Καθημερινά, περνάς το ένα τρίτο ή το μισό του χρόνου σου ονειροπολώντας. Μπορεί να ακούγεται σαν χάσιμο χρόνου, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πρέπει να έχει έναν σκοπό, αλλιώς οι άνθρωποι δεν θα εξελίσσονταν τόσο πολύ. Οπότε, για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, ας ρίξουμε μια ματιά στον αρχηγό του περιπλανώμενου μυαλού: τη βαριεστημένη έφηβη.
On a daily basis, you spend between a third and half your waking hours daydreaming. That may sound like a huge waste of time, but scientists think it must have some purpose, or humans wouldn’t have evolved to do so much of it. So to figure out what's going on here, let’s take a closer look at the mind-wanderer in chief: the bored teenager.
Δεν θα ήταν τέλειο να ανακαλύψω κάτι, οτιδήποτε; Σαν αυτό το φυτό για παράδειγμα. Να είμαι σαν αυτούς του εξερευνητές που ταξιδεύουν ζωγραφίζοντας για χρόνια και όλοι πιστεύουν ότι είναι διάνοιες. Αλλά το κάνει κανείς πλέον αυτό; Έχει απομείνει κάτι να ανακαλύψω; Και θα άντεχα να αντιμετωπίσω την δυσεντερία ή το σκορβούτο ή τα πιράνχας ή οτιδήποτε; Εδώ δεν έχω αντοχή να ολοκληρώσω την προπόνηση στίβου... αλλά θα το καταφέρω. Μία από αυτές τις μέρες, θα έχω την πειθαρχία να εμφανιστώ την αυγή για προπόνηση. Θα κερδίσω όλους τους αγώνες. Η νίκη θα είναι τόσο εύκολη που θα αγωνίζομαι για πλάκα αλλού. Και μόλις πάω στους Ολυμπιακούς, θα αναγκαστούν να με κάνουν αρχηγό της ομάδας, κάτι που θα το δεχτώ ευγενικά. Και θα είμαι κακή προς τη συμπαίκτρια που μου φώναξε; Όχι. Θα πω ήρεμα, «Ελπίζω να έχεις καλύτερη διάθεση».
Wouldn’t it be cool to discover something, anything. Like even this plant. Just to be one of those explorers who sails around drawing stuff for years on end and everyone thinks they’re a genius. But does anyone even do that anymore? Is there anything left to discover? And would I be tough enough to deal with the dysentery or scurvy or piranhas or whatever? I barely have the endurance to make it through track practice... but I will. Any day now, I’ll have the discipline to show up before sunrise and practice. I’ll win all my races. Winning will become so easy, I’ll pick up other events just for fun. And once I'm in the Olympics, they’ll have no choice but to crown me team captain, which I will graciously accept. And will I be nasty to the teammate who yelled at me? No. I’ll just calmly say, “hope you’re in a better mood.”
Εντάξει.
Okay. Yours and other people's daydreams might sound or feel something like that.
Οι ονειροπολήσεις οι δικές σου και των άλλων
μπορεί να ακούγονται κάπως έτσι. Ας δούμε τι συμβαίνει. Για να δούμε τα ενεργά μέρη του εγκεφάλου όταν κάνεις μια δουλειά ή σκέφτεσαι ή ονειροπολείς, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τεχνικές απεικόνισης που δείχνουν αύξηση της ροής του αίματος και χρήση ενέργειας σ′ αυτά τα σημεία.
Let's see what was going on. To see what parts of the brain are active when you’re doing a task, or thinking, or daydreaming, scientists use brain imaging techniques that show increased blood flow and energy expenditure in those areas.
