چی، میلکشەیکی منت دەوێ؟ ئەوەتا.
What, you want my milkshake? Here.
“ساڵی ١٨١٩. کۆنگرێسی ویلایەتە یەکگرتووەکان دەیەوێت میسۆری بکاتە ٢٤ هەرێمی ویلایەت، نوێنەر جەیمس تێلمەیج. وتارێک دەدات. دەڵێت کۆیلایەتی لە ڕووی ئەخلاقەوە هەڵەیە، بە “ناشرین” ناوی دەبات و بە “کاری دڕندە“. دەڵێت “درێژەی کارەکانی شەیتان دەبێت لێرە بوەستێت،” و کۆیلایەتی نابێت بوونی هەبێ لە میسۆری، یان هەر هەرێمێک.”
“It’s 1819. As the United States Congress prepares to make Missouri the 24th state in the Union, Representative James Tallmage Jr. delivers a speech. He says slavery is morally wrong, calling it an ‘abomination’ and a ‘monstrous scourge.’ He insists that ‘the extension of the evil must now be prevented,’ and that slavery shouldn’t be allowed in Missouri, or any new state.”
بە ئاشکرایی.
Obviously.
نوێنەر تایلەر هاوڕا نییە. پێیوایە مافی هەرێمە هەڵبژێرێ ڕێگە بە کۆیلایەتی بدات یان نا. پێی وایە حکومەتی فیدڕاڵی ناتوانێت کۆیلایەتی قەدەغە بکات لە هەرێمە نوێیەکان.”
“Representative Tyler disagrees. He believes it is a state’s right to choose whether or not to allow slavery. He doesn’t think the federal government can prohibit slavery in any newly added states.”
چی؟
Whaaaaat?
“سێناتۆر تۆماس سازان دەخاتە ڕوو: میسۆرێ بەشداری لە یەکگرتنەکە دەکات لەگەڵ هەرێمێکی تر، ماین. کۆیلایەتی لە میسۆری ڕێگەپێدراوە و قەدەغەیە لە ماین هەروەها هێڵێک دەکێشێت لەو ناوچانەی هێشتا ماوە ببنە هەرێم: کۆیلایەتی لە باکور قەدەغەیە و لە باشور ڕێگەپێدراوە.”
“Senator Thomas proposes what he sees as a compromise: Missouri will join the union along with another state, Maine. Slavery will be allowed in Missouri and prohibited in Maine. He also suggests drawing a line through territories yet to become states: slavery will be prohibited north of the line, and allowed south of it.”
و لێرە دەبێت من هێڵێک بکێشم.
And this is where <i>I</i> have to draw the line.
ئەمە باشترە. ئێستا، سێناتۆر، پیاوانی کۆنگرێس، ئەم سازانەی میسۆری ئێوە دەیڵێن لە بنەڕەتەوە هەڵەیە-- هەڵە لەوەیە ببێتە دوو بەش. ئەم سازانە لە بەهەڵەداچوونی زەوی ناوەڕاستە. بە وتنی ئەوەی نیوەی ناوچەکان دەبێت ڕێگە بە کۆیلایەتی بدەن نیوە قەدەغەی بکەن، دوو بۆچوون دەبێت، کۆیلەی پیشەگەر و دژە کۆیلە، هەردووکیان هەڵەن. بەڵام گەر بۆچوونێک هەڵەبێت، ئەوەی تریش ڕاست، سازان لەنێوانیان هەڵەیە. و لایەنێک لێرە هەڵەیە: کۆیلەی پیشەگەر.
That’s better. Now, senators, congressmen, this Missouri compromise you are proposing is fundamentally flawed— flawed is putting it mildly. The compromise is based on the middle ground fallacy. By saying that half of the new territories should allow slavery while half prohibit it, you position the two viewpoints, pro-slavery and anti-slavery, as equally valid. But if one view is wrong, while the other is right, a compromise between them is still wrong. And one side is definitely wrong here: the pro-slavery side.
ئامانجی بوونی ئەم حکومەتە، تەواوی ئامانجەکە ئەوەیە، خزمەتی خەڵک بکات. ئەمو هەموو خەڵک دەگرێتەوە.
The whole reason this government exists, the whole reason states exist at all, is to serve the people. That should include all people.
ئێستا، دەزانم ئێستا لەناوەخۆتان دەمەقاڵێ دەکەن، تەنانەت بۆ بابەتی کۆتایی هێنان بە کۆیلایەتی. لە وەڵامی هەموو قسەکانتان، کە هەمووی هەڵەیە، من ئەمە دەڵێم: بیرۆکەی ئەوەیە کۆیلایەتی بەرگری لێ ناکرێت نوێ نییە بۆ ئێوە. دۆزەرەوانی ئەم وڵاتە زانیان و زۆربەی بە ئاشکرا باسیان کرد. تەنانەت ئەوانەی خەڵکانی تریان بە کۆیلە کرد بۆ خۆیان.
Now, I know there are those among you who would argue otherwise, even among those in favor of ending slavery. In response to your many contorted arguments, all of them wrong, I offer this reminder: the idea that slavery is morally indefensible is not new to you. The founders of your country knew it and many even acknowledged it publicly, even those of them who enslaved other people themselves.
ڕوونە کە هەڵە و وەهمەکانی ئەم بابەتە دوورن لە بەهەڵەداچوونی زەوی ناوەڕاست، بەڵام با ئاگادارتان بکەمەوە لەو بەهەڵداچوونە چونکە سەرەنجامی گەورەتری دەبێت لە هەموو بارودۆخێک. شکست لە ناسینەوەی سازانی نێوان شوێنەکان، کە یەکێک بەرگری لێ ناکرێت، ئەوەی تریش وایە، یارمەتی بەجێهێنانی چەندین نادادپەروەری داوە گەورە و بچووک. تەنانەت خەڵکانی نیاز باش -- واز لەوان بێنن، نامەوێ ئێوە -- ببنە نێچیری ئەو بەهەڵداچوونە، چونکە ئێوەی مرۆڤەکان دەتانەوێت سازان بە چاکە ببینن.
It’s clear that the errors and delusions on this subject go far beyond the middle ground fallacy, but I call your attention to this particular fallacy because it can have dire consequences in many situations. Failure to recognize the fact that a compromise between two positions, one of which is morally indefensible, is also morally indefensible, has helped to perpetuate countless injustices large and small. Even well-intentioned people— which rest assured, I don’t mistake you for— fall prey to this fallacy, because you humans tend to view compromise as a virtue unto itself.
“مانگێ ٣ی ١٨٦١. حەوت هەرێم لە یەکگرتنەکە جیابوونەوە لەوکاتەوەی ئەبراهام لێنکۆلن بووە بە سەرۆک. کە لینکۆلن چووە ئۆفیسەوە لەگەڵ هەڕەشەی جیابوونەوەی چوار هەرێمی تر، بەڵێندەدات دەستێوەردان نەکات لەو هەرێمانەی کۆیلایەتی بوونی هەیە، بەڵام قەدەغەی دەکات بۆ ناوچە و هەرێمەکانی تر“.
“It’s March 1861. Seven states have seceded from the Union since Abraham Lincoln was elected president. As Lincoln takes office with four more states threatening to leave, he promises not to interfere with slavery in states where it exists, but to prohibit its expansion into new territories and states.”
مانگی ٤ی ١٨٦١، شەڕی ناوخۆیی کۆتایی بە کۆیلایەتی هێنا.”
“It’s April 1861, and a Civil War has broken out over slavery.”
هەندێک شت بە سازان چارەسەر نابن.
Some things can't be resolved with a compromise.