Τους τελευταίους 6 μήνες, τους πέρασα ταξιδεύοντας. Νομίζω ότι έκανα 60.000 μίλια, χωρίς να φύγω από το γραφείο μου. Μπορώ να το κάνω επειδή στην πραγματικότητα έχω δύο πρόσωπα. Μοιάζω σαν ένας, αλλά είμαι διπλός. Είμαι ο Έντι που βρίσκεται εδώ, και ταυτόχρονα, ο άλλος μου εαυτός είναι ένα μεγάλο πράσινο ομοίωμα που μοιάζει με κουτί και το λένε Σάιμπερ Φράνκ.
Over the past six months, I've spent my time traveling. I think I've done 60,000 miles, but without leaving my desk. And the reason I can do that is because I'm actually two people. I look like one person but I'm two people. I'm Eddie who is here, and at the same time, my alter ego is a big green boxy avatar nicknamed Cyber Frank.
Έτσι λοιπόν περνάω τον καιρό μου. Θα ήθελα να ξεκινήσω, αν είναι δυνατόν, με ένα τέστ, διότι ασχολούμαι με επιχειρήσεις, οπότε είναι σημαντικό να επικεντρωνόμαστε στα αποτελέσματα. Μετά ζορίστηκα, γιατί σκεφτόμουν, «Τι να πώ, Τι να κάνω; Είναι ακροατήριο TED. Πρέπει να είναι ζόρικο. Πώς θα κάνω»; Έτσι ελπίζω να έβαλα το σωστό βαθμό δυσκολίας. Ας προχωρήσουμε λοιπόν. Παρακαλώ μπορείτε να το κάνετε μαζί μου; Αν θέλετε μπορείτε να φωνάξετε την απάντηση. Η ερώτηση είναι, ποια από τις οριζόντιες γραμμές είναι μακρύτερη; Ποια είναι η απάντηση; Κοινό: Είναι ίσες. Έντι Όμπενκ: Είναι ίσες Όχι, δεν είναι ίσες. (Γέλια) Δεν είναι ίσες. Η πάνω είναι 10% μακρύτερη από την κάτω. Τότε γιατί μου λέτε ότι είναι ίσες; Θυμάστε όταν ήμασταν παιδιά στο σχολείο, τόσο μεγάλα, που μας έκαναν το ίδιο κόλπο; Ήταν για να μας διδάξουν την παράλλαξη. Θυμάστε; Βρήκατε, όπως είπατε, «Είναι ίσες». Και το βρήκατε λάθος. Θυμάστε; Μάθατε την απάντηση και την κουβαλάτε στο μυαλό σας για 10, 20, 30, 40 χρόνια; Η απάντηση είναι ίσες. Η απάντηση είναι ίσες. Έτσι όταν σας ρωτάνε να συγκρίνετε τα μήκη, λέτε ότι είναι ίσα, αλλά δεν είναι ίσα, επειδή τα έχω αλλάξει.
So that's what I spend my time doing. I'd like to start, if it's possible, with a test, because I do business stuff, so it's important that we focus on outcomes. And then I struggled, because I was thinking to myself, "What should I talk? What should I do? It's a TED audience. It's got to be stretching. How am I going to make — ?" So I just hope I've got the level of difficulty right. So let's just walk our way through this. Please could you work this through with me? You can shout out the answer if you like. The question is, which of these horizontal lines is longer? The answer is? Audience: The same.Eddie Obeng: The same. No, they're not the same. (Laughter) They're not the same. The top one is 10 percent longer than the bottom one. So why did you tell me they were the same? Do you remember when we were kids at school, about that big, they played the same trick on us? It was to teach us parallax. Do you remember? And you got, you said, "It's the same!" And you got it wrong. You remember? And you learned the answer, and you've carried this answer in your head for 10, 20, 30, 40 years: The answer is the same. The answer is the same. So when you're asked what the lengths are, you say they're the same, but they're not the same, because I've changed it.
Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω ότι μας έχει συμβεί στον 21ο αιώνα. Κάποιος ή κάτι άλλαξε τους κανόνες και τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος μας. Όταν αστειεύομαι, λέω ότι συνέβει τα μεσάνυχτα, καταλαβαίνετε, όταν κοιμόμασταν, αλλά ήταν μεσάνυχτα πριν από 15 χρόνια. Εντάξει; Δεν το προσέξατε; Αλλά βασικά, αυτό που κάνουν είναι, αναποδογυρίζουν τους κανόνες, ώστε ο τρόπος για να διοικήσεις με επιτυχία μια επιχείρηση, έναν οργανισμό ή ακόμα μια χώρα, έχει διαγραφεί, αντιστραφεί και είναι τελείως καινούργιος - νομίζετε ότι αστειεύομαι, έτσι δεν είναι - υπάρχει ένα τελείως νέο σέτ από κανόνες σε λειτουργία. (Γέλια) Το έχετε προσέξει; Εννοώ, ότι σας έχει ξεφύγει. Μάλλον ναι - Όχι, δεν σας ξέφυγε. Εντάξει. (Γέλια)
And this is what I'm trying to explain has happened to us in the 21st century. Somebody or something has changed the rules about how our world works. When I'm joking, I try and explain it happened at midnight, you see, while we were asleep, but it was midnight 15 years ago. Okay? You didn't notice it? But basically, what they do is, they switched all the rules round, so that the way to successfully run a business, an organization, or even a country, has been deleted, flipped, and it's a completely new — you think I'm joking, don't you — there's a completely new set of rules in operation. (Laughter) Did you notice that? I mean, you missed this one. You probably — No, you didn't. Okay. (Laughter)
Η απλή θεώρησή μου είναι ότι αυτό που συνέβει είναι ότι ο αληθινός 21ος αιώνας γύρω μας δεν είναι τόσο εμφανής σε μας, έτσι αντίθετα περνάμε το χρόνο μας ανταποκρινόμενοι με λογική σε ένα κόσμο που καταλαβαίνουμε και αναγνωρίζουμε, ο οποίος όμως έχει πάψει να υπάρχει. Δεν με πιστεύετε, έτσι δεν είναι; Εντάξει. (Χειροκροτήματα)
My simple idea is that what's happened is, the real 21st century around us isn't so obvious to us, so instead we spend our time responding rationally to a world which we understand and recognize, but which no longer exists. You don't believe me, do you? Okay. (Applause)
Αφήστε με να σας ξεναγήσω στα πράγματα που δεν αντιλαμβάνομαι. Αν αναζητήσετε στο Άμαζον τη λέξη «δημιουργικότητα», θα ανακαλύψετε γύρω στα 90.000 βιβλία. Αν πάτε στο Γκούγκλ και δείτε για «πρωτοτυπία + δημιουργικότητα», θα πάρετε 30 εκατομμύρια λύσεις. Αν προσθέσετε τη λέξη «σύμβουλοι», διπλασιάζεται στα 60 εκατομμύρια. (Γέλια) Με παρακολουθείτε; Και ακόμα, στατιστικά, αυτό που ανακαλύπτετε είναι ότι περίπου μιά στις 100.000 ιδέες βρίσκεται βγάζοντας χρήματα ή αποκομίζοντας ωφέλη δυό χρόνια μετά την συλληψή της. Δεν έχει νόημα. Οι εταιρείες κάνουν τους ακριβοπληρωμένους διευθυντές τους να ξοδεύουν αιώνες προετοιμάζοντας προβλέψεις ή προυπολογισμούς που είναι παρωχημένοι ή θέλουν αλλαγές πριν ακόμα εφαρμοστούν.
So let me take you on a little journey of many of the things I don't understand. If you search Amazon for the word "creativity," you'll discover something like 90,000 books. If you go on Google and you look for "innovation + creativity," you get 30 million hits. If you add the word "consultants," it doubles to 60 million. (Laughter) Are you with me? And yet, statistically, what you discover is that about one in 100,000 ideas is found making money or delivering benefits two years after its inception. It makes no sense. Companies make their expensive executives spend ages carefully preparing forecasts and budgets which are obsolete or need changing before they can be published.
