Σηκώστε το χέρι σας αν σας έχουν κάνει ποτέ την ερώτηση «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»
Raise your hand if you've ever been asked the question "What do you want to be when you grow up?"
Αν έπρεπε να μαντέψετε, πόσο χρονών θα λέγατε ότι ήσασταν όταν σας ρώτησαν πρώτη φορά; Δείξτε μας απλώς με τα δάχτυλα. Τρία. Πέντε. Τρία. Πέντε. Πέντε. ΟΚ. Τώρα, σηκώστε το χέρι σας αν η ερώτηση «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» σας έχει ποτέ προκαλέσει άγχος.
Now if you had to guess, how old would you say you were when you were first asked this question? You can just hold up fingers. Three. Five. Three. Five. Five. OK. Now, raise your hand if the question "What do you want to be when you grow up?" has ever caused you any anxiety.
(Γέλια)
(Laughter)
Το παραμικρό άγχος.
Any anxiety at all.
Είμαι κάποια που ποτέ δεν μπόρεσε να απαντήσει την ερώτηση «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»
I'm someone who's never been able to answer the question "What do you want to be when you grow up?"
Βλέπετε, το πρόβλημα δεν ήταν ότι δεν είχα κάποιο ενδιαφέρον, αλλά ότι είχα πάρα πολλά. Στο λύκειο, μου άρεσαν τα Αγγλικά, τα μαθηματικά, η τέχνη, έφτιαχνα ιστοσελίδες και έπαιζα κιθάρα σε συγκρότημα πανκ, το Frustrated Telephone Operator. Ίσως μας είχατε ακούσει.
See, the problem wasn't that I didn't have any interests -- it's that I had too many. In high school, I liked English and math and art and I built websites and I played guitar in a punk band called Frustrated Telephone Operator. Maybe you've heard of us.
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτό συνεχίστηκε και μετά το λύκειο, και κάποια στιγμή, άρχισα να παρατηρώ ένα μοτίβο στον εαυτό μου όπου άρχιζε να με ενδιαφέρει ένα θέμα και έπεφτα με τα μούτρα σε αυτό, και γινόμουν πολύ καλή, ό,τι κι αν ήταν, και μετά έφτανα ένα σημείο που άρχιζα να βαριέμαι. Συνήθως προσπαθούσα να συνεχίσω, επειδή είχα ήδη αφιερώσει τόσο χρόνο και ενέργεια και κάποιες φορές χρήματα σε αυτό το αντικείμενο. Τελικά όμως το αίσθημα της βαρεμάρας, αυτό του, ναι, το 'χω, δεν είναι πια πρόκληση - θα γινόταν ανυπόφορο. Και έπρεπε να το αφήσω.
This continued after high school, and at a certain point, I began to notice this pattern in myself where I would become interested in an area and I would dive in, become all-consumed, and I'd get to be pretty good at whatever it was, and then I would hit this point where I'd start to get bored. And usually I would try and persist anyway, because I had already devoted so much time and energy and sometimes money into this field. But eventually this sense of boredom, this feeling of, like, yeah, I got this, this isn't challenging anymore -- it would get to be too much. And I would have to let it go.
Τότε όμως θα άρχιζε να με ενδιαφέρει κάτι άλλο, που δεν είχε καμία σχέση, και θα έπεφτα με τα μούτρα σε αυτό, και θα έλεγα «Ναι, βρήκα τι θέλω!» Αλλά μετά θα έφτανα και πάλι στο σημείο που θα άρχιζα να βαριέμαι. Και τελικά, θα το άφηνα. Τότε όμως θα ανακάλυπτα κάτι νέο και εντελώς διαφορετικό, και θα καταπιανόμουν με αυτό.
But then I would become interested in something else, something totally unrelated, and I would dive into that, and become all-consumed, and I'd be like, "Yes! I found my thing," and then I would hit this point again where I'd start to get bored. And eventually, I would let it go. But then I would discover something new and totally different, and I would dive into that.
