So this is a story of a place that I now call home. It's a story of public education and of rural communities and of what design might do to improve both. So this is Bertie County, North Carolina, USA. To give you an idea of the "where:" So here's North Carolina, and if we zoom in, Bertie County is in the eastern part of the state. It's about two hours east driving-time from Raleigh. And it's very flat. It's very swampy. It's mostly farmland. The entire county is home to just 20,000 people, and they're very sparsely distributed. So there's only 27 people per square mile, which comes down to about 10 people per square kilometer.
Det här är en berättelse om en plats som jag nu kallar för mitt hem. Det är en berättelse om offentlig utbildning och om landsbygd och om hur design kan förbättra dem bägge. Det här är Bertie County, North Carolina, USA, för att ge er en uppfattning om var det ligger. Så här ligger North Carolina, och om vi zoomar in, ligger länet Bertie County i den östra delen av delstaten. Det tar ungefär två timmar att köra dit österut från Raleigh. Och det är väldigt platt. Det är väldigt sumpigt. Det är mestadels jordbruksmark. Hela länet är hem för bara 20.000 personer, och de är mycket glest fördelade. Så det finns bara 27 personer per kvadratmile, eller cirka 10 personer per kvadratkilometer.
Bertie County is kind of a prime example in the demise of rural America. We've seen this story all over the country and even in places beyond the American borders. We know the symptoms. It's the hollowing out of small towns. It's downtowns becoming ghost towns. The brain drain -- where all of the most educated and qualified leave and never come back. It's the dependence on farm subsidies and under-performing schools and higher poverty rates in rural areas than in urban. And Bertie County is no exception to this. Perhaps the biggest thing it struggles with, like many communities similar to it, is that there's no shared, collective investment in the future of rural communities. Only 6.8 percent of all our philanthropic giving in the U.S. right now benefits rural communities, and yet 20 percent of our population lives there.
Bertie County är ett slags typexempel på avfolkningen av den amerikanska landsbygden. Vi har sett samma sak hända över hela landet och även på platser utanför USAs gränser. Vi känner igen symtomen. Det är urholkningen av små städer. Det är innerstäderna som blir spökstäder - kompetensflykten, där alla de mest utbildade och kvalificerade flyttar och kommer inte tillbaka. Det är beroendet av jordbruksstöd och underpresterande skolor och större fattigdom på landsbygden än i städerna. Och Bertie County är inget undantag. Kanske är det största problemet som området brottas med, liksom många liknande samhällen, att det görs ingen gemensam, kollektiv investering i framtiden för landsbygden. Endast 6,8 procent av alla landets ideella gåvor och insamlingar i USA är idag till förmån för landsbygden, och ändå bor 20 procent av vår befolkning där.
So Bertie County is not only very rural; it's incredibly poor. It is the poorest county in the state. It has one in three of its children living in poverty, and it's what is referred to as a "rural ghetto." The economy is mostly agricultural. The biggest crops are cotton and tobacco, and we're very proud of our Bertie County peanut. The biggest employer is the Purdue chicken processing plant. The county seat is Windsor. This is like Times Square of Windsor that you're looking at right now. It's home to only 2,000 people, and like a lot of other small towns it has been hollowed out over the years. There are more buildings that are empty or in disrepair than occupied and in use. You can count the number of restaurants in the county on one hand -- Bunn's Barbecue being my absolute favorite. But in the whole county there is no coffee shop, there's no Internet cafe, there's no movie theater, there's no bookstore. There isn't even a Walmart.