Μα πώς είναι δυνατόν; Αν δείτε τα οράματα που έχουμε, το όραμα του πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο, το κλειδί είναι η υλοποίηση. Έχουμε το όραμα. Πρέπει να το κάνουμε πραγματικότητα. Έχουμε ξοδέψει δεκαετίες κάνοντας επαγγελματική την υλοποίηση. Οι άνθρωποι υποτίθεται ότι πρέπει να είναι καλοί στο να υλοποιούν πράγματα. Πάντως, αν χρησιμοποιήσω για παράδειγμα μια πενταμελή οικογένεια που πάει διακοπές, εάν μπορείτε να το φανταστείτε, από το Λονδίνο μέχρι το Χονγκ-Κόνγκ, αυτό που θέλω να σκεφτείτε είναι ότι ο προϋπολογισμός τους είναι για έξοδα 3.000 λιρών. Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει, αν το συγκρίνουμε με το μέσο πραγματικό πρόγραμμα, το μέσο πραγματικό επιτυχημένο πρόγραμμα, η οικογένεια στην πραγματικότητα καταλήγει στο Μακάσσαρ, Νότιο Σουλαβέσι, με κόστος 4.000 λίρες, ενώ δύο από τα παιδιά έμειναν πίσω. (γέλια) Αυτό που προσπαθώ να σας εξηγήσω είναι, ότι υπάρχουν πράγματα που δεν έχουν νόημα για μας.
How is that possible? If you look at the visions we have, the visions of how we're going to change the world, the key thing is implementation. We have the vision. We've got to make it happen. We've spent decades professionalizing implementation. People are supposed to be good at making stuff happen. However, if I use as an example a family of five going on holiday, if you can imagine this, all the way from London all the way across to Hong Kong, what I want you to think about is their budget is only 3,000 pounds of expenses. What actually happens is, if I compare this to the average real project, average real successful project, the family actually end up in Makassar, South Sulawesi, at a cost of 4,000 pounds, whilst leaving two of the children behind. (Laughter) What I'm trying to explain to you is, there are things which don't make sense to us.
Γίνεται ακόμα χειρότερο. Αφήστε με να σας το εξηγήσω. Είναι από ένα πραγματικό κείμενο και θα πάρω μερικές λέξεις από αυτό. Λέει --- Θα βάλω και τη φωνή --- «Συμπερασματικά, μεγαλειοτάτη, η αποτυχία στην πρόβλεψη του χρόνου, της έκτασης και του βάθους της κρίσης οφειλόταν στην έλλειψη δημιουργικότητας και τον αριθμό των έξυπνων εγκεφάλων» ή κάτι σαν αυτό. Αυτό ήταν μια ομάδα διαπρεπών οικονομολόγων που απολογήθηκαν στην Βασίλισσα της Αγγλίας όταν έκανε την ερώτηση, «Γιατί δεν μας είπε κανείς ότι ερχόταν η κρίση»; Δεν θα γίνω ποτέ ιππότης. Δεν θα γίνω ποτέ ιππότης. (Γέλια) Δεν είναι αυτό το σημαντικό σημείο. Αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι, ότι αυτοί είναι διαπρεπείς οικονομολόγοι, μερικοί από τους εξυπνότερους ανθρώπους στον πλανήτη. Βλέπετε την πρόκληση; (Γέλια)
It gets even worse than that. Let me just walk you through this one. This is a quote, and I'll just pick words out of it. It says -- I'll put on the voice -- "In summary, your Majesty, the failure to foresee the timing, extent and severity of the crisis was due to the lack of creativity and the number of bright minds," or something like that. This was a group of eminent economists apologizing to the Queen of England when she asked the question, "Why did no one tell us that the crisis was coming?" (Laughter) I'll never get my knighthood. I'll never get my knighthood. (Laughter) That's not the important point. The thing you have to remember is, these are eminent economists, some of the smartest people on the planet. Do you see the challenge? (Laughter)
Είναι τρομακτικό. Ο φίλος και μέντοράς μου, ο Τιμ Μπράουν της IDEO, εξηγεί ότι το σχέδιο πρέπει να μεγαλώσει και έχει δίκιο. Μας το εξηγει σοφά. Λέει ότι το σχέδιο σκέψης πρέπει να αντιμετωπίζει μεγάλα συστήματα για τις προκλήσεις που έχουμε. Έχει απόλυτο δίκιο. Μετά αναρωτιέμαι, «Γιατί ήταν ποτέ μικρό»; Δεν είναι παράδοξο; Ξέρετε, εάν η συνεργασία είναι τόσο υπέροχη, εάν η διαλειτουργικότητα είναι τόσο καταπληκτική, γιατί δημιουργούμε αυτές τις τεράστιες ιεραρχικές δομές; Τι συμβαίνει εδω πέρα; Βλέπετε, νομίζω ότι αυτό που έχει συμβεί, είναι ότι πιθανόν δεν έχουμε παρατηρήσει την αλλαγή που περιέγραψα πριν.