Αυτό το μοτίβο μού προκαλούσε πολύ άγχος, για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν πως δεν ήμουν σίγουρη πώς θα μετέτρεπα οποιοδήποτε από αυτά σε επαγγελματική καριέρα. Πίστευα ότι τελικά έπρεπε να διαλέξω ένα πράγμα, να απαρνηθώ όλα τα άλλα πάθη μου, και να αποδεχτώ το ότι θα βαριόμουν. Ο άλλος λόγος που μου προκαλούσε τόσο άγχος ήταν κάπως πιο προσωπικός. Φοβόμουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με όλο αυτό, και με εμένα που ήμουν ανίκανη να μείνω σε ένα πράγμα. Ανησυχούσα ότι φοβόμουν τις δεσμεύσεις, ή ότι ήμουν διάσπαρτη, ή ότι σαμποτάριζα τον εαυτό μου, επειδή φοβόμουν την επιτυχία μου.
This pattern caused me a lot of anxiety, for two reasons. The first was that I wasn't sure how I was going to turn any of this into a career. I thought that I would eventually have to pick one thing, deny all of my other passions, and just resign myself to being bored. The other reason it caused me so much anxiety was a little bit more personal. I worried that there was something wrong with this, and something wrong with me for being unable to stick with anything. I worried that I was afraid of commitment, or that I was scattered, or that I was self-sabotaging, afraid of my own success.
Αν συμπάσχετε με την ιστορία μου και με τα συναισθήματά μου, θα ήθελα να κάνετε μια ερώτηση στον εαυτό σας που ευχόμουν να είχα κάνει εγώ τότε. Αναρωτηθείτε από πού μάθατε ότι είναι λάθος και μη-φυσιολογικό το να κάνετε πολλά πράγματα. Θα σας πω εγώ: το μάθατε από την κοινωνία.
If you can relate to my story and to these feelings, I'd like you to ask yourself a question that I wish I had asked myself back then. Ask yourself where you learned to assign the meaning of wrong or abnormal to doing many things. I'll tell you where you learned it: you learned it from the culture.
Μας ρωτούσαν «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» όταν ήμασταν πέντε χρονών. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν νοιάζεται για το τι θα πεις σε αυτή την ηλικία.
We are first asked the question "What do you want to be when you grow up?" when we're about five years old. And the truth is that no one really cares what you say when you're that age.
(Γέλια)
(Laughter)
Θεωρείται μια αβλαβής ερώτηση, στην οποία παιδιά δίνουν χαριτωμένες απαντήσεις, όπως «Θέλω να γίνω αστροναύτης», ή «Θέλω να γίνω μπαλαρίνα», ή «Θέλω να γίνω πειρατής». Εδώ έρχονται τα αποκριάτικα κοστούμια.
It's considered an innocuous question, posed to little kids to elicit cute replies, like, "I want to be an astronaut," or "I want to be a ballerina," or "I want to be a pirate." Insert Halloween costume here.
(Γέλια)
(Laughter)
Αλλά μας κάνουν συνέχεια την ερώτηση καθώς μεγαλώνουμε σε διάφορες εκδοχές - για παράδειγμα, οι μαθητές λυκείου ρωτούνται σε τι σχολή θέλουν να μπουν. Κάποια στιγμή, το «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» από μια αθώα ερώτηση, γίνεται αυτό που μας κρατά ξάγρυπνους το βράδυ. Γιατί;
But this question gets asked of us again and again as we get older in various forms -- for instance, high school students might get asked what major they're going to pick in college. And at some point, "What do you want to be when you grow up?" goes from being the cute exercise it once was to the thing that keeps us up at night. Why?
