On a daily basis, you spend between a third and half your waking hours daydreaming. That may sound like a huge waste of time, but scientists think it must have some purpose, or humans wouldn’t have evolved to do so much of it. So to figure out what's going on here, let’s take a closer look at the mind-wanderer in chief: the bored teenager.
Dagelijks spendeer je zowat een derde tot de helft van je wakkere uren aan dagdromen. Al klinkt dat als echte tijdverspilling, toch menen wetenschappers dat het een doel moet hebben, of we zouden niet geëvolueerd zijn het zo vaak te doen. Dus om het waarom te achterhalen, nemen we een kijkje bij de grootste dagdromer: de verveelde tiener.
Wouldn’t it be cool to discover something, anything. Like even this plant. Just to be one of those explorers who sails around drawing stuff for years on end and everyone thinks they’re a genius. But does anyone even do that anymore? Is there anything left to discover? And would I be tough enough to deal with the dysentery or scurvy or piranhas or whatever? I barely have the endurance to make it through track practice... but I will. Any day now, I’ll have the discipline to show up before sunrise and practice. I’ll win all my races. Winning will become so easy, I’ll pick up other events just for fun. And once I'm in the Olympics, they’ll have no choice but to crown me team captain, which I will graciously accept. And will I be nasty to the teammate who yelled at me? No. I’ll just calmly say, “hope you’re in a better mood.”
Zou het niet gaaf zijn om iets te ontdekken, wat dan ook. Misschien zelfs deze plant. Zoals een van die ontdekkingsreizigers gewoon rondzeilen en tekenen, jaar in, jaar uit en iedereen vindt hen geniaal. Maar doet iemand dat nog wel? Valt er nog wat te ontdekken? En zou ik taai genoeg zijn om dysenterie of scheurbuik te doorstaan, of piranha’s of wat dan ook? Ik hou het nauwelijks vol om baantjes te lopen ... maar ik ga ervoor. Een van deze dagen heb ik de discipline om er voor dag en dauw te staan en te trainen. Ik zal al mijn races winnen. Winnen wordt een makkie, ik zal meer wedstrijden lopen voor de lol. En eenmaal op de Olympische Spelen, kunnen ze niet anders dan me tot teamleider kronen, wat ik met veel zwier zal aanvaarden. Zal ik gemeen zijn tegen de ploegmaat die me najouwde? Nee. Ik zal gewoon rustig zeggen: “Ik hoop dat je in een betere bui bent.”
Okay. Yours and other people's daydreams might sound or feel something like that. Let's see what was going on. To see what parts of the brain are active when you’re doing a task, or thinking, or daydreaming, scientists use brain imaging techniques that show increased blood flow and energy expenditure in those areas.
Oké, misschien herken je jezelf wel in deze dagdromen. Laten we eens bekijken wat er speelde. Om te zien waar hersenactiviteit is, als je een taak doet, denkt of dagdroomt, gebruiken wetenschappers beeldvormingstechnieken die tonen in welke gebieden verhoogde doorbloeding en energieverbruik plaatsvinden.
These brain areas are active, working together and communicating with each other. Taken together, they're called the executive network. When your mind starts to wander, a different set of brain areas becomes active. These areas make up the default mode network. The name default mode makes it sound like nothing is going on. And in fact, for many years, scientists associated this pattern of activity with rest. But a closer look reveals that these are the brain areas involved when we revisit a memory, when we think about our plans and hopes, and yes, when our minds are wandering off on a wild daydream. The mind can wander to unproductive or distressing places and brood over negative past events, like an argument. It can also wander to neutral, everyday matters, like planning out the rest of one's afternoon. But where mind-wandering really gets interesting is when it crosses into the realm of free-moving associative thought that you aren’t consciously directing. This kind of mind-wandering is associated with increases in both ideas and positive emotions, and the evidence suggests that daydreaming can help people envision ways to reach their goals and navigate relationships and social situations.
Deze hersengebieden zijn actief, werken samen en communiceren onderling. Deze coöperatie noemen we het centrale executieve netwerk. Wanneer je gedachten afdwalen, worden andere hersengebieden geactiveerd. Deze gebieden vormen het defaultnetwerk. Door het woord ‘default’ in de naam klinkt het alsof er niets gaande is, terwijl wetenschappers deze activiteit al jaren associëren met rust. Maar als we goed kijken, zijn deze hersengebieden actief wanneer we wegmijmeren in een herinnering, iets plannen of hopen, zelfs wanneer onze gedachten rondzwalken in een wilde dagdroom. De denkgeest kan afdwalen naar onproductieve of zorgbarende plaatsen en piekeren over negatieve momenten uit het verleden, zoals een ruzie. Hij kan ook afdwalen naar neutrale, alledaagse zaken zoals de rest van de namiddag plannen. Maar waar het dagdromen echt interessant wordt, is wanneer je je gedachten loslaat in de sfeer van vrije associaties die je niet bewust kan sturen. Dit soort afdwalingen wordt geassocieerd met een toename van zowel ideeën als van positieve emoties. Onderzoek toont aan dat dagdromen kan helpen manieren te bedenken om doelen te bereiken en relaties en sociale situaties te navigeren.
Scientists think there may be two essential parts to this process: a generative phase of free-flowing ideas and spontaneous thoughts, courtesy of the default mode network, followed by a process of selecting, developing, and pursuing the best ideas from that generative burst, driven by logical thinking thanks to the executive network. A host of imaging studies suggest that these two networks working in sync is a crucial condition for creative thinking. Taken together, the evidence clearly suggests the logical realm of the executive network and the imaginative realm of the default mode network are closely related. And as you can see, the executive network is still playing a role when the default mode network is doing its thing during daydreaming.
Wetenschappers denken dat in dit proces twee stappen essentieel kunnen zijn: 1. Een generatieve fase van opwellende ideeën en spontane invallen dankzij het defaultnetwerk. 2. Een proces van selecteren, ontwikkelen en viseren van de beste ideeën uit die generatieve vlaag, gedreven door logisch denken dankzij het executieve netwerk. Talrijke beeldvormingsstudies tonen dat simultaan gebruik van beide netwerken een cruciale voorwaarde is voor creatief denken. Al bij al verduidelijkt het beeldmateriaal dat het logische domein van het executieve netwerk en de creatieve sfeer van het defaultnetwerk nauw met elkaar verweven zijn. En zoals je kan zien speelt het executieve netwerk nog een rol wanneer het defaultnetwerk zijn ding doet tijdens het dagdromen.
In teenagers, the prefrontal cortex and other areas involved in executive function are still developing, but teens are perfectly capable of thinking through their problems and goals, especially when given space to do so on their own.
Bij tieners zijn de prefrontale cortex en andere betrokken gebieden bij de executieve functie nog in ontwikkeling, maar tieners zijn perfect in staat om hun problemen en doelen te overdenken, vooral als ze de ruimte krijgen om dit op zichzelf te doen.