Så Bertie County är inte bara väldigt lantligt, det är oerhört fattigt. Det är det fattigaste området i delstaten. Vart tredje barn lever i fattigdom. Det är vad som kallas för ett landsbygdsgetto. Det är främst en jordbruksekonomi. De största grödorna är bomull och tobak, och vi är mycket stolta över våra Bertie County-jordnötter. Den största arbetsgivaren är Perdues kycklingbearbetningsanläggning. Länets residensstad heter Windsor. Det här är stortorget i Windsor som ni tittar på just nu. Det bor bara 2000 personer i staden, och som så många andra småstäder har den blivit urholkad genom åren. Det finns fler byggnader som är tomma eller i förfall än de som är uthyrda eller används. Du kan räkna länets alla restauranger på ena handens fingrar - Bunn's Barbecue är min absoluta favorit. Men i hela länet finns det inget kafé, det finns inget internetcafé, det finns ingen bio, det finns ingen bokhandel. Det finns inte ens en stormarknad.
Racially, the county is about 60 percent African-American, but what happens in the public schools is most of the privileged white kids go to the private Lawrence Academy. So the public school students are about 86 percent African-American. And this is a spread from the local newspaper of the recent graduating class, and you can see the difference is pretty stark. So to say that the public education system in Bertie County is struggling would be a huge understatement. There's basically no pool of qualified teachers to pull from, and only eight percent of the people in the county have a bachelor's degree or higher. So there isn't a big legacy in the pride of education. In fact, two years ago, only 27 percent of all the third- through eighth-graders were passing the state standard in both English and math.
Länets befolkning består till cirka 60 procent av afroamerikaner, men vad som händer i den offentliga skolan är att de flesta av de privilegierade vita barnen går i den privata Lawrence Academy istället. Så den offentliga skolans elever är ungefär till 86 procent afroamerikanska. Och detta är ett uppslag från den lokala tidningen med den senaste avgångsklassen, och man kan se att skillnaden är ganska tydlig. Så att säga att det offentliga utbildningssystemet i Bertie County kämpar i motvind, vore en enorm underdrift. Det finns i princip ingen tillgång på kvalificerade lärare. Och bara åtta procent av befolkningen i länet har en kandidatexamen eller högre. Så det finns ingen stor nedärvd stolthet för att utbilda sig. I själva verket, för två år sedan, var det bara 27 procent av alla tredje- till åttondeklassare som fick godkänt betyg i både engelska och matematik.
So it sounds like I'm painting a really bleak picture of this place, but I promise there is good news. The biggest asset, in my opinion, one of the biggest assets in Bertie County right now is this man: This is Dr. Chip Zullinger, fondly known as Dr. Z. He was brought in in October 2007 as the new superintendent to basically fix this broken school system. And he previously was a superintendent in Charleston, South Carolina and then in Denver, Colorado. He started some of the country's first charter schools in the late '80s in the U.S. And he is an absolute renegade and a visionary, and he is the reason that I now live and work there. So in February of 2009, Dr. Zullinger invited us, Project H Design -- which is a non-profit design firm that I founded -- to come to Bertie and to partner with him on the repair of this school district and to bring a design perspective to the repair of the school district. And he invited us in particular because we have a very specific type of design process -- one that results in appropriate design solutions in places that don't usually have access to design services or creative capital. Specifically, we use these six design directives, probably the most important being number two: we design with, not for -- in that, when we're doing humanitarian-focused design, it's not about designing for clients anymore. It's about designing with people, and letting appropriate solutions emerge from within.
Det låter som att jag målar en riktigt dyster bild av det här stället, men jag lovar det finns goda nyheter. Den största tillgången, i mitt tycke, en av de största tillgångarna i Bertie County just nu, är den här mannen. Det här är Dr Chip Zullinger, mera känd som Dr Z. Han rekryterades i oktober 2007 som ny skoldirektör för att i princip fixa detta trasiga skolsystem. Och han var tidigare skoldirektör i Charleston, South Carolina och sedan i Denver, Colorado. Han startade några av landets första friskolor i slutet av 80-talet i USA. Han är en tvättäkta avfälling och visionär, och han är anledningen till att jag nu bor och arbetar där. I februari 2009 bjöd Dr Zullinger in oss, Project H Design - som är ett ideellt designföretag som jag grundat - att komma komma till Bertie och samarbeta med honom för att reparera detta skolområde och bidra med ett designperspektiv vid restaureringsarbetet. Han bjöd in oss i synnerhet eftersom vi har en mycket specifik sorts designprocess - en som resulterar i lämpliga designlösningar på platser som vanligtvis inte har tillgång till designtjänster eller kreativt kapital. Rent konkret använder vi oss av dessa sex designdirektiv, förmodligen det viktigaste är nummer två: vi designar MED, inte FÖR - - i och med att vi jobbar med humanitär-fokuserad design, det handlar inte längre om att designa för kunder, det handlar om att designa med människor, och låta lämpliga lösningar växa fram inifrån.