Βλέπετε, ενώ η ερώτηση εμπνέει τα παιδιά να ονειρευτούν τι θα γίνουν, δεν τα εμπνέει να ονειρευτούν όλα όσα θα μπορούσαν να γίνουν. Κάνει μάλιστα ακριβώς το αντίθετο, επειδή όταν κάποιος σε ρωτά τι θέλεις να γίνεις, δεν μπορείς να απαντήσεις με 20 διαφορετικά πράγματα, αν και οι καλοπροαίρετοι ενήλικες θα γελάσουν και θα πουν: «Πόσο γλυκούλι, δεν μπορείς όμως να φτιάχνεις βιολιά και να είσαι ψυχολόγος Πρέπει να διαλέξεις».
See, while this question inspires kids to dream about what they could be, it does not inspire them to dream about all that they could be. In fact, it does just the opposite, because when someone asks you what you want to be, you can't reply with 20 different things, though well-meaning adults will likely chuckle and be like, "Oh, how cute, but you can't be a violin maker and a psychologist. You have to choose."
Αυτός είναι ο Δρ. Μπομπ Τσάιλντς --
This is Dr. Bob Childs --
(Γέλια)
(Laughter)
και είναι οργανοποιός και ψυχοθεραπευτής. Αυτή είναι η Έιμι Άνγκ, εκδότης περιοδικού, εικονογράφος, επιχειρηματίας, δασκάλα και δημιουργική διευθύντρια. Τα περισσότερα παιδιά δεν ακούνε για τέτοιους ανθρώπους. Ακούνε μόνο ότι θα πρέπει να διαλέξουν. Και πάει παραπέρα. Η ιδέα μιας στενά εστιασμένης ζωής εξιδανικεύεται στην κοινωνία μας. Είναι η ιδέα του πεπρωμένου ή της πραγματικής μας κλήσης, η ιδέα ότι όλοι έχουμε ένα μεγάλο πράγμα που πρέπει να κάνουμε όσο είμαστε σε αυτή τη γη, και ότι πρέπει να βρούμε ποιο είναι αυτό και να του αφιερώσουμε τη ζωή μας.
and he's a luthier and psychotherapist. And this is Amy Ng, a magazine editor turned illustrator, entrepreneur, teacher and creative director. But most kids don't hear about people like this. All they hear is that they're going to have to choose. But it's more than that. The notion of the narrowly focused life is highly romanticized in our culture. It's this idea of destiny or the one true calling, the idea that we each have one great thing we are meant to do during our time on this earth, and you need to figure out what that thing is and devote your life to it.
Αλλά αν είσαι κάποιος που δεν είναι έτσι πλασμένος; Αν υπάρχουν πολλά διαφορετικά πράγματα για τα οποία είσαι περίεργος, και πάρα πολλά που θέλεις να κάνεις; Δεν υπάρχει θέση για κάποιον σαν και εσάς σε αυτό το κάδρο. Ίσως λοιπόν αισθανθείτε μόνος. Ίσως αισθανθείτε ότι δεν έχετε κάποιο σκοπό. Ίσως αισθανθείτε ότι κάτι δεν πάει καλά με εσάς. Δεν πάει κάτι στραβά με εσάς. Είστε ένας πολυδύναμος.
But what if you're someone who isn't wired this way? What if there are a lot of different subjects that you're curious about, and many different things you want to do? Well, there is no room for someone like you in this framework. And so you might feel alone. You might feel like you don't have a purpose. And you might feel like there's something wrong with you. There's nothing wrong with you. What you are is a multipotentialite.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Ένας πολυδύναμος είναι κάποιος με πολλά ενδιαφέροντα και δημιουργικές ασχολίες. Σου γεμίζει το στόμα να το λες. Ίσως βοηθήσει αν χωριστεί σε δύο τμήματα: πολύ και δυνατότητα. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε όρους παρόμοιους προς αυτόν, όπως πολυμαθής, ο άνθρωπος της Αναγέννησης. Την περίοδο της Αναγέννησης το να κατέχει κανείς πολλά αντικείμενα θεωρούταν ιδανικό. Η Μπάρμπαρα Σερ μας αποκαλεί «σαρωτές». Χρησιμοποιείστε όποιον όρο θέλετε, ή φτιάξτε τον δικό σας. Πρέπει να πω ότι το βρίσκω ταιριαστό πως ως κοινότητα δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε μία μόνο ταυτότητα.
