There's a common misconception that if you like to meticulously organize your things, keep your hands clean, or plan out your weekend to the last detail, you might have OCD. In fact, OCD, which stands for obsessive compulsive disorder, is a serious psychiatric condition that is frequently misunderstood by society and mental health professionals alike. So let's start by debunking some myths. Myth one: repetitive or ritualistic behaviors are synonymous with OCD. As its name suggests, obsessive compulsive disorder has two aspects: the intrusive thoughts, images, or impulses, known as obsessions, and the behavioral compulsions people engage in to relieve the anxiety the obsessions cause. The kinds of actions that people often associate with OCD, like excessive hand washing, or checking things repeatedly, may be examples of obsessive or compulsive tendencies that many of us exhibit from time to time. But the actual disorder is far more rare and can be quite debilitating. People affected have little or no control over their obsessive thoughts and compulsive behaviors, which tend to be time consuming and interfere with work, school or social life to the point of causing significant distress. This set of diagnostic criteria is what separates people suffering from OCD from those who may just be a bit more meticulous or hygiene obsessed than usual. Myth two: the main symptom of OCD is excessive hand washing. Although hand washing is the most common image of OCD in popular culture, obsessions and compulsions can take many different forms. Obsessions can manifest as fears of contamination and illness, worries about harming others, or preoccupations with numbers, patterns, morality, or sexual identity. And compulsions can range from excessive cleaning or double checking, to the fastidious arrangement of objects, or walking in predetermined patterns. Myth three: individuals with OCD don't understand that they are acting irrationally. Many individuals with OCD actually understand the relationship between their obsessions and compulsions quite well. Being unable to avoid these thoughts and actions despite being aware of their irrationality is part of the reason why OCD is so distressing. OCD sufferers report feeling crazy for experiencing anxiety based on irrational thoughts and finding it difficult to control their responses. So what exactly causes OCD? The frustrating answer is we don't really know. However, we have some important clues. OCD is considered a neurobiological disorder. In other words, research suggests that OCD sufferers brains are actually hardwired to behave in a certain fashion. Research has implicated three regions of the brain variously involved in social behavior and complex cognitive planning, voluntary movement, and emotional and motivational responses. The other piece of the puzzle is that OCD is associated with low levels of serotonin, a neurotransmitter that communicates between brain structures and helps regulate vital processes, such as mood, aggression, impulse control, sleep, appetite, body temperature and pain. But are serotonin and activity in these brain regions the sources of OCD or symptoms of an unknown underlying cause of the disorder. We probably won't know until we have a much more intimate understanding of the brain. The good news is there are effective treatments for OCD, including medications, which increase serotonin in the brain by limiting its reabsorption by brain cells, behavioral therapy that gradually desensitizes patients to their anxieties, and in some cases, electroconvulsive therapy, or surgery, when OCD doesn't respond to other forms of treatment. Knowing that your own brain is lying to you while not being able to resist its commands can be agonizing. But with knowledge and understanding comes the power to seek help, and future research into the brain may finally provide the answers we're looking for.