It's scary. My friend and mentor, Tim Brown of IDEO, he explains that design must get big, and he's right. He wisely explains this to us. He says design thinking must tackle big systems for the challenges we have. He's absolutely right. And then I ask myself, "Why was it ever small?" Isn't it weird? You know, if collaboration is so cool, is cross-functional working is so amazing, why did we build these huge hierarchies? What's going on? You see, I think what's happened, perhaps, is that we've not noticed that change I described earlier.
Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος έχει επιταχυνθεί. Ο κυβερνοχώρος μετακινεί τα πάντα στην ταχύτητα του φωτός. Η τεχνολογία επιταχύνει τα πράγματα εκθετικά. Έτσι, εάν αυτό είναι το παρόν και εκείνο το παρελθόν, και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε για αλλαγή, ξέρετε, όλες οι κυβερνήσεις ψάχνουν την αλλαγή, εσεις ζητάτε την αλλαγή, όλοι κυνηγάμε την αλλαγή, είναι πράγματι εντυπωσιακό (γέλια) Αυτό που συμβαίνει λοιπόν είναι ότι έχουμε αυτή την θαυμάσια ταχύτατη επιτάχυνση και αλλαγή. Η ταχύτητα είναι επιταχυνόμενη. Δεν είναι μόνο αυτό. Την ίδια στιγμή, ενώ έχουμε κάνει αυτό, έχουμε κάνει και κάτι πραγματικά παράξενο. Διπλασιάσαμε τον πληθυσμό σε 40 χρόνια, βάλαμε τους μισούς σε πόλεις και μετά τους συνδέσαμε ώστε να μπορούν να αλληλεπιδρούν. Η πυκνότητα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανθρώπων είναι καταπληκτική. Υπάρχουν διαγράμματα που δείχνουν όλες αυτές τις κινήσεις της πληροφορίας. Η πυκνότητα των διαγραμμάτων είναι εντυπωσιακή. Μετά κάναμε και ένα τρίτο πράγμα. Ξέρετε, για όσους από από σας έχετε για γραφείο ένα μικρό τραπέζι κάτω από τις σκάλες, και λέτε, λοιπόν αυτό είναι το μικρό τραπέζι μου κάτω από τις σκάλες, όχι!. Είστε καθισμένοι στο διοικητήριο μιας παγκόσμιας επιχείρησης εάν είστε συνδεδεμένοι στο ίντερνετ. Αυτό που συνέβει είναι ότι αλλάξαμε την κλίμακα. Το μέγεθος και η κλίμακα δεν είναι πλέον τα ίδια. Πάνω σε αυτό προσθέστε ότι κάθε φορά που στέλνετε τουίτ, πάνω από το ένα τρίτο αυτών που σας ακολουθούν, είναι από μια άλλη χώρα.
What we do know is that the world has accelerated. Cyberspace moves everything at the speed of light. Technology accelerates things exponentially. So if this is now, and that's the past, and we start thinking about change, you know, all governments are seeking change, you're here seeking change, everybody's after change, it's really cool. (Laughter) So what happens is, we get this wonderful whooshing acceleration and change. The speed is accelerating. That's not the only thing. At the same time, as we've done that, we've done something really weird. We've doubled the population in 40 years, put half of them in cities, then connected them all up so they can interact. The density of the interaction of human beings is amazing. There are charts which show all these movements of information. That density of information is amazing. And then we've done a third thing. you know, for those of you who have as an office a little desk underneath the stairs, and you say, well this is my little desk under the stairs, no! You are sitting at the headquarters of a global corporation if you're connected to the Internet. What's happened is, we've changed the scale. Size and scale are no longer the same. And then add to that, every time you tweet, over a third of your followers follow from a country which is not your own.