A multipotentialite is someone with many interests and creative pursuits. It's a mouthful to say. It might help if you break it up into three parts: multi, potential, and ite. You can also use one of the other terms that connote the same idea, such as polymath, the Renaissance person. Actually, during the Renaissance period, it was considered the ideal to be well-versed in multiple disciplines. Barbara Sher refers to us as "scanners." Use whichever term you like, or invent your own. I have to say I find it sort of fitting that as a community, we cannot agree on a single identity.
(Γέλια)
(Laughter)
Είναι εύκολο να δείτε την πολυδυνατότητα ως έναν περιορισμό ή μια ασθένεια που πρέπει να ξεπεράσετε. Αυτό όμως που έμαθα μιλώντας με ανθρώπους και γράφοντας για αυτές τις ιδέες στην ιστοσελίδα μου είναι ότι υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα στο να είσαι έτσι. Ορίστε τρεις υπερδυνάμεις των πολυδύναμων.
It's easy to see your multipotentiality as a limitation or an affliction that you need to overcome. But what I've learned through speaking with people and writing about these ideas on my website, is that there are some tremendous strengths to being this way. Here are three multipotentialite super powers.
Μία: σύνθεση ιδεών. Δηλαδή, η σύνθεση δύο ή παραπάνω πεδίων και η δημιουργία ενός καινούργιου ανάμεσά τους. Ο Σα Χουάνγκ και η Ρέιτσελ Μπινξ άντλησαν από τα κοινά τους ενδιαφέροντα της χαρτογραφίας, απεικόνισης δεδομένων, ταξιδιών, μαθηματικών και σχεδίασης, για να ιδρύσουν την Μέσου. Η Μέσου είναι μια εταιρεία που δημιουργεί κοσμήματα εμπνευσμένα από τη γεωγραφία. Ο Σα και η Ρέιτσελ είχαν αυτή τη μοναδική ιδέα, όχι παρόλη την εκλεκτική μίξη ικανοτήτων και εμπειριών τους, αλλά εξαιτίας της. Η καινοτομίες βρίσκονται στις επικαλύψεις των πεδίων. Από εκεί έρχονται όλες οι νέες ιδέες. Και οι πολυδύναμοι, με το πολυδιάστατο υπόβαθρό τους, έχουν πρόσβαση σε πολλά τέτοια σημεία που είναι στην επικάλυψη.
One: idea synthesis. That is, combining two or more fields and creating something new at the intersection. Sha Hwang and Rachel Binx drew from their shared interests in cartography, data visualization, travel, mathematics and design, when they founded Meshu. Meshu is a company that creates custom geographically-inspired jewelry. Sha and Rachel came up with this unique idea not despite, but because of their eclectic mix of skills and experiences. Innovation happens at the intersections. That's where the new ideas come from. And multipotentialites, with all of their backgrounds, are able to access a lot of these points of intersection.
Η δεύτερη υπερδύναμη των πολυδύναμων είναι η ταχεία εκμάθηση. Όταν οι πολυδύναμοι αρχίζουν να ενδιαφέρονται για κάτι, πέφτουμε με τα μούτρα. Παρατηρούμε τα πάντα. Είμαστε συνηθισμένοι ως αρχάριοι, επειδή ξεκινάμε πράγματα πολλές φορές, και αυτό σημαίνει ότι δεν φοβόμαστε να δοκιμάσουμε νέα πράγματα και να βγούμε από την ζώνη άνεσής μας. Επιπλέον, πολλές ικανότητες μεταφέρονται ανάμεσα στα πεδία, και φέρνουμε ό,τι έχουμε μάθει σε κάθε καινούργιο πεδίο που επιδιώκουμε, έτσι σπάνια ξεκινάμε από το μηδέν.