So at the time of being invited down there, we were based in San Francisco, and so we were going back and forth for basically the rest of 2009, spending about half our time in Bertie County. And when I say we, I mean Project H, but more specifically, I mean myself and my partner, Matthew Miller, who's an architect and a sort of MacGyver-type builder. So fast-forward to today, and we now live there. I have strategically cut Matt's head out of this photo, because he would kill me if he knew I was using it because of the sweatsuits. But this is our front porch. We live there. We now call this place home. Over the course of this year that we spent flying back and forth, we realized we had fallen in love with the place. We had fallen in love with the place and the people and the work that we're able to do in a rural place like Bertie County, that, as designers and builders, you can't do everywhere. There's space to experiment and to weld and to test things. We have an amazing advocate in Dr. Zullinger. There's a nobility of real, hands-on, dirt-under-your-fingernails work.
Vid tiden för vår inbjudan att komma dit, var vi baserad i San Francisco. Så därför åkte vi fram och tillbaka i stort sett resten av 2009, och spenderade ungefär hälften av vår tid i Bertie County. Och när jag säger ”vi” så menar jag Project H, men mer specifikt, menar jag mig själv och min partner, Matthew Miller, som är arkitekt och en slags byggare av MacGyver-typ. Vi spola framåt till idag, och numera bor vi där. Av strategiska skäl har jag klippt bort Matts huvud ur denna bild, eftersom han skulle strypa mig om han visste att jag använde det på grund av våra mjukisdressar. Men detta är vår veranda. Vi bor där. Vi kallar nu denna plats för vårt hem. Under detta år som vi tillbringade med att flyga fram och tillbaka, insåg vi att vi hade förälskat oss i platsen. Vi hade förälskat oss i platsen och människorna och det arbete som vi kan göra göra i ett landsbygdsområde som Bertie County, som designer och byggare, kan man inte göra det var som helst. Här finns det utrymme för att experimentera och att svetsa och att testa saker. Vi har en fantastisk förespråkare i Dr Zullinger. Det finns en stolthet av det verkliga, av att vara praktisk, av att arbeta med smuts under naglarna.
But beyond our personal reasons for wanting to be there, there is a huge need. There is a total vacuum of creative capital in Bertie County. There isn't a single licensed architect in the whole county. And so we saw an opportunity to bring design as this untouched tool, something that Bertie County didn't otherwise have, and to be sort of the -- to usher that in as a new type of tool in their tool kit. The initial goal became using design within the public education system in partnership with Dr. Zullinger -- that was why we were there. But beyond that, we recognized that Bertie County, as a community, was in dire need of a fresh perspective of pride and connectedness and of the creative capital that they were so much lacking. So the goal became, yes, to apply design within education, but then to figure out how to make education a great vehicle for community development.