Παγκοσμιοποίηση είναι η νέα κλίμακα. Το γνωρίζουμε. Οι άνθρωποι λένε πράγματα όπως, «Ο κόσμος τώρα είναι ένα ταραγμένο μέρος». Τους έχετε ακούσει να το λένε αυτό; Το λένε μεταφορικά. Το έχετε συναντήσει αυτό;
Global is the new scale. We know that. And so people say things like, "The world is now a turbulent place." Have you heard them saying things like that? And they use it as a metaphor. Have you come across this?
Νομίζουν ότι είναι μεταφορά, αλλά δεν είναι. Είναι πραγματικότητα. Σαν νεαρός φοιτητής μηχανικής, θυμάμαι να πηγαίνω σε μια παρουσίαση όπου κατά βάση, ο παρουσιαστής έκανε κάτι αρκετά ενδιαφέρον. Αυτό που έκανε ήταν, να πάρει ένα διάφανο σωλήνα - έχετε δεί ποτέ αυτή την παρουσίαση; - τον συνέδεσε σε μια παροχή. Έτσι στην πραγματικότητα αυτό που είχατε ήταν, είχατε μια κατάσταση όπου, - Θα προσπαθήσω να ζωγραφίσω την παροχή και το σωλήνα, θα παραλείψω την παροχή. Οι παροχές είναι δύσκολες. Εντάξει; Έτσι θα γράψω τη λέξη «παροχή». Εντάξει; Είναι μια παροχή. (γέλια) Συνδέει λοιπόν έναν διάφανο σωλήνα και ανοίγει το νερό. Και λέει, παρατηρείτε κάτι; Το νερό τρέχει στο σωλήνα. Εννοώ ότι δεν είναι και κάτι εντυπωσιακό. Με παρακολουθείτε; Το νερό ανεβαίνει πάνω. Το ξαναγυρίζει προς τα κάτω. Ωραία. Λέει, «Καμιά παρατήρηση»; Όχι. Μετά βάζει μια βελόνα στο σωλήνα, το συνδέει σε ένα δοχείο, και γεμίζει το δοχείο με πράσινη μελάνη. Με παρακολουθείτε; Μαντεύετε τι συμβαίνει; Μια λεπτή πράσινη γραμμή βγαίνει και ρέει στο σωλήνα. Δεν είναι και τόσο ενδιαφέρον. Μετά ανοίγει την παροχή του νερού λίγο και ρέει νερό στο σωλήνα πάλι. Τίποτα δεν αλλάζει. Έχει αλλάξει λοιπόν την παροχή του νερού, αλλά είναι μια βαρετή πράσινη γραμμή. Προσθέτει νερό. Ξαναπροσθέτει νερό. Και τότε συμβαίνει κάτι παράξενο. Υπάρχει αυτό το τρεμόσβησμα και μετά καθώς αυξάνει και άλλο την παροχή, ολόκληρη η πράσινη γραμμή εξαφανίζεται και στη θέση της υπάρχουν αυτά τα μικρά σταγονίδια μελάνης κοντά στη βελόνα Τα λένε δίνες. Όχι εγώ. Και διαχέουν τη μελάνη με ορμή ώστε στην πραγματικότητα διαλύεται και το χρώμα εξαφανίζεται.