The second multipotentialite superpower is rapid learning. When multipotentialites become interested in something, we go hard. We observe everything we can get our hands on. We're also used to being beginners, because we've been beginners so many times in the past, and this means that we're less afraid of trying new things and stepping out of our comfort zones. What's more, many skills are transferable across disciplines, and we bring everything we've learned to every new area we pursue, so we're rarely starting from scratch.
Η Νόρα Νταν είναι ταξιδιώτρια και συγγραφέας. Ως παιδική πιανίστας συναυλιών, εξέλιξε την εκπληκτική ικανότητα να αναπτύσσει μυϊκή μνήμη. Τώρα, είναι η γρηγορότερη δακτυλογράφος που γνωρίζει.
Nora Dunn is a full-time traveler and freelance writer. As a child concert pianist, she honed an incredible ability to develop muscle memory. Now, she's the fastest typist she knows.
(Γέλια)
(Laughter)
Πριν γίνει συγγραφέας, η Νόρα ήταν χρηματοοικονομικός σύμβουλος. Έπρεπε να μάθει τους μηχανισμούς των πωλήσεων όταν ξεκινούσε την πρακτική της, και αυτή η ικανότητα τώρα τη βοηθά να κάνει πειστικές προτάσεις σε εκδότες. Σπάνια είναι χάσιμο χρόνου να κυνηγάς κάτι που σε τραβάει ακόμα και αν τελικά τα παρατήσεις. Ίσως εφαρμόσεις αυτή τη γνώση σε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο, με έναν τρόπο που δεν θα περίμενες.
Before becoming a writer, Nora was a financial planner. She had to learn the finer mechanics of sales when she was starting her practice, and this skill now helps her write compelling pitches to editors. It is rarely a waste of time to pursue something you're drawn to, even if you end up quitting. You might apply that knowledge in a different field entirely, in a way that you couldn't have anticipated.
Η τρίτη υπερδύναμη των πολυδύναμων είναι η προσαρμοστικότητα. Δηλαδή, η ικανότητα να προσαρμόζεσαι σε οποιαδήποτε κατάσταση. Ο Έιμπ Καχούντο είναι κάποιες φορές σκηνοθέτης βίντεο ή σχεδιαστής ιστοσελίδων άλλες σύμβουλος νεοφυών εταιριών, άλλες δάσκαλος, κι άλλες, προφανώς, γίνεται Τζέιμς Μποντ.
The third multipotentialite superpower is adaptability; that is, the ability to morph into whatever you need to be in a given situation. Abe Cajudo is sometimes a video director, sometimes a web designer, sometimes a Kickstarter consultant, sometimes a teacher, and sometimes, apparently, James Bond.
(Γέλια)
(Laughter)
Είναι πολύτιμος γιατί κάνει καλή δουλειά. Είναι ακόμα περισσότερο πολύτιμος γιατί αναλαμβάνει διάφορα καθήκοντα ανάλογα με τις ανάγκες των πελατών του. Το περιοδικό Fast Company αναγνώρισε την προσαρμοστικότητα ως τη σημαντικότερη ικανότητα που πρέπει να αναπτύξουμε για να ευδοκιμήσουμε τον 21ο αιώνα. Η παγκόσμια οικονομία αλλάζει τόσο γρήγορα και απρόβλεπτα που οι άνθρωποι και οι οργανισμοί που μπορούν να αλλάξουν ώστε να καλύψουν τις ανάγκες τις αγοράς, αυτοί θα ευδοκιμήσουν.
He's valuable because he does good work. He's even more valuable because he can take on various roles, depending on his clients' needs. Fast Company magazine identified adaptability as the single most important skill to develop in order to thrive in the 21st century. The economic world is changing so quickly and unpredictably that it is the individuals and organizations that can pivot in order to meet the needs of the market that are really going to thrive.
