I was raised by lesbians in the mountains, and I sort of came like a forest gnome to New York City a while back. (Laughter) Really messed with my head, but I'll get into that later.
Unë jam rritur në male nga gra homoseksuale, dhe kam dalur si një xhuxhë i pyllit në Nju Jork ca kohë më parë. (Qeshje) Kjo më ka bërë kokën rrëmujë, por do të flas për këtë më vonë.
I'll start with when I was eight years old. I took a wood box, and I buried a dollar bill, a pen and a fork inside this box in Colorado. And I thought some strange humanoids or aliens in 500 years would find this box and learn about the way our species exchanged ideas, maybe how we ate our spaghetti. I really didn't know. Anyway, this is kind of funny, because here I am, 30 years later, and I'm still making boxes.
Do filloj me kohën kur isha 8 vjeç. Morra një kuti druri, dhe groposa një dollar, një stilolaps, dhe një pirun brenda në kuti në Kolorado. Mendova se ndonjë krijesë njerëzore e çuditshme ose alien do gjeje kutinë pas 500 vjet e të mësojë se si specia jonë shkëmbente ide, ndoshta edhe se si i hanim shpagetat. Me të vërtetë nuk dija. Gjithsesi, kjo është pak qesharake, sepse ja ku jam, 30 vite më vonë, akoma duke krijuar kuti.
Now, at some point I was in Hawaii -- I like to hike and surf and do all that weird stuff, and I was making a collage for my ma. And I took a dictionary and I ripped it up, and I made it into a sort of Agnes Martin grid, and I poured resin all over it and a bee got stuck. Now, she's afraid of bees and she's allergic to them, so I poured more resin on the canvas, thinking I could hide it or something. Instead, the opposite happened: It sort of created a magnification, like a magnifying glass, on the dictionary text.
Tani, në një moment isha në Havaii-- më pëlqen të eci dhe të bëj sërf dhe gjëra të tjera të çuditshme, dhe isha duke bërë një kolazh për nënën time Morra një fjalor dhe e shqyeva, dhe bëra një lloj rrjete të Agnes Martin, dhe derdha ca rrëshirë mbi të dhe një bletë ngeci në të. Tani, ajo ka frikë nga bletët dhe është alergjike ndaj tyre, pra derdha më shume rrëshirë në kanavacë, duke menduar se mund sa fshihja. Në vend të kësaj, e kundërta ndodhi: një lloj zmadhimi u krijua, si një xham zmadhues, në tekstin e fjalorit.
So what did I do? I built more boxes. This time, I started putting electronics, frogs, strange bottles I'd find in the street -- anything I could find -- because I was always finding things my whole life, and trying to make relationships and tell stories between these objects. So I started drawing around the objects, and I realized: Holy moly, I can draw in space! I can make free-floating lines, like the way you would draw around a dead body at a crime scene. So I took the objects out, and I created my own taxonomy of invented specimens. First, botanical -- which you can kind of get a sense of. Then I made some weird insects and creatures. It was really fun; I was just drawing on the layers of resin.
E çfarë bëj unë? Ndërtoj më shumë kuti. Kësaj here, fillova të vendos aparatura elektronike, bretkosa, shishe të çuditshme që gjeja në rrugë – çdo gjë që mund të gjeja-- sepse gjithmonë isha duke gjetur diçka gjatë jetës sime, dhe mundohesha të krijoja marrëdhënie dhe tregoj tregime mes këtyre objekteve. Kështu që fillova të vizatoja përreth objekteve, dhe kuptova: mund të vizatojë në hapësirë! Mund të bëj linja që lundrojnë lirshëm, , në mënyrë se si vizatohet përreth trupit të vdekur në një skenë krimi. Kështu që i nxorra objektet jashtë dhe krijova taksonominë time të ekzamplarëve që shpikja. Fillimisht, botanike – të cilën mund ta kuptoni. Pastaj bëra ca insekte dhe krijesa të pazakonta Ishte shume çejf; isha duke vizatuar në shtresa rrëshire.
And it was cool, because I was actually starting to have shows and stuff, I was making some money, I could take my girlfriend for dinner, and like, go to Sizzler. It was some good shit, man. (Laughter)
Dhe ishte shume bukur, pasi që fillova të bëja shfaqje dhe gjëra tjera, po bëja para, mund të dilja me të dashurën time për darkë, dhe të shkonim në Sizzler. Ishte shumë mirë. (Qeshje)
At some point, I got up to the human form, life-size resin sculptures with drawings of humans inside the layers. This was great, except for one thing: I was going to die. I didn't know what to do, because the resin was going to kill me. And I went to bed every night thinking about it.
Në një pikë, erdha deri tek forma njerëzore, skulptura rrëshire me përmasa natyrore dhe vizatime të njerëzve brenda shtresave Gjithçka ishte shkëlqyer, përpos një gjëje: Unë do të vdisja. Nuk dija çfarë të bëja, sepse rrëshira do më vriste. Shtrihesha në shtrat çdo natë duke menduar për këtë gjë.