Men bortom våra personliga skäl till att vilja bo där, det finns ett väldigt behov. Det finns en total brist på kreativt kapital i Bertie County. Det finns inte en enda legitimerad arkitekt i hela länet. Så därför såg vi en möjlighet att föra in design som detta orörda verktyg, något som Bertie County inte hade annars, och att vara en sorts - att etablera det som en ny typ av verktyg i sin verktygslåda. Det ursprungliga målet blev att använda design inom det offentliga skolväsendet i samarbete med Dr Zullinger och det var därför vi var där. Men utöver detta, insåg vi att Bertie County som samhälle var i trängande behov av ett nytt perspektiv av stolthet och samhörighet och det kreativa kapital som saknades så mycket. Så målet blev, ja, att tillämpa design inom utbildning, men sedan också att lista ut hur man gör utbildning till ett bra redskap för samhällsutveckling.
So in order to do this, we've taken three different approaches to the intersection of design and education. And I should say that these are three things that we've done in Bertie County, but I feel pretty confident that they could work in a lot of other rural communities around the U.S. and maybe even beyond. So the first of the three is design for education. This is the most kind of direct, obvious intersection of the two things. It's the physical construction of improved spaces and materials and experiences for teachers and students. This is in response to the awful mobile trailers and the outdated textbooks and the terrible materials that we're building schools out of these days. And so this played out for us in a couple different ways. The first was a series of renovations of computer labs. So traditionally, the computer labs, particularly in an under-performing school like Bertie County, where they have to benchmark test every other week, the computer lab is a kill-and-drill testing facility. You come in, you face the wall, you take your test and you leave. So we wanted to change the way that students approach technology, to create a more convivial and social space that was more engaging, more accessible, and also to increase the ability for teachers to use these spaces for technology-based instruction. So this is the lab at the high school, and the principal there is in love with this room. Every time he has visitors, it's the first place that he takes them.
För att göra detta har vi använt oss av tre olika förhållningssätt till skärningspunkten mellan design och utbildning. Och jag måste säga att detta är tre saker som vi bara har jobbat med i Bertie County, men jag känner mig ganska övertygad om att de skulle kunna fungera i många andra mindre samhällen på landsbygden runt om i USA och kanske även utanför. Så den första av de tre är design för utbildning. Detta är den mest direkta, och uppenbara, skärningspunkten mellan dessa två saker. Det handlar om den fysiska byggnationen av förbättrade utrymmen och material och upplevelser för lärare och elever. Detta är ett svar på de fruktansvärda mobila klassrummen och de föråldrade skolböckerna och de hemska material som vi bygger skolor av idag. Och detta utvecklade sig på ett par olika sätt för oss. Det första var en serie av renoveringar av datorlabben. Traditionellt sett har datorsalar, särskilt i en underpresterande skola som Bertie County, där eleverna måste göra utvärderingsprov varannan vecka, är datasalen en stenhård testanläggning. Du kommer in, du sitter vänd mot väggen, du gör ditt test och du går därifrån. Så vi ville ändra det sätt som elevernas förhåller sig till teknik. att skapa ett mer gemytligt och socialt utrymme som var mer engagerande, mer tillgängligt. Och även för att öka möjligheten för lärare att använda dessa utrymmen för teknikbaserad undervisning. Så det här är labbet på gymnasiet. Och rektorn är förälskad i detta rum. Varje gång han har besökare, är det hit han först och främst tar dem.
And this also meant the co-creation with some teachers of this educational playground system called the learning landscape. It allows elementary-level students to learn core subjects through game play and activity and running around and screaming and being a kid. So this game that the kids are playing here -- in this case they were learning basic multiplication through a game called Match Me. And in Match Me, you take the class, divide it into two teams, one team on each side of the playground, and the teacher will take a piece of chalk and just write a number on each of the tires. And then she'll call out a math problem -- so let's say four times four -- and then one student from each team has to compete to figure out that four times four is 16 and find the tire with the 16 on it and sit on it. So the goal is to have all of your teammates sitting on the tires and then your team wins. And the impact of the learning landscape has been pretty surprising and amazing. Some of the classes and teachers have reported higher test scores, a greater comfort level with the material, especially with the boys, that in going outside and playing, they aren't afraid to take on a double-digit multiplication problem -- and also that the teachers are able to use these as assessment tools to better gauge how their students are understanding new material. So with design for education, I think the most important thing is to have a shared ownership of the solutions with the teachers, so that they have the incentive and the desire to use them. So this is Mr. Perry. He's the assistant superintendent. He came out for one of our teacher-training days and won like five rounds of Match Me in a row and was very proud of himself.