And they think it's a metaphor, but this is not a metaphor. It's reality. As a young engineering student, I remember going to a demonstration where they basically, the demonstrator did something quite intriguing. What he did was, he got a transparent pipe — have you seen this demonstration before? — he attached it to a tap. So effectively what you had was, you had a situation where — I'll try and draw the tap and the pipe, actually I'll skip the tap. The taps are hard. Okay? So I'll write the word "tap." Is that okay? It's a tap. (Laughter) Okay, so he attaches it to a transparent pipe, and he turns the water on. And he says, do you notice anything? And the water is whooshing down this pipe. I mean, this is not exciting stuff. Are you with me? So the water goes up. He turns it back down. Great. And he says, "Anything you notice?" No. Then he sticks a needle into the pipe, and he connects this to a container, and he fills the container up with green ink. You with me? So guess what happens? A thin green line comes out as it flows down the pipe. It's not that interesting. And then he turns the water up a bit, so it starts coming back in. And nothing changes. So he's changing the flow of the water, but it's just a boring green line. He adds some more. He adds some more. And then something weird happens. There's this little flicker, and then as he turns it ever so slightly more, the whole of that green line disappears, and instead there are these little sort of inky dust devils close to the needle. They're called eddies. Not me. And they're violently dispersing the ink so that it actually gets diluted out, and the color's gone.
Αυτό που συνέβει στον κόσμο του σωλήνα είναι ότι κάποιος τον έχει αναποδογυρίσει. Έχουν αλλάξει τους κανόνες από στρωτή σε τυρβώδη. Οι κανόνες εξαφανίστηκαν. Ξαφνικά σε αυτό το περιβάλλον, όλες οι δυνατότητες που φέρνει η τυρβώδης ροή είναι διαθέσιμες και δεν είναι το ίδιο με τη στρωτή ροή. Αν δεν υπήρχε αυτή η πράσινη μελάνη, δεν θα το παρατηρούσαμε ποτέ.
What's happened in this world of pipe is somebody has flipped it. They've changed the rules from laminar to turbulent. All the rules are gone. In that environment, instantly, all the possibilities which turbulence brings are available, and it's not the same as laminar. And if we didn't have that green ink, you'd never notice.
Νομίζω ότι αυτή είναι η πρόκληση για μας, διότι κάποιος έχει στην πργματικότητα αυξήσει - και πιθανόν να είστε εσείς με την τεχνολογία και τα παρελκόμενά της - την ταχύτητα, την κλίμακα και την πυκνότητα της αλληλεπίδρασης.
And I think this is our challenge, because somebody has actually increased — and it's probably you guys with all your tech and stuff — the speed, the scale and the density of interaction.
Πώς λοιπόν θα ανταπεξέλθουμε και θα το αντιμετωπίσουμε αυτό; Λοιπόν, θα μπορούσαμε απλά να το πούμε αναταραχή ή να προσπαθήσουμε να μάθουμε από αυτό. Ναι, να μάθουμε, αλλά γνωρίζω ότι εσείς μεγαλώσατε τις μέρες που υπήρχαν τα πράγματα που λέγονται σωστές απαντήσεις, κρίνοντας από την απάντηση που μου δώσατε στο γρίφο της οριζόντιας γραμμής, και νομίζετε ότι θα μείνουν σωστές για πάντα. Έτσι θα βάλω μια λεπτή γραμμή εδώ πάνω που αντιπροσωπεύει τη μάθηση, και έτσι ξέραμε να το κάνουμε. Μπορούσαμε να δούμε πράγματα, να τα κατανοήσουμε, να πάρουμε το χρόνο να τα δοκιμάσουμε στην πράξη. Εκεί έξω είναι ο κόσμος. Τώρα τι έχει συμβεί στο ρυθμό της μάθησής μας καθώς ο κόσμος έχει επιταχυνθεί; Λοιπόν, αν εργάζεστε για μια επιχείρηση, θα ανακαλύψετε ότι είναι κάπως δύσκολο να εργαστείτε σε αντικείμενα που το αφεντικό σας δεν εγκρίνει, δεν συμπίπτουν με τη στρατηγική, και τελοσπάντων, πρέπει να περάσετε τις μηνιαίες συναντήσεις σας. Εάν εργάζεστε σε ένα ινστιτούτο, μια μέρα θα τους καταφέρετε να πάρουν την απόφαση. Αν δουλεύετε στην αγορά όπου οι άνθρωποι πιστεύουν σε κύκλους, είναι ακόμα πιο αστείο, επειδή πρέπει να περιμένετε μέχρι ο κύκλος να αποτύχει πριν πείτε, «Κάτι δεν πάει καλά». Με παρακολουθείτε; Έτσι είναι πιθανον ότι η γραμμή, με όρους μάθησης, είναι αρκετά επίπεδη. Με παρακολουθείτε; Σε αυτό το σημείο, το σημείο όπου οι γραμμές διασταυρώνονται, ο ρυθμός της αλλαγής ξεπερνά το ρυθμό της μάθησης και για μένα, αυτό είναι που σας περιέγραφα όταν σας έλεγα για τα μεσάνυχτα.