Có một quan niệm sai lầm rằng nếu bạn thích tỉ mỉ sắp xếp đồ đạc, giữ tay sạch, hoặc lên kế hoạch cho cuối tuần chi li tới từng chi tiết, có thể bạn đã mắc chứng OCD. Trên thực tế, OCD, viết tắt của chứng Rối loạn Ám ảnh Cưỡng chế, là một trạng thái tâm thần nghiêm trọng thường bị xã hội hiểu sai trong đó có cả các chuyên gia tâm lí. Vậy, hãy cùng làm rõ một số hiểu lầm về OCD nhé. Hiểu lầm 1: OCD là những hành vi lặp đi lặp lại hoặc có tính hình thức. Đúng như tên gọi, OCD có 2 mặt: sự xâm chiếm của các ý nghĩ, hình ảnh, những động lực còn gọi là nỗi ám ảnh, và sự cưỡng chế phải thực hiện một hành vi nào đó để giải tỏa cảm giác bồn chồn do nỗi ám ảnh gây ra. Những hành vi người ta hay liên tưởng khi nói đến OCD, như việc rửa tay liên tục, hay kiểm tra đi kiểm tra lại việc gì đó, có thể là ví dụ của khuynh hướng cưỡng chế hay ám ảnh mà rất nhiều người trong chúng ta thường bộc lộ. Nhưng OCD thật ra hiếm gặp hơn nhiều, và dễ gây ra suy nhược tâm lý. Bệnh nhân không thể hoặc rất khó kiểm soát những suy nghĩ ám ảnh họ hay những hành vi có tính cưỡng chế, điều này thường làm mất thời gian và ảnh hưởng đến công việc, học tập cũng như đời sống xã hội đến mức khiến tinh thần của họ sa sút nghiêm trọng. Đây là thang đo giúp phân biệt những người mắc OCD và những người có lẽ chỉ hơi kỹ tính hay ưa sạch sẽ hơn mức bình thường. Hiểu lầm 2: Biểu hiện chính của OCD là rửa tay quá thường xuyên. Dù khi nghĩ đến OCD, người ta thường liên tưởng nhiều nhất đến việc rửa tay, song ám ảnh và cưỡng chế có thể tồn tại dưới nhiều dạng. Ám ảnh có thể biểu lộ qua việc sợ bẩn và đau ốm, lo mình sẽ làm hại người khác, hay quá để ý đến các con số, kiểu hình, đạo đức, hoặc đặc trưng giới tính. Cưỡng chế có thể biểu hiện từ việc lau chùi hay kiểm tra mọi thứ nhiều lần, cho đến việc bố trí đồ đạc chi li, hay bước đi theo một quy luật định sẵn. Hiểu lầm 3: người mắc OCD không biết rằng điều mình làm là vô lý. Thực ra, có nhiều bệnh nhân OCD nhận thức rất rõ sự liên hệ giữa ám ảnh và cưỡng chế của mình. Việc không thể thoát khỏi suy nghĩ và hành động mà chính mình cũng cảm thấy vô nghĩa một phần là lý do vì sao OCD lại khiến họ mệt mỏi đến thế. Những người mắc OCD nói rằng họ phát điên lên vì bị những ý nghĩ phi lý làm cho căng thẳng và rồi không thể kiểm soát nổi phản ứng của bản thân. Vậy, chính xác thì, đâu là nguyên nhân của OCD? Câu trả lời đáng buồn là ta cũng không biết chắc. Tuy nhiên, ta lại có được vài dấu hiệu quan trọng. OCD được coi là một loại rối loạn sinh học thần kinh. Nói cách khác, nghiên cứu chỉ ra rằng não của bệnh nhân OCD được mặc định hoạt động theo một hướng nhất định. Theo các nghiên cứu, 3 vùng của não bộ liên quan mật thiết đến hành vi xã hội và tiến trình nhận thức phức tạp, hành động do ý chí, và các phản ứng cảm xúc và động cơ. Mặt khác của vấn đề là OCD có liên quan đến sự suy giảm hàm lượng serotonin, một chất dẫn truyền thần kinh liên kết giữa các phần não bộ và góp phần điều khiển các quá trình trọng yếu, như tâm trạng, tính nóng nảy, kiểm soát tính bốc đồng giấc ngủ, sự thèm ăn, nhiệt độ cơ thể và cảm giác đau đớn. Nhưng có phải serotonin và hoạt động của 3 phần não bộ gây ra OCD? Hay triệu chứng của một nguyên nhân tiềm ẩn khác gây ra nó? Có lẽ ta vẫn chưa thể biết một khi chưa có nhiều hiểu biết chuyên sâu hơn về bộ não. Tin tốt là đã có các phương pháp điều trị hiệu quả chứng OCD, như sử dụng thuốc để tăng hàm lượng serotonin trong não, hạn chế các tế bào não tái hấp thu serotonin, hoặc trị liệu hành vi, giúp bệnh nhân quen dần với những nỗi căng thẳng, hoặc trong một số trường hợp là liệu pháp sốc điện, hay phẫu thuật, khi các phương pháp khác không mang lại hiệu quả. Nhận thức được rằng bộ não đang đánh lừa mình song lại không thể làm trái ý nó có lẽ rất khổ sở. Nhưng khi có kiến thức và hiểu biết, bạn có thể tìm kiếm sự giúp đỡ, và những nghiên cứu triển vọng về não có lẽ sẽ cho ta câu trả lời hằng kiếm tìm.