Detta betydde också att vi designade tillsammans med några lärare och skapade detta pedagogiska lekplatssystem som vi kallar lärlandskap. Det uppmuntrar grundskoleelver att lära sig kärnämnen genom lek och spel genom att vara aktiva, springa omkring och stoja och vara barn. Spelet som de här barnen spelar - här höll de på att lära sig enkel multiplikation, med hjälp av spelet "Matcha mig". I detta spel delar man in klassen i två lag, ett lag på varje sida om lekplatsen, och läraren tar en krita och skriver ett tal på varje bildäck. Och så ropar hon ut ett matteproblem - till exempel fyra gånger fyra - och då ska en elev från varje lag tävla mot varandra genom att i huvudet räkna ut att fyra gånger fyra är 16 hitta däcket med siffran 16 och sätta sig på det. Målet med tävlingen är att när alla dina lagkamrater sitter på var sitt däck så har ditt lag vunnit. Effekterna av lärandelandskapet har varit ganska överraskande och fantastiska. Några klasser och lärare har berättat om bättre resultat på matteproven, en ökad bekvämlighet med ämnet, speciellt för pojkarna som när de går ut på rast inte är rädda för att spela om tvåsiffriga multiplikationsproblem, men också för lärarna att använda sig av dem som utvärderingsverktyg för att bättre kunna utvärdera hur deras elever hanterar nya moment i ämnet. Så genom design för utbildning, tror jag att det viktigaste är att det är ett delat ägandet av lösningarna med lärarna, så att de är motiverade och villiga att använda sig av dem. Det här är Mr. Perry. Han är vice skoldirektör. Han var med på en av våra utbildningsdagar för lärare och han vann fem omgångar i rad av "Matcha mig" och var väldigt stolt och belåten.
(Laughter)
(Skratt)
So the second approach is redesigning education itself. This is the most complex. It's a systems-level look at how education is administered and what is being offered and to whom. So in many cases this is not so much about making change as it is creating the conditions under which change is possible and the incentive to want to make change, which is easier said than done in rural communities and in inside-the-box education systems in rural communities. So for us, this was a graphic public campaign called Connect Bertie. There are thousands of these blue dots all over the county. And this was for a fund that the school district had to put a desktop computer and a broadband Internet connection in every home with a child in the public school system. Right now I should say, there are only 10 percent of the houses that actually have an in-home Internet connection. And the only places to get WiFi are in the school buildings, or at the Bojangles Fried Chicken joint, which I find myself squatting outside of a lot. Aside from, you know, getting people excited and wondering what the heck these blue dots were all over the place, it asked the school system to envision how it might become a catalyst for a more connected community. It asked them to reach outside of the school walls and to think about how they could play a role in the community's development. So the first batch of computers are being installed later this summer, and we're helping Dr. Zullinger develop some strategies around how we might connect the classroom and the home to extend learning beyond the school day.
