the difference. And for the most part, my sex life is fine. The only issue that really comes up is that sometimes, sexual situations bring up memories of doctors touching me, over and over again since I was 10. I've been really lucky to escape -- I didn't think I would get emotional -- I've been really lucky to escape the physical harm that comes from these unnecessary surgeries. But no intersex person is free from the emotional harm that comes from living in a society that tries to cover up your existence. Most of my intersex friends have had operations like these. Oftentimes, they will remove testes like mine, even though my risk of testicular cancer is lower than the risk of breast cancer in a typical woman with no predisposition, no family history. But we don't tell her to remove her breasts, do we?
Все нормально, моє тіло в порядку. Насправді, ви б не змогли відрізнити мене від іншої людини, поки я б вам про це не розповіла; ви б не змогли сказати, що я інтерсекс, поки я б вам не сказала. Але знову ж таки, через брак розуміння тіла, моя лікарка не розгледіла різниці. І в цілому, я веду нормальне статеве життя. Єдина проблема, яка справді виникає, це те, що інколи сексуальні ситуації нагадують, як лікарі постійно торкалися мене, відколи мені виповнилося 10. Але мені справді пощастило втекти - я й не думала, що це мене розчулить - мені справді пощастило втекти від того фізичного болю, який з'являється після цих непотрібних операцій. Але жодну інтерсекс-особу не омине емоційний біль, який спричиняє життя у суспільстві, яке намагається приховати твоє існування. Більшість моїх інтерсекс-друзів перенесли такі операції. Дуже часто їм видаляли яєчка, як у мене, хоча у мене менший ризик розвитку раку яєчок, ніж грудей у типової жінки, яка не має до цього схильності чи спадковості. Але ж ми не кажемо їй видаляти груди, чи не так?
It's rare to meet an intersex person that hasn't been operated on. Oftentimes, these surgeries are done to improve intersex kids' lives, but they usually end up doing the opposite, causing more harm and complications, both physical and emotional. I'm not saying that doctors are bad or evil. It's just that we live in a society that causes some doctors to "fix" those of us who don't fit their definition of normal. We're not problems that need to be fixed. We just live in a society that needs to be enlightened.
Це рідкість - зустріти інтерсекс-особу, яку не оперували. Часто ці операції проводять, щоб покращити життя інтерсекс-дітей, але зазвичай ми робимо навпаки, спричиняючи більше болю та ускладнень, як фізичних, так і емоційних. Я не кажу, що лікарі погані чи злі. Просто ми живемо у суспільстві, яке змушує деяких лікарів "усувати проблеми" у тих з нас, хто не потрапляє під поняття нормальних. Ми не проблеми, щоб нас усувати. Ми просто живемо у суспільстві, яке треба освічувати.
One of the ways I'm doing that is by creating a genderless puberty guidebook that can teach kids about their bodies as they grow up. Not their girl bodies or their boy bodies -- just their bodies. We often place unrealistic expectations on the things that our bodies do that are outside of our control. I mean, if one man can grow a full, luxurious, hipster beard, and the other can only grow a few mustache hairs, what does that mean about who they are as men? Nothing. It literally, most likely, just means that their hair follicles respond to testosterone in different ways. Yet, how many times have you heard a man ashamed about something like this?
Один зі шляхів, яким йду я, це створення гендерно-нейтрального довідника статевої зрілості, який може допомогти ознайомити дітей з власним тілом. Не з їхнім тілом хлопчика чи дівчинки, а просто з власним тілом. Ми часто покладаємо нереалістичні сподівання на те, що може робити наше тіло, а це знаходиться поза нашим контролем. Я подумала, якщо один чоловік може відростити розкішну хіпстерську бороду, а інший - тільки кілька волосків під носом, що це означає в контексті того, наскільки вони є чоловіками? Нічого. Найвірогідніше, це слід розуміти буквально: їхні волосяні фолікули реагують на тестостерон по-різному. Однак, скільки разів ви чули, щоб чоловік соромився схожих речей?
Imagine a world where we could live in a society that teaches us not to have shame about the things that our bodies do or do not do. I want to change the way that we think about biological sex in this society -- which is a lot to ask for. You could say it's ballsy, I guess.
Уявіть світ, в якому ми б жили в суспільстві, яке вчить нас не соромитися того, що робить чи не робить наше тіло. Я хочу змінити наше розуміння білогічної статі у цьому супільстві, я прошу багато. Думаю, ви б могли сказати, що так роблять ті, хто мають яйця
(Laughter)
(Сміх)
But eventually we accepted the world as round, right? We no longer diagnose gay people with mental disorders or women with hysteria. We don't think epilepsy is caused by the devil anymore, so that's cool.
Але ж, врешті-решт, ми визнали, що світ круглий, правда? Ми більше не ставимо геям діагноз - психіатричні розлади, а жінкам - істерія. Ми не вважаємо, що епілепсію спричиняє диявол, і це круто.
(Laughter)
(Сміх)
We constantly change and evolve, the more we understand as a society. And biological sex is on a spectrum. It's not black or white. Not only could that knowledge save intersex kids from physical and emotional harm, I think it would help everyone else, too. Who here has ever felt inadequate or ashamed because you weren't girly enough, you were too girly, you weren't manly enough, or too manly? We constantly shame people for not fitting into a box, but the reality is, I think we shame others because it prevents them from seeing that we don't fit inside our boxes, either. And the truth is that nobody actually fits in a box, because they don't exist. This binary, this false male-female facade is something we constructed, we built ourselves. But it doesn't have to exist. We can break it down. And that's what I want to do. Will you join me?
Ми постійно змінюємося і еволюціонуємо, чим більше ми усвідомлюємо, як суспільство. І існує спектр біологічних статів. Це не чорне чи біле. І розуміння цього може не тільки врятувати інтерсекс-дітей від фізичної та емоційної шкоди. Думаю, це б також допомогло всім іншім. Хто з присутніх коли-небудь почувався неповноцінним або ж соромився, що ви не достатньо дівоча чи надто дівоча, або ж не достатньо чоловічий, чи надто чоловічий? Ми постійно осоромлюємо людей за те, що вони не поміщаються в уявну коробку, але в дійсності: я думаю, що ми соромимо інших, тому що це дозволяє нам не бачити, що ми в свої уявні коробки також не влазимо. А правда полягає в тому, що ніхто насправді не поміщається в уявну коробку, бо її просто не існує. Цей бінарний, фальшивий фасад чоловік-жінка - це те, що ми створили, збудували власноруч. Але він не повинен існувати. Ми можемо зруйнувати його. І це те, що я хочу зробити. Долучитеся?
Thanks.
Дякую.
(Applause)
(Оплески)