Τέτοια σημεία του εγκεφάλου είναι ενεργά, δουλεύουν κι επικοινωνούν μεταξύ τους. Μαζί, ονομάζονται το κεντρικό εκτελεστικό δίκτυο. Όταν το μυαλό σου αρχίζει να ταξιδεύει, μια άλλη περιοχή του εγκεφάλου ενεργοποιείται. Τέτοιες περιοχές συνθέτουν το αυτόνομο δίκτυο. Το όνομα αυτό το κάνει να ακούγεται σαν να μην συμβαίνει κάτι. Και για πολλά χρόνια οι επιστήμονες συσχέτιζαν αυτό το μοτίβο με την ξεκούραση. Μια πιο προσεκτική ματιά όμως δείχνει ότι αυτά τα μέρη είναι τα ίδια όταν θυμόμαστε κάτι, σκεφτόμαστε τα σχέδιά μας και τις ελπίδες μας, και ναι, όταν το μυαλό μας ονειροπολεί. Το μυαλό μπορεί να ταξιδεύει σε αντιπαραγωγικά και απελπιστικά μέρη, υπεραναλύοντας αρνητικά γεγονότα, όπως έναν καβγά. Μπορεί επίσης να σκέφτεται ουδέτερα, καθημερινά ζητήματα, όπως κάποιος να σχεδιάζει το απόγευμά του. Αλλά η περιπλάνηση του μυαλού γίνεται ενδιαφέρουσα όταν περνάει στη σφαίρα της ελεύθερα συνειρμικής σκέψης την οποία δεν ελέγχεις συνειδητά. Αυτό το είδος περιπλάνησης του μυαλού συνδέεται με την αύξηση ιδεών και θετικών συναισθημάτων, και τα στοιχεία δείχνουν ότι η ονειροπόληση βοηθά τους ανθρώπους να πετύχουν τους στόχους και να τα καταφέρουν με τις κοινωνικές σχέσεις.
These brain areas are active, working together and communicating with each other. Taken together, they're called the executive network. When your mind starts to wander, a different set of brain areas becomes active. These areas make up the default mode network. The name default mode makes it sound like nothing is going on. And in fact, for many years, scientists associated this pattern of activity with rest. But a closer look reveals that these are the brain areas involved when we revisit a memory, when we think about our plans and hopes, and yes, when our minds are wandering off on a wild daydream. The mind can wander to unproductive or distressing places and brood over negative past events, like an argument. It can also wander to neutral, everyday matters, like planning out the rest of one's afternoon. But where mind-wandering really gets interesting is when it crosses into the realm of free-moving associative thought that you aren’t consciously directing. This kind of mind-wandering is associated with increases in both ideas and positive emotions, and the evidence suggests that daydreaming can help people envision ways to reach their goals and navigate relationships and social situations.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχουν δύο σημαντικά μέρη σ′ αυτήν τη διαδικασία: η παραγωγική φάση με ελεύθερες ιδέες και αυθόρμητες σκέψεις, με τη βοήθεια του αυτόνομου δικτύου, ακολουθούμενη από μία διαδικασία επιλογής, ανάπτυξης κι εξέτασης των καλύτερων ιδεών από την παραγωγική διάρρηξη, οδηγούμενη από τη λογική χάρη στο εκτελεστικό κεντρικό δίκτυο. Πολλές μελέτες απεικόνισης δείχνουν ότι ο συγχρονισμός των δύο δικτύων είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για δημιουργική σκέψη. Όλα μαζί τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η σφαίρα λογικής του κεντρικού εκτελεστικού δικτύου κι η σφαίρα της φαντασίας από το αυτόνομο δίκτυο είναι στενά συνδεδεμένες. Και όπως βλέπετε, το κεντρικό εκτελεστικό δίκτυο παίζει έναν ρόλο όταν το αυτόνομο δίκτυο ονειροπολεί.
Scientists think there may be two essential parts to this process: a generative phase of free-flowing ideas and spontaneous thoughts, courtesy of the default mode network, followed by a process of selecting, developing, and pursuing the best ideas from that generative burst, driven by logical thinking thanks to the executive network. A host of imaging studies suggest that these two networks working in sync is a crucial condition for creative thinking. Taken together, the evidence clearly suggests the logical realm of the executive network and the imaginative realm of the default mode network are closely related. And as you can see, the executive network is still playing a role when the default mode network is doing its thing during daydreaming.
Στους εφήβους, ο προμετωπιαίος φλοιός κι άλλες εμπλεκόμενες περιοχές στην εκτελεστική λειτουργία ακόμα αναπτύσσονται, αλλά οι έφηβοι μπορούν να σκέφτονται τα προβλήματά τους και τους στόχους τους, ειδικά όταν τους δίνεται η ελευθερία να το κάνουν μόνοι τους.
In teenagers, the prefrontal cortex and other areas involved in executive function are still developing, but teens are perfectly capable of thinking through their problems and goals, especially when given space to do so on their own.