Det andra förhållningsättet handlar om att designa om själva utbildningen. Detta är mest komplext. Det är en syn från systemnivå på hur utbildningen administreras och vad den erbjuder och till vem. I många fall handlar det inte så mycket om att förändra utan hellre om att skapa förutsättningar som möjliggör för förändring och motiverar till förändring, vilket är lättare sagt än gjort i glesbygdsamhällen och i hårt hållna utbildningssystem i avfolkningsbygder. Så för oss blev det en reklamkampanj som vi kallade för "Koppla upp Bertie". Det finns tusentals av dessa blåa prickar runt om i länet. Målet är att samla in pengar för att skolkontoret ska kunna installera en dator med internetuppkoppling hemma hos varje elev som går i det offentliga skolsystemet. Jag kan säga att i dagsläget dagsläget är det bara 10 procent av alla hushåll som har internetuppkoppling hemma. De enda platser där det finns trådlöst internet är i skolbyggnaderna och eller på Bojangles Fried Chicken-restaurang, som jag hänger utanför en hel del, sittande på huk. Förutom att, ni vet, väcka människors uppmärksamhet och få dem att undra vad sjutton de blå prickarna överallt handlar om, så uppmuntrade kampanjen skolsystemet att föreställa sig att det skulle kunna bli en katalysator för ett mer uppkopplat samhälle. Kampanjen uppmanade dem att nå utanför skolans väggar och fundera på hur de skulle kunna spela en roll roll i samhällets utveckling. Den första omgången av datorer kommer att installeras senare i sommar och och vi hjälper Dr Zullinger utveckla strategier kring hur vi kan koppla samman klassrummet och hemmet för att utöka lärandet utanför skoldagen.
And then the third approach, which is what I'm most excited about, which is where we are now, is: design as education. So "design as education" means that we could actually teach design within public schools, and not design-based learning -- not like "let's learn physics by building a rocket," but actually learning design-thinking coupled with real construction and fabrication skills put towards a local community purpose. It also means that designers are no longer consultants, but we're teachers, and we are charged with growing creative capital within the next generation. And what design offers as an educational framework is an antidote to all of the boring, rigid, verbal instruction that so many of these school districts are plagued by. It's hands-on, it's in-your-face, it requires an active engagement, and it allows kids to apply all the core subject learning in real ways. So we started thinking about the legacy of shop class and how shop class -- wood and metal shop class in particular -- historically, has been something intended for kids who aren't going to go to college. It's a vocational training path. It's working-class; it's blue-collar. The projects are things like, let's make a birdhouse for your mom for Christmas. And in recent decades, a lot of the funding for shop class has gone away entirely.
Och till sist det tredje förhållningssättet, som jag är mest entusiastisk över, och det är där vi är nu, är design som utbildning. Design som utbildning innebär att vi faktiskt skulle kunna lära ut design inom offentliga skolor, och inte bara design-baserat lärande - som att man lär sig fysik genom att bygga en raket - men faktiskt lära designtänkande i kombination med riktigt konstruktions- och tillverkningskunnande för ett lokalt gemenskapsändamål. Det innebär också att designer är inte längre bara är konsulter, utan också lärare, och vi är laddade med ett växande kreativt kapital som finns hos nästa generation. Och vad design erbjuder som ett pedagogiskt ramverk är ett motgift till alla de tråkiga, stela, verbala instruktioner som så många av dessa skoldistrikt plågas av. Det handlar om att jobba praktiskt, att ta uti med saker, det kräver ett aktivt engagemang, och det låter barnen tillämpa samtliga kärnämnen i verkligheten. Vi började tänka på arvet från den gamla slöjdskolan och hur den -- trä och metall i synnerhet -- historiskt sett, har varit något avsedda för ungdomar som inte kommer att studera vidare på högskola. Det är en yrkesutbildningsväg. Det handlar om arbetarklass och knegare. Projekten handlade ofta om saker som "nu ska vi göra en fågelholk till din mamma i julklapp". Och under de senaste decennierna har mycket av finansieringen för hantverksutbildningar försvunnit i USA.
So we thought, what if you could bring back shop class, but this time orient the projects around things that the community needed, and to infuse shop class with a more critical and creative-design-thinking studio process. So we took this kind of nebulous idea and have worked really closely with Dr. Zullinger for the past year on writing this as a one-year curriculum offered at the high school level to the junior class. And so this starts in four weeks, at the end of the summer, and my partner and I, Matthew and I, just went through the arduous and totally convoluted process of getting certified as high school teachers to actually run it. And this is what it looks like.