Now how do we cope and deal with that? Well, we could just call it turbulence, or we could try and learn. Yes, learn, but I know you guys grew up in the days when there were actually these things called correct answers, because of the answer you gave me to the horizontal line puzzle, and you believe it will last forever. So I'll put a little line up here which represents learning, and that's how we used to do it. We could see things, understand them, take the time to put them into practice. Out here is the world. Now, what's happened to our pace of learning as the world has accelerated? Well, if you work for a corporation, you'll discover it's quite difficult to work on stuff which your boss doesn't approve of, isn't in the strategy, and anyway, you've got to go through your monthly meetings. If you work in an institution, one day you will get them to make that decision. And if you work in a market where people believe in cycles, it's even funnier, because you have to wait all the way for the cycle to fail before you go, "There's something wrong." You with me? So it's likely that the line, in terms of learning, is pretty flat. You with me? This point over here, the point at which the lines cross over, the pace of change overtakes the pace of learning, and for me, that is what I was describing when I was telling you about midnight.
Πώς λοιπόν αυτό μας επηρεάζει; Λοιπόν, αλλάζει τελείως αυτό που πρέπει να κάνουμε, κάνουμε πολλά λάθη. Λύνουμε τα προβλήματα του χθες χωρίς να σκεφτόμαστε για το μέλλον. Αν προσπαθήσετε να το σκεφτείτε, τα προβλήματα που λύνουμε τώρα, τι προβλήματα θα φέρουν στο μέλλον; Εάν δεν έχετε αντιληφθεί τον κόσμο στον οποίο ζείτε, είναι σχεδόν αδύνατο να είστε απόλυτα σίγουροι ότι προκειται να παράγετε λύσεις.
So what does it do to us? Well, it completely transforms what we have to do, many mistakes we make. We solve last year's problems without thinking about the future. If you try and think about it, the things you're solving now, what problems are they going to bring in the future? If you haven't understood the world you're living in, it's almost impossible to be absolutely certain that what you're going to deliver fits.
Θα σας δώσω ένα σύντομο παράδειγμα. Δημιουργικότητα και ιδέες, τα ανέφερα προηγουμένως. Όλοι οι διευθύνοντες σύμβουλοι γύρω μου, οι πελάτες μου, θέλουν εφευρετικότητα, και ψάχνουν εφευρετικότητα. Λένε στους ανθρώπους, «Πάρτε ρίσκα και γίνετε δημιουργικοί»! Αλλά δυστυχώς οι λέξεις αλλάζουν καθώς ταξιδεύουν στον αέρα. Μπαίνοντας στα αυτιά τους, αυτό που ακούν είναι, «Κάνε τρέλες και θα σε απολύσω» Γιατί; (γέλια) Διότι Γιατί; Επειδή στον παλιό κόσμο, εντάξει, στον παλιό κόσμο, εδώ, η λήψη πράγματα λάθος ήταν απαράδεκτη. Εάν έκανες κάτι λάθος, είχες αποτύχει. Πώς έπρεπε να σου φερθούν; Λοιπόν, σκληρά, επειδή θα μπορούσατε να είχατε ρωτήσει κάποιον έμπειρο. Έτσι μάθαμε την απάντηση και την κουβαλάμε στο κεφάλι μας για 20, 30 χρόνια, με παρακολουθείτε; Η απάντηση είναι, μην κάνετε πράγματα που είναι διαφορετικά. Ξαφνικά τους λέμε να τα κάνουν και δεν λειτουργεί. Βλέπετε, στην πραγματικότητα, υπάρχουν δύο τρόποι αποτυχίας στον καινούργιο κόσμο. Ένας, κάνετε κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ακολουθήσετε μια διαδικασία, και είναι ένα δύσκολο πράγμα, είστε τσαπατσούληδες, τα κάνετε στραβά. Πώς πρέπει να σας φερθούν; Πιθανότατα πρέπει να απολυθείτε. Από την άλλη μεριά, κάνετε κάτι καινούργιο, που δεν έκανε κανείς στο παρελθόν, και το κάνετε τελείως λάθος. Πώς πρέπει να σας συμπεριφερθούν; Λοιπόν, δωρεάν φαγητό! Πρέπει να σας αντιμετωπίσουν καλύτερα από αυτούς που επιτυγχάνουν. Λέγεται έξυπνη αποτυχία. Γιατί; Επειδή δεν μπορείτε να το βάλετε στο βιογραφικό σας.