So I tried using glass. I started drawing on the layers of glass, almost like if you drew on a window, then you put another window, and another window, and you had all these windows together that made a three-dimensional composition. And this really worked, because I could stop using the resin.
Kështu që nisa të provoj xhamin. Fillova të vizatoja në shtresa të xhamit, sikur se vizaton në një dritare, pastaj e vendos edhe një xham, pastaj një tjetër, dhe i ke të gjitha këto dritare së bashku të cilat krijojnë një kompozitë tre dimensionale Dhe kjo funksionoi, sepse nuk kisha nevojë të përdori rrëshirën.
So I did this for years, which culminated in a very large work, which I call "The Triptych." "The Triptych" was largely inspired by Hieronymus Bosch's "[The] Garden of Earthly Delights," which is a painting in the [Museo del] Prado in Spain. Do you guys know this painting? Good, it's a cool painting. It's kind of ahead of its time, they say. So, "The Triptych." I'll walk you through this piece. It weighs 24,000 pounds. It's 18 feet long. It's double-sided, so it's 36 feet of composition. It's kind of weird. Well, that's the blood fountain. (Laughter) To the left, you have Jesus and the locusts. There's a cave where all these animal-headed creatures travel between two worlds. They go from the representational world, to this analog-mesh underworld, where they're hiding. This is where the animal-headed creatures are by the lighthouse, and they're all about to commit mass suicide into the ocean. The ocean is made up of thousands of elements. This is a bird god tied up to a battleship. (Laughter) Billy Graham is in the ocean; the Horizon from the oil spill; Waldo; Osama Bin Laden's shelter -- there's all kinds of weird stuff that you can find if you look really hard, in the ocean. Anyway, this is a lady creature. She's coming out of the ocean, and she's spitting oil into one hand and she has clouds coming out of her other hand. Her hands are like scales, and she has the mythological reference of the Earth and cosmos in balance.
Këtë e bëra për ca vite, e cila arriti kulmin e një vepre shumë të madhe, të cilën e thërras “The Triptych”. “The Triptych” u inspirua shumë prej “The Garden of Earthly Delights” nga Hieronymus Bosch, e cila është një pikturë në Museun e Prados në Spanjë A e njihni ju këtë pikturë? Mirë, është një pikturë e bukur. Thojnë se është përpara kohës së vet. Kështu “The Triptych”. Do iu spjegoj këtë vepër. Peshon 24,000 paund. Është e gjatë 5.5 metra. Është e dyanëshme, prandaj është kompozim 11 metërsh. Është paksa e çuditshme Këtu është një shatërvan gjaku. (Qeshje) Në anën e majtë, kemi Jezusin dhe gjinkallat. Ka një shpellë ku disa krijesa me kokë kafshësh udhëtojnë mes dy botëve. Ato shkojnë nga bota përfaqësuese, në një botë analoge të nëndheshme, ku janë duke u fshehur. Këtu, krijesat me kokë kafshësh janë pranë farit, dhe të gjitha janë duke bërë vetëvrasje masive në oqean. Oqeani është i përbërë nga mijëra elemente. Ky është një llog zoti në formë zogu i lidhur për një anije luftarake. (Qeshje) Billy Graham është në oqean; Horizon nga derdhja e naftës; Ualdo; streha e Osama Bin Ladenit – – ka lloj-lloj gjëra të pazakonta që mund t’i gjeni nëse shikoni me vëmendje, në oqean. Gjithsesi, kjo është një krijesë zonjë. Ajo është duke dalur nga oqeani, dhe duke pështyrë naftë në njërën dorë, dhe ka re duke i dalur nga dora tjetër. Duart e saj janë si peshore, dhe ka referencën mitologjike të Tokës dhe kozmosit në ekuilibër.
So that's one side of "The Triptych." It's a little narrative thing. That's her hand that she's spitting into. And then, when you go to the other side, she has like a trunk, like a bird's beak, and she's spitting clouds out of her trunk. Then she has an 18-foot-long serpent's tail that connects "The Triptych." Anyway, her tail catches on fire from the back of the volcano. (Laughter) I don't know why that happened.
Pra kjo është njëra anë e “The Triptych.” Është një lloj rrëfimi i vogël. Kjo është dora e vetë në të cilën ajo pështyn. Pastaj, kur kalojmë në anën tjetër, ajo ka një bagazh, si sqep zogu, dhe është duke pështyrë re nga ky bagazh. Pastaj ajo ka një bisht gjarpri të gjatë 5.5 metra i cili bashkon “The Triptych”. Gjithsesi, bishti i saj kapet në flakë nga vullkani. (Qeshje) Nuk e di përse kjo ka ndodhur.
(Laughter)
(Qeshje)
That happens, you know. Her tail terminates in a cycloptic eyeball, made out of 1986 terrorist cards. Have you guys seen those? They were made in the 1980's, they're like baseball cards of terrorists. Way ahead of their time.