Så vi tänkte att "tänk om vi kunde återinföra slöjdskolan, men den här gången orientera projekt runt saker som närsamhället behöver, och att ingjuta slöjdlektionerna med mer kritiskt och kreativt designtänkande i hantverksprocessen". Så vi tog denna ganska luddiga idé och har nu arbetat mycket nära Dr Zullinger under det gångna året med att utveckla detta som en ettårig läroplan som erbjuds de som ska börja första året på gymnasiet. Och detta börjar nu om fyra veckor, i slutet av sommaren. Och min partner och jag, Matthew och jag, har precis gått igenom den mödosamma och väldigt invecklade processen för att bli legitimerade högstadielärare så att vi faktiskt kan leda kursen. Och så här ser den ut.
So over the course of two semesters, the Fall and the Spring, the students spend three hours a day every single day in our 4,500 square foot studio/shop space. And during that time, they're doing everything from going out and doing ethnographic research and doing the need-finding, coming back into the studio, doing the brainstorming and design visualization to come up with concepts that might work, and then moving into the shop and actually testing them, building them, prototyping them, figuring out if they are going to work and refining that. And then over the summer, they're offered a summer job. They're paid as employees of Project H to be the construction crew with us to build these projects in the community. So the first project, which will be built next summer, is an open-air farmers' market downtown, followed by bus shelters for the school bus system in the second year and home improvements for the elderly in the third year. So these are real visible projects that hopefully the students can point to and say, "I built that, and I'm proud of it."
Under loppet av två terminer, hösten och våren, tillbringar eleverna tre timmar om dagen, varje dag i vår 400 kvm stora ateljé och verkstad. Och under den tiden, gör de allting från att gå ut och göra etnografiska undersökningar och hittar användarbehov, kommer tillbaka in i ateljén och har brainstorming och gör designvisualisering för att komma på idéer som skulle kunna fungera och sedan flytta in i verkstaden och får faktiskt testa dem och bygga dem, prova dem, räkna ut om de kommer att fungera och förfinar dem. Och sedan under sommaren, erbjuds dem sommarjobb. De får betalt som anställda av Project H som byggjobbare med oss för att bygga dessa projekt runt om i närsamhället. Det första projektet, som kommer att byggas nästa sommar, är en marknadsplats till bondens marknad i centrum, följt av busshållplatser för skolbusslinjerna under det andra året och anpassning av äldres hem under det tredje året. Så dessa är verkliga synliga projekt som förhoppningsvis eleverna kan peka på och säga, "jag byggde det, och jag är stolt över det."
So I want you to meet three of our students. This is Ryan. She is 15 years old. She loves agriculture and wants to be a high school teacher. She wants to go to college, but she wants to come back to Bertie County, because that's where her family is from, where she calls home, and she feels very strongly about giving back to this place that she's been fairly fortunate in. So what Studio H might offer her is a way to develop skills so that she might give back in the most meaningful way.
Nu ska ni få träffa tre av våra elever. Det är Ryan. Hon är 15 år gammal. Hon älskar jordbruk och vill bli gymnasielärare. Hon vill läsa på högskola, men hon vill komma tillbaka till Bertie County eftersom det är härifrån som hennes familj kommer, här hon kallar sitt hem och hon känner mycket starkt för att ge något tillbaka till denna plats som hon har varit ganska lyckligt lottad i. Så vad Studio H kan erbjuda henne är ett sätt att utveckla färdigheter så att hon skulle kunna ge tillbaka på mest meningsfulla sätt.
This is Eric. He plays for the football team. He is really into dirtbike racing, and he wants to be an architect. So for him, Studio H offers him a way to develop the skills he will need as an architect, everything from drafting to wood and metal construction to how to do research for a client.