I'll give you an example, a quick one. Creativity and ideas, I mentioned that earlier. All the CEOs around me, my clients, they want innovation, so they seek innovation. They say to people, "Take risks and be creative!" But unfortunately the words get transformed as they travel through the air. Entering their ears, what they hear is, "Do crazy things and then I'll fire you." Why? (Laughter) Because — Why? Because in the old world, okay, in the old world, over here, getting stuff wrong was unacceptable. If you got something wrong, you'd failed. How should you be treated? Well, harshly, because you could have asked somebody who had experience. So we learned the answer and we carried this in our heads for 20, 30 years, are you with me? The answer is, don't do things which are different. And then suddenly we tell them to and it doesn't work. You see, in reality, there are two ways you can fail in our new world. One, you're doing something that you should follow a procedure to, and it's a very difficult thing, you're sloppy, you get it wrong. How should you be treated? You should probably be fired. On the other hand, you're doing something new, no one's ever done before, you get it completely wrong. How should you be treated? Well, free pizzas! You should be treated better than the people who succeed. It's called smart failure. Why? Because you can't put it on your C.V.
Αυτό που θέλω να σας μείνει λοιπόν, είναι η εξήγηση του λόγου για τον οποίο ταξίδεψα 60.000 μίλια από το γραφείο μου. Όταν αντιλήφθηκα τη δύναμη αυτού του νέου κόσμου, εγκατέλειψα τη σταθερή διδασκαλική εργασία μου και έστησα ένα εικονικό σχολείο επιχειρήσεων, το πρώτο παγκοσμίως, ώστε να διδάξω στους ανθρώπους τον τρόπο να το επιτύχουν, και χρησιμοποίησα μερικές γνώσεις για κάποιους κανόνες που θα εξασκούσα στον εαυτό μου. Αν σας ενδιαφέρει, worldaftermidnight.com, θα βρείτε περισσότερα, αλλά τα έχω εφαρμόσει προσωπικά για πάνω από μια δεκαετία, και είμαι ακόμα εδώ, έχω ακόμα το σπίτι μου, και το πιο σημαντικό πράγμα είναι, ελπίζω να έκανα αρκετά για να εμπλουτίσω τις ζωές σας με λίγη πράσινη μελάνι, ώστε όταν απομακρυνθείτε και κάνετε την επόμενη απολύτως λογική και αιτιολογημένη απόφαση, θα βρείτε το χρόνο να σκεφτείτε «Χμμμ, αναρωτιέμαι κατά πόσον αυτή έχει επίσης νόημα στο νέο κόσμο μας μετά τα μεσάνυχτα». Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα) Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα)
So what I want to leave you, then, is with the explanation of why I actually traveled 60,000 miles from my desk. When I realized the power of this new world, I quit my safe teaching job, and set up a virtual business school, the first in the world, in order to teach people how to make this happen, and I used some of my learnings about some of the rules which I'd learned on myself. If you're interested, worldaftermidnight.com, you'll find out more, but I've applied them to myself for over a decade, and I'm still here, and I still have my house, and the most important thing is, I hope I've done enough to inject a little green ink into your lives, so that when you go away and you're making your next absolutely sensible and rational decision, you'll take some time to think, "Hmm, I wonder whether this also makes sense in our new world after midnight." Thank you very much. (Applause) Thank you, thank you. (Applause)