Σύνθεση ιδεών, γρήγορη εκμάθηση και προσαρμοστικότητα: τρεις ικανότητες στις οποίες οι πολυδύναμοι είναι πολύ καλοί, και τρεις που ίσως χάσουμε αν πιεστούμε να περιορίσουμε το οπτικό μας πεδίο. Ως κοινωνία, μας συμφέρει να ενθαρρύνουμε τους πολυδύναμους να είναι ο εαυτός τους. Έχουμε πολλά πολύπλοκα, πολυδιάστατα προβλήματα στον κόσμο τώρα, και θέλουμε δημιουργικούς, μη-συμβατικούς ανθρώπους να ασχοληθούν με αυτά.
Idea synthesis, rapid learning and adaptability: three skills that multipotentialites are very adept at, and three skills that they might lose if pressured to narrow their focus. As a society, we have a vested interest in encouraging multipotentialites to be themselves. We have a lot of complex, multidimensional problems in the world right now, and we need creative, out-of-the-box thinkers to tackle them.
Ας πούμε τώρα ότι κατά βάθος έχετε κλίση προς την εξειδίκευση. Γεννηθήκατε γνωρίζοντας ότι θέλετε να γίνετε παιδιατρικός νευροχειρουργός. Μην ανησυχείτε, ούτε με εσάς πάει κάτι στραβά.
Now, let's say that you are, in your heart, a specialist. You came out of the womb knowing you wanted to be a pediatric neurosurgeon. Don't worry -- there's nothing wrong with you, either.
(Γέλια)
(Laughter)
Κάποιες από τις καλύτερες ομάδες αποτελούνται από ειδικούς μαζί με πολυδύναμους. Ο ειδικός κοιτάει βαθιά και εφαρμόζει τις ιδέες, ενώ ο πολυδύναμος φέρνει μια διευρυμένη γνώση στο εγχείρημα. Είναι μια πανέμορφη συνεργασία. Όλοι όμως πρέπει να θέλουμε ζωές και καριέρες που συμφωνούν με το πώς είμαστε πλασμένοι. Δυστυχώς, οι πολυδύναμοι κατά κανόνα ενθαρρύνονται να γίνουν περισσότερο σαν τους εξειδικευμένους συναδέλφους τους.
In fact, some of the best teams are comprised of a specialist and multipotentialite paired together. The specialist can dive in deep and implement ideas, while the multipotentialite brings a breadth of knowledge to the project. It's a beautiful partnership. But we should all be designing lives and careers that are aligned with how we're wired. And sadly, multipotentialites are largely being encouraged simply to be more like their specialist peers.
Αφού τα είπαμε αυτά, αν υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να θυμάστε από αυτή την ομιλία, ελπίζω να είναι αυτό: αγαπήστε τον τρόπο που είστε πλασμένος, όποιος και αν είναι αυτός. Αν είστε ειδικός, τότε, βεβαιότατα, εξειδικευτείτε. Εκεί είναι που θα κάνετε την καλύτερη δουλειά. Αλλά για τους πολυδύναμους σε αυτό το δωμάτιο, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που μόλις έμαθαν στα τελευταία 12 λεπτά τι είναι -
So with that said, if there is one thing you take away from this talk, I hope that it is this: embrace your inner wiring, whatever that may be. If you're a specialist at heart, then by all means, specialize. That is where you'll do your best work. But to the multipotentialites in the room, including those of you who may have just realized in the last 12 minutes that you are one --
(Γέλια)
(Laughter)
σε εσάς λέω: αγαπήστε τα πολλά πάθη σας. Ακολουθείστε την περιέργειά σας σε όλα τα μονοπάτια. Εξερευνήστε τις επικαλύψεις. Αυτή η αγάπη θα σας δώσει μια πιο ευτυχισμένη, πιο αυθεντική ζωή. Και ίσως, το πιο σημαντικό - πολυδύναμοι, ο κόσμος μας χρειάζεται.
to you I say: embrace your many passions. Follow your curiosity down those rabbit holes. Explore your intersections. Embracing our inner wiring leads to a happier, more authentic life. And perhaps more importantly -- multipotentialites, the world needs us.
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)