Gjëra që ndodhin. Bishti i saj përfundon në një sy ciklopsi, i përbërë nga karta të terroristëve nga viti 1986. A i keni parë ato ju? Ato ishin bërë në vitin 1980, sikur karta bejsbolli, por të terroristëve. Shumë përpara kohës së tyre.
(Laughter)
(Qeshje)
That will bring you to my latest project. I'm in the middle of two projects: One's called "Psychogeographies." It's about a six-year project to make 100 of these humans. Each one is an archive of our culture, through our ripped-up media and matter, whether it's encyclopedias or dictionaries or magazines. But each one acts as a sort of an archive in the shape of a human, and they travel in groups of 20, 4, or 12 at a time. They're like cells -- they come together, they divide. And you kind of walk through them. It's taking me years. Each one is basically a 3,000-pound microscope slide with a human stuck inside.
Kjo na bie tek projekti im i fundit. Jam në mes dy projekteve: Njëri quhet “Psychogeographies". Ëshë një projekt 6 vjeçar për të bërë 100 nga këta njerëzit. Secili prej tyre është një arkivë e kulturës tonë, përmes mediave tona të grisura dhe çështjes, qoftë enciklopedi ose fjalor ose magazinë. Por secila shërben si një lloj magazine në formën e njeriut, dhe udhëtojnë në grupe prej 20, 4, ose 12 copëve në të njëjtën kohë. Janë sikur qeliza – ato bashkohen, ato ndahen. Dhe ju mund të kaloni në to. Më ka marrë mua vite. Secila është një copë mikroskopike e cila peshon 1361 kg. me një njeri të ngecur brenda.
This one has a little cave in his chest. That's his head; there's the chest, you can kind of see the beginning. I'm going to go down the body for you: There's a waterfall coming out of his chest, covering his penis -- or not-penis, or whatever it is, a kind of androgynous thing. I'll take you quickly through these works, because I can't explain them for too long. There are the layers, you can kind of see it. That's a body getting split in half. This one has two heads, and it's communicating between the two heads. You can see the pills coming out, going into one head from this weird statue. There's a little forest scene inside the chest cavity. Can you see that?
Kjo këtu ka një shpellë në gjoks. Kjo është koka e tij; këtu gjoksi, mund të shihni pak a shumë fillimin. Do vazhdoj poshtë trupit për juve. Këtu kemi një ujëvarë duke dalë nga gjoksi i tij, duke mbuluar penisin – ose jo penisin, ose çfarëdo që është, një gjë androgjene. Do iu tregoj këto vepra në shpejtësi, pasi që nuk mund të ndalem për t’i shpjeguar shumë gjatë. Këto janë shtresat, mund t’i shihni nga pak. Ky është një trup i ndarë në gjysmë. Kjo këtu ka dy kokë, dhe është duke komunikuar mes dy kokëve. Mund të shihni pilulat duke dalë jashtë, e duke shkuar në kokë nga kjo statujë e çuditshme. Në pjesën e gjoksit kemi një pyll të vogël. A mund ta shihni?
Anyway, this talk's all about these boxes, like the boxes we're in. This box we're in, the solar system is a box. This brings you to my latest box. It's a brick box. It's called Pioneer Works.
Gjithsesi, deri tani kam folur për kuti, sikur kutitë në të cilat ne gjendemi. Kjo kuti në të cilën jemi, sistemi solar është një kuti. Kjo iu bie tek kutia ime më e fundit. Është një kuti tullash. Quhet Puna e Pionerëve.
(Cheers)
(Brohoritje)
Inside of this box is a physicist, a neuroscientist, a painter, a musician, a writer, a radio station, a museum, a school, a publishing arm to disseminate all the content we make there into the world; a garden. We shake this box up, and all these people kind of start hitting each other like particles.
Brenda kësaj kutie kemi një fizikan, një neuroshkencëtar, një piktor, një muzikant, një shkrimtarë, një radiostacion, një muze, një shkollë, një krah publikues që shpërndan në botë gjithë përmbajtjen të cilën e krijojmë; një kopsht. E shkundim këtë kuti, dhe të gjithë këta njerëz do të godasin njëri-tjetrin sikur grimca.
And I think that's the way you change the world. You redefine your insides and the box that you're living in. And you come together to realize that we're all in this together, that this delusion of difference -- this idea of countries, of borders, of religion -- doesn't work. We're all really made up of the same stuff, in the same box. And if we don't start exchanging that stuff sweetly and nicely, we're all going to die real soon.
Unë mendoj se kështu ndërrohet bota. E ripërcakton përbërjen tënde dhe kutinë ku je duke jetuar. Pastaj bashkohesh për të kuptuar se jemi në këtë gjë së bashku, se ky iluzion i diferencave -- kjo idea e shteteve, e kufijve, e fesë – nuk funksionon. Ne jemi të përbërë nga gjërat e njëjta, në kutinë e njëjtë. Dhe nëse nuk fillojmë t’i shkëmbejmë këto gjëra të ëmbël dhe me mirësjellje, atëherë të gjithë do të vdesim së shpejti.
Thank you very much.
Faleminderit shumë.
(Applause)
(Brohoritje)