Det här är Eric. Han spelar i fotbollslaget. Hans stora intresse är motocross och han vill bli arkitekt. Så för honom erbjuder Studio H ett sätt att utveckla de färdigheter han behöver som arkitekt, allt från skissning, till trä- och metallkonstruktion, till hur man gör undersökningar för en kund.
And then this is Anthony. He is 16 years old, loves hunting and fishing and being outside and doing anything with his hands, and so for him, Studio H means that he can stay interested in his education through that hands-on engagement. He's interested in forestry, but he isn't sure, so if he ends up not going to college, he will have developed some industry-relevant skills.
Det här är Anthony. Han är 16 år gammal, älskar jakt och fiske och att vara utomhus och att jobba med sina händer. Så för honom innebär Studio H att han kan bibehålla sitt intresse för sin utbildning genom praktiskt engagemang. Han är intresserad av skogsbruk men han är inte helt säker, så om det blir så att han inte börjar på högskola kommer han att ha utvecklat kompetens som är relevant för industrin.
What design and building really offers to public education is a different kind of classroom. So this building downtown, which may very well become the site of our future farmers' market, is now the classroom. And going out into the community and interviewing your neighbors about what kind of food they buy and from where and why -- that's a homework assignment. And the ribbon-cutting ceremony at the end of the summer when they have built the farmers' market and it's open to the public -- that's the final exam. And for the community, what design and building offers is real, visible, built progress. It's one project per year, and it makes the youth the biggest asset and the biggest untapped resource in imagining a new future.
Vad design och byggande verkligen kan erbjuda offentlig utbildning är en annan sorts klassrum. Denna byggnad i stadens centrum, som mycket väl kan bli platsen för vår framtida marknadplats, är nu klassrummet. Så att gå ut i närsamhället och intervjua dina grannar om vilken sorts mat de köper och varifrån och varför, det är en hemuppgift. Och invigningsceremonin i slutet av sommaren när de har byggt bondens marknad och den är öppet för allmänheten det är den slutliga examen. Och för samhället, vad design och byggande erbjuder är verkliga, synliga och byggda framsteg. Det handlar om ett projekt per år. Och det gör ungdomarna till den största tillgången och den största outnyttjade resursen som kan föreställa sig en ny framtid.
So we recognize that Studio H, especially in its first year, is a small story -- 13 students, it's two teachers, it's one project in one place. But we feel like this could work in other places. And I really, strongly believe in the power of the small story, because it is so difficult to do humanitarian work at a global scale. Because, when you zoom out that far, you lose the ability to view people as humans.
Visst inser vi att Studio H, speciellt under det första året, är en liten historia -- 13 studenter och två lärare ett projekt på ett ställe. Men vi känner på oss att detta kan fungera på andra ställen. Och jag tror verkligen starkt på kraften i den lilla berättelsen, eftersom det är så svårt göra humanitära insatser på en global skala. Därför, att när du zoomar ut så långt, förlorar du möjligheten att se folk som människor.
Ultimately, design itself is a process of constant education for the people that we work with and for and for us as designers. And let's face it, designers, we need to reinvent ourselves. We need to re-educate ourselves around the things that matter, we need to work outside of our comfort zones more, and we need to be better citizens in our own backyard. So while this is a very small story, we hope that it represents a step in the right direction for the future of rural communities and for the future of public education and hopefully also for the future of design.
Ytterst handlar design i sig om en process av ständig vidareutbildning för de människor som vi arbetar med och för och för oss som designer. Och låt oss inse, alla designer, att vi hela tiden måste förnya oss. Vi måste omskola oss kring det som är viktigt, och vi måste jobba mera utanför våra komfortzoner, och vi måste bli bättre medborgare på vår hemmaplan. Så trots att detta är en mycket liten historia, hoppas vi att det utgör ett steg i rätt riktning för landsbygdens framtid och för framtiden för offentlig utbildning förhoppningsvis även för framtidens design.
Thank you.
Tack ska ni ha.
(Applause)
(applåder)